กราบสวัสดีพี่น้องมาสด้าทุกท่านครับ กระทู้นี้อ่านไปอมยิ้มไป ผมว่ามันเป็นกระทู้ให้กำลังใจชีวิตดี ดีใจที่มีชื่อตัวเองเกี่ยวข้องไปซะทุกเรื่อง..
เรื่องราวของผมมันเกิดขึ้นไม่นานเท่าไหร่ ผมเป็นพวกเพ้อฝันครับ คิดถึงอดีต คิดถึงบ้าน คิดถึงแม่ คิดถึงวันที่เราเป็นเด็ก คิดถึงคำของแม่ที่พร่ำบอกว่าเราลำบากนะลูก แล้วผมก็ไปเจอรูปเก่าๆของแม่นั่งหลังกระบะToyota RNผมก็ถวิลหาอดีตทันที ในวินาทีนั้นผมต้องการจะตามหารถเก่าที่ตัวเองชอบแต่ต ้องมีเรื่องราวของแม่เข้ามาเกี่ยวข้องด้วยนะ
ความทรงจำสีจางของผมจำได้แค่ ลุงมีรถกระบะสีแดงเก่าๆอยู่หนึ่งคันที่พาครอบครัวของ ผมไปใหนต่อใหน ว่าง่ายๆคืออาศัยลุงไปส่งนั่นเอง ผมจำได้ว่าผมนั่งหน้าตรงเกียร์ แม่นั่งซ้าย ลุงนั่งขวา รถคันนี้ใหญ่มาก บางครั้งเราก็นั่งหลัง หน้าชาเพราะแรงลม ผมไม่เป็นทรง หัวแดงเพราะฝุ่นจากท้องถนน แต่มันก็เป็นความทรงจำที่ผมมี...แค่นี้จริงๆ
จนผมเติบใหญ่ก็สงสัยว่ารถสมัยนั้นของลุงเป็นรถอะไร ก็ได้คำตอบว่าเป็นรถมาสด้าเล็กๆ สีแดง แฟมิเลีย ผมก็เฝ้าเพียรหลอกถามบ้าง ถามตรงๆบ้าง ได้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์ก็เลยตัดสินใจหารถกระบะเก่า ๆซักคันเอามาเซอร์ไพรซ์แม่ดีกว่า แล้วเราจะไปหาที่ใหนว่ะเนี่ย มาเจอthaiscooter.comโดยบังเอิญแล้วก็ลองสมัครดู
ตอนนั้นก็มองช้างเหยียบ ก็พึ่งจะเคยได้ยินเหมือนกันว่าช้างเหยียบ เฉินหลง อะไรแบบนั้น ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรกับเขาหรอก ไปตกหลุมรักอยู่หลายค่ายแต่ก็ผิดหวังมาตลอด เงินไม่พอ มาช้า อะไรแบบนี้ครับ
ไปเจอรถมาสด้า800ของพี่ตรงคันสีแดงนานมากแล้ว ก็เลยไปเซฟมาเก็บไว้(และก็เป็นรูปเดียวที่เอาไว้ขึ้น งานป้าแดง) ก็เลยตกหลุมรักแต่ตอนนั้นไม่ทราบว่าเป็น8แรงแบบที่ลุ งเคยมี รู้แต่ว่ามันน่ารักดี อยากได้ แต่ยังไม่มีความรู้อะไรมากนัก ก็ไปเจออีกคันคันสีฟ้าของท่านจอมก็ตกหลุมรักอีกแต่ก็ ไม่มีปัญญาจะครอบครอง
