จดหมายจาก no school today pattaya ถึงผู้นำเหล่าทัพ JODECI และผองเพื่อนบ้านมาสด้าคลั

[capella_man]

สวัสดีตอนเช้าครับพี่ชายผิวสีของผม เช้าวันนี้ตื่นมาด้วยใจที่เบิกบาน อาบน้ำแต่งตัวมาทำงานเหมือนทุกวัน อากาศรอบๆตัวผมสดชื่นเป็นพิเศษครับ วันนี้เหมาะกับการเริ่มเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ ได้พบปะกับกลุ่มคนใหม่ๆทำให้ต่อมในร่างกายดูจะมีการก ระตุ้นเป็นพิเศษ เช้าวันนี้รับกาแฟหรือยังครับพี่ชาย น้องชายร่างอวบฝากถามไปครับผม.

[jodeci]

ผู้ชายผิวสองสีหมายถึงไม่ขาวมากหรือแดง ในอรรยธรรมของตะวันตกเขาไม่เคยปฎิเสธ เหยียบย่ำนิวยอร์ก บล๊อง บุคลิน ถึงแคลิฟฟอร์เนีย บากบั่นภาคเพียร เขียนกวีสวย เย้ยหยัน ท้าทายสายลม ไม่สนเข็มนาฬิกา ย้ายก้นตามใจตัวเองออกมาจากทุนนิยม ใส่บลูยีนส์หลุดตูด บ็อกเซอร์ลายสก็อต มีหมวกแก๊ปเป็นเพื่อนรับกับใบหน้าเขา เบื่อรสชาติของเบียร์ไปซบไวน์รสชาติละมุนละไม ทำได้ทุกอย่างที่ขวางหน้า ทักทายสตรีรูปงาม โปรยยิ้มให้ดวงจันทร์ ในบางเวลาเขาพูดกับตัวเอง "เล่นและสนุกกับชีวิตให้สะใจ"55555555

และอีกมากมายที่ผมบรรยายไม่หมด ผู้ชาย Jodeci แห่งสำนักแคมป์บ้านสวนบางแค เขา ฮิป ที่สุดเท่าที่ผมเคยเจอมา

Zigzag ผู้ชายผิวสีรำพันปนควันบุหรี่

เมื่อความสนุกสนานเริ่มต้นขึ้นความหรรษาก็เหมือนกันเ ลือดที่เข้าไปหล่อเลี้ยงชีวิตไม่ให้ปราศจากความรื่นเ ริง ชีวิตมันมีมากกว่าการซ่อมรถ 5555++

[capella_man]

เมื่อความสนุกสนานเริ่มต้นขึ้นความหรรษาก็เหมือนกันเ ลือดที่เข้าไปหล่อเลี้ยงชีวิตไม่ให้ปราศจากความรื่นเ ริง ชีวิตมันมีมากกว่าการซ่อมรถ 5555++

คมมากครับพี่วี...

[no school today pattaya]

เมื่อความสนุกสนานเริ่มต้นขึ้นความหรรษาก็เหมือนกันเ ลือดที่เข้าไปหล่อเลี้ยงชีวิตไม่ให้ปราศจากความรื่นเ ริง ชีวิตมันมีมากกว่าการซ่อมรถ 5555++

มิสซ๊สซิปปิ้งนิวออร์ลีนล์
ปลายตีนเหยียบย่ำบางกอก
เรื่องราวความหลังเรื่องจึงอบอวล
เธอชวนฉันไปสวรรค์ด้วยเสียงเพลง
หยิบยื่น BOOMBOX ให้ฉันแบกพกพา
หัวใจฉันบรรเลงความรัก
ให้เธอบนพื้นคอนกรีต
มอบให้เธอบนคอนกรีตที่เราเหยียบย่าง
เพื่อการเดินทางกลางยุคสมัย
เสียงแห่งความสับสนและวกวน
เธอกล่าวกับฉันว่า...
เสียงเพลงจะพาเราก้าวพ้นการเวลา
เพื่อยืนท่ามกลางความแปลกหน้าของตัวเอง

เพื่อฉันจะไม่ต้องเจอใคร
นอกจากลมหายใจของเธอ
ด้วยเหรียญตราที่เธอหยิบยื่น
ไม่มีอื่นใด
มันคือความห่วงใยที่เธอให้เป็นรางวัล
กลางสมรภูมแห่งความหมายในความอ้างว้าง
ที่เธอเคียงข้าง
ระหว่างเส้นทางบนรองเท้าแห่งทศวรรษ
ที่ฉันสวมใส่เพื่อเธอ
แล้วเดินไปบนพื้นบางกอกด้วยกัน

