พอดีไปพบเวบจักรยานที่น่าสนใจโดยบังเอิญอยู่เวบนึง ชื่อ www.flickr.com มีรถคานไขว้ด้วย และรถอื่นๆอีก น่าสนใจดีครับ ลองเข้าไปดูละกัน....
อยากได้จัง คงมีซักครั้งที่จะได้เจอตัวจริงๆของรถคานไขว้ ขอบคุณที่นำมาให้ชม ผมได้รับแฮนด์ ปลอกแฮนด์และของแถมอีกมากมายรวมถึงสติ๊กเกอร์ด้วยครั บ ชอบมาก ผมนำแฮนด์ไปประกอบแล้วครับ สวยมาก ขอขอบคุณ คุณวสันต์ครับที่ทำให้รถผมมีชีวิตขึ้นมา ยังเหลืออีกสองคันที่ต้องใช้บริการอีก ไว้จะรบกวนให้หาอะไหล่ให้นะครับ ชายยุทธ ร้านครัวโบราณ จ.เลย ยังเหลือเบาะนะครับ งบประมาณ 300.-ครับถูกกว่านี้ก็ขอขอบคุณล่วงหน้าครับ
( ใช้คำสั่งอ้างอิงไม่เป็น...เลยไม่รู้จะโยงคำพูดอย่าง ไร สำหรับน้องhonda2499) .../\4
พูดถึงตัวเองแล้ว ก็ไม่ใช่คนที่ดีเด่..แต่อย่างใดหรอกครับ ก็เหมือนๆกับคนเล่นจักรยานทั่วๆไป ที่มีการซื้อเข้า-ขายออก แต่เงินที่ได้ก็จะวนเวียนอยู่กับจักรยานนี่แหล่ะ แถมบ่อยครั้งที่จะต้องหยิบยืมเงินมาจากน้องสาวเพื่อม าโปะซื้อของที่เราต้องการในยามเร่งด่วน แล้วก็ผ่อนไปเป็นงวดๆเป็นปีกว่าจะหมด
แต่ตัวเองมีความฝังใจอย่างหนึ่ง คือเมื่อตอนเป็นวัยรุ่น เรียนเทคนิคอยู่เมืองกาญจน์ ตอนนั้นกำลังบ้าเล่นกีตาร์ ซื้อmelodyมาจากหลังกระทรวงตัวนึง ก็เอามาหัดเล่น หัดจับคอร์ด ตีคอร์ด ใครคนไหนที่เล่นกีตาร์เป็นก็จะหิ้วกีตาร์ไปให้เค้าสอ นเป็นประจำ
ที่ห้องแถวปากซอยแถวๆบ้านที่ตัวเองเช่าอยู่ มีพี่คนนึงทุกๆเย็นแกจะเอากีตาร์มานั่งตีคอร์ดอยู่เป ็นประจำ.(ตึง.ตึง..ตึ๊บ..ตึงจึง...ๆๆๆๆๆๆ..)
เสียงตีคอร์ดแบบเพลง...ปาป้า...(คนชอบเพลงเก่าคงจะรู ้จัก หากนึกถึงสมัยนี้ก็คงจะเป็นเสียงกีตาร์ตอนอินโทรเพลง ของโลโซ..ชื่อเพลงอะไรนะ...เกิดมาไม่เคย เจอใครสักคน...) นั่นแหล่ะ....em98
ไอ้เราเห็นแกเล่น ก็เลยอยากจะตีคอร์ดได้แบบนี้มั่ง เลยหิ้วกีตาร์ไปทำหน้าเจี๋ยมเจี้ยมให้แกช่วยสอน
แต่พอไปแล้วรู้สึกว่าแกไม่ค่อยจะคุยด้วย บรรยากาศไม่ค่อยจะดี ไม่รู้ว่าแกหวงหลานสาวหรือเปล่าเพราะที่บ้านแกก็มีเด ็กสาวรุ่นน้องๆเราอยู่หลายคน เลยไปหาแกอยู่ไม่กี่ครั้งแล้วก็ไม่ไปอีกเลย เดินผ่านก็ทักทายอย่างเดียว
หลังจากนั้น ความบ้าเล่นกีตาร์ก็ยังมีอยู่เต็มเปี่ยม ได้เอากีตาร์ไปให้คนนั้นคนนี้ที่เค้าเล่นเก่งกว่าสอน ให้ ทำให้ทุกวันนี้ก็พอได้เล่นเป็น พัฒนาไปตามลำดับ ถึงจะไม่เก่งมากนัก แต่ก็น่าจะติดอันดับหนึ่งในสิบแถวๆซอยที่ตัวเองอยู่. ...
