จดหมายจาก no school today pattaya ถึงผู้นำเหล่าทัพ JODECI และผองเพื่อนบ้านมาสด้าคลั

[jodeci]

ขอให้พี่เชหายไวๆครับลูกพี่.....คงเหนื่อยสุดๆ

ขอบคุณค่ะ พี่กำนันต้องนอนเฝ้าอีกคืนเห็นเตรียมของพร้อมแล้ว เบียร์เอย โน๊ตบุ๊คเอย หน้าตาจะเป็นหมาแพนดีอยู่แล้วค๊าาา

[no school today pattaya]

หยาดเหงื่อสักกี่หยดที่ไหลรินผ่านใบหน้าของชายวัยกลา งคนที่เร่งมือในการตั้งเต๊นท์นอนก่อนที่แสงสุดท้ายขอ งวันจะหมดไป ในราตรีที่เงียบเหงา เสียงหมาเห่าไกลๆกับภารกิจที่ได้รับมอบหมายในคืนนี้ค ือนอนเฝ้าเจ้าหมาป่าน้อยที่นอนป่วยมาตั้งแต่สี่โมงเย ็น แหงนมองฟ้าไม่มีแสงจันทร์ให้เจ้าหมาป่าน้อยได้ดู มีแต่ดวงดาวสุกสกาวระยิบระยับประดุจสร้อยคอแห่งรัตติ กาลที่เปล่งประกายแสงให้ชายหนุ่มนึกเพ้อไปว่า ในหมื่นแสนล้านพันบนนภา..จะมีโอกาสนั้นหรือเปล่าที่เ รามองดาวดวงเดียวกัน...หนุ่มสาวแห่งโลกเพ้อฝัน

พระเจ้ามักจะทดสอบบุตรของพระองค์ด้วยบทยากๆเสมอเพื่อ ให้บุตรของท่านเข้มแข็งและแข็งแกร่ง ความอยู่รอดของมนุษย์ในภัยพิบัติครั้งยิ่งใหญ่ที่กำล ังคืบคลานเข้ามา เจ้าเชน้อยก็มาล้มป่วย ลำพังการปกป้องบ้านให้ผ่านพ้นมันก็ยากพอๆกับการปกป้อ งจิตใจอย่าให้คร้ามเกรง อะไรมันจะเกิดเราก็ต้องป้องกันและวางแผน คิดและใช้สติปัญญานำพาสมาชิกให้ปลอดภัย เหมือนโปรเจคเขาค้อที่ต้องคิดๆและก็วางแผน ประเมินสถานการณ์ ทบทวน ย้ำคิดย้ำทำแล้วมันก็จะผ่านพ้นไปได้...

แต่ตอนนี้ร่างกายที่เคยกำยำและมีกำลังก็โรยราไปกับกา ลเวลาในห้วงเวลานี้ที่ต้องเผชิญ หลายวันมานี้ก็นอนน้อยแต่ตื่นนาน มันก็คงเหมือนๆกันหมดเขาคิดอย่างนั้น...

ตีสองกว่าๆ นาฬิการ่างกายบอกว่าไม่ไหวแล้ว แต่เจ้าเชน้อยเลือดกำเดายังไม่หยุดไหล ก็เลยเอาน้ำแข็งกับเจลเย็นมาประคบครั้งสุดท้าย แล้วก็ใช้ช่วงที่เขาเผลอหลับเดินไปชงกาแฟดื่มซักแก้ว ...กาแฟร้อนๆแอบรู้สึกไปเองว่ามันดีขึ้น แหงนมองท้องฟ้า มองรอบๆตัว เจ้าฟีโน่กับไมโลนอนหลับขดเป็นก้อน เดินไปเกาะรั้วมองป่ารกข้างบ้าน ผีบ้านผีเรือนเข้านอนหรือยังหรือยังแอบดูเขาผู้ที่ไม ่กลัวภูติผีปีศาจ แต่กลับกลัวหนังผีบ้าบอคอแตก

ไปเอาน้ำแข็งมาเพิ่มแล้วก็จูงเจ้าหมาป่าน้อยเข้ามานอ นในเต๊นท์ ดึงเขาเข้ามาให้ใกล้ที่สุดแล้วพยายามกล่อมเจ้าเชน้อย ให้นอน คืนนี้เจ้าหมาป่าน้อยเจ้าจะนอนกับพ่อ พ่อจะกล่อมเจ้านอน

