คนบ้ารถถีบคุยกัน

[หัวโป่]

พ่อครับ ผมรักจริงหวังแต่งครับ

ก่อนหน้านี้

พ่อครับ ผมมาขอรับพรจากคุณพ่อครับ
พ่อให้พรลูกไม่ได้หรอก หากสิ่งที่ลูกกำลังจะทำมันถูก พระเจ้าก็จะอยู่เคียงข้างลูก
แต่หากสิ่งที่ลูกกำลังจะทำมันผิด พรของพ่อก็ย่อมไม่มีประโยชน์อันใด.....

คุ้นๆมั้ยเนี้ยครับ... อาจารย์กลุ้มใจครับบบบ

[wasant]

ถ้าเรานึกถึงตอนที่ยังไม่เห็นรถ เราก็จะยังรู้สึกดีๆอยู่ มีเงินพอใช้ แต่เมื่อพอได้ข่าว ได้เห็น ได้ลุ้น ทีนี้มีความรู้สึกว่าเงินที่มีอยู่ติดตัวอาจจะไม่พอใ ช้เสียแล้ว ถ้าดันได้รถคันใหม่ขึ้นมา ทีนี้ก็จะหาเตรียมเงินที่จะเอามาซื้อรถ ใจจดจ่อกับการลุ้นรถคันใหม่ ฝันไกล......
แต่เมื่อเกิดผิดหวังขึ้นมา มีความรู้สึกเหมือนตอน14 ที่ถูกเด็กป.6 หักอก... มันจะรู้สึกแปล๊บๆใจห่อเ**่ยว...เหมือนคนอกหักอย่างไ รอย่างนั้น...แต่แปลกอย่างที่ในความห่อเ**่ยวมันจะมี ความรู้สึกโล่งใจขึ้นมาหลังจากนั้นไม่นาน มีความรู้สึกว่าหนี้ที่กำลังจะเกิด ดันหายไปในพริบตา... เอาน่ะ...รถมันก็ไม่ได้ไปไหน ถ้าเรามองอนาคตได้ ของสิ่งไหนดวงจะเป็นของเรา เดี๋ยวก็มีโอกาสได้เอง...อย่างน้อย ตอนนี้ความรู้สึกเท่าทุนยังมีอยู่ เป็นความรู้สึกเดิมๆก่อนที่จะได้ข่าวคราวที่ตื่นเต้น แบบวูบวาบอย่างที่เพิ่งผ่านมา

[Nong - nui]

(ข้างบนนะโดนใจจัง/\3 )ช่วงนี้ฝนตกทุกวันโดยเฉพาะวันนี้แถวทุ่งบางกะปิตกตั ้งแต่เช้าจนถึงเย็นแต่เป็นการตกแค่แผ่วๆพอให้รำคาญจะ ออกไปไหนก็ลำบากเพื่อนผองน้องพี่คนบ้ารถถีบก็คงต้องร ะมัดระวังเรื่องสุขภาพกันให้มากทั้งสุขภาพกายและสุขภ าพกระเป๋าเพราะสองสิ่งนี้จะเอื้อกันเสมอขาดสิ่งหนึ่ง สิ่งใดไปลึกๆข้างในมันหวั่นมันไหวแปลกๆรถที่ถอยออกมา จากห้างใหม่ๆคงต้องหมั่นใช้ให้พ้นรันอินฯกล้องก็เหมื อนกันนะครับเห็นอวดอยู่สองสามรูปแล้วก็หายแว๊ปๆเนาะค ุณครูฝนตกห่าใหญ่ป่านนี้หน่อไม้คงเริ่มแทงโผล่ดินทั้ งกบและอึ่งคงประสานเสียงกันระงมเลยเนาะยางจักรยานที่ ขาดดอกปั่นไปไหนคงลื่นปื๊ดๆ

[wasant]

เมื่อคืนที่ผ่านมาฟังวิทยุ ทราบข่าวว่าจะมีพิธีถอดเสาชิงช้าของเดิมออก ในวันนี้(6 ตุลา49) เวลา13.29 น.เพื่อที่จะทำการเปลี่ยนของใหม่โดยจะทำให้แล้วเสร็จ ในเดือนธันวาคมที่จะถึง
เมื่อสองอาทิตย์ก่อนทราบข่าวจากทางหนังสือพิมพ์ว่าจะ มีพิธีในวันศุกร์ที่29 กันยา แต่เสาร์ที่แล้ว ไหงยังเห็นมีอยู่ แต่ศุกร์นี้คิดว่าน่าจะแน่นอน เพราะผู้ว่ากทม.ให้สัมภาษณ์เอง ถ้าใครอยากจะไปชมก็เชิญนะครับ ตามเวลาข้างต้น

[mka]

