จักรยานสวยๆงามๆก็ยังคงไหลเข้าสำนักอาจารย์ใหญ่อยู่อ ย่างเนื่องๆน่ะครับ
...นิยามเก่าครั้งนู้นเรื่องจักรยานคงต้องพักไว้ก่อน หล่ะช่วงนี้(ยกเว้นถูกใจจริงๆ)
....นิยามใหม่ตอนนี้มีใบแจ้งพัสดุมาว่าให้ไปรับของคร ับ..เอื๊อกๆๆๆ
เมื่อเช้าพาลูกสาวไปโรงเรียนเป็นวันแรก...ก็คิดๆอยู่ ว่าจะเป็นอย่างไร(กลัวลุกสาวร้องไห้)แต่พอถึงโรงเรีย นกลับไม่มีอะไรเกิดขึ้น....ก็คิดว่าจะผ่านไปด้วยดี.. ...แต่พอเวลาจะเข้าห้องเรียนนี้ซิ.....ว่าแล้วร้องไห ้ยกใหญ่เลยเห็นแล้วทนไม่ได้ต้องเดินออกมาปล่อยให้แม่ เข้าแอบดู......พึ่งจะเข้าใจวันนี้นี่เองว่าไอ้ที่เข ้าพูดว่าจะรู้ว่าพ่อ..แม่รักก็ต่อเมื่อต้องเป็นพ่อ.. แม่คนก่อน..เข้าใจแล้วครับ../\4 /\4
ยังไม่หมดแค่นี้หรอกครับ การที่ลูกคนบ้ารถถีบร้องห่มร้องไห้แต่พ่อแม่แทบจะขาด ใจยังมีอีก
สำหรับคนที่อยู่ต่างจังหวัดเวลาลูกจะไปเรียนกรุงเทพห รือไปเรียนไกลบ้าน ต้องไปอยู่หอพัก นานๆถึงได้กลับมาทีก็มีความรู้สึกไม่แพ้กันโดยเฉพาะค นที่รักลูกมากๆ อยู่กับลูกตลอดนอนอยู่กับลูกตลอด
เคยไปส่งน้องสาวคนเล็กโดยไปกับแม่ที่มหาลัยขอนแก่น รุ่นพี่จะมารับที่หัวลำโพงโดยมีกิจกรรมไปตลอดทาง ผู้ปกครองไปได้แต่คนละโบกี้ พอไปภึงขอนแก่นรุ่นพี่ก็จัดกิจกรรมไปเรื่อย ..แต่น้องสาวร้องไห้ไม่ร่วมกิจกรรมกับเขามาอยู่กับแม ่ รุ่นพี่ให้ทำอะไรก็ไม่ทำมาอยู่กับแม่ ตอนหลังก็มองมาที่แม่ตลอดจนถึงเวลาที่แม่กับผมต้องนั ่งรถสองแถวออกจากมหาลัยเพื่อไปต่อรถกลับบ้าน หลังจากนั้นอาทิตย์กว่าน้องสาวก็กลับมาบ้านอีกก็ดีขึ ้นกว่าเก่า ตอนหลังๆก็หมดปัญหาไป...ตัวเองไม่ได้เป็นแม่ยังสงสาร ทั้งแม่ทั้งน้อง...แต่เมื่อมาถึงคิวตัวเองทำอย่างไร. .
สำหรับลูกสาวลูกชายของผมเองไม่มีปัญหาเพราะได้หาวิธี แก้ไว้แล้ว ก็ให้ลูกไปนอนบ้านปู่ บ้านย่า บ้าง....พอถึงเวลาต้องไปเรียนกรุงเทพฯจะได้ไม่ทรนานจ ิตใจทั้งสองฝ่าย.......ยิ่งเดี๋ยวนี้การติดต่อสื่อสา รทันสมัย...ลูกเค้าคงคุยกับเพื่อนแก้เหงามากกว่าจะโท รกลับมาคุยกับพ่อแม่เสียอีก...