เอ้อ เหอะเออ เหอะเออเห๊อะเอออออ นอนสาเด้อหล้าหลับตาพ่อสิกล่อม นอนหลับแล้วไผบ่กวนให้เจ้าตื่น

สุดท้ายเขาก็เผลอหลับไป ดูนาฬิกาก็ตีสี่กว่าๆแล้ว สองชั่วโมงที่ปล่อยให้เจ้าเชน้อยนอนสูดเลือดไหลซิบๆท ี่ซึมออกมา เลยลุกขึ้นนั่งแล้วเอาเจลเย็นมาประคบต่อ แสงไฟตามบ้านเริ่มสว่างแล้ว วงจรชีวิตของผู้คนก็ต้องออกไปหากิน ในหัวมึนงงครึ่งหลับครึ่งตื่น หากนี่คือความหมายของการมีชีวิตเพื่อคนอื่นที่พระองค ์ต้องการให้ลูกเรียนรู้ คืนนี้ลูกรับทราบแล้ว

หลังจากที่สมองคิดอะไรไปต่างๆนานาก็สำรวจภายในเต๊นท์ ว่ามีเลือดไหลที่ใหนบ้างแล้วก็พยายามทำให้เจ้าหมาป่า น้อยนอนหลับต่อให้ได้...

นั่งอ่านที่พี่บอยโพสตั้งแต่รุ่งสาง เข้าไปอ่านข่าวต่างๆในเฟสบุ๊ค รอว่าเมื่อไหร่จะ6โมงเช้าจะได้ให้เจ้าเชน้อยไปกินข้า วแล้วเขาจะได้พักบ้าง รัตติกาลที่ผ่านมาเข้าไปอ่านคำต่างๆของพี่ชายแล้วยัง ตราตรึง

คงมีสักวัน....เขาคิดอย่างนั้นก่อนที่จะเผลอหลับไปด้ วยความเพลีย


http://farm7.static.flickr.com/6034/...9ca276b2_z.jpg

http://farm7.static.flickr.com/6120/...a387cea0_z.jpg

http://farm7.static.flickr.com/6232/...a01b9d45_z.jpg

http://farm7.static.flickr.com/6041/...0fa3e827_z.jpg

http://farm7.static.flickr.com/6056/...f44d00f9_z.jpg

http://farm7.static.flickr.com/6054/...fdf0a82b_z.jpg

นุ่มลึกจากปลายปากกา ได้กลิ่นรันจวนหอมหวาน มาจากบ้านสวนบางแค ภาษาสระสรวยสวยงามละเมีดละไมสวยงาม อ่อนช้อยเหมือนทารกน้อย
เปิดดวงตามองโลก คล้ายเหมือนบุบผายามเช้าที่ต้องแสงแดด ช่างจรรโลงเสกสรรค์ เหมือนได้อยู่ใกล้ท่าน อ่านไปยิ้มไปรอยยิ้มปนกับคราบน้ำตา
น้องอัดบุหรี่ไป2มวนแล้ว อ่านซ้ำแล้วซ้ำอีกวนไปวนมาไม่อยากคลิกหนีไปหน้าไหนมอ งเห็นภาพเจ้าเช เจ้าช่างน่าสงสาร คงไม่นานหรอกเจ้าคงหายดีเพราะเจ้ามี
พ่อของเจ้า มาประคับประครองดูแลให้หายดี สงสารขึ้นมาจับขั้วหัวใจ ทำให้น้องต้องเดินไปจุดบุหรีอีก1มวนเพื่อให้หายความก ังวลกับภาพของเจ้าเช อีกไม่กี่นาทีข้างหน้า
ข้าขอสัญญาเจ้าจะกลับมาดีเหมือนเช่นเดิม ขอบคุณครับพี่ชายสำหรับราตรีของคืนนี้ ไม่เสียเวลาเลยที่น้องพยามจะเก็บร้านเข้ามาอ่านจดหมา ยฉบับสำคัญ ขอประกายดาว
และเทพธิดาฟ้าดินปกป้องครอบครัวของพี่ชายในราตรีนี้เ อ่ย.....

