บางแค: ไรด์วิธไพรด์ - หน้า 64
                                
หน้าที่ 64 จากทั้งหมด 128 หน้า แรกแรก ... 14 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 114 ... หน้าสุดท้ายหน้าสุดท้าย
กำลังแสดงผล 946 ถึง 960 จากทั้งหมด 1911

ชื่อกระทู้: บางแค: ไรด์วิธไพรด์

  1. #946
    Senior Member no school today pattaya's Avatar
    วันที่สมัคร
    May 2011
    ข้อความ
    3,584
    ขอบคุณ
    515
    ได้รับขอบคุณ 565 ครั้ง ใน 348 ข้อความ
    ผลการให้คะแนน
    22

    มาตรฐาน



    อ้างอิง ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ octzilla อ่านข้อความ
    ฮิฮิ..ลูกเสือสำราญรุ่นหนึ่ง..ชอบมุมนี้มากเลย..ก่อน ที่ฝนจะตกใช่มั๊ยน๊า..เอ๊ะ..มีภาพพี่ได้นั่งด้วยเหรอ ..55..จำได้แต่ว่ายืนตลอดๆๆจนตูดแข็ง55555
    ตูดแข็งจริงๆ นะ...มามะมาพัทยาจะทายาหม่องตราลิงถือลูกท้อให้หายแข ็งเลย 55555

  2. #947
    Senior Member no school today pattaya's Avatar
    วันที่สมัคร
    May 2011
    ข้อความ
    3,584
    ขอบคุณ
    515
    ได้รับขอบคุณ 565 ครั้ง ใน 348 ข้อความ
    ผลการให้คะแนน
    22

    มาตรฐาน

    อ้างอิง ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ jodeci อ่านข้อความ
    บรรยากาศมันทำให้นึกเคลิ้มย้อนไปเมื่อราวๆปี 2528-2529ที่ผมออกเดินทางไกลครั้งแรกและไกลที่สุดในประวัต ิศาสตร์โรงเรียนประจำอำเภอ คือเดินทางไปอย่างเดียวก็30กว่ากิโล โดยที่ห้ามให้ผู้ปกครองไปส่งหรือใช้ยวดยานพาหนะใดๆทั ้งสิ้น 555 ในเหตุการณ์นั้นผมได้มีโอกาสเดินทางไกลเป็นครั้งแรก โดยที่น้าของผมต้องมาปลุกผมตอนตีห้าลุกวิ่งวันละ10กิ โลซึ่งเดิมทีก็มีสองคนน้า+หลานแต่ท้ายสุดก็มีเพื่อนๆ ที่ทราบข่าว ผู้ปกครองที่รู้เรื่องก็ชักชวนกันออกมาวิ่ง เป็นการเตรียมพร้อมไปในตัว

    ในวันเดินทางจริงมีนักเรียนเป็นร้อยที่แบ่งเป็นหมวดห มู่ ชื่อหมู่ของผมคือ มหาจักรพรรดิ ผมยังจำชื่อนี้ได้ดีโดยที่ผมเป็นหัวหน้าหมู่ เด็กวัย11ขวบอย่างผมที่พึ่งเลิกฉี่รดที่นอนมาได้ไม่น านต้องมานำคน10คนมาเดินทางไกล ของบนบ่าก็หนัก รองเท้าก็กัด หมู่ของผมเดินทางไปได้แค่5กิโลผมก็บอกให้เพื่อนเปลี่ ยนรองเท้าเป็นรองเท้าแตะ แล้วเดินไปกันทุก2กิโลพักที 5555 แต่วิธีนี้ทำให้เราช้ากว่าเดิม แต่เดินแซงหลายหมู่ได้ในที่สุด ผมคิดว่าการฝึกซ้อมวิ่งของเราช่วยได้บ้างในเรื่องของ ความทนทานและความฮึกเหิม ตลอดรายทางที่เราเดินทางผ่าน หมู่ของผมได้รับกำลังใจจากชาวบ้านด้วยการเอาน้ำดื่มม าให้ เอากล้วยมาให้กิน เราเด็กในเมืองตอนนี้เป็นลูกลิงที่หอบเอากล้วย มะละกอ มาเป็นสะเบียงเพื่อหวังว่า ข้างหน้าจะถึงซักที

    ผมมาถึงที่หมาย รายงานตัวกับคุณครูว่าหมู่ของเรามาครบ ได้กางเต๊นท์ก่อนอย่างง่ายๆ ใช้ไม้พลอง ขึงเชืือกแล้วใช้ผ้าใบดึงเป็นเพิงธรรมดาๆ แล้วเอาผ้าเต๊นท์คลุมกันลมหนาวอีกที ผมและคนอื่นๆที่ทำอาหารไม่เป็นได้แต่เอาข้าวสารและอา หารแห้งมากองสุมกันไว้แล้วให้เพื่อนอีกคนทำให้กิน หลายคนที่เหน็ดเหนื่อยก็นอนหลับไปด้วยความเพลีย เต๊นท์ของเราเลือกที่จะกางกันแค่สองเต๊นท์ในจำนวน10ค นเพราะมันหนาวมากเลยต้องมานอนขดกันในเต๊นท์ที่ดีที่ส ุด ที่เหลือเอาไว้เก็บสะเบียง ดังนั้นบริเวณที่เขาขึงเชือกให้มหาจักรพรรดิได้นอนเล ยมีบริเวณทำอาหาร มีหินกองไว้ก่อกองไฟเล็กๆ มีหลุมขยะเปียก ขยะแห้ง เป็นกองกำลังเด็กน้อยเล็กๆ 555

