ไม่ได้เข้ามาอ่าน พริบตาเดียว พี่ชายผมซัดเข้าไป 142 หน้า แล้ว บอกกึงความน่ารักของพี่ชายได้เลยครับว่า มากมายจริงๆครับ
no school today pattaya (09-08-2012)
สวัสดีครับพี่ชาย..หลังจากที่ได้ประฝีมือในระบบออนไล น์มาได้พักนึง...ผมก็ได้เวลาแวะมาหาที่หน้าบ้านพี่
.....อืมมมมมพี่ครับวันนี้ก้มึนๆกับแอลกอฮอล์เหมือนท ุกๆวันครับ...ขับมอไซค์เก่าๆ...ดูดลีโอกระป๋อง..ลุยฝ นกลับห้องครับ
ต้องหนีมาจากสังคม...ที่มีแต่หน้ากากมาก่อนครับ...เก รงว่าจะเมาแล้วจะไปหวดไครต่อไครเข้า...เดี่ยวไม่มีคน ช่วย- -*
ชีวิตคนทำงานเป็นกะมันก็แบบนี้ครับไม่มีอะไรมาก...คว ามสุขมันก้อยู่ตรงที่เวลาเลิกงานครับ.....ดื่ม...+อย ุ่ในจินตนาการโลกส่วนตัว
ผมไม่ไช่ขี้เมานะครับ...คนที่ดื่ม...ผมว่าเค้าล้วนมี เหตุผลของเค้า.....แล้วนี่............มันทางของผม55 55++++.....เอื๊อกกกกกกก.....
.........
เล่นไปตามงบ...เเล้วจะจบสวย
ราคาไม่เท่าไหร่ แต่ยิ่งใหญ่ในความรู้สึก
[email protected]
โอนเงิน
หมายเลขบัญชี6450092397 ณรงค์ศักดิ์ ทับทิมเงิน
ธ.กรุงเทพสาขาบิ๊กซีพิษณุโลก
ส่งของ
ณรงค์ศักดิ์ ทับทิมเงิน 1090/9ถ.บรมไตรโลกนารถ ต.ในเมือง อ.เมือง จ.พิษณุโลก65000
DTAC0845911478
เฟสบุค https://www.facebook.com/boy115
ผมอ่านตัวหนังสือที่ร่ายรำดังจอมยุทธในวรรณกรรมจีนหร ือในภาพยนตร์ของพี่แจ็คกี้ชาน "เฉินหลง"ดาราขวัญใจผมเหมือนกันทุกของหลาย พศ นั้นตอนเป็นเด็ก ไอ้หนุ่มหมัดเมา กระบี่ปะทะสายลมฉวัดเฉวียนแบบเย้ยหยัน ได้กลิ่นเหล้าทำให้ผมนึกเปรี้ยวปากของเช้านี้ แต่ก็จิบกาแฟอย่างรื่นรมย์ ชีวิตผู้คนที่สับสน วุ่นวายในเมือง หลากหลายผู้คนบนถนนทุกสายย่ิอมมีเหตุผลแตกต่างกันบนค วามคิด หน้ากากที่สวมใส่เพียงให้ดูดี เป็นสัญลักษณ์ประจำตำแหน่งไปแล้ว ช่างมันส์ฉันไม่แคร์ผมรู้สึกเหมือนกัน ปากกัดตีนถีบ แยบยลซ่อนง่อนถีอไพ่แต้มสูง กลิ่นน้ำหอมที่สะเอาะทำเทียมกลิ่นดอกไม้ เปียกปอนสายฝนกับรถเก่าที่ผ่านเรื่องราวที่ชวนคิดถึง มามากมาย ดื่มด่ำให้เต็มที่กับชีวิต ผมเข้าอกเข้าใจเหตุผลพี่บอยมากครับ เพราะทางของเรามักสวนกับความคิดของหน้ากากสังคงแต่เค ารพความคิดผู้อื่นอย่างน่ารัก ผมมองเถ้าบุหรี่ปลิวไปในสายลม แล้วยกถ้วยกาแฟจิบดื่ม กระปรี่กระเปล่ากระทบโสตประสาทดีทีเดียวเช้านี้ ha ha ha
แด่ จอมยุทธ 115
สวัสดีครับพี่ซิกแซก ผมยังเนื้อเต้นอยู่เลยหลังจากที่เมื่อวานได้คุยกัน ผมฝันเฟื่องไปไกลว่าเราได้พบกันโดยบังเอิญ พี่ชายเดินมาสวมกอดผมแล้วถามไถ่ถึงเรื่องราวที่ผ่านม าของผม รอยยิ้มที่ตราตรึง คำพูดที่แสนสุภาพและแฝงไปด้วยความห่วงใยถึงน้องคนนี้ มือหนึ่งของพี่ชายถือแก้วเหล้าที่เพิ่งจิบไปเพียงเล็ กน้อย เราทั้งคู่นั่งคุยกันจนพระอาทิตย์ตกดินแสงสีทองค่อยๆ จางหายไปในห้วงแห่งกาลเวลา หญิงสาวในชุดว่ายน้ำเดินผ่านมาแอบส่งยิ้มให้เราทั้งส องเหมือนจะบอกความนัยบางอย่างหล่อนถามเราทั้งสองว่าข อร่วมวงสนทนาด้วยได้ไหมเราสองส่วยิ้มแล้วกล่าวด้วยถ้ อยคำที่อ่อนโยนว่าเชิญครับราตรีนี้คงอีกยาวไกลพี่ชาย คิดเหมือนผมไหมครับ...