การฝ่าด่านอรหันต์สี่ด่านในห้าด่าน ถือว่าสำเร็จไปแล้วแปดสิบเปอร์เซนต์นะพยายามอีกหน่อย ป่านนี้แกคงคิดได้แล้วนะ ทิ้งเบอร์โทรไว้เลย ... เอารถเด็กไว้ใช้ยังได้ประโยชน์กว่าเยอะ ..
การลงรูปกับเครื่องโบราณปัญหามันเยอะ...เมื่อวานปริน ท์งานจากอะโครแบท รีดเดอร์ แผ่นเดียว สองชั่วโมงครึ่ง มันโหลดไปได้ครึ่งหน้าแล้วก็หยุดต้องเริ่มใหม่.โหลดไ ปได้ครึ่งหน้าบวกอีกสองบรรทัดก็หยุดอีก...เวลาส่งรูป ก็เหมือนกัน...ถอยหลังเดินหน้าหลายรอบกว่าจะส่งได้.. . เอาไว้ให้มีรูปเด็ดๆค่อยส่งให้ดู ตอนนี้ไม่รู้จะส่งรูปอะไรให้ดู...ส่งใจไปแทนก็แล้วกั น ....(หวานมะ)

[Nong - nui]

หวานเจี๊ยบครับฮ่าๆ
เมื่อวานหลังจากเลิกงานเกือบสองทุ่มจริงๆแล้วไม่มีเว ลาเลิกแบบแน่นอนครับช่วงไหนงานเยอะก็ดึกเอามากๆแล้วแ ต่เม็ดเงินในแต่ละวัน(แบบห้าบาท-สิบบาทอิๆ)พอมีเวลาว่างก็เลยเข็นออกมาจากซอกหลึบทุกค ันเลยนับวนแล้ววนอีกก็มีอยู่ไม่กี่คัน(จึ๋งเดียว)จัด การเอานำมันยี่ห้อนึงมาชโลมทั้งตัวรถทั้งล้อแบบบางๆไ ม่ขอบอกยี่ห้อน้ำมันนะครับ( อาย )เพราะช่วงนี้ฝนรินบ่อยเดี๋ยวเชื้อราขึ้นคันไหนที่นา นๆขี่ทีก็จัดการรื้อเพลาเปลี่ยนจารบีใหม่ทั้งแกนเพลา และแกนดุมล้อหน้าหลังไล่เติมลมทุกคันเล่นเอาเหงื่อซึ มเหมือนกันนะนี่แหละครับคือการกระตุ้นกราฟต่อมอารมณ์ ของตัวเอง(กลัวกราฟดิ่ง)

[wasant]

นึกอิจฉาคนที่มีบริเวณบ้านเยอะๆ สามารถจะจอดจักรยานเรียงกันได้ทีละหลายๆคัน ส่วนบ้านตัวเองเรียงได้แค่จุดละสองคัน สองจุด ที่เหลือก็เอาไปฝากกับแม่บันไดบ้าง ที่ทำงานบ้าง โอกาสที่จะเอาจักรยานเข้าบ้านแต่ละคัน ต้องคิดแล้วคิดอีกว่าคันไหนจะเป็นคันที่จะถูกแขวนบนข ื่อเป็นคันต่อไป....

[mka]

เพิ่งกลับจากสังสรรค์ร้านประจำ อาหารเมื้อเที่ยงมีคุณตำรวจเป็นลูกน้อง...วันนี้แกไม ่เข้าเวรเลยไปปัดโครงให้เรียบร้อย เป็นโครง บีเอสเอ 28" แต่ข้อต่อทำไมเหมือน ซันบีม 26" ข้อต่อมันเว้าทุกข้อต่อเลย..แกบอกว่าโครงเลื่อมมับ.. (ภาษาพูด)....ตอนซื้อมามีสีดำทาทับมาอย่างกับเด็กหัด ทาสี....ทาแต่ที่ทาถึงซะด้วย...ตรงไหนทาไม่ถึงก็ไม่ท า....แล้วเราให้ช่างรื้อออกมาทุกชิ้นแล้วประกอบใหม่ถ ้าไม่เอาสีอุดจาดนั้นออกก็ดูไม่ได้...ตกลงคุณตำรวจปั ดให้สวยวับซื้อสีดำด้านมาสองกระป๋อง.....ลองทำสีดำด้ านดูแล้วโคตรคลาสสิคเลย..เพราะไปเจอร้านลุงที่ราชบุร ีทำแล้วดูดี......ลืมถ่ายรูปมาให้ดูกล้องก็พกตุงในกร ะเป๋า....มันเป็นรถที่ข้อต่อแปลกๆเลยทำเป็นซันบีมซะเ ลย ..ซื้อเพลทมาพันนึง...ตะเกียบอีกพันนึง..เมื่อก่อนว่ าแพงฉิบ...แต่เดี๋ยวนี้มันถูกไปซะแล้ว....มันจะแพงไป ถึงไหนกันเนี่ย....เมื่อก่อนเพลทอันละห้าร้อยที่บางก ระบือไม่กล้าซื้อ.....ตอนนี้เพลทอยู่แถวเพชรเกษมซอยอ ะไรจำไม่ค่อยได้แล้ว..หมดคันนี้ก็ว่าจะหยุดก่อนเพราะ รถที่รอเกิดหมดแล้ว....แต่ไปได้ราเล่ย์คานคู่มาอีก.. .คันนี้อาการหนักหน่อย.....ถึงขนาดล้มช้างเอางาเชียว หละ....

