ชวนถีบจักรยาน (คนที่อยู่ใกล้พุทธมณทลสายสอง)

[paiboon]

หายไปหลายวันมาเล่าต่อครับ
ก่อนถึงเนินชันก็มีเนินหลายลูกตลอดทาง
จนมาถึงเนินชัน23เปอร์เซนต์ ผมเตรียมพร้อมใส่เกียร์เบาสุด(30ฟัน)ไว้รอ
ปั่นขึ้นเนินไปพอได้ แต่ก็รู้สึกเบาไปหน่อย แต่ก็ดีกว่าเกียร์หนัก
พี่เต้ยปั่นชิดขวากินเลนถนนไปอีกข้าง แกบอกว่ามันชันน้อยกว่า
ปั่นไม่นานก็ถึงจุดสูงสุด ยืนหอบรอเฮียตี๋อยู่บนยอดเนินสักพักก็ฝากรถให้พี่เต้ ยจับ
รีบเดินมาดักรอถ่ายรูปเฮียตี๋ รอเท่าไหร่ก็ไม่มา มีแต่คนอื่นมา
เลยเดินกลับไปหาพี่เต้ยว่าจะเอาอย่างไร ถามคนขี่มอเตอร์ไซด์ว่าเห็นเฮียตี๋ไหม
เขาบอกว่าจูงรถย้อนกลับไป ผมเลยบอกให้พี่เต้ยโทรหา แต่ไม่มีสัญญาน
เลยถามพี่เต้ยว่าเอายังไง พี่เต้ยบอกว่าต้องลงไปดู ผมเลยยืนทำใจพักหผมกับพี่เต้ยเลยเดินจูงรถลงเนินกลับ ลงมา
พอถึงตีนเขา(ตีนเนิน)เห็นเฮียตี๋มาแล้ว นึกในใจกูต้องไต่เนินอีกแล้ว
รูปแรก บนยอดเนินมีคนเขียนว่า(เจ้า)จ้าวภูเขา
รูปที่สองวิวบนยอดเนิน
รูปที่สาม ช่วงที่เดินลงไปตามเฮียตี๋ พี่เต้ยจูงรถอยู่ด้านหน้า
ส่วนเฮียตี๋และท่านอื่นๆกำลังเลื้อยขึ้นเนินเอียงไปเ อียงมา

[paiboon]

เอารูปมาลงให้ดูกันก่อนครับ ช่วงนี้ไม่ค่อยว่าง ฝนก็ตกจักรยานก็ไม่ได้ถีบ
งานก็เยอะ ทนๆไปก่อน
รูปแรก ต่อจากเดิมมาหน่อย ถ่ายเฮียตี่ชัดๆ กำลังโยกขึ้นเนิน สังเกต คนข้างๆ โยกจนแอ่น
รูปที่สอง ถ่ายจากด้านหลัง ให้เห็นความชัน ผมเองถึงตรงรูปนี้ยังนึกขี้เกียจเลย
จำความรู้สึกได้
รูปที่สาม ที่ตีนเนิน ก่อนไต่เนินรอบที่สอง พี่เต้ยขอให้ชักรูปให้หน่อย

[paiboon]

ไปเจอมา น่าสนใจเอามาฝากกันอีกรอบ
http://bikeloves.com/board_qa/show_thread.php?qID=8414