    หลังจากที่ไปร่วมกิจกรรมรอบกองไฟเราก็มาเข้านอน เด็กน้อยในต่างถิ่นก็ยังไม่นอน ได้แต่คุยกันเบาๆถึงการ์ตูน ถึงเพื่อน ถึงหมูหมากาไก่ที่เห็นโดยฟังเสียงเรไรและน้ำค้างที่ก ่อตัวเป็นหยดน้ำ ด้านนอกที่เขาบอกให้เข้านอนกันได้แล้วยังมีเสียงฝีเท ้าของเพื่อนๆเดินไปเดินมาเยี่ยมหากันระหว่างเต๊นท์ แต่พวกผมนอนขดกันด้วยความหนาวและยังคงเล่าเรื่องราวต ่างๆที่เห็นและเป็นไป...ตามประสา

    ในวัยหนุ่มฉกรรจ์ผมกับโปรตุ่ยผ่านการนอนเต๊นท์มามากม ายหลายเหตุการณ์ ผ่านทุกสภาวะ ความกดดัน ฝนตก น้ำท่วม ลมหนาว ขึ้นเต๊นท์ไม่ได้ เต๊นท์พัง น้ำไม่อาบ ผมก็ยังคงท้าทายตัวเองอยู่บนขุนเขาและสายลม

    จนวันนี้เหตุการณ์ในคืนนั้นในแคมป์มาสด้าทำให้ผมกลับ มาเป็นเด็กน้อยอีกครั้ง มานั่งเล่าความหลังครั้งยังเด็ก มานอนเบียดกับเหล่าแม่ทัพชั้นแนวหน้าของมาสด้าแคมป์ ขอบคุณที่พานั่งเครื่องย้อนกาลเวลากลับไปสู่ความทรงจ ำดีๆ If i was a boy....i will do it again and again with all of you...
    ผมมีความเชื่ออยู่อย่างหนึ่งครับว่า ชีวิตในวัยเด็ก ความทรงจำในวัยเด็ก เป็นรากแก้วของชีวิตในวัยเติบโตเป็นผู้ใหญ่
    มันยังคงฝังลึกอยู่ในจิตวิณญาณ รอวันเวลาที่เราจะกลับไประลึกถึงมันอีก...อย่างสวยงา มและสมบูรณ์...
    ทุกครั้งที่เราได้หวนกลับไปในวันเวลาเหล่านั้น..มันเ ป็นภาพและความทรงจำที่คุ้นตาและคุ้นเคย..
    และมีความสุขทุกครั้ง...จะต่างกันตรงที่ในวันนี้เราไ ม่ใช่เด็กน้อยตัวเล็กๆ นั้นแล้ว...แต่เราไม่อาจมองความทรงจำเหล่านั้น
    เป็นคนแปลกหน้าได้เลย แต่กลับอิ่มเอิบใจที่ได้กลับไปทำสิ่งเหล่านนั้นได้อย ่างเบิกบานหัวใจ...ขอบคุณชีวิตในวัยเด็ก
    ขอบคุณความทรงจำที่ไม่เคยเลือนหาย..ขอบคุณโอกาศที่ดี ที่ได้ร่วมระลึกถึงความทรงจำที่มีค่า
    กับสหายรัก...ของผม..ผมรักคุณ..ขอบคุณกับเรื่องเล่าด ีๆ ที่เป็นดั่งตัวแทนชีวิตของเด็กชายคนหนึ่ง....

  3. #948
    jodeci's Avatar
    วันที่สมัคร
    Mar 2008
    สถานที่
    Mazda RWP
    ข้อความ
    20,517
    ขอบคุณ
    869
    ได้รับขอบคุณ 3,156 ครั้ง ใน 1,419 ข้อความ
    ผลการให้คะแนน
    68

    มาตรฐาน

    อ้างอิง ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ jodeci อ่านข้อความ
    บรรยากาศมันทำให้นึกเคลิ้มย้อนไปเมื่อราวๆปี 2528-2529ที่ผมออกเดินทางไกลครั้งแรกและไกลที่สุดในประวัต ิศาสตร์โรงเรียนประจำอำเภอ คือเดินทางไปอย่างเดียวก็30กว่ากิโล โดยที่ห้ามให้ผู้ปกครองไปส่งหรือใช้ยวดยานพาหนะใดๆทั ้งสิ้น 555 ในเหตุการณ์นั้นผมได้มีโอกาสเดินทางไกลเป็นครั้งแรก โดยที่น้าของผมต้องมาปลุกผมตอนตีห้าลุกวิ่งวันละ10กิ โลซึ่งเดิมทีก็มีสองคนน้า+หลานแต่ท้ายสุดก็มีเพื่อนๆ ที่ทราบข่าว ผู้ปกครองที่รู้เรื่องก็ชักชวนกันออกมาวิ่ง เป็นการเตรียมพร้อมไปในตัว