[jodeci]

นุ่มลึกจากปลายปากกา ได้กลิ่นรันจวนหอมหวาน มาจากบ้านสวนบางแค ภาษาสระสรวยสวยงามละเมีดละไมสวยงาม อ่อนช้อยเหมือนทารกน้อย
เปิดดวงตามองโลก คล้ายเหมือนบุบผายามเช้าที่ต้องแสงแดด ช่างจรรโลงเสกสรรค์ เหมือนได้อยู่ใกล้ท่าน อ่านไปยิ้มไปรอยยิ้มปนกับคราบน้ำตา
น้องอัดบุหรี่ไป2มวนแล้ว อ่านซ้ำแล้วซ้ำอีกวนไปวนมาไม่อยากคลิกหนีไปหน้าไหนมอ งเห็นภาพเจ้าเช เจ้าช่างน่าสงสาร คงไม่นานหรอกเจ้าคงหายดีเพราะเจ้ามี
พ่อของเจ้า มาประคับประครองดูแลให้หายดี สงสารขึ้นมาจับขั้วหัวใจ ทำให้น้องต้องเดินไปจุดบุหรีอีก1มวนเพื่อให้หายความก ังวลกับภาพของเจ้าเช อีกไม่กี่นาทีข้างหน้า
ข้าขอสัญญาเจ้าจะกลับมาดีเหมือนเช่นเดิม ขอบคุณครับพี่ชายสำหรับราตรีของคืนนี้ ไม่เสียเวลาเลยที่น้องพยามจะเก็บร้านเข้ามาอ่านจดหมา ยฉบับสำคัญ ขอประกายดาว
และเทพธิดาฟ้าดินปกป้องครอบครัวของพี่ชายในราตรีนี้เ อ่ย.....

เขียนที่หลังบ้านสวนบางแค

พรายเม็ดฝนที่เกาะตามเต๊นท์นอนเหมือนอัญมณีส่องแสงยา มอรุณรุ่ง ณ บ้านสวนบางแค เสียงนกน้อยในสวนร้องระงม ทั้งนกกวัก นกเขา นกต่างๆที่ส่งเสียงร้องเจื้อยแจ้วเหมือนดนตรีประสานเ สียงชั้นดี นี่หรือคือสมบัติของธรรมชาติที่ผมมีมาตั้งนานแต่ไม่เ คยได้สัมผัส มันใกล้มากจนนึกอมยิ้มว่าตลอดระยะเวลา5-6ปีที่ผ่านมาออกไปไล่ล่าความฝัน เสาะแสวงหาดินแดนแห่งนิรันดร์เพียงเพื่อเอาจิตวิญญาณ ไปคารวะ สุดท้ายก็มาสัมผัสอยู่ที่หลังบ้านของตัวเอง อดนึกเสียดายความเจริญที่คืบคลานเข้ามาเบียดเบียนพวก เจ้า แม้แต่ตัวเราเองที่ควรจะสร้างรังแต่พอตัวก็ไม่อาจทนต ่อแรงเสียดทานของความเจริญ ไว้ปรับที่แต่งสวนใหม่จะสร้างบ้านให้พวกเจ้าอยู่ ผมคิดเช่นนั้น สมัยก่อนผมเคยสร้างบ้านนกแล้วเอาอาหารนกไปวางไว้ สร้างอยู่นานก็ยังไม่มีใครย้ายเข้ามาอยู่ จนบ้านผุพังไปก็ปรากฎว่ามีนกมาคลอดลูกแล้วก็เกิดเป็น ลูกนก เสียดายที่เจ้าไม่สามารถอยู่รอดในโลกนี้ได้...

กาแฟแก้วแรกละเลียดลงคออย่างละมุนนุ่มลิ้น ผมจิบกาแฟเข้าไปปลุกทุกโสตประสาทให้ตื่นขึ้นมาฟังธรร มชาติกำลังสนทนาด้วย เสียงนกเขาห่างออกไป เสียงนกน้อยร้องหาอาหาร เสียงธรรมชาติกำลังสื่อสารกัน ครั้นทำให้นึกถึงไวน์ชั้นดีจากชิลี ฝาดนิดๆแต่ละเมียดละมุนในความรู้สึกว่ามันช่างเข้ากั บบรรยากาศบนขุนเขา แม้จะปลดปล่อยให้จิตใจล่องลอยไปกับขุนเขาและสายหมอกป ระดุจดั่งแหวกว่ายอยู่ในลำธาร แต่ก็นึกหวั่นเกรงต่อความน้อยนิดในจักรวาลของตัวเอง เหมือนหิ่งห้อยที่กำลังเปร่งแสงสู้กับไฟซีนอน เหมือนหมาน้อยกำลังคำรามต่อราชสีห์ เหมือนกวีข้างถนนที่กำลังท้าทายกับศิลปินระดับชาติ สุดท้ายจิตใจก็กลับมาสู่ปัจจุบันที่เรานั่งอยู่ตรงนี ้ ในสวนหลังบ้านดูน้ำไหวในคูคลอง ดูความน้อยนิดของแมลง เราไม่แตกต่างกันใจก็พลันนึกไปไกลขนาดนั้น....