...ปลูกทุกอย่างที่กิน.........กินทุกอย่างที่ปลูก.. .
หลังจากที่ปีนเกลียวกับความรู้สึกตัวเองมาระยะหนึ่ง ก่อนที่ปลดปลงเอาความเป็นจริงที่ใช้ได้มาก่อน อยากบอกว่าขอบคุณพี่ต๋องจริงๆครับ กับแฮนด์ที่ให้มา ไม่ต้องเปลี่ยนนิ้วใหม่ ไม่ต้องเปลี่ยนปากนกแก้วใหม่ แค่ใส่สริงใหม่ เปลี่ยนจากหัวน็อตเป็นทองเหลืองซะ ใช้ได้งานดีจริงๆเลยครับ ตอนนี้ความรู้สึกที่อึดอัดกลับโล่งสบายจริงๆ น่าจะทำตั้งนานแล้วเรา
"ถ้าชอบ ก็ทำเถิด แต่อย่าทำให้คนอื่นเค้าเดือดร้อนนะลูก"
หัวอกคนเป็นพ่อแม่ลึกๆโดยพื้นฐานแล้วน่าจะไม่หนีกันเ ท่าไหร่ครับเป็นสิ่งที่ระเอียดอ่อนจริงแค่นั่งมองถนน ที่ผ่านบ้านสะท้านถึงข้างในเพราะคิดว่าสักวันหนึ่งเจ ้าต้องจากไกลใจมันหายแว๊บๆอย่างบอกไม่ถูกเนาะ.....ช่ วงนี้ทิศทางแห่งกระแสแห่งการเทียบเคียง,ก็อบปี้,ทำขึ ้นมาใหม่ข้อนค้างเยอะเนาะซึ่งไม่เฉพาะกลุ่มการเล่นจั กรยานเท่านั้นซึ่งคงหมายถึงกลุ่มที่เล่นของในเชิงอนุ รักษ์ด้านอื่นๆด้วยเหตุผลหลักๆคงเป็นเรื่องทางด้านอุ ปสงค์อุปทานที่ไม่สมดุลย์กันจึงมีการปรับรับให้สอดคล ้องกับความต้องการของตลาดโดยการสร้างขึ้นมาใหม่จะด้ว ยเหตุผลทางด้านเชิงพาณิชย์หรืออื่นๆก็ตาม..........
WE CAN HOLD THIS WORLD TOGETHERem88
ตอนนี้กำลัง หาเวลาแต่งองค์ทรงเครื่อง บีเอสเอคันใหม่อยู่ ก่อนที่จะถ่ายรูปมาให้พวกคนบ้ารถถีบชมกัน
รถคันใหม่มา คันเก่าก็ต้องออกไป ว่าแต่ว่าคันเก่าคันใหม่มันก็ชอบไม่แพ้กัน บอกได้ว่าตัดใจยากจริงๆ....
