งานรถถีบเฒ่าที่ลำปางหากไม่มีไรเปลี่ยนแปลงคงจะได้มี โอกาศนำภาพมาฝากพี่กันครับพรุ่งแล้วซิเนาะem97
เห็นราเล่ห์คานไขว้ แล้วนึกถึงข่าวคราวที่ได้รับมาจากหลายๆทาง ทั้งการพบเจอ การได้มา และคงอีกไม่นานมากนักคิดว่าคงจะได้เห็นราเล่ห์คานไขว ้ตัวจริงๆแท้ๆกัน
ที่เล่นจักรยานเมื่อหลายปีก่อน อะไรที่หายากนี่ก็หายากจริงๆและไม่ค่อยจะเอาออกมาขาย กันด้วย อย่างไฟมู่หลาดของอังกฤษ ซึ่งขึ้นชื่อว่าเป็นไฟที่หายากยี่ห้อหนึ่ง ราคาก็แพงมากและไม่ค่อยมีใครนำออกมาขายด้วย
แต่เดี๋ยวนี้ยุคสมัยเปลี่ยนไป ข้าวของแปลกๆหลั่งไหลเข้ามาทางอินเตอร์เน็ต ไฟมิลเลอร์ทรงแปลกจากนอก ไฟลูกัสสภาพสวยเนี๊ยบ ดุมไดโนฮับที่เมื่อก่อนเห็นขายราคา6000แถวคลองถม แต่เดี๋ยวนี้เอามาลงขายในบ้านเราไม่รู้กี่อัน และไม่รู้จะมีอะไรอีก จักรยานสภาพสีเดิมเดี๋ยวนี้เค้าออกไปหาตามเวบนอกกันห มดแล้ว.... ตัวเองก็ตามกระแสกับเค้าด้วยเหมือนกันกับการได้ไฟจัก รยานมาอีกหลายๆดวง...
เมื่อวานนี้อ่านข่าวหนังสือพิมพ์ เห็นมีข่าวการแข่งขันจักรยานทางเรียบชิงแชมป์แห่งประ เทศไทยที่ปีนี้จัดที่ลำปาง ซึ่งทราบว่าจะมีการรวมพลจักรยานประมาณ3000 คันปั่นรอบเมืองลำปาง ในเช้าวันนี้ แต่ไม่เห็นข่าวกล่าวถึงการจัดประกวดจักรยานโบราณเลย เข้าใจว่าผู้จัดอาจจะไม่ใช่หน่วยงานเดียวกัน แต่อาจจะเลือกจัดในวันนี้ เพราะมีการรวมพลปั่นจักรยานด้วย คาดว่าจักรยานโบราณคงจะมีผู้นำมาร่วมปั่นด้วยไม่น้อย ถ้าหัวโป่ไปร่วมด้วยอย่างก็ช่วยถ่ายรูปมาให้ดูด้วยเน ่อ.....
เดี๋ยวนี้นอกจากบ้ารถถีบแล้ว ยังเริ่มที่จะบ้าเก็บสะสมพวงมาลัยรถยนต์เข้าแล้ว แต่เก็บแต่พวงมาลัยรถยนต์แนวโบราณๆหน่อย ตอนนี้ถ้าไม่นับที่ใส่กับรถจักรยานรัดจ์ก็มีที่แขวนอ ยู่ที่บ้านจำนวนสี่วงเข้าไปแล้ว เป็นพวงมาลัยรถสิบล้ออยู่วงนึง ก็กะว่าจะเอาใส่จักรยานนี่แหล่ะ แต่ว่าตอนนี้เก็บเอาไว้ก่อน เผื่อตอนหลังจะคึกๆตั้งชมรมจักรยานพวงมาลัยกับเค้าขึ ้นมาแข่งกับพรรคพวกที่เมืองกาญจน์ ที่เห็นว่ามีเล่นโอ่งกับเค้าด้วย...