no school today pattaya (09-08-2012)
การพบกันสองเราโดยบังเอิญวันนั้น ยิ้มเปรี้ยวยังจับอยู่บนใบหน้าผมเสมอ ท่วงทีเบิกบานเสียงกังวานสู่่อ้อมกอดในวงแขน เฉกเช่นเมื่อสายฝนโปรยปรายมาหลังความแห้งแล้ง กอข้าวที่แห้งเฉาก็พลันเขียวสะพรั่งเหยียดหยันทะยานช ูต้น ด้วยความมั่นอกมั่นใจ จดหมายฉบับนี้พี่เปิ้ลเปี่ยมไปด้วยคำรำพัน จากใจที่เต็มไปด้วยความรักคะนึงถึง
"พี่เปิ้ลเอ๋ย" นี่ต้องคิดถึงกันมากเลย ที่เขียนมานี้ก็ค้วยความที่ห่างไกลกันเป็นแน่
ผมยังนั่งนิ่งอ่านจดหมายสำนวนรำพัน นัยย์ตาที่มองทอดออกไปดูยาวไกลไม่มีที่สิ้นสุด ผมโปรยควันบุหรี่ออกจากริมฝีปาก แสงอาทิตย์สว่างไสวของวันนี้ ทาบปกคลุมควันสีเทาแทบมองไม่เห็นควันที่ลอยหายไปในอา กาศ ...เมื่อครุ่นคิดถึงบรรยากาศนั้นทีไร รอยยิ้มแจ่มใส ความสุขรอบกาย ก็ผุดขึ้นมาทุกที...
สวัสดีครับพี่ชายวันนี้เป็นเฉกเช่นทุกวันครับ นั่นคือความคิดถึงที่มีให้กันอย่างมิเสื่อมครายผมสาย ลมพัดเอื่อยๆ แต่ความเย็นเหล่านั้นจากหายไปเพราะไออุ่นที่พี่ซิกแซ กมีให้ผมมิเสื่อมครายครับ....
ปล.อากาศเปลี่ยน แต่ใจมิอาจเปลี่ยน รักษาสุขภาพด้วยครับพี่ชายของผม
no school today pattaya (10-08-2012)
สายลมแ่ผ่วเบา
เสียงฝีเท้าและเรื่องราวบนถนน
ชิคคาโก้ถึงแคลิฟอร์เนีย
หัวใจยังเดินต่อไปในกลิ่นอายแห่งเสียงเพลง
คอสโรสบูล
ทางแยกระหว่างความรู้สึก
ฉันนึกถึงวันวาร
เรื่องราวระหว่างความรักหลังแก้วเหล้า
เธอผู้ปลดปล่อยให้ฉันสู่ชีวิตอันวิจิตร
ด้วยความอ่อนล้าในตัวตน
หนทางยังสับสน
แต่เสียงกระซิบระหว่างฝีเท้า
บอกให้ฉันเดินต่อไปใต้แสงจันทร์
เพื่อดูดดื่มความฝันกลางเสียงเพลง
โดยชายผิวสีเป็นผู้บอกกล่าว
และเชื้อเชิญ
คืนนี้คุณยังมีผม
เรามาร่ำร้องบทเพลงแห่งตัวตนกันเถอะ
เขียนในราตรีที่เงียบสงัด ในความเงียบสงัดผมได้ยินเสียงหัวใจพี่เบาๆ และในความเงียบนั้นไม่หมายความว่า ความเหงามันจะปลิวไปจากหัวใจ
Zigzag-Jodeci
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย no school today pattaya : 11-08-2012 เมื่อ 00:30
no school today pattaya (11-08-2012)
อยู่ภายใต้แสงดาว ที่ส่องแพรวพราวอยู่ไกลแสนไกล
หลับตายังฝันยังจดจำ เพราะเธออยู่เคียงใจฉัน
เปรียบดังเช่นสายลม ที่ผ่านเพียงกระทบกายให้ใจหนาวสั่น
แม้ตะวันจะลับลาดับไป นานเท่าไหร่อยู่ในใจ
ว่าความคิดถึงของใจ ส่งผ่านมายังฟ้าไกลให้เธอเข้าใจ
ข่มตาหลับแล้วใจยังรุมเร้า ว่าคิดถึงเธอ
ชายผิวสีบอกกล่าว มองดูไอความร้อนที่ลอยอ้อยอิ่งอยูเหนือขอบถ้วยกาแฟ ทักทายรอยยิ้มดอกไม้ล้อลมที่ขอบบานหน้าต่าง เช้านี้ฉันช่างอภิรมย์เสียจริง