[mka]

เวลาไปดูวัวเจ้าของบอกว่าเดี๋ยวจะเอาไปทำหมายถึงเอาไ ปเชือด มองดูแล้วอดสงสารไม่ได้....เมื่อวานไปเอาโครง 28 คอสั้นมาจะเอาไปล้มเอาชิ้นส่วนไปใส่คานคู่....มองดูแ ล้วดูอีก เปรียบเหมือนสาวรุ่นหน้าตาสะสวยจะโดนรุมโทรมแล้วหรือ ....ผิวพรรณเกลี้ยงเกลาไร้รอยสิวผ้าเหมาะสมกลมกลืนกั นดีถ้าได้จับถอดออกมาใส่อีกคันหนึ่ง....เจ้าของบอกมา ตามสายจากลำพูนว่าทำไมไม่เอาอีกคันที่โครงมีตำหนิ... แต่ส่วนที่ต้องการมันก็ดันมีตำหนิอีกเหมือนกัน....ขอ เวลาคิดทำใจอีกสักพัก...เพราะซันบีม 28" ที่พวกบอกว่ามั่วๆแต่เมื่อวานได้เห็นตัวจริงแล้วถึงก ับอึ้ง....สาดด้วยดำด้านทั้งคันเดี๋ยวจะไปเอา อีกสองวันจะเอาไปขี่โชว์...ก็คุณหนุ่มโทรชวนยิกๆ.... แล้วจะส่งรูปให้ดู....

[wasant]

คนที่ได้รถใหม่ๆก็จะมีเรื่องคุยไปอีกแบบ น่าสนใจน่าติดตาม ตอนนี้ตนเองคิดว่าคงจะเลิกหารถเพิ่มแล้ว ยกเว้นถ้าจะเจอคันที่ถูกใจจริงๆ ซึ่งก็ตั้งป้อมมาแบบนี้ตั้งนานแล้ว แต่ก็ได้มาอีกสอง-สามคัน...
การหาของมันก็แปลกดี ตอนที่ตามหามักจะไม่เจอ แต่ถ้าเลิกหาหรือมีแล้วก็มักจะเจอให้ร้อนใจ(ร้อนกระเ ป๋า)อยู่เรื่อย แต่ก็ยังดีที่เริ่มที่จะเลิกซื้อเพิ่ม แม้ว่าจะไม่ทำได้ตลอด แต่อย่างน้อย พฤติกรรมการซื้อดะเหมือนตอนเล่นใหม่ๆก็ลดลง พอการซื้อของน้อยครั้ง การเงินในกระเป๋าก็ชักดีขึ้นค่อยยังชั่วขึ้นมาหน่อย แต่ไม่รู้ว่าจะอีกนานเท่าไรที่การซื้อของแบบต่อยหนัก จะเกิดขึ้นอีกครั้ง...

[หัวโป่]

ใจนะ เคยบอกกับตัวเองแล้ว จะไม่เอาอะไรเพิ่มแต่มันก็วกมาอยู่นะจุดเดิม คือ มันอดไม่ได้ มีอะไรมาให้หวั่นไหวอยู่เรื่อยๆ คงจะเรียกว่าไม่หลุดพ้นซักทีครับ

[tong]

สวัสดีครับพี่วสันต์ ต้องขอขอบคุณมากครับ สำหรับคำแนะนำเรื่องกระเป๋า สักวันผมคงมีโอกาสได้ตอบแทนบุญคุณพี่มั๊งนะครับ....
ขอต่อในกระทู้เดียวกันเลยนะครับ.... สวัสดีคุณเค (หัวโป่) ด้วยนะครับ ขอบคุณสำหรับมือเบรคนะครับ กว่าจะหาได้ครบชุดก็ยากเอาการอยู่เหมือนกัน จากเหนือมาใต้ แล้วต่อไป..จากใต้จะไปอยู่ภาคไหนต่อน่า....
เอ...รึว่าจาขึ้นเหนืออีกทีนะ....(สมบัติผลัดกันเชยช ม) .คุณเคให้อะไรผมมา คุณก็ได้สิ่งนั้นกลับคืนไปครับ (คุณได้ใจผมไป) เหอๆ

