โบราณเปรียบเปรยว่าไก่เห็นพลอย .ถ้าพวกที่วิ่งหาของเก่าตามบ้านจะมีเวลาสนใจหาความรู ้สึกนิด ชิวิตความเป็นอยู่น่าจะดีขึ้นกว่านี้อีก อย่างเช่นเจอจักรยานก็คือโลละ 4 บาท ไปขาย 7-8 บาทก็ถือว่าวันนี้มีกินแล้ว ไปเจอขันลงหิน ชุดเชี่ยนหมากก็ดิดว่าเอาไปขายได้โลละ ร้อยกว่า บางคนทุบก่อนก็มี ทุบหรือไม่ทุบก็ราคาเดียวกันแถมประหยัดเนื้อที่ พวกกระป๋องนมตราหมี ก็เหมือนกันทุบซะแบน .ฃองบางชิ้นมีวัสดุหลายอย่างผสมกัน พวกก็ทุบแยกขาย แทนที่จะขายเป็นชิ้นให้พวกอนุรักษ์ อือ..ความรู้มันตัดตอนแค่รอบเอวจริงๆ แถวบ้านก็มีอยู่คนหนึ่งเวลาเจอรถจักรยานเป็นต้องเลื่ อยเป็นท่อนๆ ก่อนไปขายโรงเหล็ก นัยว่าเป็นเหล็กคนละเกรดจะได้ราคาดีกว่า ...ถือว่าแบ่งกันกินแล้วกัน เรา ๆหรือคนอื่นๆจะได้เป็นพ่อค้ากันบ้าง...
Bookmarks