แล้วผมก็หายหัวไปจากบอร์ดไปนานเท่านานเป็นเวลา4เดือน แล้วก็ได้กลับบ้านไปคุยกับลุงแล้วเขาก็แซวกันเรื่องต อนที่ผมยังเด็ก ผมก็นึกได้ว่าจะให้ลุงดูว่าใช่8แรงแบบที่เราเคยนั่งต อนเด็กๆมั้ย ปรากฎว่าใช่ เลยคิดว่ากลับมากรุงเทพฯก็จะต้องลองดูใหม่ แต่ตอนนั้นยังไม่มีความรู้อะไรเลยก็กลับมาเข้าthaisc ooterอีกครั้งก็ลองตามหาดู ปรากฎว่าเจอป้าแดงที่โคราช เลงอยู่นานอยากได้มากแต่ตอนนั้นป้าแดงราคาแพงมาก ผมก็มองดูอยู่นาน จนคิดว่าน่าจะลองติดต่อไปเพื่อสอบถามข้อมูลเบื้องต้น เจี๊ยกกกกกก ขายไปแล้วครับ มาช้าตลอดเลยครับผม ก็เลยโมโหโชคชตาตัวเองจะไปซื้อdaihatsuเพราะว่ามันดู ใกล้เคียงกันแต่ก็ตัดสินใจไม่ขาด ภาพของป้าแดงมันก็ลอยมา รถคันแดง แถมยังเป็นมาสด้า ถวิลหาอยู่อย่างรวยริน จนเวลาล่วงเลยมาจะสิ้นปี มีน้องที่ทำงานบอกว่าเห็นรถคันหนึ่ง น่ารักดีจอดอยู่ริมคลองประปา คิดถึงพี่อยากให้พี่ไปดูแล้วพี่ต้องชอบแน่ๆ แต่ตอนนั้นไม่ได้สนใจเท่าไหร่ก็รับปากว่า เออ...เดี๋ยวไปกัน
มาเจอป้าแดงประกาศขายในบอร์ดนี้ก็เลยตื่นเต้น เหมือนสาวโคราชที่เราหมายปองเขามาแสดงคอนเสริ์ตในกรุ งเทพ เราต้องไปดูซะหน่อย ก็เลยสอบถามเส้นทางกับน้องก็ปรากฎว่าเป็นคันเดียวกัน ก็เลยออกทัพไปกันสองคน สิ่งที่พกไปคือความอยากอย่างเดียว ดูรถยังไม่เป็นเลยครับพี่น้องงงง 5555
ตอนไปเจอป้าแดงผมจำได้ว่า ผมมองป้าแดงแบบว่า...ในที่สุดเราก็ได้เจอกัน ขอสัมผัสหน่อยนะ ผมจับป้าแดงตรงหลังคาตรงรางน้ำครั้งแรกครับ (เป็นบทความเดียวที่ผมอ่านแล้วจำได้ว่าเวลาไปดูรถเก่ าให้ดูรางน้ำ 555) เจ้าของใจดีมากบอกว่าเอากลับไปเลย ชอบแล้วค่อยเอาตังค์มาให้ ผมก็บอกกับน้องว่า ขอลองขับก่อนดีกว่า เขินหวะ น้องของผมก็แว๊ดๆๆๆ รถเก่า มีผุ มีตำหนิ มีหนู มีจิ้งจก อะไหล่ไม่ครบ ลดหน่อย (จริงๆมันก็แว๊ดๆๆไปตามแผนนั่นแหละ 555) ส่วนผมก็ลองขับครั้งแรกป้าแดงสตาร์ทไม่ติด เบรกไม่มี น้องของผมก็แว๊กกกกกกก จะขับกลับได้อย่างไรไม่มีเบรก....
เราก็เลยหยุดการทดลองรถแล้วก็ขอดูอีกคันซึ่งเป็นคนขอ งพี่เขียวในปัจจุบัน รถคันนั้นสภาพสมบูรณ์มาก อะไหล่ครบและก็ถอดมาจากป้าแดงอีกที T T ผมก็เลยบอกว่าทำไมหงะพี่ พี่เขาซื้อป้าแดงมาเป็นรถอะไหล่ครับ 555555 แต่คันเขียวถ้าชอบก็ขายนะพอบอกราคาผมก็หงายหลัง ไม่เอาดีกว่า ก็เลยขอลาไปตั้งหลัก
เอาเงินก้อนให้น้องไปถือแล้วบอกว่าตกลงพี่เอาคันสีแด งก็แล้วกัน แล้วหารถลากกลับบ้านให้ด้วย พอรถมาถึงบ้านสิ่งแรกที่ทำคือ เข้าไปนั่งในรถแล้วรู้สึกเป็นเด็กอีกครั้ง กลิ่นสนิม กลิ่นน้ำมัน คิดเพียงแค่ว่าถึงขับไม่ได้เอามาจอดไว้เฉยๆก็ยังดี.. .