    ในวันเดินทางจริงมีนักเรียนเป็นร้อยที่แบ่งเป็นหมวดห มู่ ชื่อหมู่ของผมคือ มหาจักรพรรดิ ผมยังจำชื่อนี้ได้ดีโดยที่ผมเป็นหัวหน้าหมู่ เด็กวัย11ขวบอย่างผมที่พึ่งเลิกฉี่รดที่นอนมาได้ไม่น านต้องมานำคน10คนมาเดินทางไกล ของบนบ่าก็หนัก รองเท้าก็กัด หมู่ของผมเดินทางไปได้แค่5กิโลผมก็บอกให้เพื่อนเปลี่ ยนรองเท้าเป็นรองเท้าแตะ แล้วเดินไปกันทุก2กิโลพักที 5555 แต่วิธีนี้ทำให้เราช้ากว่าเดิม แต่เดินแซงหลายหมู่ได้ในที่สุด ผมคิดว่าการฝึกซ้อมวิ่งของเราช่วยได้บ้างในเรื่องของ ความทนทานและความฮึกเหิม ตลอดรายทางที่เราเดินทางผ่าน หมู่ของผมได้รับกำลังใจจากชาวบ้านด้วยการเอาน้ำดื่มม าให้ เอากล้วยมาให้กิน เราเด็กในเมืองตอนนี้เป็นลูกลิงที่หอบเอากล้วย มะละกอ มาเป็นสะเบียงเพื่อหวังว่า ข้างหน้าจะถึงซักที

    ผมมาถึงที่หมาย รายงานตัวกับคุณครูว่าหมู่ของเรามาครบ ได้กางเต๊นท์ก่อนอย่างง่ายๆ ใช้ไม้พลอง ขึงเชืือกแล้วใช้ผ้าใบดึงเป็นเพิงธรรมดาๆ แล้วเอาผ้าเต๊นท์คลุมกันลมหนาวอีกที ผมและคนอื่นๆที่ทำอาหารไม่เป็นได้แต่เอาข้าวสารและอา หารแห้งมากองสุมกันไว้แล้วให้เพื่อนอีกคนทำให้กิน หลายคนที่เหน็ดเหนื่อยก็นอนหลับไปด้วยความเพลีย เต๊นท์ของเราเลือกที่จะกางกันแค่สองเต๊นท์ในจำนวน10ค นเพราะมันหนาวมากเลยต้องมานอนขดกันในเต๊นท์ที่ดีที่ส ุด ที่เหลือเอาไว้เก็บสะเบียง ดังนั้นบริเวณที่เขาขึงเชือกให้มหาจักรพรรดิได้นอนเล ยมีบริเวณทำอาหาร มีหินกองไว้ก่อกองไฟเล็กๆ มีหลุมขยะเปียก ขยะแห้ง เป็นกองกำลังเด็กน้อยเล็กๆ 555

    หลังจากที่ไปร่วมกิจกรรมรอบกองไฟเราก็มาเข้านอน เด็กน้อยในต่างถิ่นก็ยังไม่นอน ได้แต่คุยกันเบาๆถึงการ์ตูน ถึงเพื่อน ถึงหมูหมากาไก่ที่เห็นโดยฟังเสียงเรไรและน้ำค้างที่ก ่อตัวเป็นหยดน้ำ ด้านนอกที่เขาบอกให้เข้านอนกันได้แล้วยังมีเสียงฝีเท ้าของเพื่อนๆเดินไปเดินมาเยี่ยมหากันระหว่างเต๊นท์ แต่พวกผมนอนขดกันด้วยความหนาวและยังคงเล่าเรื่องราวต ่างๆที่เห็นและเป็นไป...ตามประสา

    ในวัยหนุ่มฉกรรจ์ผมกับโปรตุ่ยผ่านการนอนเต๊นท์มามากม ายหลายเหตุการณ์ ผ่านทุกสภาวะ ความกดดัน ฝนตก น้ำท่วม ลมหนาว ขึ้นเต๊นท์ไม่ได้ เต๊นท์พัง น้ำไม่อาบ ผมก็ยังคงท้าทายตัวเองอยู่บนขุนเขาและสายลม