พวงมาลัยรถยนต์ไปหาแถวโรงเหล็กมีมากมาย เพราะว่ายังไม่มีคนเก็บนี่ก็ว่าจะเก็บอยู่เหมือนกัน ส่วนอาชีพเดิมก่อนมาเล่นจักรยานโบราณก็เล่นโอ่งมาก่อ น เก็บไว้เต็มใต้ถุนบ้าน ขายหมดไปแล้วทุกวันนี้ก็หาขายอยู่ พวกตุ่มแดงหรือบางที่เรียกตุ่มสามโคก โอ่งจีน ไห อะไรพวกนี้ เดี๋ยวนี้มันหายาก
โอ่งจีนบางลูกขอซื้อไม่ขายแต่ให้ฟรีๆ เค้าบอกว่าช่วยเอาไปทิ้งให้ที เพราะว่าเค้าเอาลวดมัดไว้รอบใบ เราได้มาก็จัดการแก้ลวดออก เอาปูนซีเมนต์ที่พอกไว้ออก มันจะแยกเป็นชิ้นๆ เราทำความสะอาดเสร็จก็ซ่อมกลับเข้าไปใหม่ ไม่ต้องใช้ลวดมัดอย่างเดิม เอาน้ำใส่เต็ม ..เอ๊ะใช้ได้...ก็ยังอุตสาห์ขายได้โดยคนจัดสวนเค้าซื ้อเอาไป ขายแบบโอ่งซ่อมราคารเบาๆ ตู้เก่าก็เอา ยกเว้นคนเก่าที่เค้าพร้อมจะยกให้ฟรีๆ ช่วยเอาไปเลี้ยงให้ด้วย
พวกบ้ารถถีบเมืองกาญจน์เล่นกันหลายอย่าง ทุกคนมีฮอนด้าเก่า ผมทั้ง ซี ทั้ง วาย ทั้ง ซู ถ้าไม่แพงเอาหมด แต่เล่นซี ขาดทุนเกือบทุกคัน ซื้อมาคันละสามพัน ทำหมดไปรวมแล้วสองหมื่นแล้วใครจะซื้อ บางคนก็พระจตุคามมรามเทพยังมีห้อยคอกันหลายคน ไม่มีทิศทาง แถมบางคนยังแอบเล่นแบบว่าไม่ให้คนที่บ้านรู้อีกต่างห าก....ถึงรู้ก็ไม่รับ ...ถึงรับก็ให้รับครึ่งเดียว....
...ปลูกทุกอย่างที่กิน.........กินทุกอย่างที่ปลูก.. .
โลกส่วนตัวของคนบ้าสะสม คนภายนอกมักจะไม่เข้าใจ ของหลายๆอย่างในบ้านเกินครึ่งที่แม่บ้านไม่รู้ความจร ิงว่าซื้อมาในราคาเท่าไร ซึ่งเดี๋ยวนี้ไม่เคยถามแล้ว เพราะรู้คำตอบว่าจะต้องโกหกแน่ๆ
ที่คลองถมก็จะพบกับ นักสะสมในหลายๆประเภท ทั้งตะเกียง แผ่นเสียง งานสังกะสี งานกระดาษ ฯลฯ
อย่างในภาพคิดว่าพวกที่มุงๆอยู่น่าจะเป็นพวกที่บ้าเก ็บรองเท้า...เห็นมุงกันอยู่อย่างนี้ทุกเสาร์./\7
ช่วงเย็นๆของวันนี้เพื่อนที่อยู่ทางลำปางส่งข่าวมาบอ กว่าไม่เจอพบจักรยานโบราณแม้แต่คันเดียวทั้งฝั่งตรงข ้ามเทคนิค,ตลาดอัศวิน,และในสวนเขลางค์พบแต่เต้นท์ที่ กางอยู่และกลุ่มจักรยานเสือภูเขาประมาณสามสิบคันครับ เลยไม่ได้เก็บภาพมาฝากพี่ๆกันหรือว่าจะไปผิดเวลาก็ไม ่แน่ใจครับ...อ้อขากลับเพื่อนบอกเจอ