ส่วนตัวเองหลังจากเรียนจบและทำงานทำการ มาอยู่ในกทม. หลายปีก่อน ย้อนกลับไปเที่ยวถิ่นที่ตัวเองเคยอยู่ ก็ยังเห็นพี่คนเดิมนั่งอยู่หน้าบ้านตีคอร์ด ...ตึง ตึง ตึ๊บตึงจึงๆ.ๆๆๆๆ.... อยู่อย่างเดิม
แกอาจจะมีความสุขอยู่กับการเล่นคนเดียวอย่างนั้น แต่ตัวเองมีความคิดว่าการที่ออกไปหาเพื่อนให้เพื่อนส อนให้
การปันสิ่งที่ตัวเองรู้ให้เพื่อนรู้กันมันน่าจะดีนะ ไปหาเพื่อนคนนี้ก็ได้อินโทรเพลงบัวลอยกลับมา ไปหาคนนี้ ก็ไปได้การเกากีตาร์เพลงใหม่ๆ ก็หลากหลายดี
คิดว่าการอยู่ในสังคมที่มีการแบ่งปันความรู้ให้กัน มันน่าจะดีกว่าสังคมที่คับแคบนะครับ แต่เราก็ต้องเคารพในเหตุผลของคนอื่นด้วย ต้องไม่เอาแต่ใจของตัวเองแต่เพียงอย่างเดียว
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย wasant : 22-03-2008 เมื่อ 12:17
(ต่อ)
ไอ้ความฝังใจแบบนี้ มันติดตัวจนมาถึงที่ทำงาน อะไรที่เราทำเป็นทำได้ ก็ช่วยสอนเด็กรุ่นน้องๆ อะไรที่เราไม่รู้ก็ไม่อายที่จะถาม ( ก็ไม่รู้จริงๆนี่หว่า...ไม่รู้จะเก๊กทำเป็นฟอร์มว่าร ู้ไปทำไม....ทุกวันนี้เลยกลายเป็นคนไม่ไม่มีฟอร์มสัก เท่าไหร่....
วกมาเข้าเรื่องจักรยาน แม้ว่าจะเล่นมาตั้งหลายปี แต่ก็ยังคิดว่าเรื่องจักรยานยังมีอะไรที่เราไม่รู้อี กมาก ไม่นับเรื่องอะไหล่หรือการประกอบรถซ่อมรถนี่ ตัวเองยังอนุบาลจริงๆ....
เดี๋ยวนี้ตัวเองเล่นรถ จะออกไปแนวๆค้นคว้า เก็บสะสมข้อมูลหรือรูปภาพเกี่ยวกับรถที่เข้ามาในบ้าน เรามากกว่าเรื่องรุ่นของจักรยาน เพราะคิดว่าเรื่องรุ่นมีคนที่หากันมามากแล้ว อยากรู้อะไรก็ใช้ถามๆเอากับพรรคพวกเอา... ตัวเองเดินคลองถมบ่อยๆก็มักจะใช้เวลาออกไปหาเก็บข้อม ูลพวกนั้ ทั้งหนังสือและรูปภาพเก่าๆ จะได้รู้ความเป็นมาเป็นไปและเรื่องราวต่างๆของคนไทยก ับรถถีบในสมัยโบราณ
รวมถึงความชอบโดยส่วนตัวของตัวเอง ที่ชอบเก็บรถที่เก่าในบ้านเรา ทำให้ทราบ ได้รู้ว่า สมัยก่อนในบ้านเราก็มีการสั่งรถแบบนี้เข้ามาจริง อย่างรถคานไขว้ รถล้อโต มันแสดงให้เห็นความนิยม และเศรษฐกิจของบ้านเมืองในสมัยนั้นว่าเป็นอย่างไร อย่างในประเทศลาวและเวียตนามทำไมถึงมีเปอร์โยต์และรถ ตระกูลฝรั่งเศสมาก ก็เพราะเนื่องจากเมื่อก่อนเคยเป็นอาณานิคมของฝรั่งเศ สนั่นเอง
มันเลยกลายเป็นที่มาว่าทำไมถึงไม่ค่อยชอบรถที่ทำรูปแ บบต่างๆขึ้นมาใหม่ เพราะคิดว่ามันทำให้เกิดความเข้าใจผิด ทำให้ไขว้เขวทางประวัติศาสตร์ มั่วไปหมด....