กาแฟแก้วเดียวทำให้จิตใจล่องลอยไปไกลขนาดนี้ ถ้าได้นั่งดื่มกับพี่ชายอีกซักครั้งเหมือนในเดือนตุล าคมปีพศ.2554ที่หน้าบ้าน No School Today Pattayaและผองเพื่อน ก็คงจะล่อยลอยไปไกลออกทะเล..........

ด้วยความคิดถึง...

๋Jodeci

[no school today pattaya]

เขียนที่หลังบ้านสวนบางแค

พรายเม็ดฝนที่เกาะตามเต๊นท์นอนเหมือนอัญมณีส่องแสงยา มอรุณรุ่ง ณ บ้านสวนบางแค เสียงนกน้อยในสวนร้องระงม ทั้งนกกวัก นกเขา นกต่างๆที่ส่งเสียงร้องเจื้อยแจ้วเหมือนดนตรีประสานเ สียงชั้นดี นี่หรือคือสมบัติของธรรมชาติที่ผมมีมาตั้งนานแต่ไม่เ คยได้สัมผัส มันใกล้มากจนนึกอมยิ้มว่าตลอดระยะเวลา5-6ปีที่ผ่านมาออกไปไล่ล่าความฝัน เสาะแสวงหาดินแดนแห่งนิรันดร์เพียงเพื่อเอาจิตวิญญาณ ไปคารวะ สุดท้ายก็มาสัมผัสอยู่ที่หลังบ้านของตัวเอง อดนึกเสียดายความเจริญที่คืบคลานเข้ามาเบียดเบียนพวก เจ้า แม้แต่ตัวเราเองที่ควรจะสร้างรังแต่พอตัวก็ไม่อาจทนต ่อแรงเสียดทานของความเจริญ ไว้ปรับที่แต่งสวนใหม่จะสร้างบ้านให้พวกเจ้าอยู่ ผมคิดเช่นนั้น สมัยก่อนผมเคยสร้างบ้านนกแล้วเอาอาหารนกไปวางไว้ สร้างอยู่นานก็ยังไม่มีใครย้ายเข้ามาอยู่ จนบ้านผุพังไปก็ปรากฎว่ามีนกมาคลอดลูกแล้วก็เกิดเป็น ลูกนก เสียดายที่เจ้าไม่สามารถอยู่รอดในโลกนี้ได้...

กาแฟแก้วแรกละเลียดลงคออย่างละมุนนุ่มลิ้น ผมจิบกาแฟเข้าไปปลุกทุกโสตประสาทให้ตื่นขึ้นมาฟังธรร มชาติกำลังสนทนาด้วย เสียงนกเขาห่างออกไป เสียงนกน้อยร้องหาอาหาร เสียงธรรมชาติกำลังสื่อสารกัน ครั้นทำให้นึกถึงไวน์ชั้นดีจากชิลี ฝาดนิดๆแต่ละเมียดละมุนในความรู้สึกว่ามันช่างเข้ากั บบรรยากาศบนขุนเขา แม้จะปลดปล่อยให้จิตใจล่องลอยไปกับขุนเขาและสายหมอกป ระดุจดั่งแหวกว่ายอยู่ในลำธาร แต่ก็นึกหวั่นเกรงต่อความน้อยนิดในจักรวาลของตัวเอง เหมือนหิ่งห้อยที่กำลังเปร่งแสงสู้กับไฟซีนอน เหมือนหมาน้อยกำลังคำรามต่อราชสีห์ เหมือนกวีข้างถนนที่กำลังท้าทายกับศิลปินระดับชาติ สุดท้ายจิตใจก็กลับมาสู่ปัจจุบันที่เรานั่งอยู่ตรงนี ้ ในสวนหลังบ้านดูน้ำไหวในคูคลอง ดูความน้อยนิดของแมลง เราไม่แตกต่างกันใจก็พลันนึกไปไกลขนาดนั้น....

กาแฟแก้วเดียวทำให้จิตใจล่องลอยไปไกลขนาดนี้ ถ้าได้นั่งดื่มกับพี่ชายอีกซักครั้งเหมือนในเดือนตุล าคมปีพศ.2554ที่หน้าบ้าน No School Today Pattayaและผองเพื่อน ก็คงจะล่อยลอยไปไกลออกทะเล..........