แม้แต่รถที่เอ่ยขายไปแล้ว ทุกวันนี้เวลาเดินผ่านก็ยังอดลูบๆถูๆด้วยความเสียดาย .../\4
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย wasant : 20-03-2007 เมื่อ 12:15
จักรยานโบราณเดี๋ยวนี้ จำนวนคนเล่นคนใหม่ๆเพิ่มขึ้น ตรงกันข้ามกับจักรยานโบราณ ที่หายากและลดน้อยลงไปทุกวัน ซึ่งจักรยานที่ถูกทำลายลงไป มีทั้งเกิดจากถูกตัดเป็นเหล็กหลอมมาใช้ใหม่ หรืออาจจะมีสภาพไม่สมบูรณ์ หรือ ดุ้ง หัก งอ มีรอยเชื่อม ทำให้ต้องถูกแยกชิ้นส่วนเอาไปซ่อมใช้กับรถคันอื่น หรือที่เรียกว่าซื้อรถมาสองสามคันแล้วยุบเอาอะไหล่ดี ๆรวมมาใช้ให้เหลือเพียงคันเดียว ที่เหลืออีกสองคัน ก็นำมาออกขายเอาทุนคืนให้เจ็บตัวน้อยหน่อย...อีกพวกห นึ่งที่เอาจักรยานสองคันมายุบตัดต่อเอาโครงที่ใช้ได้ ให้เหลือเพียงคันเดียว
คนเล่นรุ่นใหม่ๆ มักจะตามเค้าไม่ค่อยจะทัน ไปหาของตามร้านจักรยานที่ไหน มักจะได้คำตอบที่คุ้นหูคือ "ไม่มี"หรือ"หมดแล้ว" จึงจำเป็นอยู่ดี ที่จะต้องไปเดินหาซื้อตามตลาดของเก่า ตามเวบ ตามบ้านหรือคนเล่นจักรยานรุ่นก่อน จากประสบการณ์น้อย การรับรู้ คุ้นตา กับรถยี่ห้อต่างๆจึงต้องอาศัยดูตามบ้านตามร้านที่เค้ าไปดู เจอคันไหนก็เล็งๆเอาไว้ พอรู้ราคาแล้วก็หาเวลาทำงานพิเศษเพื่อเก็บเงินมาสะสม ให้พอที่จะซื้อจักรยานโบราณคันแรกของตัวเอง หวังจะได้เอาไปขี่ร่วมกับเค้าบ้าง
แต่บางคนอาจจะไปพบกับจักรยานโบราณที่เห็นว่าดี หายาก ราคาถูก จึงตัดสินใจไปซื้อมาด้วยความภูมิใจ กลับมาถึงบ้าน ขัดๆถูๆ รถโบราณคันแรกที่เก็บเงินมาซื้อ จนดึกดื่น
ขัดไปนานๆความสงสัยความแคลงใจก็ตามมา กลายเป็นว่าต้องนำรถออกเที่ยวแห่ ถามใครต่อใคร ซึ่งแต่ละคนก็ตอบไม่ได้ ได้แต่บอกให้พิจารณาเอาเอง
ไม่รู้ว่าความภูมิใจ ความหวังที่จะนำจักรยานโบราณมาปั่นร่วมกับพวกพี่ๆคนเ ล่นจักรยานโบราณยังอยู่หรือไม่
หรือว่าคนเล่นจักรยานโบราณรุ่นใหม่จะหายไปอีกคน..
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย wasant : 21-03-2007 เมื่อ 08:31
"เสื้อหมดยัง"
มีเหลืออีกตัวเดียว
"เดี๋ยวผมไปเอา มีคนอยากเข้ากลุ่มด้วย"
เห็นไหม ของดีย่อมเป็นที่ต้องการ ขนาดเสื้อสั่งไปเกินจำนวนเหลือก็เก็บไว้บ้านก่อน เดี๋ยวก็มีคนมาเอากันจนหมด .รับรองว่าหลังจากนี้ต้องมีมาถามอีก .ตัวเองก็จะตอบแบบว่า............ของมีจำนวนจำกัดครั บ .ไม่มีขายในท้องตลาด .ทำเท่าจำนวนแล้วทุบบล็อกทิ้ง...ของมันถึงขลัง..อยาก ได้ต้องอดใจรอปีหน้านะครับ.....
.ถ้าคนบ้ารถถีบจริงๆ ต้องรอได้...สมมุติว่าอีกสัก 20 ปี ..กิจการคนบ้ารถถีบครอบคลุมมากกว่านี้...สมมุติว่ามี การประมูลเสือ้คนบ้ารถถีบตั้งแต่รุ่นแรก ...สีเดิม ..เสียงดี .สภาพเดิม .ผมต้องได้แน่นอน ..เพราะผมจะเก็บใส่ถุงพลาสติกไว้ 1 ตัวและเอาใส่ กับพวกคนบ้าๆ อีก 1 ตัว......ทั้งหมดนี้มีเป็นการสมมุติทางความคิดนะครับ ...
...ปลูกทุกอย่างที่กิน.........กินทุกอย่างที่ปลูก.. .
Bookmarks