ยินดีต้อนรับการกลับมาของน้องหนุ่ยครับ หลังจากหายไปนาน เสื้อคนบ้ารถถีบสำหรับปีนี้ ยังไม่รู้ว่าจะทำดีหรือเปล่า เพราะยังยุ่งๆอยู่เลยกับเรื่องงาน อีกอย่างเสื้อปีที่แล้ว(สีน้ำเงินคอปก) คิดว่าน่าจะเป็นตัวที่น่าจะชอบแล้ว ความจูงใจในการทำเสื้อสำหรับปีต่อไปเลยลดน้อยลง แต่ก็คงจะหันไปทำอย่างอื่นเป็นที่ระลึกแทน อย่างอาร์มผ้าปัก ที่อยากจะทำ เคยลองไปสอบถามดูแล้ว ต้องสั่งเป็นร้อยอันขึ้นไป ตกอันละประมาณยี่สิบกว่าบาท แต่ถามตอนที่น้ำมันลิตรละไม่ถึงสามสิบบาทนะครับ ตอนนี้น้ำมันราคาทะลุเกินสามสิบแล้ว ไม่รู้ว่าอาร์มราคาเท่าไรแล้ว แต่ตอนนี้ต้องขอเก็บเงินทุนก่อนครับ
เมื่อกี๊....อาจารย์mka โทรมาบอกวิธีอ้างอิงข้อความ ทำให้อ๋อ...ขึ้นมาทันที ขอบคุณครับอาจารย์ ต่อไปนี้จะได้ลองทำมั่ง....
[QUOTE=wasant;1109522]ยินดีต้อนรับการกลับมาของน้องหนุ่ยครับ หลังจากหายไปนาน เสื้อคนบ้ารถถีบสำหรับปีนี้ ยังไม่รู้ว่าจะทำดีหรือเปล่า ทัE]
เวลาใส่เสื้อคนบ้ารถถีบไปไหนก็ดี คนอ่านแล้วไม่ต้องอธิบายกันมาก เคยใส่ไป
ทริปเสือภูเขายังมีคนถามหาว่าซื้อได้ที่ไหน พวกเสือนั้นจะทำเสื้อใส่กันเองเป็นกลุ่มๆ
สิบตัว ยี่สิบตัวเค้าก็ทำกัน
ส่วนจักรยานโบราณทำเท่าจำนวนสั่งน่าจะเกิน 50 ตัว คือออกแบบแล้ว
ส่งให้ร้านรับทำไปเลย ง่ายดีไม่ต้องยุ่งยากแล้วขอค่าส่งค่าน้ำมันทุกคนเต็ม ใจอยู่แล้ว
คนอยากได้คงไม่มีใครว่าแพงถึงแม้จะทำน้อยตัวนะครับ พวกเสือหมอบเสือภูเขา
ชุดละเกือบสองพัน ของเราตัวละไม่กี่ร้อย น่าทำทุกปีนะครับ...
...ปลูกทุกอย่างที่กิน.........กินทุกอย่างที่ปลูก.. .