...แฟนๆมารายงานตัวผมก็ขอต่อให้ความความประสงค์ ขอออกตัวไว้นิดหนึ่งนะครับ เมื่อจบกระทู้นี้แล้วเรื่องราวของการสร้างฐานสำหรับน ักจักรยานนั้นผ่านมาครึ่งทางแล้ว เรื่องราวต่อจากนี้เปรียบเสมือนการสร้างพีระมิดในช่ว งแรกๆที่ดูยังไงๆก็ไม่สวยสดงดงาม ทั้งยุ่งยากลำบากลำบน กว่าจะผ่านจุดนี้ไป .... และเมื่อผ่านครึ่งหลังไปแล้ว เมื่อพีระมิดเป็นรูปเป็นร่างให้เห็น ถึงตอนนั้นจะเป็นช่วงที่เราจะได้ตักตวงประโยชน์จากสิ ่งต่างๆที่เราฝ่าฟัน ทนอ่านกันมา แต่หนังเรื่องนี้จะมีเศร้าบ้างนะครับ ช่วงนั้นผมจะต้องเดินทางไปประชุมไกลบ้านมากๆอีกแล้วป ระมาณ3เดือนต่อๆกัน ยังไงถ้าสามารถจัดการเรื่องการงานได้ทันจะพยายามลงต่ อให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ก่อนไปนะครับ
องค์ประกอบของความฟิตสำหรับนักจักรยาน (FITNESS ELEMENTS)
องค์ประกอบของความฟิตจะแบ่งออกเป็นสองกลุ่มใหญ่ๆคือ
1.Base fitness element คือเรื่องหลักที่เรากำลังอ่านอยู่นี่แหละครับ ประกอบไปด้วย
1.1ความแข็งแรง( Strength)
1.2ความทนทาน(Endurance)
1.3ประสิทธิภาพ (Efficiency)

2. Advance Fitness ประกอบไปด้วย
2.1 Strength endurance
2.2 Anaerobic Endurance
2.3 Power

กลุ่มในข้อสองนี่ไม่มีคำแปลที่จะอ่านเข้าใจง่าย แต่ถ้าอ่านรายละเอียดที่จะกล่าวต่อจากนี้ไปก็จะเข้าใ จได้โดยง่ายเลยว่าความหมายของมันคืออะไร
นักจักรยานส่วนใหญ่เมื่อให้บอกว่าจุดอ่อนของตนคืออะไ ร คำตอบก็มักจะเป็นคำตอบที่อยู่ในกลุ่มข้อสองทั้งหมด แต่หารู้ไม่ว่า มันเป็นคำตอบที่ผิด เพราะการจะให้ความฟิตทั้งหมดในข้อสองดีนั้น ล้วนแล้วมาจากฐานที่แน่นหนาจากองค์ประกอบในกลุ่มข้อ1 ทั้งหมด จุดอ่อนจริงๆของนักจักรยานมักจะเป็น1ใน3 หรือ 2ใน3 หรือ ทั้ง3 ข้อ ของBase fitness ทั้งสิ้น

จริงอยู่ นักจักรยานที่ประสบความสำเร็จ ต้องฝึกซ้อมAdvance fitness ให้ดี แต่จะได้ดีหรือไม่นั้น ล้วนแต่ขึ้นอยู่กับองค์ประกอบในส่วนของBase fitness ทั้งหมดเลย ดูรูป กราฟภาพนี้จะเข้าใจได้ง่ายขึ้นครับ


ภาพนี้จำไว้ให้ขึ้นใจเลยครับ หัวใจของการฝึกซ้อมสำหรับนักจักรยานต่อจากนี้ไป ทั้งหมดอธิบายได้ด้วยภาพนี้เพียงภาพเดียวเท่านั้นครั บ