    จนวันนี้เหตุการณ์ในคืนนั้นในแคมป์มาสด้าทำให้ผมกลับ มาเป็นเด็กน้อยอีกครั้ง มานั่งเล่าความหลังครั้งยังเด็ก มานอนเบียดกับเหล่าแม่ทัพชั้นแนวหน้าของมาสด้าแคมป์ ขอบคุณที่พานั่งเครื่องย้อนกาลเวลากลับไปสู่ความทรงจ ำดีๆ If i was a boy....i will do it again and again with all of you...
    ในวัยที่เลือกเรียนนักศึกษาวิชาทหารก็ถือว่าหนักหนาเ หมือนกัน ครูฝึกเป็นจ่า ชื่อจ่าแดงมาฝึกพวกเรา แกไม่รู้หรอกว่าเราเป็นนักเรียน แกคิดว่าเราเป็นทหารเกณฑ์ ทั้งสหายชายหญิงในยุคนั้นทุกคนรู้จักจ่าแดงหมด แกเป็นคนตัวเล็กแต่ดุมาก เสียงดัง มึ ง-กูกับเด็กนักเรียน พวกเรากลัวแกมาก แกตะคอกใส่หน้าผมว่า ไอ้นาวี มึ งว่ายน้ำเป็นหรือเปล่า ผมก็บอกว่าเป็นครับ แกก็บอกให้ผมพูดดังๆ ไม่งั้นกูจะเรียกมึ ง นารี 555 แต่สุดท้ายผมก็ชื่อ วารี ที่แปลว่าน้ำ แกบอกว่ากูตั้งให้มึ งก็แล้วกัน 555

    การเลือกเรียน นศท.ถือว่าหนีเสือปะจรเข้เพราะว่า เรานึกว่าจะได้ไม่ต้องเป็นทหารแต่การฝึกของพวกเราก็ค ือทหารดีๆนี่เอง ฝึกหนักมาก ร้องไห้อยากลาออกกันก็หลายคน แต่ผมก็ยังสนุกสนานกับการได้ใส่ชุดเท่ห์ๆเพื่อไปอวดส าวๆในโรงเรียน รองเท้าเงาวับ ชุดแข็งด้วยแป้ง หัวเข็มขัดเงาๆ แต่สุดท้ายผมก็ยังโดนจ่าแดงเรียกไปทำโทาบ่อยๆโทษฐานห น้าหล่อ 555 แต่ในรุ่นของผมผมถอดประกอบปืนM16ได้เร็วที่สุดในชั้น เรียนแต่ไม่สามารถเป็นSniperได้เพราะตอนไปยิงปืนผมได ้คะแนนแค่กลางๆคือไม่ค่อยเข้าเป้านั่นเอง 555

    ผมกับจ่าแดงมาสนิทกันโดยบังเอิญครับ เมียแกมาคลอดลูกที่โรงพยาบาล ส่วนผมก็นอนห้องไอซียู 555 แกก็มาเยี่ยมผมไปโดยปริยาย ส่วนแม่ผมก็ไปดูเมียแกให้ ตอนที่ผมกลับไปเรียนแล้วผมก้เลยได้อภิสิทธิ์กว่าใครเ พื่อน ตอนนี้แกเรียกผมถูกแล้วครับว่า นาวี 5555

    ตอนเราเดินทางไกลผมได้ไปเดินที่บ้านเก้าหลัง เป็นหมู่บ้านชาวเขาร้างที่โดยฆ่าตายยกหมู่บ้าน เฮี้ยนมากเขาว่างั้น สภาพก็เป็นซอกเขา มีคันนา มีหลุม มีต้นไม้ ผมก็ฝึกการพลางตัวและการต่อสู้ยามกลางคืน ปืนM16ที่ครูฝึกให้แบกก็หนักมาก แต่ผมก็ได้รับการผ่อนผันจากครูแดงให้แบกของเบาๆแทน 555 เขาเอาหมาเน่าใส่ในโรงศพไปทิ้งไว้ในหมู่บ้านร้างแล้ว ให้นศท.เดินไปตามธูปที่ปักไว้ ไปหยิบของในโรงศพ ไม่อยากจะเชื่อว่าแค่ธูปก็สว่างพอที่จะนำทางได้ มันมึดจริงๆ

    บรรยากาศก็วังเวง ครูฝึกก็เล่าเรื่องผีสร้างบรรยากาศไปเรื่อยๆ ผมกลัวมาก เดี๋ยวก็ถึงตากูแล้วนี่หว่าผมคิดอย่างนั้น ผมก็เลยคิดว่าคนตั้งเยอะแยะยังไปได้ทำไมเราจะไปไม่ได ้ แต่สุดท้ายครูฝึกก็ยกเลิกภารกิจเพราะฝนตกหนักเราเลยไ ด้กลับฐาน ผมก็มานอนเปียกชื้นในหลุมพรางของตัวเองกับเพื่อนอีกค น โดยผลัดกันนอนเป็นเวรยามเพราะครูฝึกจะมาขโมยปืน ไม่งั้นเราจะถูกลงโทษ บางครั้งครูฝึกก็กระโดดถีบหลังคาคลุมหลุมของเราเพื่อ ให้แน่ใจว่ามันแข็งแรง ผมที่โผล่มาแค่ตาเหมือนเต่าได้แต่ภาวนาว่าอย่ามาโดดถ ีบของกูนะ 555

    แล้วเราก็ผ่านพ้นช่วงเวลาเหล่านั้นไป เป็นภาพแห่งความทรงจำ เพื่อนที่เคียงบ่าเคียงไหล่ ยื่นมือดึงกันขึ้นมาจากหลุม กินข้าวลิง อาหารอย่างง่าย เสื้อผ้าเปียกชื้นตลอดเวลา แล้วมันก็ผ่านไป...