/\8ชมรมกอดลมไว้อย่าให้หงอย ปี2 กับโจรไพรใจทรามนาม สุรแผน 089-4312309
[email protected]
อะไหล่ จักรยานโบราณ
http://www.thaiscooter.com/forums/sh...d.php?t=195664
อะไหล่มอไซค์ รวมรถแม่บ้าน-วิบาก ประเภทมือ 2 ล้วนๆ
http://www.thaiscooter.com/forums/sh...=#.UTNcSqIz3zk
อะไหล่ SUZUKI kawasaki วิบาก/สปอร์ต/แท้/เทียม
http://www.thaiscooter.com/forums/sh...55#post7788455
อะไหล่มอไซค์ HONDA ล้วนๆ
http://www.thaiscooter.com/forums/sh...d.php?t=401798
อะไหล่ YAMAHA ล้วนๆ สำหรับปี 2556 ล่าสุด
http://www.thaiscooter.com/forums/sh...=#.UTNc1qIz3zk
นายชัยภัทร วงค์คำ
547-147-322-1 กรุงไทย สาขาข่วงสิงห์ เชียงใหม่
286-2-43966-2 กสิกรไทย สาขา สารภี เชียงใหม่
ส่ง ไปรษณีย์ ไทย แต่ไม่รับส่ง ทาง พกง โปรดเข้าใจ
ไม่มีหน้าร้านครับ ขายทางอินเทอร์เนต อย่างเดียว
เงื่อนไขอื่นๆ เจรจากันได้ครับ โปรดเข้าใจครับ
line ID surapan-parts
เรื่องเสื้อคนบ้ารถถีบ ยินดีครับอาจารย์ เดี๋ยวว่างๆกว่านี้ให้หลังสงกรานต์แล้วจะริเริ่มโครง การฯครับ
มีเพื่อนสมัยตอนเรียนอยู่เมืองกาญจน์ ไปทำงานแถวๆไทรโยค- สังขละบุรี ไปเจอคุณตาคนนึงจูงจักรยานโบราณ หาเก็บของเก่าไปขาย เลยถ่ายภาพมาให้ดูครับ สอบถามดูทำให้ทราบว่าแกอายุร่วมๆแปดสิบแล้ว แต่ก็ยังต้องทำงานหาเงินโดยการเก็บของเก่าไปขาย เพื่อเลี้ยงสองชีวิตตากับยาย วันๆนึงเดินจูงจักรยานแบบนี้เป็นระยะทางประมาณ8-9 กิโลไม่รู้ว่ารวมไป-กลับแล้วหรือยัง
เคยเขียนบทความเอาไว้นานแล้ว ที่เอ่ยถึงการไปหาจักรยานเก่าตามตลาดที่ภูเก็ต แล้วไปพบจักรยานตัวเด็ดที่มีลุงคนนึงจูงเดินมา ความอยากได้จักรยานมันหายไปเลย เพราะหากเราซื้อรถของแก ก็เหมือนเราเอาไม้เท้าของแกไป ต่อไปไม่รู้ว่าจะเดินอย่างไร จักรยานเคยถูกขี่ไปไหนมาไหนในวัยหนุ่ม แต่ก็มาใช้จูงใช้ยันกันล้มในตอนแก่ และใช้เป็นเครื่องมือทำมาหากินอย่างคุณตาคนนี้
พอเห็นภาพนี้แล้วนึกถึงลุงที่ภูเก็ตขึ้นมาทันที ก็เลยอยากจะนำภาพมาฝากกันครับ....
พอคนอื่นขึ้นรถถีบใหม่ ยังมีหน้าไปบอกเค้าว่าค่อยๆเก็บอะไหล่ ตามอะไหล่เอา เดี๋ยวจะเจอ
ของแพง ทีตัวเองขึ้นกับตรงกันข้ามเลย หาของจนคนอื่นเบื่อไปเลยก็มี นี่ละหนา คนเอย
คน......
มันบอกไม่ถูกครับ ถ้าจะอธิบายก็เหมือน เจอผู้สาวที่ถูกใจเอามากๆสัก ตามเอาใจทุกอย่าง
อันไหนที่ไม่เคยทำให้ใคร ก็เริ่มทำให้แบบไม่อายเลยทีเดียวครับ คืออารมณ์ประมาณนี้ละ
ครับ
ปล. : เดี๋ยวแม่บ้านเปิดอ่านเจอ หาว่าเราเจอะกิ๊กให้อีกละยุ่งเลย!
"ถ้าชอบ ก็ทำเถิด แต่อย่าทำให้คนอื่นเค้าเดือดร้อนนะลูก"
ทำป้ายหน้าบ้านครับ ให้พ่อเขียนป้ายให้ ยืมลายเซ็นพ่อที่แกเขียนเอาไว้ที่มุมใต้ล่างเป็นประจ ำ มาไว้หน้าบ้านเพื่อเป็นศิริมงคล
คือสมัยก่อนพ่อเป็นครูแล้วเป็นช่างเขียนป้ายหารายได้ พิเศษไปด้วย รถประจำทางเชียงใหม่-เชียงราย รถสองแถวหรือร้านค้า ต่างก็เป็นลูกค้าของพ่อ ตอนนี้ตามร้านค้าเก่าๆแถวอำเภอพาน เชียงราย ก็ยังพอหลงเหลืออยู่ เคยเห็นอยู่ที่หน้าร้านข้าวต้มเก่าแก่ร้านนึง ที่มุมขวาล่างของป้ายจะมีชื่อนี้ติดอยู่เป็นตัวเล็กๆ
Bookmarks