Mazdo---: หนึ่งในเหตุผลที่มีมาสด้าก็เพราะเค้า...

**jodeci** · 25-10-2011, 13:50

พระเจ้ามักจะทดสอบพวกเราด้วยบทเรียนยากๆเสมอ ตอน4โมงเย็นเมื่อวานกำลังเตรียมของกับพี่อุ้ยและพี่ป ุ๊เพื่อปิดบ้าน น้องเชเจอความร้อนเข้าไปเลือดกำเดาไหลครับ เครียดเลยครับ บ้านก็ต้องทำ ลูกก็ต้องดู ข้าวก็ไม่ได้กิน งานต่างๆที่แพลนไว้ยกเลิกหมดครับ

ผลัดกันห้ามเลือดให้น้องเชกับแม่หมาจนหน้าบ้านปิดเรี ยบร้อยราวๆสองทุ่ม ผมก็มาเปลี่ยนแม่หมาให้ไปอาบน้ำ เสื้อผ้าของผมก็เลอะเลือดและฝุ่นเต็มไปหมด ใบหน้าอันอ่อนเยาว์ของผมก็โดนน้ำลายน้องเชเลียหน้าซะ ตึงเลย 555 จากนั้นผมก็นั่งอยู่ในกรงน้องเชจนถึงตี1 แล้วแม่หมาก็เอาข้าวมาให้ทานพร้อมกับเปลี่ยนกันไปอาบ น้ำ คืนนี้เราต้องห้ามเลือดเชให้ได้ มิฉะนั้นงานเข้าขั้นรุนแรงเลยครับ

เนื่องจากพลังงานของผมหมดเกลี้ยง กล้ามเนื้อด้านหลังฉีก หมดแรงจากการช่วยพี่ปุ๊และพี่อุ้ยปิดบ้าน แล้วเก็บของต่อจนมึดค่ำ ผมก็เลยเอาน้องเชมาห้ามเลือดต่อบริเวณหน้าบ้านแล้วก็ นอนต่อตรงนั้นเพื่อเฝ้าน้ำมาและก็ห้ามเลือดเชไปด้วยจ นถึงตีสี่....พลังงานของผมก็หมดเกลี้ยง บททดสอบของผมสอนให้รู้ว่า อย่าพึ่งถอดใจ....

แต่นาฬิกาในร่างกายของผมสั่งให้ลุกตอนหกโมงเช้า....5 55 สุดๆไปเลยครับพระเจ้าที่รัก

เช้านี้ผมก็มานั่งดูน้องเชต่อแล้วก็อาศัยช่วงชุลมุนห ลับไปด้วย ออกไปเรียงอิฐมาด้วยและก็เข้ามาคุยกับทุกท่านต่อ ผมคิดว่าเซลในร่างกายของผมคงขาดใจตายไปหมดแล้วหละเพร าะว่ามันไม่ยอมหลับยอมนอนเลย 555

ตอนนี้น้องเชก็ห้ามเลือดได้แล้วและคุณนายก็ขอแลกเวรด ้วยการออกไปซื้อของข้างนอก ผมก็เลยต้องเฝ้าลูกและคิดว่าจะเข้านอนอีกทีเย็นนี้คร ับแล้วก็ให้คุณนายมาดูต่อ ผมจะได้เข้านอนเพื่อจะได้ตื่นมาตอนกลางคืนตรวจตราบ้า นครับ....

แค่ผีเสื้อกระพือปีก ทุกอย่างก็เปลี่ยน....

**vespeno90** · 25-10-2011, 14:39

สู้ๆครับพี่กำนัน..ยังงัยอย่าลืมดูแลตัวเองด้วยนะครั บอย่าให้เจ็บป่วยหนักในสถานการณ์แบบนี้ครับ

**jodeci** · 25-10-2011, 14:48

ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ vespeno90

สู้ๆครับพี่กำนัน..ยังงัยอย่าลืมดูแลตัวเองด้วยนะครั บอย่าให้เจ็บป่วยหนักในสถานการณ์แบบนี้ครับ

ผมสู้เสมอครับพี่ปู่ ถ้าหลังผมหายผมยังสามารถทำอะไรได้เต็มที่กว่านี้ แต่นี่มันกวนใจเหลือเกิน แต่ก็ดีขึ้นมากครับ ผมก็ภาวนาว่าร่างกายที่แข็งแรง จิตใจที่เข้มแข็งน่าจะทำให้ผมพาครอบครัวให้พ้นภัยไปไ ด้ ส่วนบ้านแม่ของผมนั้นพี่ชายผมบอกว่า หากน้ำท่วมแค่เท้าเปียก เขาจะอพยพครอบครัวไปแปดริ้วทันที แต่ผมไม่ไปใหนครับ...แม่ทัพบางแคต้องรักษาที่มั่นและ อยู่กับมันให้ได้...