ฐานที่ไม่แน่น ย่อมส่งผลทำให้ไม่สามารถสร้างยอดให้สูงได้ตามกัน ในแต่ละปีที่จะมาถึง เมื่อเราอยากให้ยอดหรือAdvance Fitness ของเราสูงเท่าไหร่เราต้องสร้างฐานให้กว้างที่สุดตามศ ักยภาพที่มีอยู่เสียก่อน จุดเริ่มตั้นสำหรับการซ้อมจึงต้องทุ่มเทเวลาให้กับกา รร้างฐานอันนี้ คนที่เพิ่งขี่ใหม่ๆ ยังไม่เคยมีฐานมาก่อนยิ่งต้องใช้เวลาสร้างมากและนานก ว่าคนที่ขี่มานานๆมือใหม่บางคนอาจจะต้องใช้เวลาเป็นป ีหรือหลายกว่าจะสร้างฐานได้มั่นคงพอ ส่วนมือเก่า ยิ่งขี่มานานเท่าไหร่ฐานยิ่งแน่น การเตรียมตัวเตรียมฐานสำหรับปีใหม่ก็สั้นลงๆ และฐานนี้สามารถใช้กับการขี่จักรยานทุกชนิดทุกประเภท เสียด้วย จุดอ่อนของนักจักรยานมักจะเป็นอันใดอันหนึ่งในbase element หรือทั้งหมด เวลาเราดูการแข่งขันเราจะเห็นจุดเด่นของนักจักรยานใน ส่วนที่เป็นAdvance element เมื่อเรากลับไปซ้อมเราก็มักจะเน้นไปที่การซ้อมส่วนนี ้มาก หารู้ไม่ว่า กว่านักจักรยานระดับโลกจะซ้อมมาถึงตรงนี้นั้น เค้าใช้เวลาในการสร้างBase element มานานนับสิบหรือหลายๆปี ส่วน Advance element อันโดดเด่นที่เราเห็นนั้น เขาใช้เวลาซ้อมสั้นนิดเดียว นิดเดียวจริงๆครับ

[paiboon]

ช่วงนี้งานยังชุกเหมือนฝนเลยครับ เลยหาข้อมูลมาให้อ่านกันไปพลางก่อน[SIZE=3]17 ก.พ. 51 23:05:01 น. # 12
ข้อมูลจาก เสือแก่ bike loves .com

สมาชิกทีมผมตามมาอ่านด้วยอีกคน ถอยหลังไม่ได้อีกแล้ว ไปโลด ต่อไปนี้จะอธิบายความหมายองค์ประกอบความฟิตทุกข้อ ส่วนที่เป็นBase elementนั้นง่ายๆตรงไปตรงมาตามศัพท์ แต่ส่วนที่เป็นAdvance Elementนั้น ต้องมีตัวอย่างประกอบครับ

ความทนทาน(ENDURANCE)
จักรยานเป็นกีฬาของคนอึด ความหมายของคำว่าendurance แปลตรงๆก็คือ อึดนั่นแหละครับ อึด คือ ความสามารถจะทำการอะไรได้นานๆ โดยไม่รู้จักเหนื่อยเมื่อยล้า จักรยานก็เช่นกัน ยิ่งระยะทางที่จะต้องแข่งขันยาวเท่าไหร่ ก็ต้องการความอึดมากขึ้นเท่านั้น นั่นหมายความว่าเราจะต้องใช้พลังงานจากไขมันให้ได้มา กที่สุดตลอดช่วงความหนักที่เป็นการสลายพลังงานระบบแอ โรบิคหรือใช้ออกซิเจน แม้พวกสปรินทร์เตอร์เองก็ไม่เว้นที่จะต้องซ้อมให้เกิ ดความทนทาน เพราะความทนทานนี่เองที่จะพาพวกเขาขี่ไปได้ตลอดจนถึง หน้าเส้น เพื่อสปรินทร์ เข้าเส้นตามความถนัด
ความทนทานเป็นองค์ประกอบของความฟิตที่ต้องการเวลานาน ที่สุดในการสร้างและสะสม ร่างกายจะใช้เวลานาหลายปีกว่าที่จะสะสมปริมาณได้มากแ ละพอเพียงสำหรับนักจักรยานทุกประเภท ทุกชนิด จึงความจำป็นอย่างยิ่งที่จะต้องแบ่งเวลาส่วนหนึ่งในแ ต่ละปีให้การฝึกเพื่อสร้างความทนทานยิ่งมีน้อยก็ยิ่ง ต้องสละเวลาในส่วนนี้ให้มากขึ้น โดยเฉพาะในปีแรกที่เราให้ความสนใจเน้นที่จะซ้อมนั้น เราจะเห็นผลการตอบสนองที่ชัดเจนมาก และต้องระวังเป็นอย่างยิ่งสำกหรับมือใหม่ ที่เมื่อซ้อมไปแล้ว เริ่มมีการพัฒนาขึ้นมาแล้วก็อดไม่ได้ที่จะพยายามขี่ใ ห้หนักมากขึ้นเรื่อยๆ จนเลยเกินความหนักที่จะเป็นการฝึกความทนทานไป นั่นหมายถึงว่า เป็นการชลอหรือหยุดการสร้างความทนทานนี้ไป หรือสร้างได้ไม่เต็มที่ที่มันควรจะเป็นในปีนั้นๆแก้ไขล่าสุดเมื่อ 14 มิ.ย. 51 - 13:07:55 น.[/SIZE