    วันที่ทางกองพันได้ทำพิธีรับธงชัยเฉลิมพล พวกเราได้รับเกียรติไปเดินสวนสนามด้วย ทุกคนใส่ชุดนศท.ที่หล่อและสวยที่สุด ทำวันทยาหัตถ์ได้เป็นระเบียบที่สุด กินข้าวพร้อมทหารเกณฑ์อย่างพร้อมเพรียง วันนั้นครูแดงมาชมพวกเราว่าทำได้ดีมาก พวกเรารักครูแดง แกดุด่าพวกเราแต่เราก็รักแก ผมเสียดายที่รุ่นหลังๆเขาตัดงบนศท.ไปหมดแล้วครูฝึกคื ออาจารย์ในโรงเรียนและผู้ช่วยครูฝึกคือรุ่นพี่เท่านั ้น แต่รุ่นผมคือการฝึกจริงๆ ผมไม่ได้ใส่ชุดทหารเพราะว่าแค่มันใส่ง่ายหรือเป็นชุด ที่ลุยๆเท่านั้น แต่มันเตือนให้เราจำช่วงเวลาที่เรามีระเบียบวินัยในต นเองและเคารพเพื่อนพ้อง...

    มาอยู่ตรงนี้ด้วยกันแล้วจะรู้ว่าชาวมาสด้าทุกท่านที่ อยู่ในแคมป์มาสด้าในราตรีนั้น ไม่ด้มีแค่มิตรภาพและดื่มเมาแล้วหงายหลังนอนเต๊นท์ แต่คือการร่วมแรงร่วมใจทำในสิ่งเดียวกัน เคารพกัน ในพื้นที่เล็กๆได้สร้างความรักขึ้นมาอย่างยิ่งใหญ่.. ..

    Mazda Camp:Our Pride
    แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย jodeci : 11-10-2011 เมื่อ 09:50

  4. #949
    Senior Member no school today pattaya's Avatar
    วันที่สมัคร
    May 2011
    ข้อความ
    3,584
    ขอบคุณ
    515
    ได้รับขอบคุณ 565 ครั้ง ใน 348 ข้อความ
    ผลการให้คะแนน
    22

    มาตรฐาน

    อ้างอิง ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ jodeci อ่านข้อความ
    ในวัยที่เลือกเรียนนักศึกษาวิชาทหารก็ถือว่าหนักหนาเ หมือนกัน ครูฝึกเป็นจ่า ชื่อจ่าแดงมาฝึกพวกเรา แกไม่รู้หรอกว่าเราเป็นนักเรียน แกคิดว่าเราเป็นทหารเกณฑ์ ทั้งสหายชายหญิงในยุคนั้นทุกคนรู้จักจ่าแดงหมด แกเป็นคนตัวเล็กแต่ดุมาก เสียงดัง มึ ง-กูกับเด็กนักเรียน พวกเรากลัวแกมาก แกตะคอกใส่หน้าผมว่า ไอ้นาวี มึ งว่ายน้ำเป็นหรือเปล่า ผมก็บอกว่าเป็นครับ แกก็บอกให้ผมพูดดังๆ ไม่งั้นกูจะเรียกมึ ง นารี 555 แต่สุดท้ายผมก็ชื่อ วารี ที่แปลว่าน้ำ แกบอกว่ากูตั้งให้มึ งก็แล้วกัน 555

    การเลือกเรียน นศท.ถือว่าหนีเสือปะจรเข้เพราะว่า เรานึกว่าจะได้ไม่ต้องเป็นทหารแต่การฝึกของพวกเราก็ค ือทหารดีๆนี่เอง ฝึกหนักมาก ร้องไห้อยากลาออกกันก็หลายคน แต่ผมก็ยังสนุกสนานกับการได้ใส่ชุดเท่ห์ๆเพื่อไปอวดส าวๆในโรงเรียน รองเท้าเงาวับ ชุดแข็งด้วยแป้ง หัวเข็มขัดเงาๆ แต่สุดท้ายผมก็ยังโดนจ่าแดงเรียกไปทำโทาบ่อยๆโทษฐานห น้าหล่อ 555 แต่ในรุ่นของผมผมถอดประกอบปืนM16ได้เร็วที่สุดในชั้น เรียนแต่ไม่สามารถเป็นSniperได้เพราะตอนไปยิงปืนผมได ้คะแนนแค่กลางๆคือไม่ค่อยเข้าเป้านั่นเอง 555

    ผมกับจ่าแดงมาสนิทกันโดยบังเอิญครับ เมียแกมาคลอดลูกที่โรงพยาบาล ส่วนผมก็นอนห้องไอซียู 555 แกก็มาเยี่ยมผมไปโดยปริยาย ส่วนแม่ผมก็ไปดูเมียแกให้ ตอนที่ผมกลับไปเรียนแล้วผมก้เลยได้อภิสิทธิ์กว่าใครเ พื่อน ตอนนี้แกเรียกผมถูกแล้วครับว่า นาวี 5555