เพื่อพบความจริงบนพื้นถนนที่ขรุขระอย่างราบรื่น

ขอบคุณทุกลมหายใจ ทุกกาลเวลามาบรรจบ ฉันนั่งฟัง Boombox ที่เธอหยิบยื่นให้อย่างรื่นรมย์

เช้านี้เป็นความเคยชินของผมทุกเช้า กาแฟแก้วเดิมใบน่ารักและซองบุหรี่ เปลือกหอยสีขาวที่เก็บมาจากชายทะเล นั่งชมอ่านชมความงามของตัวอักษรในจดหมายฉบับเล็กสีขา วอมชมพู การมาของบุรุษไปรษณีย์ รอยยิ้มเปล่งปรั่งเต็มใบหน้า มีจดหมายจากป่าคอนกรีตมาถึงคุณครับ ซิกแซก

ผมจิบกาแฟจนพร่องแก้ว มองออกไกลสุดสายตา แล้วรำพันปนควันบุหรี่สีเทาลอยล่องไปในอากาศ ผู้ชาย Jodeci ช่างมีอิทธิพลต่อชิวิตทั้งชีวิตของผม กระทั่งว่าเปลี่ยนแปลงชีวิตทั้งชีวิตของผม

[ปานบางแสน]

ช่างรื่นรมย์กับตัวหนังสือที่สวยงามของพี่ชายทั้งสาม ท่าน ปะทะกันอย่างพลิ้วลม ช่างหอมอบอวลไปทั่วรอบตัวผม กับเธอและกาแฟที่หอมกรุ่นเช้านี้ที่วันทำงานของผม จดหมายโนสครูทูเดย์ พัทยามีแต่ตัวหนังสือสวยงดงามเช่นกวีรำพัน ขอคารวะพี่ชายทั้งสามท่านอย่างจริงใจครับ

[capella_man]

ช่างรื่นรมย์กับตัวหนังสือที่สวยงามของพี่ชายทั้งสาม ท่าน ปะทะกันอย่างพลิ้วลม ช่างหอมอบอวลไปทั่วรอบตัวผม กับเธอและกาแฟที่หอมกรุ่นเช้านี้ที่วันทำงานของผม จดหมายโนสครูทูเดย์ พัทยามีแต่ตัวหนังสือสวยงดงามเช่นกวีรำพัน ขอคารวะพี่ชายทั้งสามท่านอย่างจริงใจครับ

สวัสดีครับพี่ปาน เช้านี้รับกาแฟหอมๆหรือยังครับผม คิดถึงพี่มิสร่างซาครับผม

[no school today pattaya]

สวัสดีตอนเช้าครับพี่ชายผิวสีของผม เช้าวันนี้ตื่นมาด้วยใจที่เบิกบาน อาบน้ำแต่งตัวมาทำงานเหมือนทุกวัน อากาศรอบๆตัวผมสดชื่นเป็นพิเศษครับ วันนี้เหมาะกับการเริ่มเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ ได้พบปะกับกลุ่มคนใหม่ๆทำให้ต่อมในร่างกายดูจะมีการก ระตุ้นเป็นพิเศษ เช้าวันนี้รับกาแฟหรือยังครับพี่ชาย น้องชายร่างอวบฝากถามไปครับผม.

นี่เป็นสัปดาห์ใหญ่แห่งการทำงานของพี่เปิ้ล ผมรู้สึกอย่างนั้น อะไรที่ทำให้ผมรู้สึกอย่างนั้นหรือ? เพราะตัวอักษรในซองจดหมายฉบับนี้ อารมณ์ที่คนเขียนสามารถบรรยายมาอย่างสวยงาม และเป็นจังหวะอย่างลงตัวดีทีเดียว จะเห็นได้ว่ามันลึกซึ้งมากไม่ซับซ้อนแถมยังน่ารักอีก ด้วย ผู้เขียนสามารถจินตนาการอย่างละเอียดละออ เพื่อว่าจะได้สร้างความรู้สึกให้ผมร่วมด้วยอย่างแท้จ ริง ผมรู้สึกถึงจินตภาพ เสียง กลิ่น สีสันที่ราบเรียบที่สุด และในที่สุดก็สัมผัสถึง มันเป็นความรู้สึกสบายอารมณ์ ผมชอบความรู้สึกเช่นนี้ของพี่เปิ้ล

ผมพาตัวเองเดินออกมาจากเฟสบุ๊คยังอยู่ที่หน้าจอคอมพ์ และจิบกาแฟอย่างช้าๆ ในที่สุดก็พร่องแก้วและจุดมวนสูบหรี่ต่อมา มันเป็นความรู้สึกผ่อนคลายและไปได้สวยมาก จดหมายน่ารักฉบับนี้ผมอ่านได้แบบสบายๆ ไม่เครียด พร้อมกับการมาเยือนของรอยยิ้มบนใบหน้า