ตอนนั้นรูปในเนตมีแค่2คันและยังไม่มีเพื่อนขนาดนี้ ทำรถไปอัพรูปไปในบล็อกของตัวเองประมาณว่า มีความสุขอยู่คนเดียว (มารู้ทีหลังว่ามีคนเข้าไปดูเพียบ 555) จนมาเจอท่านโยโพสรูป800returnก็เลยเข้าไปโพสยั่วยุ แล้วก็หายหัวไปนานเลย แค่ดีใจมากๆว่ามีท่านโย ท่านอนุรักษ์ คุณiamfinethankyou ท่านเกริก ท่านนัน ในยุคนั้นๆ แต่ผมก็อยู่เงียบๆในโลกของผมแค่คิดว่าทำรถเสร็จก็หาย หัวไปก็เท่านั้น
จนท่านโยมาโพสขายยางหูช้างแล้วอยากได้เลยโทรไปขอซื้อ ท่านโยถามว่า พี่ทำรถ8แรงอยู่เหรอ ผมก็บอกว่าครับทำอยู่ ท่านโยก็บอกว่าพี่ใช่เจ้าของคันแดงๆนั่นหรือเปล่า พี่หายไปใหนมาผมตามหาพี่มาสามเดือน ฉอดๆๆๆๆๆๆๆ จนพัฒนามาเป็นพี่น้องกันในปัจจุบัน
วันนี้ผมดีใจครับ ที่ผมได้มายืนในบอร์ดนี้ มีสหายมากมายทั่วประเทศขนาดนี้ มันเหมือนฝันครับ เหนื่อยครับแต่ว่าพลังงานของพวกเรามีเยอะครับ ตอนมาเปิดบอร์ดใหม่ๆมีคน2-3คนผมก็ดีใจแล้ว ตอนนี้ดูพลังงานของพวกเราสิครับ บอร์ดมาสด้าโพสกันเกือบสองหมื่นในเวลาไม่ถึงปี....สร ้างกองทัพมาสด้ากระบะเล็กไปมากมายขนาดใหนนับไม่หมด แต่ละแคว้นแต่ละภาคทั่วประเทศภายใต้สัญลักษณ์ของอณาจ ักรของท่าน
ผมเคยเหนื่อยครับ เคยท้อแต่ก็รวบรวมจิตใจและได้กำลังใจจากสหายทั้งหลาย มากมาย วันนี้ผมทำอะไรไปเยอะขนาดใหน บางอย่างอาจจะล่วงเกินสหายทั้งหลาย บางอย่างอาจจะไม่ถูกกาละเทสะก็ต้องกราบขออภัยครับ พยายามจะทำและสร้างสังคมนี้ให้มันแน่นแฟ้นและพาพวกเร าไปสู่ความเป็นแบรนด์อันดับหนึ่งให้ได้
เจ้าของวลี รถเลือกคน Mazda Ride With Pride อย่าพึ่งถอดใจ ฉันยังสู้เลย คำคมมากมาย ถ้าไม่รักเขียนเป็นคำเหล่านี้ไม่ได้ครับ ขอบคุณสหายทั้งหลายที่รักมาสด้าครับ
ภารกิจของป้าแดงไม่ใช่แค่ช่วยสหายทั้งหลายให้ภาคภูมิ ใจในรถของตัวเองเท่านั้น แต่ผมก็มอบมิตรภาพและวางแนวทางในการสร้างเครือข่ายใน หมู่สหาย คนหลายคนมาเจอกันได้เพราะมาสด้า...
ภารกิจหลักของป้าแดงคือการไปกราบแม่ที่บ้านนอกครับ ขับรถไปตามเส้นทางต่างๆ ให้สายลมมันประทะใบหน้า ผมว่าถ้าถามว่าเรื่องเจ๋งๆในชีวิตที่น่าจดจำที่สุดก็ คือการเดินทางในครั้งนี้ครับ ก็เตรียมตัวไปเรื่อยๆครับ จะสองปีแล้ว ยังไม่ได้เวลาออกเดินทางเสียที 5555
ปล. ผมไม่รู้จะขอบคุณป้าแดงอย่างไรที่พาผมมาไกลขนาดนี้ พาพี่น้องของป้าแดงออกมาเยอะขนาดนี้ บางครั้งผมจะแสดงความรักที่มีต่อป้าแดงและความรักที่ มีถึงสหายของป้าแดงมากเกินไป นั่นเพราะผมรักจริงและมีความสุขครับ ป้าแดงเกิดมาเพื่อเป็นสัญลักษณ์ของอีสาวบ้านนาที่ไม่ ยอมแพ้ครับ ไม่เคยกลัวรถใหญ่ ไม่เคยหวั่นเกรงถนนหนทาง ถนนแห่งมิตรภาพเส้นนี้ทั่วราชอณาจักร สัญลักษณ์Ride With Prideมันแผ่ไปไกลทั่วประเทศแล้วครับ ขอบคุณอย่างสุดหัวใจครับ
ปลล. ขอบคุณjodeciครับ เจ๋งว่ะ เด็กบ้านนอกคนหนึ่งทำได้ขนาดนี้..ไม่ธรรมดา
555 อ่านจบแล้วจ้า
Bookmarks