ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ
jodeci
เช้าวันศุกร์ผมยังคงวิ่งเข้าห้องน้ำอยู่เหมือนเดิม เหมือนจะอยากอ๊วกและก็เพลียๆ ใบหน้าของผมไม่เหมือนคนว่างงานเลย ผมยังคงยุ่งและวุ่นวายกับเรื่องราวรอบๆตัวที่ยังทำไม ่เสร็จ ตื่นสายนิดหน่อยจากเดิมตีสี่มาเป็นหกโมงเช้า..นั่งดื ่มกาแฟแล้วเดินดูสภาพสวนที่โดนฝนตกหนักมาทั้งคืน มันก็เพลินดีตามประสา พ่อบอกว่าตะพาบยักษ์หนักเกือบสิบกิโลคลานขึ้นมาบนบก ไม่แน่ใจว่าเพราะน้ำมันหนุนขึ้นในท้องร่องหรือเปล่าม ันเลยหลงทิศ พ่อก็พยายามไปช่วยให้มันกลับลงท้องร่องไป แต่พอเอาไม้จะไปแหย่ให้มันหนีมันกลับกัดไม้จนหัก ก็เลยเอากาลามังไปครอบมันไว้แต่มันก็ขู่ฟ่อๆ กว่าจะดันมันลงท้องร่องได้พ่อก็บอกว่าเหนื่อยเหมือนก ัน ส่วนผมก็เคยอุ้มเต่าสองสามตัวไปปล่อยบนท้องร่องเพราะ ว่าหมาพวกนี้มันแทะเต่าครับ น่าสงสารมัน
ผมก็เอามันไปปล่อยไว้ที่เดิม และคิดว่าได้ช่วยชีวิตสัตว์แล้วก็เดินอมยิ้มไปแต่พอผ มหันมาดูเต่าตัวเดิมอีกรอบที่มันลอยคออยู่สายตาของมั นเหมือนจะบอกว่า
กูอุตส่าห์เดินมาตั้งไกลนี่กูต้องเริ่มใหม่อีกรอบเหร อ ไอ้บ้า @#$%
บางครั้ง บางเรื่องก็อย่าไปยุ่งเลยครับมันเป็นวิถีของชีวิตเขา ...
Bookmarks