ด้วยความคิดถึง...

๋Jodeci

แสงสว่างแห่งรุ่งอรุณ ได้เคลื่อนคล้อยกระจายมาท่วมท้นนัยตาของน้องแล้ว นี่คือข่าวสารของพี่ชายที่สื่อส่งมาถึงหัวใจ
ของน้อง สายลมที่พัดมาพ้องพานแล้วก็ทิ้งความเย็นยะเยือก บนใบหน้าของน้อง
บนตลิ่งที่ชันของฝั่งน้ำลำคลอง บ้านสวนบางแคอันแสนเปล่าเปลี่ยวห้วงเวลานี้ ณ ท่ามกลางก่อกล้วย
แมกไม้นานาพรรณ เขียวซึ่งขึ้นสูงอันเป็นบ้านของพี่ชาย แต่หัวใจของพี่ชายส่องแสงสว่างแทนความมืด
และความเปล่าเปลี่ยวมาเยือน ท่ามกลางแสงสลัวของยามย่ำสนธยา แสงหรีดเรไรขับกล่อมทำนองเพลง
เสียงนกร้อง เสียงปลาผุดว่ายตสมลำคลองเล็ก ๆ เสียงของเจ้าดำคำลาม เสียงของเจ้าเชร้องหาพ่อ บอกถึง
เวลาอาหารเช้าแล้วเสียงใบไม้แก่ๆ พริ้วตามสายลม พัดโชยผ่านแก้วกาแฟ ของพี่ชายทำให้กลิ่นหอมรัญจวน
พัดลอยกลายตามอากาศถึงบ้านน้องที่ no school today pattaya นึกอยากดื่มกาแฟอีกสักแก้ว
จึงบอกพี่รัก อยากขอกาแฟอักสีกแก้วในเช้านี้ เพราะกาแฟพี่ชายหอมกรุ่นรัญจวนเหลือเกิน....ดวงตา
เปิดโพรงขับโสตประสาทอีกรอบ เปิดซองบุหรี่อัดควันพวยพุ่งให้หนำใจ เหมือนเครื่องฉายหนังกลางแปลง
ตามบ้านนอก ที่ยังถวิล เหลือบมองดูเข็มนาฬิกา ว่าได้เวลาแล้วที่จะจรรีออกไปท่องในยุทธจักร แม้ขวาก
หนามขวางกั้นก็มิอาจต้านทานน้องได้เพราะมีกำลังใจหัว ใจเทพเจ้าอย่างพี่ชายส่งพลังให้สู้ต่อไป จิบกาแฟ
หยดสุดท้าย มองเห็นคราบกาแฟติดขอบแก้วอย่างมีเรื่องราว น้องยิ้ม..ให้กับแก้วกาแฟถ้วยนั้นอย่างขอบคุณ...
พร้อมแล้วครับสำหรับวันนี้...ที่จะออกไปเจอกับเรื่อง ราวที่ไม่เหมือนเดิม..ทุกวัน....

[octzilla]

ตราบที่เท้ายัง..สัมผัสดิน ตราบที่ยังต้องกิน..บินไม่ได้ ตราบที่ยังต้องมี..ลมหายใจ ตราบทุกข์ใจไม่คลาย..ตายไม่ลง
ตราบมีมือและเท้า..ให้ก้าวหยิบ ตราบมีสิบนิ้วเท่า..คนอื่นเขา ตราบนั้นใจต้องสู้..รู้ตัวเรา ตราบใดเศร้าไร้ปัญญา..ข้าคงตาย
...........เตชินท์ และกาแฟแก้วเดิม รอบที่สาม

[vespeno90]

ดื่มกาแฟเรียบร้อยแล้ว..เข้ามาอ่านเรื่องราวสารพันขอ งพี่พี่น้องน้องแล้ว เติมเต็มให้กาแฟแก้วเดิมอร่อยขึ้นกว่าเดิม..รอโอกาสท ี่จะได้ดื่มกาแฟพร้อมกับพี่น้องทุกท่านครับ

[jodeci]

ตราบที่เท้ายัง..สัมผัสดิน ตราบที่ยังต้องกิน..บินไม่ได้ ตราบที่ยังต้องมี..ลมหายใจ ตราบทุกข์ใจไม่คลาย..ตายไม่ลง
ตราบมีมือและเท้า..ให้ก้าวหยิบ ตราบมีสิบนิ้วเท่า..คนอื่นเขา ตราบนั้นใจต้องสู้..รู้ตัวเรา ตราบใดเศร้าไร้ปัญญา..ข้าคงตาย
...........เตชินท์ และกาแฟแก้วเดิม รอบที่สาม

