เมื่อคืนที่ผ่านมาได้นั่งดื่มร่วมวงผ่านจอคอมพิวเตอร ์ ไปพร้อมๆ กับพี่น้องของเรา...มีความสุขครับ
บางครั้งก็อดคิดไม่ได้ว่า ช่างเป็นเรื่องแปลกเสียจริงๆ ว่าความรักพาเรามาไกลได้ขนาดนี่เชียวหรือ
ไม่ได้เจอกันแต่ก็เหมือนได้อยู่ใกล้กัน ไม่ได้กินข้าวร่วมกันแต่ก็เหมือนอิ่มอยู่ทุกเมื่อเชื ่อวัน
ไม่ได้นั่งดื่มด้วยกันแต่ก็เหมือนรสชาดของแอลกอฮอล์ห วานหอมทุกครั้ง...นั่นเป็นเพราะอะไร
คำตอบที่อยู่ในใจ...ก็คงเป็นคำตอบเดียวกัน....ครอบคร ัวของเรา...ความรักของเรา..
Bookmarks