ขอบคุณมากๆครับพี่ชายที่เขียนจดหมายฉบับนี้ถึงผม.ระย ะทางเราห่างไกลกันมากนะครับแต่ไม่เคยทำให้เราห่างกัน แม้แต่นิดเดียว.ขอบคุณบ้านหลังนี้ที่ทำให้เราได้เจอก ัน..
ผมยังจำวันแรกที่เราได้เจอกันผมประหม่ามากๆแต่พี่ก็เ ป็นกันเองไม่ถือตัวแม้แต่นิด.ในบางครั้งที่ผมมีปัญหา วุ่นวายก็ได้พี่เป็นเพื่อนด้วยดีตลอดมา..
ในบ้างครั้งแม้ผมไม่ได้ร่วมเดินทางกับพี่ผมก็นึกเสีย ดายเวลาที่จะได้เจอกันแต่ไม่เป็นไรเราต้องเจอกันซักว ันและเร็วๆนี้ด้วย555+++ไม่ได้กดดันนะพี่ชาย..
ขอบคุณพี่อีกครั้งครับ..แต่เออพี่ครับผม30ต้นๆครับไม ่ใช่ปลายหน้าตาอาจเกินไปบ้างอย่าไปสนใจครับพี่เอาตัว เลขเป็นที่ตั้งครับ..
รักพี่และครอบครับเสมอ..ตั้มนกเขาน้อย..
Bookmarks