ผมได้รับจดหมายจากพี่เต้มาหลายวันแล้วไม่ได้ที่จะเฉย ชาที่จะไม่ตอบจดหมายฉบับสวยนี้หรอกนะ เพียงแต่ผมปลื้มกับถ้อยคำเลยเอามาซ่อนไว้ที่ได้หมอนอ ิงในเวลานอนของทุกครั้ง แม้ยามตื่นก็เอามาอ่านชื่นชมชูใจกับรอยยิ้มประดับแก้ มทุกครั้งคราไป ผมค้นพบความดีงาม นิสัยใจคอและแววตาของพี่เต้ เช่นพบเห็น ความรัก ความงดงามของพี่น้องเรา อยู่บนรถมาสด้าและในถนนหนทาง
เส้นทางสายนั้นช่างแสนหวาน มีพลัง ความมุ่งมั่น ความซื่อสัตย์และความรักอย่างแรงกล้า
อีกกี่ขรุขระทุระกันดาร อีกกี่คดเคี้ยวของหนทาง อีกกี่ทางเลี้ยว ที่เคียงข้างมุ่งหน้าไป เขาค้อลัลลา-ป่าคอนกรืทเรียบทางรถไฟมักกะสัน-พัทยาพริบตาเดียว-สุพรรณฝันหวาน-บางแคที่เราคิดถึง-พัทยาที่รัก พี่เต้ไม่เคยปฎิเสธสักครั้ง
"ได้ครับพี่"
"กี่โมงครับ"
"ผมสะดวกเสมอครับ"
ผู้ชาย Yes Man น่ารักมาก
มันเป็นความยิ่งใหญ่ที่แท้จริงอยู่ในพลัง และหัวใจของเรา ผมอธิบายได้เพียงเท่านี้ ซาบซึ้ง อบอุ่น ศรัทธา ไม่มีสิ่งใดเปรียบเทียบ มันแรงกล้า สง่าผ่าเผย ทรนง ผสมผสานไปเสียหมด
แสงแดดของวันนี้เป็นแดดที่เรื่อรอง ดูอ่อนงามยิ่งนัก สายลมโชยพัดมาจากทุกสารทิศ ฝูงผีเสื้อบนเกสรดอกไม้ หญ้าแพรกออกดอกแพรวพราวระรื่นสายตา ฝูงนกโบยบินถลาเล่นลม เป็นภาพสวย งดงามตา ผมมองท้องฟ้าดูอ่อนใส และหมู่เมฆสีขาวนุ่มนวล คำตอบนั้นอยู่ที่สายลม เรารักพี่เต้เสมอครับพี่น้องของฉัน
NO SCHOOL TODAY PATTAYA
หลายวันมานี้สายฝนกระหน่ำลงมาอย่างครึ้มคราง สลับแดดแรงหมู่เมฆสายลมพัดกิ่งไม้ร่วงหมุนติ้ว สร้างความชุ่มฉ่ำในบรรยากาศ นาฬิกาข้างฝาบอกเวลาตีสามกว่าๆ ความเงียบสงัดของราตรีนี้แม้แต่เสียงลมหายใจของบิ๊กโ บน ปาร์เกียวยังลอยมากระทบ ผมเดินเข้าไปในครัวต้มกาน้ำร้อนหอมกรุ่นลมปะปนกับกาแ ฟยามนี้ เดินเพ่นพ่านเข้าไปในเฟสบุ๊คที่จริงแล้วตั้งใจจะเช็ค ความเคลื่อนไหวเฟบบี้ลูกชายของพี่ชายที่อยู่ไกล แต่กลับเงียบเห็นตัวอักษรล่าสุดก็ทำให้สบายใจที่เฟบบ ี้ไม่เป็นอะไรแล้ว
ความสดชื่นชโลมกายเหมือนผมรำระบายกลางสายฝนพรำในลีลา จังหวะอย่างแช่มช้อย เดินเข้าไปทักทายกูเกิ้ลมองหาเสียงเพลงเป็นเพื่อน นิ้วเรียวมือชายผิวสีทาบเป็นตัวอักษร คีตาญชลี อยากให้ความรักแก่คนทั้งโลก ตัวโน้ตดนตรีโอนกระทบโยนต้องเคล้าลมพัดเป็นริ้วรำ ราตรีนี้ผมหายกังวลใจ สรรพสิ่งรอบตัวบอกกำลังใจ ทุกอย่างจะคลี่คลายหายไปครับ พี่เปิ้ลร่วมส่งกำลังใจไปให้พี่ชายเช่นเดียวกันผมรู้ สึกถึงแห่งอณูใย
Bookmarks