]
กระทู้ของเสือแก่นี้ดีมากครับ ลองตามไปอ่านดู ที่ผมเอามาแปะไว้เลยครับhttp://bikeloves.com/board_qa/show_thread.php?qID=8414

[paiboon]

เขียนต่อเรื่องทริปสวนผึ้งให้จบ
ยังมีเรื่องจะเขียนอีกหลายเรื่ิองคาอยู่
หลังจากไต่เนินชัน 23 เปอร์เซนต์ตามเฮียตี่ขึ้นไปเป็นรอบที่สอง
ก็ไล่กวดตามไปจนทัน สักพักก็แซงเฮียตี๋ไปอีกเหมือนเดิมพร้อมกับพี่เต้ย
ผมยิงหนีพี่เต้ยตลอดทาง จนใกล้จุดพักพี่เต้ยตามมาทัน ร้องบอกว่า "ยิงหนีผมตลอดเลยนะ"
ผมเลยบอกว่า "ต้องจัดให้เล็กน้อย เพราะเส้นทางมัมชวนให้เร่งอัดในช่วงลงเนินไม่ได้ตั้ง ใจหนีเอาเป็นเอาตาย หรอกครับ"
รูปแรก ความเร็วเฉลี่ย 27.5 กม./ชม
รูปที่สอง ระยะทางในหนึ่งรอบประมาณ 45 กม.
รูปที่ สาม อัตราเต้นหัวใจสูงสุดของผม 163ครั้ง/นาที

[Herr. Fahrrad]

ขอบคุณครับที่มีข่าวคราวมาเล่าให้ฟังอยู่เรื่อยๆ ส่วน tour de nakhonnayok เสาร์นี้ไม่ทราบว่าถ่ายสดทางช่องไหน รอชมอยู่นะครับ

เขียนต่อเรื่องทริปสวนผึ้งให้จบ
ยังมีเรื่องจะเขียนอีกหลายเรื่ิอง คาอยู่
หลังจากไต่เนิน ชัน 23 เปอร์เซนต์ ตามเฮียตี่ขึ้นไปเป็นรอบที่สอง
ก็ไล่กวดตามไปจนทัน สักพักก็แซงเฮียตี๋ไปอีกเหมือนเดิมพร้อมกับพี่เต้ย
ผมยิงหนีพี่เต้ยตลอดทาง จนใกล้จุดพักพี่เต้ยตามมาทัน ร้องบอกว่า "ยิงหนีผมตลอดเลยนะ"
ผมเลยบอกว่า "ต้องจัดให้เล็กน้อย เพราะเส้นทางมัมชวนให้เร่งอัดในช่วงลงเนิน
ไม่ได้ตั้งใจหนีเอาเป็นเอาตาย หรอกครับ"
รูปแรก ความเร้วเฉลี่ย 27 กม./ชม
รูปที่สอง ระยะทาง 47 กม.
รูปที่ สาม อัตราเต้นหัวใจสูงสุดของผม 163ครั้ง/นาที

[paiboon]

