ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ
jodeci
ผมก็ยังเกาหัวแกร๊กๆอยู่เลยครับท่านWuttdyว่าอะไรคือ อะหยังและอะหยังคืออะไร แต่ก็พยักหน้างกๆ รู้จักผมดีก็ดีครับแต่ท่านไม่แนะนำให้ผมรู้จักท่านบ้ างหละครับเผื่อจะรู้จักกับทางแม่ของผมครับ ขอคารวะก่อนก็แล้วกัน บางแคยินดีต้อนรับครับ 5555
สารภาพตามตรงครับ ผมไม่เคยเรียนเชียงใหม่ครับ แต่เคยไปฝึกงานที่แม่ริมช่วงเวลาหนึ่งก็เป็นปีครับ ส่วนมากก็อยู่ตามตะเข็บเมืองครับ แม่ริม หนองหอยและสารภี ฝึกงานไปหวังว่าจบออกมาจะได้แต่งเมียกับแฟนคนแรกก็มา ช้ำรักที่ท่าแพครับ 555 นี่แหละครับตีเมืองภูพิงค์ครั้งแรกก็แพ้ครับ
ตีเมืองสองแควครั้งที่สองก็แพ้ครับ เพื่อนพามาดูหญิงงามเมืองสองแคว ม.เนรศวร โดนมอมเหล้าไป2ลิตร พากันกลับมาถึงที่พัก ต่างคนต่างถามว่าใครขับรถมาส่งว่ะ (รถป้ายแดงของผมจอดทิ้งไว้ข้างถนน ลืมล็อครถ แถมยังเปิดกระจกทิ้งไว้ กลับมาตอนเช้าทุกอย่างยังเหมือนเดิม นี่หรือ..เมืองพุทธ) นอนสลบหน้าห้องน้ำ อ๊วกทั้งวัน เหล้า2ลิตรนะครับไม่ใช่2แก้ว พอสร่างเมาเพื่อนส่งสตรีเมืองสุโขทัยพาไปเที่ยว โดนมอมเหล้าไปอีกครึ่งขวด ผมก็กลับมาสลบคาหน้าห้องน้ำอีก สรุปแล้วผลของการตีเมืองสองแควผมยังไม่เคยได้นอนเตีย งนุ่มๆเลยครับ
กลับไปตีเมืองแม่ระมิงค์ครั้งที่3 กะว่านี่คือสงครามครั้งสุดท้ายเพราะดีใจได้เมียเป็นอ ดีตดาราดังในอดีต มีการพาไปไหว้พ่อไหว้แม่ ดูเรือนหอ ตั้งใจจะไปตั้งรกรากที่เชียงใหม่และคิดว่าเธอต้องการ จะออกจากวงการมาใช้ชีวิตกับเรา คนบ้านนอกแห่มาดูเมียผมครับ 555 นึกว่าหลินฮุ่ยมั้ง
แรกรักก็ดีครับ ช่วยกันปลดหนี้สินจะได้กลับไปอยู่บ้านนอก เงินทองที่หามาตลอดชีวิตของการทำงาน ก็เริ่มร่อยหรอเพราะผมหาเงินคนเดียว ชีวิตคู่ก็มาทะเลาะเบาะแว้งเรื่องชีวิตที่เธอจมไม่ลง รายจ่ายเยอะยิ่งกว่าค่าตัวป้าแดงในแต่ละเดือน จะใช้ชีวิตคู่เหมือนคนอื่นก็กลัวคนเห็น กลัวเป็นข่าว ผมกินข้าวเซเว่นเป็นปีๆครับ หนังก็ไม่ได้ดูต้องซื้อหนังแผ่นมาดู 555 ปัญหาอีกมากมายของชีวิตคู่ ก็เลยต้องยุติความฝันแล้วบอกเลิกเธอ เธอก็ฟ้องแม่ผมว่าท้องกับผมบ้างและก็มาทำร้ายผมอีก เอามีดไล่แทงผม ผมถึงไม่ชอบให้ใครมาจิ้มพุงผมเพราะมีดปอกผลไม้มันปัก เข้าไปแล้วครั้งหนึ่ง เย็นๆครับ เจ็บแปล๊บเดียว หน้าซีดแล้วไม่รู้จะห้ามเลือดตรงใหน นึกว่าน้ำพุครับ ถ้าใครเอามือมาจิ้มพุงผมแล้วผมเสียบคุณคืนผมถือว่าผม ป้องกันตัวนะครับ 5555
ในใจตอนนั้นคิดว่าตายแน่แล้วกู ผมว่าประสาทไปแล้วครับชีวิตคู่ของผม ความฝันของผม กว่าจะเลิกกันได้ แบ่งสมบัติกันแล้ว เงินทองไม่เสียดายครับ ผมเหลือแต่ชีวิตอันบอบช้ำกลับมาครับ 555 ทุกวันนี้ยังอ่านเจอข่าวของเขาบ้างแต่ผมไม่สนใจแล้วค รับ
มาได้อีหมวยรักษาแผลใจให้ กว่าจะกลับมาเป็นผมคนใหม่ ใช้เวลานานครับ ก็อยู่ๆกันไป ไม่สนใจใครทั้งสิ้น ทุกวันนี้ก็ซ่อนตัวอยู่แต่ในบางแค อยู่กับหมา เล่นกับลูก ก็มีความสุขแล้วครับ เพื่อนฝูงรุ่นๆเดียวกันล้มหายตายจากไปเยอะ ผมก็คิดถึงว่าการทำรถในความทรงจำครั้งยังเด็กจะช่วยใ ห้ผมลืมเรื่องราวร้ายๆในชีวิตของผมได้บ้าง หวังว่ามันจะนำความสุขเข้ามาในชีวิตบ้าง หวังว่าจะทำให้ผมระลึกถึงสหายที่ล่วงลับไปบ้าง คนบางคนคิดว่าผมมีชีวิตที่น่าอิจฉา...ใช่ครับผมมีชีว ิตที่น่าอิจฉาเพราะผมได้ผ่านช่วงใกล้จะตายไปแล้ว
ร่ายมาซะยาวเลยครับ เรื่องบางเรื่องที่ผมทำให้ท่านเข้าใจไปอย่างนั้น บางเรื่องผมก็ทำจริงๆเช่นกินเหล้าเป็นน้ำ..ผมมีเหตุผ ลครับ บางเรื่องที่ผมทำเป็นสนุกสนานเพราะไม่แน่ใจว่าพรุ่งน ี้จะได้หัวเราะกับมันหรือเปล่า แต่อีหมวยที่รายล้อมเข้ามาในชีวิต น้องๆของผมทั้งนั้นครับ
เอ็นจอย & เอ็กซ์ไซติ้ง
" สนุกและตื่นเต้น "
ดูรายนะเอียดส่วนตัว
ดูกระทู้ตอบทั้งหมด
ดูกระทู้ ทั้งหมด
Ignore This Member
ดู Albums ทั้งหมด
ข้อความส่วนตัว
View Friends
ดูบทความ
View Blog Entries
ตอบ-อ้างอิงข้อความ
Bookmarks