[wasant]

ไม่เป็นไรครับน้องต๋อง... ยังไงก็ลองถามดูหลายๆคนนะครับ จะได้ข้อมูลที่หลากหลายขึ้น ตอนนี้ที่ภูเก็ตไม่รู้ว่าหมดกรุแล้วหรือยัง..มีของดี ๆมาให้เห็นกันอยู่เรื่อยเลยนะครับ....
ที่ชมรมกระทู้ไม่รู้ว่าเป็นอย่างไรบ้าง เห็นว่ามีเล่นกันหลายคนเหมือนกัน ถ้ามีเรื่องราวอะไรก็มาเล่าให้คนในนี้อ่านบ้างก็ได้น ะครับ ได้ข่าวว่าได้รถดีๆกันหลายคันเหมือนกัน

[tong]

ครับพี่... แต่ถ้าเรื่องอะไหล่คงจะหมดลงเรื่อยๆครับ ของเดี๋ยวนี้หายากมากครับ ที่มีเก็บๆก็น้อยลงไปทุกทีๆ
ไอ้ที่จะไปหาเพิ่ม มันก็ไม่รู้จะไปหาที่ไหน ของมันไม่มีให้หา ส่วนจักรยาน ผมว่าน่าจะยังพอมีหลงเหลืออยู่บ้างนะครับ เมื่อไม่นานมานี้ ผมก็ไปได้ บีเอสเอ 28" มา ถามว่าได้มาจากที่ไหน ก็ร้านแป๊ะเอ๋ง นั้นแหล่ะครับ เค้าเอามาฝากขาย พอดีผ่านเลยเข้าไปดูหน่อย เกือบช้าไปก้าวนึงเลยนะพี่ เพราะจะมีลุกค้าแกสายกระบี่เข้ามาหลังผมนิดนึง สายนี้นะพี่มีอะไรเอาหมด น่ากัวจิงๆ แล้วให้เงินดีด้วยพี่ ผมโชคดีหน่อยตรงที่เป็นคนท้องถิ่นเดียวกัน แถมแกก็รู้จักญาติผมอีก เลยเป็นเด็กเส้น..ไปเลยพี่ แล้วเมื่อวานซืนนี้เองพี่ เพื่อนผมไปได้ ซันบีม 28" มา ถูกมั่กๆ หนึ่งพันบาท เห็นแล้วน้ำลายย้อยเลย...อ่ะ แล้วค่อยเข้า ใหม่นะครับ สวัสดีครับ ...

[wasant]

เมื่อก่อนตอนอยู่ที่ภูเก็ต จะมีไปหาจักรยานอยู่หลายที่เหมือนกัน แห่งแรกก็คือซอยหลังตลาดหล่อโรง ที่นั่นมีร้านขายของเก่า จัดเหมือนห้างสรรพสินค้า มีของเก่าแยกเป็นล็อคๆ เช่นหนังสือเก่า เครื่องใช้ไฟฟ้า เครื่องมือ เฟอร์นิเจอร์ แม้แต่โลงศพยังเคยมีเลย (จริงๆนะครับ) คราวนั้นขณะเดินหาของก็ยังรู้สึกแหยงๆเมื่อเดินไปเฉี ยด ซึ่งก็คงจะเป็นโลงที่ยังไม่ได้ใช้แน่ๆ..:: ที่หน้าร้านมักจะมีกล้วยน้ำว้าวางอยู่เครือนึง ไว้ให้คนที่มาเดินดูของหิวก็ปลิดไปทานกันได้
รู้สึกว่าร้านนี้เคยเล่าในกระทู้นานมากแล้วนะครับ แต่ขออนุญาตเล่าอีกครั้งก็แล้วกัน
ก็อย่างที่บอกคือมันจะแยกเป็นโซนๆ จักรยานมันจะอยู่ในโซนหลังๆ โดยมากมักจะเจอเป็นรถ26" ที่ร้านนั้นเคยไปได้รัดจ์26"หญิงรุ่นไม่มีกุญแจคออยู ่คันนึงสภาพครบเต็มคัน แต่ก็ได้แบบนี้แค่คันเดียว นอกนั้นก็ไม่ได้อะไรเป็นชิ้นเป็นอัน เพราะเวลาไปเจอจักรยานดีๆก็จะพบว่ามีคนจองเอาไว้แล้ว เนื่องจากจะมีขาประจำคอยสั่งกันไว้ว่าถ้าได้จักรยานม าก็ช่วยโทรบอกกันด้วย เรามันขาจร นานๆถึงจะฟลุ้คได้สักครั้งหนึ่ง..