หลังจากนั้นพักกินน้ำผึ้งผสมมะนาว ขนมลอดช่องแตงไทยโรยข้าวพอง
เฮียตี๋สั่งหมูสะเตีะมากินหนึ่งจาน เติมน้ำ ล้างหน้า เข้าห้องน้ำ
แล้วก็ออกไปต่อ ก่อนปั่นเจอนักปั่นผ่านหน้าไปกลุ่มหนึ่ง
พี่เต้ยบอกว่าคนเสือแดงนั่นแหละ "พ่อใหญ่สวนธน"คนจัดงาน
ผมมองไม่ทัน ในใจคิดว่าคงแก่ๆ ไม่มีอะไร ชื่อเหมือนพ่อใหญ่ชวลิต
คงไม่มีอะไร ปั่นไปสักพักก็ตามทัน ผมขี่ตามประกบ แล้วถามไปว่า "พ่อใหญ่สวนธนเหรอครับ ดีใจจังได้ถีบกับคนจัด"
เขาก็ตอบกลับมายิ้มแย้มแจ่มใส ดูแล้วไม่แก่นะ ท่าทางแรงซะด้วย
ดูรถและล้อแล้วใช้ของดีด้วย ที่พวกผมไล่มาทัน น่าจะเป็นที่เขารออยากมีเพื่อนปั่น

[paiboon]

ขอบคุณครับที่มีข่าวคราวมาเล่าให้ฟังอยู่เรื่อยๆ ส่วน tour de nakhonnayok เสาร์นี้ไม่ทราบว่าถ่ายสดทางช่องไหน รอชมอยู่นะครับ

น่าจะถ่ายทอดสดทางช่องนี้แหละครับ ผมเตรียมรถแล้ว จะรายงานเป็นระยะเลยครับ
เอารูปทริปปี 54(เดือน ม.ค.) มาให้ดูครับ ยังจำบรรยากาศ ที่คุณเสรีอัดกันกับรักษ์ในช่วงท้ายๆได้ดี
แต่ tour de nakhonnayok ปี 57 นี้ น่าจะขาดขาแรงไปหลายคนครับ ป๋าเนตร ทำท่าจะไม่เอาแล้ว
ส่วนต่อttboyz ก็บอกว่าติดงานมาไม่ได้

[paiboon]

ต่อให้จบเลยดีกว่า
หลังจากนั้นผมก็เกาะหลังดูลาดเลาครับ
พ่อใหญ่ก็เก๋าครับ ขี่ควงขาใช้เกียร์เบาตลอดทาง
จนถึงทางชัน 23 เปอร์เซนต์ ผมตามหลังดูทางพ่อใหญ่ไต่เนิน
แกควงขาใช้เกียร์เบานั่งปั่นขึ้นเลยครับ มีช่วงท้ายๆ จึงยืนปั่น เก๋าจริง
ผมพยายามปั่นตามแต่ไม่ทันเขาขึ้นถึงยอดเนินก่อน
หลังจากนั้นไต่ถึงยอดเนิน พ่อใหญ่สวนธน ก็อัดต่อไปเลยครับ
พี่เต้ยดูท่าคอตกเหมือนจะหมดเเรง ผมก็ฝืนตามไป จนถึงแยกตะโกล่างก็หยุดพักรอเฮียตี๋
รูปแรก พ่อใหญ่อัดต่อทันทีหลังจากถึงยอดเนิน จะเห็นพี่เต้ยคอตกอย่างที่ผมบอก
รูปที่สอง พ่อใหญ่ยังคงลากตอ่ไปแรงดีจริงๆ
รูปที่สาม ระหว่างรอเฮียตี่

[paiboon]