สุดยอดครับพี่อ๊อก กาแฟแก้วแรกก็ผ่านมานานแล้วเหลือแก้วที่สองสายๆหน่อย ครับ

[sk9991]

สุดยอดครับพี่อ๊อก กาแฟแก้วแรกก็ผ่านมานานแล้วเหลือแก้วที่สองสายๆหน่อย ครับ

ตื่นเช้ามาก็เดินกะดกคาราบาวหมดไปแล้ว1ขวดครับท่านหั วหน้า^_^กาแฟทานไม่ค่อยเป็นครับท่านหัวหน้ามันขม5555
นั้นก็แสดงว่าน้องยังไม่ถึงวัยชมเด็กสาวเล่าความหลัง สิครับท่านหัวหน้า555555555555555555(ด้วยความเคารพ) ^_^..

[no school today pattaya]

ตื่นเช้ามาก็เดินกะดกคาราบาวหมดไปแล้ว1ขวดครับท่านหั วหน้า^_^กาแฟทานไม่ค่อยเป็นครับท่านหัวหน้ามันขม5555
นั้นก็แสดงว่าน้องยังไม่ถึงวัยชมเด็กสาวเล่าความหลัง สิครับท่านหัวหน้า555555555555555555(ด้วยความเคารพ) ^_^..

พี่ชายกะดกคาราบาว ชูกำลัง เด็กดอกไม้ถึงไหนพี่ชาย ฮิฮิ..

[jodeci]

ตื่นเช้ามาก็เดินกะดกคาราบาวหมดไปแล้ว1ขวดครับท่านหั วหน้า^_^กาแฟทานไม่ค่อยเป็นครับท่านหัวหน้ามันขม5555
นั้นก็แสดงว่าน้องยังไม่ถึงวัยชมเด็กสาวเล่าความหลัง สิครับท่านหัวหน้า555555555555555555(ด้วยความเคารพ) ^_^..

ซักผ้าแต่เช้าเหรอครับพี่โอถึงกระดกคาราบาวหงะ อิอิ

[no school today pattaya]

ซักผ้าแต่เช้าเหรอครับพี่โอถึงกระดกคาราบาวหงะ อิอิ

พี่โอไม่ได้ซักผ้าหรอกครับพี่ เพราะเมื่อคืน ไปชมผีเสื้อและดอกไม้มาครับ
555555++ น้องมีหลักฐานยืนยัน
เพราะ โทรมาชวน กับพี่ปู่สองคน 55
( เลยต้องใช้เครื่องชูกำลัง )

[jodeci]

พี่โอไม่ได้ซักผ้าหรอกครับพี่ เพราะเมื่อคืน ไปชมผีเสื้อและดอกไม้มาครับ
555555++ น้องมีหลักฐานยืนยัน
เพราะ โทรมาชวน กับพี่ปู่สองคน 55
( เลยต้องใช้เครื่องชูกำลัง )

ใช่ๆๆๆ มาแซวหาว่าน้องหายศรีษะไปฟังอัลบั้มใหม่น้องเปา แหม๊......มาว่าเรา




แค่ขับรถตะเวนหาทั่วบางแคเอง

[sk9991]

ซักผ้าแต่เช้าเหรอครับพี่โอถึงกระดกคาราบาวหงะ อิอิ

เปล่าครับพี่กํานัน วันนี้ปลูกต้นไม้หน้าบ้านครับ ที่แรกนึกว่าแค่แป๊บเดียวคงเสร็จ ทําด้วยโม้ด้วยก็เลยช้าเหละครับ55555555

[sk9991]

พี่โอไม่ได้ซักผ้าหรอกครับพี่ เพราะเมื่อคืน ไปชมผีเสื้อและดอกไม้มาครับ
555555++ น้องมีหลักฐานยืนยัน
เพราะ โทรมาชวน กับพี่ปู่สองคน 55
( เลยต้องใช้เครื่องชูกำลัง )

เปล่าครับที่กินคาราบาวน่ะจะเอาฝาส่งชิงโชคเฉยๆอยากไ ด้ฟีโน่!!!!!!555555555555

[RD-VINAI]

วันนี้ยังไม่มี นิยาม เรื่องสั้นดีเลยอะครับ แอบอ่านอยู่นะครับ