    ตอนเราเดินทางไกลผมได้ไปเดินที่บ้านเก้าหลัง เป็นหมู่บ้านชาวเขาร้างที่โดยฆ่าตายยกหมู่บ้าน เฮี้ยนมากเขาว่างั้น สภาพก็เป็นซอกเขา มีคันนา มีหลุม มีต้นไม้ ผมก็ฝึกการพลางตัวและการต่อสู้ยามกลางคืน ปืนM16ที่ครูฝึกให้แบกก็หนักมาก แต่ผมก็ได้รับการผ่อนผันจากครูแดงให้แบกของเบาๆแทน 555 เขาเอาหมาเน่าใส่ในโรงศพไปทิ้งไว้ในหมู่บ้านร้างแล้ว ให้นศท.เดินไปตามธูปที่ปักไว้ ไปหยิบของในโรงศพ ไม่อยากจะเชื่อว่าแค่ธูปก็สว่างพอที่จะนำทางได้ มันมึดจริงๆ

    บรรยากาศก็วังเวง ครูฝึกก็เล่าเรื่องผีสร้างบรรยากาศไปเรื่อยๆ ผมกลัวมาก เดี๋ยวก็ถึงตากูแล้วนี่หว่าผมคิดอย่างนั้น ผมก็เลยคิดว่าคนตั้งเยอะแยะยังไปได้ทำไมเราจะไปไม่ได ้ แต่สุดท้ายครูฝึกก็ยกเลิกภารกิจเพราะฝนตกหนักเราเลยไ ด้กลับฐาน ผมก็มานอนเปียกชื้นในหลุมพรางของตัวเองกับเพื่อนอีกค น โดยผลัดกันนอนเป็นเวรยามเพราะครูฝึกจะมาขโมยปืน ไม่งั้นเราจะถูกลงโทษ บางครั้งครูฝึกก็กระโดดถีบหลังคาคลุมหลุมของเราเพื่อ ให้แน่ใจว่ามันแข็งแรง ผมที่โผล่มาแค่ตาเหมือนเต่าได้แต่ภาวนาว่าอย่ามาโดดถ ีบของกูนะ 555

    แล้วเราก็ผ่านพ้นช่วงเวลาเหล่านั้นไป เป็นภาพแห่งความทรงจำ เพื่อนที่เคียงบ่าเคียงไหล่ ยื่นมือดึงกันขึ้นมาจากหลุม กินข้าวลิง อาหารอย่างง่าย เสื้อผ้าเปียกชื้นตลอดเวลา แล้วมันก็ผ่านไป...

    วันที่ทางกองพันได้ทำพิธีรับธงชัยเฉลิมพล พวกเราได้รับเกียรติไปเดินสวนสนามด้วย ทุกคนใส่ชุดนศท.ที่หล่อและสวยที่สุด ทำวันทยาหัตถ์ได้เป็นระเบียบที่สุด กินข้าวพร้อมทหารเกณฑ์อย่างพร้อมเพรียง วันนั้นครูแดงมาชมพวกเราว่าทำได้ดีมาก พวกเรารักครูแดง แกดุด่าพวกเราแต่เราก็รักแก ผมเสียดายที่รุ่นหลังๆเขาตัดงบนศท.ไปหมดแล้วครูฝึกคื ออาจารย์ในโรงเรียนและผู้ช่วยครูฝึกคือรุ่นพี่เท่านั ้น แต่รุ่นผมคือการฝึกจริงๆ ผมไม่ได้ใส่ชุดทหารเพราะว่าแค่มันใส่ง่ายหรือเป็นชุด ที่ลุยๆเท่านั้น แต่มันเตือนให้เราจำช่วงเวลาที่เรามีระเบียบวินัยในต นเองและเคารพเพื่อนพ้อง...

    มาอยู่ตรงนี้ด้วยกันแล้วจะรู้ว่าชาวมาสด้าทุกท่านที่ อยู่ในแคมป์มาสด้าในราตรีนั้น ไม่ด้มีแค่มิตรภาพและดื่มเมาแล้วหงายหลังนอนเต๊นท์ แต่คือการร่วมแรงร่วมใจทำในสิ่งเดียวกัน เคารพกัน ในพื้นที่เล็กๆได้สร้างความรักขึ้นมาอย่างยิ่งใหญ่.. ..

    Mazda Camp:Our Pride
    ซาบซึ้ง..เกินบรรยายกับความทรงจำ..รู้แล้วครับว่าอะไ รที่ทำให้ท่านยืนหยัดและเป็นแม่ทัพที่สง่าผ่าเผยได้ท ุกวันนี้....