ก่อนถึงจุดพักตะคริวเริ่ม เเดกผมแล้วครับ
รอเฮียตี๋พักใหญ่ ก็ตามมา เราเริ่มต่อ พอออกได้2กม.
ตะคริวก้มาอีกครับทั้งบนล่างหน้าหลัง ถีบต่อเกือบไม่ได้ต้องหยุดแป็บนึง
จากนั้นก็ไปต่อ พอได้ที่(ขี่กันที่ความเร้ว 40 กม./ชม)ก็เริ่มขึ้นไปช่วยพ่อใหญ่สวนธนลากลองดู
ช่วงขึ้นไปผมก็บอกเขาว่า"ช่วยกันครับ"
พ่อใหญ่ก็ตอบมาอย่างนิ่มนวลว่า"ขอบคุณครับ"
สลับกันสัก2-3รอบ ลากกันยาวๆ เหมือนลองกำลังกันเพราะใกล้จะถึงจุดพักแล้ว
ผมก็อยากลองของดูเหมือนกันพอถึงเนินๆหนึ่งบนยอดเนินโ ค้งซ้าย
ผมลากมายาวถึงยอดเนินทำท่าหมดแรง ได้ยินเสียงรถจักรยานพุ่งแซงออกด้านขวา
แบบห่างๆ ขึ้นไปอย่างรวดเร็ว ผมซึ่งหมดแรงบนยอดเนินแล้วได้แต่มองครับ
พ่อใหญ่สวนธนของเรานี่เอง แซงแบบโปรเลยครับ ยิงหนีแบบไม่มีใครตามไปได้
พี่เต้ยบอกใจเย็นไม่ต้องเร่งเดี๋ยวตะคริวจะถามหาอีก
ถึงช่วงนี้เฮียตี๋หายไปแล้ว ผมพยายามไล่ยังไงก็ไม่ทัน สักพักตะคริวมาอีกแล้ว
แต่ก็ฝืนถีบไป พีเต้ยแซงผมไปก่อน สักพักก็ถึงจุดพักที่หน้าร้านขนม
ไม่ได้ร่ำลาพ่อใหญ่เลย เพราะตามไม่ทัน
จบรอบนี้ av 29.5 เร็วกว่ารอบที่แล้ว จบแล้วครับทริปสวนผึ้ง
สรุปว่าเส้นทางดีมากน่าไปลองครับแต่ต้องเตรียมรถและค นให้พร้อม
รูปแรก ถ่ายที่ร้านระหว่างพัก
รูปที่สอง ช่วงแรกเฮียตี๋ยังอยู่ พ่อใหญ่สวนธน แรงดีมากลากยาว
รูปที่สามก่อนจบถ่ายที่หน้าร้านขนม

[paiboon]

วันก่อนเอารถรัดจ์มาปัดฝุ่น ทำความสะอาด
พอดูลายน้ำหลายจุดชักเริ่มแย่ลง สนิมขึ้นปูดบวม
เลยต้องหาทางแก้ไข ผมลองขุดสีที่ปูด เอาสนิมแดงๆออกจนถึงเหล็ก
แล้วเอาสีน้ำมันทา แต่กลัวมันจะหลอกและใหม่เกินไป จึงเอามือลูบให้สีมันด้าน
ลองทำดู ยังไม่เคยเหมือนกัน เอารูปถ่ายที่ถ่ายไว้ตั้งแต่ได้รถมาใหม่ๆ
มาเปรียบเทียบดู ดูแล้วก้ใจหายแต่ต้องทำใจ
รูปแรก หลังจากขูดสีที่ปูดและสนิมออก
รูปที่สอง ทาสีน้ำมันลงไป ดูหลอกตาและเงามาก
รูปที่สาม หลังจากเอามือลูบ แตะที่ทาสีใหม่ให้ด้านลง

[wasant]

เหมือนกันเลยครับคุณไพบูลย์ ได้รัดจ์ทเวนตี้มาคันนึง เห้นลายน้ำที่เพลทแล้วคิด ว่าทำยังไง มันถึงจะอยู่นาน ...อยากจะหาอะไรมาปิดทับเช่นกระดาษนุ่มๆแล้วก็เอาเทป พันอีกที ก็กลัวสีมันจะอบ สีลอกออกอีก คิดจะเอาถุงพลาสติคพันรอบไว้ กันเสียดสี ก็กลัวพลาสติดจะเสียดสีเสียเอง คิดไปคิดมา...ทำใจครับ ปล่อยให้เก่าไปตามเวลา ส่วนตัวรถสีเดิม ทีแรกเอาผ้าชุบน้ำบิดหมาดๆ เอาซันไลท์ล้างจานหยดใส่ผ้านิดนึง แล้วเช็ด สีรถติดผ้าเป็นสีฟ้าจางๆ เลยเลิกเช็ดเลย แล้วรีบเอาผ้าแห้งมาซับ

[paiboon]