Zigzag

[winKKK]

ณ ออฟฟิศชั้น13 ในป่าคอนกรีต วนเวียนอยู่ในสังคมอันผลุกผล่าน วุ่นวาย
..ชายผู้ซึ่งยิ้มให้กับทุกสิ่งที่ผ่านเข้ามาในชีวิต มันเป็นวีซ่าผ่านฉลุยเสมอๆในสังคมที่มีแต่การแย่งชิง
ชั่งมันปะไร ..ผมยังคงเดินไปข้างหน้าและยิ้มให้กับมัน ขอพลังจงอยู่กับพี่ชายและน้องชายคนนี้ ..ทุกย่างก้าว
..ผมยังคงนึกถึงวันที่เราจากลากัน ที่ศาลายา ..คิวรถตู้ยามพลบค่ำ ฝนตก ..รถติดบีดแตรไล่หลัง555+
สองพี่น้องกอดร่ำลากันกลางสายฝน ..คิดถึงพี่ว่ะ ไว้เจอกันเมื่อเราเจอกันน่ะพี่ชาย
วิน เบนซิน

[capella_man]

http://sphotos-d.ak.fbcdn.net/hphoto...32713236_n.jpg
ณ ออฟฟิศชั้น13 ในป่าคอนกรีต วนเวียนอยู่ในสังคมอันผลุกผล่าน วุ่นวาย
..ชายผู้ซึ่งยิ้มให้กับทุกสิ่งที่ผ่านเข้ามาในชีวิต มันเป็นวีซ่าผ่านฉลุยเสมอๆในสังคมที่มีแต่การแย่งชิง
ชั่งมันปะไร ..ผมยังคงเดินไปข้างหน้าและยิ้มให้กับมัน ขอพลังจงอยู่กับพี่ชายและน้องชายคนนี้ ..ทุกย่างก้าว
..ผมยังคงนึกถึงวันที่เราจากลากัน ที่ศาลายา ..คิวรถตู้ยามพลบค่ำ ฝนตก ..รถติดบีดแตรไล่หลัง555+
สองพี่น้องกอดร่ำลากันกลางสายฝน ..คิดถึงพี่ว่ะ ไว้เจอกันเมื่อเราเจอกันน่ะพี่ชาย
วิน เบนซิน

สวัสดีครับพี่วิน...
ตอนเปิ้ลเปิดอ่านกระทู้นี้ครั้งแรกผมรู้สึกตกใจเป็นอ ย่างยิ่งครับ พี่วินในLookแบบนี้เท่มากๆครับผม....
ป เปิ้ล.คิดถึงพี่วินเสมอครับผม

[no school today pattaya]

http://sphotos-d.ak.fbcdn.net/hphoto...32713236_n.jpg
ณ ออฟฟิศชั้น13 ในป่าคอนกรีต วนเวียนอยู่ในสังคมอันผลุกผล่าน วุ่นวาย
..ชายผู้ซึ่งยิ้มให้กับทุกสิ่งที่ผ่านเข้ามาในชีวิต มันเป็นวีซ่าผ่านฉลุยเสมอๆในสังคมที่มีแต่การแย่งชิง
ชั่งมันปะไร ..ผมยังคงเดินไปข้างหน้าและยิ้มให้กับมัน ขอพลังจงอยู่กับพี่ชายและน้องชายคนนี้ ..ทุกย่างก้าว
..ผมยังคงนึกถึงวันที่เราจากลากัน ที่ศาลายา ..คิวรถตู้ยามพลบค่ำ ฝนตก ..รถติดบีดแตรไล่หลัง555+
สองพี่น้องกอดร่ำลากันกลางสายฝน ..คิดถึงพี่ว่ะ ไว้เจอกันเมื่อเราเจอกันน่ะพี่ชาย
วิน เบนซิน

หอมดอกมะลิลอยกระทบมาจากไหนผมพยายามมองหา

ผมพบมันยืนต้นซ่อนอยู่ในบ้านสวนบางแค ข้างโรงเก็บอะใหล่รถบ้านพี่ Jodeci ถ้ามันพูดได้ผมคงได้ยินหลายประโยคเกี่ยวกับชีวิตที่ร ื่นเริง ในท่างกลางป่าคอนกรีตที่รอบล้อมด้วยแพรพรรณ สำเนียง Boombox ขับกล่อม ดอกไม้ในแจกันบนโต๊ะไม้เก่า แก้วกาแฟใบน่ารัก-โถขวดน้ำตาลทรายแดง-โถใสคอฟฟี่เมต แก้วไวน์เจียรไน ความรัก รอยยิ้ม และอีกมากมายอย่างไร้ขอบเขตเปื้อนบ้านสวนบางแค

