....ขโมยคนสุดท้ายไม่ได้มาที่นี่นานแล้ว.......อยากไ ด้ ให้ถามซื้อ................เฮ้ยอะไรเนี่ย...อะไรเนี่ ย...หมายความว่าอย่างไร...คุณฟันแว่นทำเป็นไม่เข้าใจ ..
ที่บ้านเป็นร้านขายเก๋วยเตี๋ยว...มีการวางของเก่าเกะ กะไปหมด คนที่มารอกินก็เดินมาดูบ้าง จับโน่นจับนี่ บ้างก็ถามว่าไปหามาแต่ไหน....บางวันก็ได้ขาย ...บางอย่างไม่ได้ขาย ก็ล่ามโซ่ไว้ เช่นรถเครื่องกับจักรยานโบราณ ....ก็มีคนดู ..คนพูด...คนชมกันสารพัดอย่าง ... หาว่าบ้าบ้าง...หาว่าดีบ้าง
แถมในตู้โบราณยังมีเอกสาร.....คนบ้ารถถีบ....โชว์เต็ มไปหมด
บางทีคุณผู้ชาย..มาถามหลานว่าราคาคันละเท่าไหร่....ห ลานบอกไปว่าประมาณ .........คุณผู้หญิงนั่งกินอยู่ใกล้ๆก๋วยเตี๋ยวที่กิ นไปแทบออกจากปาก...."ไป...ๆ รถบ้าอะไรคันตั้ง เจ็ดพัน.." .....ว่าแล้วก็ลากจูงสามีเดินออกไปขึ้นรถ ...ตอนนั้นหลานคิดว่าขายเลยบอกไป..
เมื่อหลายเดือนก่อนได้ตะเกียงเจ้าพายุมาเฉพาะท่อนล่า ง หลังจากนั้นก็ไปได้ซากมาอีกเป็นท่อนบน ก็ซื้อมาแล้วมารวมกันได้ จัดการรวมแล้วมองหาฝาครอบขาวๆที่มีอยู่ (แฉ่ง) สองอัน ...อ้าว....มันหายไปไหน...หลังจากครั้งก่อนก็โดนอะไห ล่รถเครื่อง.....ไอ้เวร...มาลักของอีกแล้ว...เลือดขึ ้นหน้าเลย...แม่...คอยจ้องจะลักอยู่ได้...ของกว่าจะห าได้แต่ละชิ้นหมดค่าน้ำมันไปเท่าไร เสียเวลาไปเท่าไร...มึ..ทำแบบนี้
..เล่นของเก่าแบบนี้ภูมิใจนักหรือ....ตัวเองด่าในใจ. ... จะเขียนด่ามากกว่านี้เดี๋ยวคนดีๆที่มากินอาหารที่ร้า นจะไม่กล้ามา......ก็เลยใช้คำสุภาพหน่อยแบบข้างบน... .ที่คุณฟันแว่นแกล้งแปลความหมายไม่ออกนั่นแหละ...
Bookmarks