  5. #950
    Senior Member octzilla's Avatar
    วันที่สมัคร
    Feb 2009
    สถานที่
    Mazda club thailand
    ข้อความ
    3,356
    ขอบคุณ
    3
    ได้รับขอบคุณ 70 ครั้ง ใน 42 ข้อความ
    ผลการให้คะแนน
    19

    มาตรฐาน

    อ่านแล้วประทับใจมากมายครับ..ระลึกอดีตตอนฝึก รด.หฤโหดได้ดีทีเดียว..นั่งอมยิ้มนึกถึงเรื่องของตัว เองเป็นฉากๆ..วันไหนปะติดปะต่อได้แล้วจะเล่าให้ฟังบ้ าง..สมัยพี่มันคือพวกลิงพวกตัวแสบทั้งนั้น..ครูฝึกทห ารก็เลยจัดแต่ละอย่างแสบๆมาให้จะได้สมน้ำสมเนื้อ5555 ..ปั่นจิ้งหรีดเอย สกอเปี้ยนเอย(คลานบกแบบใช้อกแนบพื้น)..ลากซุงเอย..สา รเพสารพัดจะสรรหามาทำโทษ..555..ระลึกชาติไปเรื่อยละต อนนี้
    @ วันที่ฉันออกเดินทาง ทุกหนทางอบอุ่น ท่ามกลางสายลมแห่งความรัก @
    ..........................MONKEY TERRITORY


    นายเตชินท์ คุ้มเกษ 180/2 ซอย จรัญสนิทวงศ์ แขวงวัดท่าพระ เขต บางกอกใหญ่ กรุงเทพฯ 10600
    มือถือ : 087-5888-699 e-mail : [email protected]

  6. #951
    Senior Member RD-VINAI's Avatar
    วันที่สมัคร
    May 2010
    ข้อความ
    511
    ขอบคุณ
    0
    ได้รับขอบคุณ 3 ครั้ง ใน 3 ข้อความ
    Blog Entries
    1
    ผลการให้คะแนน
    14

    มาตรฐาน

    อ้างอิง ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ octzilla อ่านข้อความ
    ฮิฮิ..ลูกเสือสำราญรุ่นหนึ่ง..ชอบมุมนี้มากเลย..ก่อน ที่ฝนจะตกใช่มั๊ยน๊า..เอ๊ะ..มีภาพพี่ได้นั่งด้วยเหรอ ..55..จำได้แต่ว่ายืนตลอดๆๆจนตูดแข็ง55555
    บรรยากาศสุดยอดมาก....ป่ากล้วยบางแค: ไรด์วิธไพรด์

    พี่วีบรรยายซะอยากเข้าค่ายอีกรอบเลยครับ........ในส่ วนตัวผมชอบการเข้าค่ายลูกเสือเป็นชีวิตติจใจเลยครับ
    อะไรที่ท้าทาย ยากหน่อยๆชอบครับ.........จริงๆอยากให้มาสด้าเข้าแค้ มป์แบบย้อนยุค ดูสักครั้งครับ....
    ดูๆแล้วพี่วีเราจะมีอุปกรณ์ครบคนแรกเลย........แต่ห้ ามมีไฟฟ้านะครับ.....ขอแบบดิบๆ........ภาวณาอยู่ครับ

  7. #952
    jodeci's Avatar
    วันที่สมัคร
    Mar 2008
    สถานที่
    Mazda RWP
    ข้อความ
    20,517
    ขอบคุณ
    869
    ได้รับขอบคุณ 3,156 ครั้ง ใน 1,419 ข้อความ
    ผลการให้คะแนน
    68

    มาตรฐาน

    Breaking Newsครับ

    รายงานสดจากบางแคครับ น้องป.เรียนแจ้งว่าพอพี่ๆกลับไปแล้วก็คิดถึง แอบฟังหนุ่มๆเขาสนทนากันแล้วเพลินดี ตอนนี้บางแคเงียบมาก ขนาดหมาตดยังได้ยินและตอนนี้กินหมูของพี่อ๊อกอย่างเอ ร็ดอร่อย หุหุ น้องป.ครับ อย่าไปชี้โพรงให้ท่านแม่ทัพทั้งหลายนะครับ เขาฮึ่มๆจะมาแคมป์มาสด้ากันทุกเดือนอยู่เนี่ย 5555+++

    ด้วยความเคารพและรักมาก

  8. #953
    jodeci's Avatar
    วันที่สมัคร
    Mar 2008
    สถานที่
    Mazda RWP
    ข้อความ
    20,517
    ขอบคุณ
    869
    ได้รับขอบคุณ 3,156 ครั้ง ใน 1,419 ข้อความ
    ผลการให้คะแนน
    68

    มาตรฐาน

    อ้างอิง ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ RD-VINAI อ่านข้อความ
    บรรยากาศสุดยอดมาก....ป่ากล้วยบางแค: ไรด์วิธไพรด์

    พี่วีบรรยายซะอยากเข้าค่ายอีกรอบเลยครับ........ในส่ วนตัวผมชอบการเข้าค่ายลูกเสือเป็นชีวิตติจใจเลยครับ
    อะไรที่ท้าทาย ยากหน่อยๆชอบครับ.........จริงๆอยากให้มาสด้าเข้าแค้ มป์แบบย้อนยุค ดูสักครั้งครับ....
    ดูๆแล้วพี่วีเราจะมีอุปกรณ์ครบคนแรกเลย........แต่ห้ ามมีไฟฟ้านะครับ.....ขอแบบดิบๆ........ภาวณาอยู่ครับ
    ผมผ่านครับเพราะผมชอบแบบดิบๆเป็นทุนเดิม เครื่องอำนวยความสะดวกของผมมีอย่างเดียวที่ขอเลยคือห ้องส้วมครับ นอกนั้นผมถือว่าผ่านทุกบททดสอบครับพี่วินัย 55

