ขอสรุปตรงนี้เลยนะครับว่างานนี้ไม่ใช่งานแร้งคอยกับง านซ้ปป่าวาน และที่คุณกล่าวมาถูกต้องหมด ครับขออนุญาตอีกคนครับ น้าหมง
น้าหมง ไม่คิดจะเล่าถึงความเป็นมาของงาน "ซับป่าว่าน ครั้งที่ 1 (2003)เลยรึไง ครับ
ว่าเกิดขึ้นมาได้ยังไง ใครเป็นคนต้นคิด ใครเป็นคนทำติดต่อประสานงานสถานที่
ใครครับ เป็นคนทำ
ในตอนนั้นน้าหมงรับหน้าที่ไปทำ ผ้าพันคอสีเขียวและสติกเกอร์
ตรายางที่ใช้ปั้มผมก็เป็นคนทำ แบบพี่สาวผมก็เป็นคนเขียน
สถานที่ใช้จัดก็ไม่ใช่พี่ชายผม(พี่โบ้ แร้งคอย)เป็นคนไปติดต่อหรอครับ
สำหรับผู้ที่ยังไม่รู้
ในตอนนั้น ต้นปีสองพันสาม ผมอยู่แก่งคอย มีพี่ชายอีกคนอยู่ป่าโมก มี c90 สีฟ้า(รถมรดก) มีแม่อยู่เชียงราย ผมได้ไปตั้งกระทู้ใน thaiscooter.com มีข้อความเชิญชวนกันขี่รถขึ้นเหนือ ประมาณว่า
จะเดินทางจาก แก่งคอย ไป กรุงเก่า ไปเชียงราย แล้วก็ กลับจากเชียงราย มากรุงเก่า แล้วกลับ แก่งคอย ในช่วงปิดเทอม ซึ่งได้เป็นที่ฮือฮามากในขณะนั้น และได้มีการตอบรับอย่างล้นหลาม
ตอนนั้นเด็กอายุ 19 ใบขับขี่ก็ไม่มี c90 สีฟ้า ที่มีก็ขี่ไปกลับสระบุรี(ยี่สิบกว่าโล) ก็จะพังอยู่แล้ว
ตั้งกระทู้ใน thaiscooter.com ด้วยความคะนอง (แต่อยากไปจริงๆ) ทำให้มันเป็นไปไม่ได้ที่จะไปขี่รถขนาดนั้น
จากนั้น
พี่ชายผม(พี่โบ้ แร้งคอย) กับเพื่อน(เพียว)ก็มาเห็นกระทู้ใน thaiscooter.com ก็ตกใจ
มาบอกผมว่า มรึงจะปล่อยไว้ยั่งงี้ไม่ได้นะ มันเสียชื่อ ถ้าเราไปไม่ได้เราเปลี่ยนแผนชวนเขามาเที่ยวบ้านเราดี กว่า เดี๋ยวกรูจัดการเอง เอาเป็นที่น้ำเจ็ดคต-โป่งก้อนเส้า เลยละกัน เดี๋ยวไปติดต่อให้(ปีนั้นที่ทำการพึ่งสร้างเสร็จยังไ ม่ได้มีพิธีเปิดเลย) พี่ชายผม(พี่โบ้ แร้งคอย)ก็ไปติดต่อกับ ผู้การ ททท.
ขอใช้สถานที่ ซึ่งก็ได้รับอนุญาตแล้วได้รับการอำนวยความสะดวกเป็นอ ย่างดี
แล้วเราก็มาคุยกัน (มีผม พี่ชายผม(พี่โบ้ แร้งคอย) พี่เพียว และน้าหมง)
ว่าจะเอายังไง จะจัดเป็นรูปแบบไหน สรุปได้ว่าเป็นการชวนกันมาเที่ยว(meeting) มีของที่ระลึกให้ลงทะเบียนนำรายได้หักค่าใช้จ่ายไปทำ บุญ โดยจัดในนามของ กลุ่ม แก่งคอย c club
จากนั้นก็มีกำหนดการ จุดรวมตัว ที่ปั้ม pa ตรง cp ก่อนเข้าแก่งคอย
จำได้(อยู่ในความทรงจำ)ว่าปีนั้นเริ่มทยอยกันมาถึงปั ้มตั้งแต่เช้ามืด จนถึงเวลานัดรวมตัว (ช่วงบ่าย)
มีรถมาร่วมสองร้อยคัน (ตื่นเต้นมาก ไม่เคยเห็นซีแยอะขนาดนี้มาก่อน มีแบบประหลาดๆด้วย)
พอถึงเวลา มีรถทางหลวงเข้ามาจอด (ตื่นเต้นอีกแล้ว) มีรถฉลามมานำขบวน ขี่เข้าตลาดแก่งคอย(ลองนึกภาพตาม รถฉลามมานำขบวนซี ร่วมสองร้อยคัน ขี่เข้าตลาดแก่งคอย ว่ามันอลังการขนาดไหน) แล้วขี่กันเป็นขบวนไปจนถึงที่จัดงาน (เป็นที่น่าตื่นตาตื่นใจมาก คนแถวนั้นไม่ได้รู้มาก่อน)
พอถึงที่จัดงาน ก็จอดรถรวมกันและได้แยกย้ายกันไปพักผ่อน
แล้วเราก็ได้มาคุยกันอีกทีนึงเกี่ยวกับการลงทะเบียน ว่าจะลงทะเบียนกันยังไง คนละเท่าไหร่ดี ตอนแรกว่าขอเก็บคนละ ห้าสิบบาท แล้วไปไปมามา น้าหมงบอกว่าต้องคนละร้อยนึง ก็เลยว่าตามนั้น แต่พี่ชายผม(พี่โบ้ แร้งคอย)ก็ตกลงกันว่าจะไม่บังคับกันลงทะเบียน(จนถึงป ัจจุบัน การไม่บังคับลงทะเบียน ถือเป็นทำเนียมของงาน ซับป่าว่านไปแล้ว)
ณ เวลานี้ ผมขออนุญาตจัดงานก่อนได้ใหมครับ และตอนนี้ผมไม่ใช่น้าหมงแร้งคอยอีกต่อไปแล้ว ผมเป็นเพียงแค่น้าหมง cm ....
Bookmarks