เหมือนกันเลยครับคุณไพบูลย์ ได้รัดจ์ทเวนตี้มาคันนึง เห้นลายน้ำที่เพลทแล้วคิด ว่าทำยังไง มันถึงจะอยู่นาน ...อยากจะหาอะไรมาปิดทับเช่นกระดาษนุ่มๆแล้วก็เอาเทป พันอีกที ก็กลัวสีมันจะอบ สีลอกออกอีก คิดจะเอาถุงพลาสติคพันรอบไว้ กันเสียดสี ก็กลัวพลาสติดจะเสียดสีเสียเอง คิดไปคิดมา...ทำใจครับ ปล่อยให้เก่าไปตามเวลา ส่วนตัวรถสีเดิม ทีแรกเอาผ้าชุบน้ำบิดหมาดๆ เอาซันไลท์ล้างจานหยดใส่ผ้านิดนึง แล้วเช็ด สีรถติดผ้าเป็นสีฟ้าจางๆ เลยเลิกเช็ดเลย แล้วรีบเอาผ้าแห้งมาซับ

เห็นด้วยเลยครับ บางครั้งทำ ไม่ดีอย่าทำเลยดีกว่า ต้องทำใจ แต่ก็น่าจะมีวิธีชะลอให้อยู่ได้นานขึ้นนะ
ผมว่าจะลองเอา แล็กเกอร์ด้านทาที่ลายน้ำดู ลองดูว่ามันจะเป็นอย่างไร หลอกตามั้ย
ลองแล้วจะเอามาเล่าให้ฟัง เพราะที่สำคัญคือลายน้ำ ถ้าหายไปก็เสียดาย
บางส่วนสำคัญหายไปด้วย เลยต้องถ่ายรูปไว้
รูปแรก เป็นลายน้ำบริเวณบังโซ่ ลวดลายหายไปเยอะเลยครับ โดยเฉพาะ ตัวหนังสือ KING GORGE V (คิงส์จอรจ์ที่5)
ที่ตัวเลขโรมันที่5(v)หายไปเลย จุดที่เป็นสนิมก็ขยายมากขึ้น
รูปที่สอง ลายน้ำตำเเหน่งเดียวกันเมื่อได้รถมาครั้งเเรกยังไม่ไ ด้ทำอะไรเลย จะเห็นความแตกต่างชัดเจน
รูปที่ที่สาม ที่เเฮนด์ บริเวณปลอกมือมีสนิมขึ้นภายในเพราะเหงื่อที่ออกจากมื อ การดูเลยรักษา หลังใช้งานหนักน่าจะเป็นเรื่องสำคัญ
เพราะเกลือในเหงื่อของเราเป็นปัจจัยสำคัญในการทำลายส ีรถและส่วนต่างๆ มาก

[wasant]

เห็นพจน์แนะนำว่า ใช้แลกเกอร์ด้าน พ่นบางๆพอเคลือบสีได้ ยังไม่กล้าลองทำเอง

[paiboon]

เห็นพจน์แนะนำว่า ใช้แลกเกอร์ด้าน พ่นบางๆพอเคลือบสีได้ ยังไม่กล้าลองทำเอง

คุณวสันต์ผมจะลองหาโอกาสทำแล้วจะเอามาให้ดูครับ

วันนี้โดนฝนช่วงออกไปปั่นเสือหมอบกับเสี่ยหมูรอบเย็น อย่างหนัก
ไม่โดนอย่างนี้มานานแล้ว
แต่หน้าฝนก็มีข้อดีคือ มองไปทางไหนก็เขียวสดชื่นดีครับ
วันก่อนได้ไปแถวเมืองพะเยา
เอารููปวิวบริเวณถนนช่วงเมืองพะเยามาฝากครับ สองข้างทางเขียวถนนกว้างหน้าปั่นมาก
แถมมีเขาให้ไต่กันอีกพอสมควร ส่วนในเมืองพะเยาก็เงียบสงบดี วิวสวยมาก
ถ้ามีโอกาสอยากลองไปปั่นแถวนั้นดู