ผมคิดหาคำตอบชัดเจนบนใบหน้าผู้ชายในภาพ สวมหมวกสีขาวปีกกว้างที่รับกับใบหน้าเขา พี่วิน เบนซิน ก็เป็นผู้ชายดื้อรั้นซุกซนกับความเป็นหนุ่ม นุ่งกางเกงขายาว "ดิ๊กกี้" ทรงสแล็คสีน้ำตาลอ่อน เสื้อเชิ๊ตแขนสั้นคอปกสีครีมอ่อน บอกอารมณ์ ทะเล เร็กเก้ สกา แจ็ส บลู หรือ อาแอนบี เป็นตัวของตัวเอง และเคารพความคิดผู้อื่นตามใจพี่น้อง ไม่เคยปฎิเสธว่าฝนจะหยุดตกไหม บางครั้งทะลึ่งแต่น่ารักมาก ห้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

"ผมชอบนั่งฟังเพลงกับพี่ตาลและมองผ่านบานหน้าต่า ง"
"เราคงมีความชอบที่คล้ายกัน"
"คืนนี้พี่ซิกแซกจะนอนค้างบ้านพี่วีมั๊ย?
"พี่วินจะอยู่นอนเป็นเพื่อนกับผมไหมหล่ะ?"

มันแน่นอน...เขาครุ่นคิด หมายถึงต้องโทรไปแจ้งพี่ตาลก่อนนะ 555+ เราสนิทสนมแน่นแฟ้น เอื้อเฟื้อความอบอุ่นในอ้อมแขนและอ้อมกอด เสาร์-อาทิตย์ ผมไม่มีปัญหา เขาพูดต่อมา ผมมองเห็นใบหน้าพี่ "วิน เบนซิน" ทุกวินาฑี

ผมมีความสุขมากเมื่อนั่งอยู่ในจดหมาย Noschool today pattaya มันเหมือนห้องทำงานของผมเหมือนกัน อ่านจดหมายและสนทนา เหมือนห้องนั่งเล่นมันทำให้ผมผ่อนคลายมากทีเดียว ผมพูดกับตัวเองว่า ต้องมีความงามในตัว บางครั้งผมมีเวลาอยู่คนเดียวผมพอใจที่จะอ่านจดหมายฉบ ับเก่าๆไล่ตัง้แต่หน้าแรก และหน้าถัดไปอย่างช้าๆ ผมดีใจกับตัวเองอย่างไม่มีเหตุผล ผมมีแสงทองเรืองรองในห้องของผม มีอารมณ์ที่จะเขียนจดหมายออกมาอย่างพรั่งพรู ซึ่งเป็นความสุขชนิดหนึ่ง มันแปลกหรือปลื้มกันนะ ทุกครั้งที่ผมคิดถึงพี่ ด้วยความคิดถึงที่ผ่านเข้ามาเป็นระลอก คล้ายเด็กที่อ่อนหวานน่ารัก จนผมต้องวางเธอไว้ไกล้ๆเสมอ

ความรัก ความคิดถึง ของเรามันช่างน่ารักเหลือเกิน

Zigzag

[capella_man]

สวัสดียามเย็นครับพี่ชาย วันนี้ผมมีรูปพระอาทิตย์กำลังจะตกดินที่โรงงานเปิ้ลม าฝากครับ ชื่อของภาพคือ "กลับสู่สามัญ"

[no school today pattaya]

สวัสดียามเย็นครับพี่ชาย วันนี้ผมมีรูปพระอาทิตย์กำลังจะตกดินที่โรงงานเปิ้ลม าฝากครับ ชื่อของภาพคือ "กลับสู่สามัญ"

หลังอาทิตย์อัสดงพี่เปิ้ลควรพาตัวเอง?

[capella_man]

หลังอาทิตย์อัสดงพี่เปิ้ลควรพาตัวเอง?

ครับพี่ ผมควรจะพาตัวเองกลับไปที่ตรงนั้นครับผม...

[no school today pattaya]

ครับพี่ ผมควรจะพาตัวเองกลับไปที่ตรงนั้นครับผม...

นั่งชมความงามกับเธอของพระอาทิตย์ลับขอบฟ้า มองการโผบินของนกกลับคืนรัง ชวนเธอสนทนาภาษาดอกไม้ เรายิ้มให้กันมันน่ารักดีออกใช่ไหมครับ

[ปานบางแสน]

นั่งชมความงามกับเธอของพระอาทิตย์ลับขอบฟ้า มองการโผบินของนกกลับคืนรัง ชวนเธอสนทนาภาษาดอกไม้ เรายิ้มให้กันมันน่ารักดีออกใช่ไหมครับ

กระหนุ่งหระหนิงน่าอิจฉาจัง แล้วต่อจากนั้นหล่ะครับพี่ซิกแซก? ผมลุ้นอยู่นะ คริๆ