คุณลุงอยู่หนึ่งคนครับปั่นไลอ้อนคิงส์28ชายมามาทางบ้ านดงซึ่งอยู่ใกล้ๆกับเทคนิคด้วยความสงสัยเจ้าเพื่อนเ ลยเดินเข้าไปหาแล้วยิงคำถามไปเป็นชุดว่าคุณลุงครับไป งานจักรยานโบราณมาใช่ไหมครับแล้วเค้าเลิกกันตอนกี่โม งแล้วมีจักรยานโบราณมาเยอะไหมครับ...คุณลุงแกตอบว่าบ ่อฮู้เหมือนกันคือลุงไปซื้อจิ้นส้มที่กาดอัศวินมาหน่ ะem98
WE CAN HOLD THIS WORLD TOGETHERem88
เมื่อคืนคนบ้ารถถีบล้อโตโทรมาคุยจากสุโขทัยโน่นเกี่ย วกับเสื้อ ว่าต้องฝากให้น้องหนุ่ยเอาไปให้คุณเต้ที่มาขายของที่ รัชดาแต่คุณเต้ต้องขนไปสกรีนที่ชลบุรี....โอ้โฮ...เส ้นทางการเดินทางของเสื้อยาวไกลพอๆกับเส้นทางของจักรย านแต่ละคันเชียวครับ....อย่างนี้ตัวละ 200 ไม่ต้องทอนก็ยังไม่แพงครับ....
...ปลูกทุกอย่างที่กิน.........กินทุกอย่างที่ปลูก.. .
"แม่ผมเป็นคนลาว แม่ท้องผมแล้วแม่ก็มาได้พ่อใหม่ แต่พ่อมารู้ทีหลัง พอแม่คลอดผมแม่ก็หนีไป พ่อก็ไม่รับเพราะไม่ใช่ลูกของพ่อ แม่ของพ่อเลี้ยงก็เลยเลี้ยงผมมา ผมเรียกย่าว่าแม่" ...
เออ..บวชก็ดีแล้ว ...ที่อยู่ที่กินก็ไม่มี ...แม่แท้พ่อแท้ก็ไม่เคยเห็น ...ย่าที่เลี้ยงมาก็ไม่ใช่เลือดเนื้อเชื้อไข
นี่ก็บ่ายแล้ว....เณรฉันท์อะไรไม่ได้แล้วนะ
"ได้....พวกมะต่างๆ เช่นมะละกอ มะม่วง มะยม.." สามเณรตอบ
นี่มันส้มตำนะ
"มันมีมะละกอ" สามเณรตอบ พลางมองมาที่ข้าวเหนียว
แล้วมะเหนียวนี่หละ เดี๋ยวศีลขาดนะ
"ขาดก็ต่อได้ "... ว่าแล้วก็จัดการข้าวเหนียวอีก...ส้มตำคงไม่ค่อยมีคนท ำบุญ ..สามเณรเลยอดใจไม่ไหว...แต่.....ก็ยังมีจิตใจหอบเอา ขนมมาฝากเด็กวัดโข่งที่กำลังพิมพ์อยู่นี้เป็นประจำ
...ปลูกทุกอย่างที่กิน.........กินทุกอย่างที่ปลูก.. .
ผมออกจากบ้าน 6โมงกว่าๆ มาถึงงานตอน 8โมงกว่าเกือบ9โมงแล้ว เจอป้าคนหนึ่งเดินสวนทางมา แกบอก เค้าประกวดไปเรียบร้อยแล้ว นี่ก็กำลังปั่นไปรอบเมืองลำปาง มีการลงทะเบียนหน้างานรับเสื้อของ สสส. ปั่นรอบเมืองเสร็จก็รับเหรียญที่ระลึก มอบรางวัลแก่คนที่ปั่นอายุมากที่กับน้อยที่สุด ( 83 ขวบกับ 6 ขวบ) งานเลิกเข็มนาฬิกาที่ห้าบอก 10โมงครับ
"ถ้าชอบ ก็ทำเถิด แต่อย่าทำให้คนอื่นเค้าเดือดร้อนนะลูก"
Bookmarks