  9. #954
    sk9991's Avatar
    วันที่สมัคร
    Apr 2010
    สถานที่
    สายวี บางแค..
    ข้อความ
    7,455
    ขอบคุณ
    2,123
    ได้รับขอบคุณ 1,325 ครั้ง ใน 763 ข้อความ
    ผลการให้คะแนน
    34

    มาตรฐาน

    อ้างอิง ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ jodeci อ่านข้อความ
    ผมผ่านครับเพราะผมชอบแบบดิบๆเป็นทุนเดิม เครื่องอำนวยความสะดวกของผมมีอย่างเดียวที่ขอเลยคือห ้องส้วมครับ นอกนั้นผมถือว่าผ่านทุกบททดสอบครับพี่วินัย 55
    จะด่านช้างหรือทับกระดานมีครับพี่กํานัน5555มีเพียงพ อสําหรับทัพมาสด้าทุกคนทุกท่านครับ..^_^...

  10. #955
    Senior Member vespeno90's Avatar
    วันที่สมัคร
    Jun 2007
    ข้อความ
    2,791
    ขอบคุณ
    315
    ได้รับขอบคุณ 302 ครั้ง ใน 164 ข้อความ
    ผลการให้คะแนน
    22

    มาตรฐาน

    อ้างอิง ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ jodeci อ่านข้อความ
    ผมผ่านครับเพราะผมชอบแบบดิบๆเป็นทุนเดิม เครื่องอำนวยความสะดวกของผมมีอย่างเดียวที่ขอเลยคือห ้องส้วมครับ นอกนั้นผมถือว่าผ่านทุกบททดสอบครับพี่วินัย 55
    เดี๋ยวผมแบกโอ่งไปเองครับพี่วี 555+++..........อ่านแล้วภาพเก่าๆก็หวนชัดขึ้นมาเลยค รับ..ค่ายลูกเสือ รด.^_^

  11. #956
    Senior Member winKKK's Avatar
    วันที่สมัคร
    Jul 2009
    สถานที่
    Mazda Club Thailand
    ข้อความ
    1,014
    ขอบคุณ
    92
    ได้รับขอบคุณ 142 ครั้ง ใน 61 ข้อความ
    ผลการให้คะแนน
    17

    มาตรฐาน

    เข้าออฟฟิศมาตอน10.30น. ..เปิดอ่านอย่างเดียวกอจะเที่ยงแล้วครับ 555+
    คิดถึงพี่น้อง ..ทุกท่านครับ ขอตัวทำงานก่อนน่ะครับผม--*

  12. #957
    Senior Member no school today pattaya's Avatar
    วันที่สมัคร
    May 2011
    ข้อความ
    3,584
    ขอบคุณ
    515
    ได้รับขอบคุณ 565 ครั้ง ใน 348 ข้อความ
    ผลการให้คะแนน
    22

    มาตรฐาน

    อ้างอิง ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ winKKK อ่านข้อความ
    เข้าออฟฟิศมาตอน10.30น. ..เปิดอ่านอย่างเดียวกอจะเที่ยงแล้วครับ 555+
    คิดถึงพี่น้อง ..ทุกท่านครับ ขอตัวทำงานก่อนน่ะครับผม--*
    พี่ตาลหายงอนแล้วใช่ไม๊ครับพี่วิน...เฮ้....

  13. #958
    jodeci's Avatar
    วันที่สมัคร
    Mar 2008
    สถานที่
    Mazda RWP
    ข้อความ
    20,517
    ขอบคุณ
    869
    ได้รับขอบคุณ 3,156 ครั้ง ใน 1,419 ข้อความ
    ผลการให้คะแนน
    68

    มาตรฐาน

    อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย จะเอาๆๆๆๆ


  14. #959
    Senior Member jeap_bond_007's Avatar
    วันที่สมัคร
    Jun 2010
    สถานที่
    Mazda Club Thailand
    อายุ
    38
    ข้อความ
    3,984
    ขอบคุณ
    12
    ได้รับขอบคุณ 87 ครั้ง ใน 42 ข้อความ
    ผลการให้คะแนน
    18

    มาตรฐาน

    อ้างอิง ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ jodeci อ่านข้อความ
    อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย จะเอาๆๆๆๆ
    นั่นลูกสาวป๊านะ

  15. #960
    jodeci's Avatar
    วันที่สมัคร
    Mar 2008
    สถานที่
    Mazda RWP
    ข้อความ
    20,517
    ขอบคุณ
    869
    ได้รับขอบคุณ 3,156 ครั้ง ใน 1,419 ข้อความ
    ผลการให้คะแนน
    68

    มาตรฐาน


    อ้างอิง ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ jeap_bond_007 อ่านข้อความ
    นั่นลูกสาวป๊านะ


    ลืมตัวไปชั่วขณะ...ขอบใจมากลูกเจี๊ยบที่เอากำแพงหนาห ้าชั้นมากั้นไว้ทัน


หน้าที่ 64 จากทั้งหมด 128 หน้า แรกแรก ... 14 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 114 ... หน้าสุดท้ายหน้าสุดท้าย

Bookmarks

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •