คิดถึง บ้าน nstd pty จัง....กูปปี้ๆ
UOTE=capella_man;9650899]สวัสดียามเช้าครับพี่ชาย เช้าวันนี้ผมปลุกตัวเองให้ตื่นกับเสียงนกเขาชวาที่ระ เบียงห้องครับ อากาศสดชื่นดีครับ อาบน้ำแต่วตัวออกมารอรถที่ปากทาง พบเจอคนผ่านไป ผ่านมา มายืนรอรถเป็นเพื่อน อากาศตอนนี้เย็นสบายกำลังดีครับ ขอให้พี่วิกแซก และพี่ๆno school today pattaya ทุกท่านมีความสุขกับวันจันทร์ครับผม[/QUOTE]
เขียนที่บ้านพัทยา ในวันออกพรรษากับสายฝนพรำๆ วันที่ 30 ตุลาคม 2555
ชีวิตของผมควรจะดำเนินไปอย่างราบรื่น เหมือนกับสายลมพัดผ่านดอกไม้หน้าบ้าน แต่สายลมนั้นได้หยุดพัดกระทันหัน เมื่อผมไม่สามารถเข้าบ้านมาสด้าได้ตลอดระยะเวลาสามวั น ผมครุ่นคิดต่างๆนาๆ ผมดูขี้เกียจดูเหมือนจะมีอะไรเปลี่ยนไป มันออกจะแปลกเหมือนกันนะ ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้มันยังใช้งานได้ตามปกติ ค่าใช้จ่ายรายเดือนก็ชำระแล้วนี่นา หรือเกิดจากความผิดพลาดของอากาศ "เน็ตล่ม" ผมคิดในใจ สักพักผมได้โทรไปสอบถามที่ออฟฟิตและได้รับคำตอบยืนยั นอย่างน่ารักจากปลายสายว่า เน็ตปกติค่ะ ผมพยายามค้นหาคำตอบให้กับตัวเอง โดยการยกกระบอกโทรศัพย์ปรึกษาหารือกับพี่ Jodeci พี่เกริก พี่ใหญ่ (อ็อกซิลา) พี่ตั้ม พี่ปู่ พี่โอ ไม่เป็นไรครับพี่เมื่อผมกลับจากแม่สะเนียงความสุขจะต ามมาครับ พี่น้องเราคิดถึงพี่และนินทาเถึงพี่สียงน่ารักหลังแก ้วเหล้าด้วยแหละ ฮ่า ฮ่า ฮ่า
และในเย็นวันนี้ผมก็ได้รับชัยชนะ คืนนี้ปลายนิ้วเรียวงามของผมทาบแป้นพิมพ์เสียแน่น ขยับไปขยับมาประสานเป็นจังหวะลีลา ดูเหมือนว่าจดหมายฉบับนี้ผมสนุกมากในการเขียน ผมต้องการความสงบในใจซึ่งทำให้อารมณ์ผมผ่องแผ้วขึ้น เหมือนกับสวมเสื้อกล้ามที่ใส่สบายในฤดูร้อน และเชื่อว่าอารมณ์กระชุ่มกระชวยผ่องใสดี เมื่อวานนี้พี่ตั้มได้เล่าเป็นฉากๆให้ผมฟัง พี่เขาบอกว่า เห็นถ้อยคำตัวอักษร พี่เปิ้ล พี่โหน่ง พี่เมย์ พี่กอล์ฟ และพี่ดาบเปิ้ลด้วยหล่ะ ได้เข้ามาขีดเขียนทักทายกระเซ้าเย้าแหย่ ถึงความห่วงใยและคิดถึงอยู่ตลอดเวลา-เห็นไหมล่ะพี่ซิกแซก ว่าพี่น้องเราน่ารักจริงๆ พี่น้องเราเป็นรุ่นอาวุโสของพวกเรา "แม้ว่าหัวใจจะไม่เก่าแก่ไปด้วย แต่ก็เป็นพี่น้องที่รักนับถือ" ฮ่า ฮ่า ฮ่า
หลังวางสายจากพี่ตั้ม รอยยิ้มเปื้อนเดินเพ่นพ่านเต็มใบหน้าผมอย่างเปล่งปลั ่ง นั่นคือความสุขอันยิ่งใหญ่อะไรจะปานนั้น ความผูกพันระหว่างพี่น้องนั้นคือมิตรภาพ คือความรัก ผมไม่สามารถแยกแยะได้โดยละเอียดออกจากกันได้ ฝนยังหล่นลงมาอย่างต่อเนื่อง ผมปลีกตัวเองออกมาจากกลุ่มคน นั่งลงบนพื้นทรายอันขาวสะอาด หัวใจยังคงเต้นแรง ขณะนี้ผมมีความสุขพอสมควร ผมมองออกไปยังท้องทะเลข้างหน้า เสียงคลื่นกระทบฝั่งดังสม่ำเสมอ ดวงจันทร์ซ่อนอยู่ในหมู่เมฆ หาดทรายขาวโพลนทอดยาวในความมึดและแสงโคมนีออนแฉลบเป็ นเงาแสง
ค่ำคืนนี้ผมหัวเราะร่าเริง สนุกสนานเหลือเกิน ดอกไม้ผีเสื้ออ่อนช้อยเล่นระบำกลางสายฝน ลมพิรุณโชยพลิ้ว นางยิ้มแย้มและหัวเราะ ภาพเช่นนี้แม้ว่างดงาม แต่กลับเศร้าสร้อยทั้งเยือกเย็น ความอ้างว้างเช่นนี้มีใครรู้?
แล้วคุณจะตกหลุมรักแม่สะเรียง
Zigzag No School Today Pattaya ในเวลาจวนจะห้าทุ่ม
สวัสดียามเช้ากับวันฝนตกพรำ่ๆให้ชืนฉ่ำใจครับพี่ผม หลายวันมานี้ผมเข้ามาเปิดอ่านข้อความที่เป็นลวดลายศิ ลปะจากพี่ชายแต่ก็ต้องผิดหวังผมจินตนาการไปต่างๆนาๆว ่าพี่ผมหายไปไหน ไปกับใคร จะโทรไปก็มิกล้ากลัวไปต่างๆนาๆ แต่วันนี้ทุกอย่างที่คิดไว้ก็จบลงอย่างมีความสุข ตัวอักษรสวยๆของพี่กลับมาแล้ว ผมหน้าพิมพ์ตัวอักษรอย่างมีความสุขที่หน้าคอมตัวโปรด ของผมที่โต๊ะทำงาน ฝนยังไม่มีที่ท่าว่าจะหยุดแม้แต่น้อย เหมือนความคิดถึงที่น้องมีต่อพี่ชายอย่างสม่ำเสมอตลอ ดมา สายลมและไอฝนเบาๆพัดผ่านประตูกระจกเข้ามาให้ความเย็น ส่งตังกายหยาบของผม พัทยายามนี้อากาศคงเริ่มเย็นแล้วเช่นกัน ผมนั่งนึกอะไรไปเรื่อยอยากจะส่งข้อความน้อยๆไปหาพี่ช าย แต่มือผมมันไม่เป็นใจเอาเสียจริงๆ รักษาสุขภาพด้วยนะครับ พี่ชาย สายฝน อากาศที่เปลี่ยนแปลงมักทำให้เราอ่อนแออยู่เสมอครับพี ่ชาย ทุกอย่างยังดำเนินต่อไปอย่างช้าๆ รอยยิ้มของพี่ยังคงอยู่ในใจของน้องชายร่างอวบอ้วนคนน ี้เสมอครับ....
ป เปิ้ล.คิดถึงพี่จริงๆครับ
เขียนที่บ้านพัทยา ในวันออกพรรษากับสายฝนพรำๆ วันที่ 30 ตุลาคม 2555
ชีวิตของผมควรจะดำเนินไปอย่างราบรื่น เหมือนกับสายลมพัดผ่านดอกไม้หน้าบ้าน แต่สายลมนั้นได้หยุดพัดกระทันหัน เมื่อผมไม่สามารถเข้าบ้านมาสด้าได้ตลอดระยะเวลาสามวั น ผมครุ่นคิดต่างๆนาๆ ผมดูขี้เกียจดูเหมือนจะมีอะไรเปลี่ยนไป มันออกจะแปลกเหมือนกันนะ ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้มันยังใช้งานได้ตามปกติ ค่าใช้จ่ายรายเดือนก็ชำระแล้วนี่นา หรือเกิดจากความผิดพลาดของอากาศ "เน็ตล่ม" ผมคิดในใจ สักพักผมได้โทรไปสอบถามที่ออฟฟิตและได้รับคำตอบยืนยั นอย่างน่ารักจากปลายสายว่า เน็ตปกติค่ะ ผมพยายามค้นหาคำตอบให้กับตัวเอง โดยการยกกระบอกโทรศัพย์ปรึกษาหารือกับพี่ Jodeci พี่เกริก พี่ใหญ่ (อ็อกซิลา) พี่ตั้ม พี่ปู่ พี่โอ ไม่เป็นไรครับพี่เมื่อผมกลับจากแม่สะเนียงความสุขจะต ามมาครับ พี่น้องเราคิดถึงพี่และนินทาเถึงพี่สียงน่ารักหลังแก ้วเหล้าด้วยแหละ ฮ่า ฮ่า ฮ่า
และในเย็นวันนี้ผมก็ได้รับชัยชนะ คืนนี้ปลายนิ้วเรียวงามของผมทาบแป้นพิมพ์เสียแน่น ขยับไปขยับมาประสานเป็นจังหวะลีลา ดูเหมือนว่าจดหมายฉบับนี้ผมสนุกมากในการเขียน ผมต้องการความสงบในใจซึ่งทำให้อารมณ์ผมผ่องแผ้วขึ้น เหมือนกับสวมเสื้อกล้ามที่ใส่สบายในฤดูร้อน และเชื่อว่าอารมณ์กระชุ่มกระชวยผ่องใสดี เมื่อวานนี้พี่ตั้มได้เล่าเป็นฉากๆให้ผมฟัง พี่เขาบอกว่า เห็นถ้อยคำตัวอักษร พี่เปิ้ล พี่โหน่ง พี่เมย์ พี่กอล์ฟ และพี่ดาบเปิ้ลด้วยหล่ะ ได้เข้ามาขีดเขียนทักทายกระเซ้าเย้าแหย่ ถึงความห่วงใยและคิดถึงอยู่ตลอดเวลา-เห็นไหมล่ะพี่ซิกแซก ว่าพี่น้องเราน่ารักจริงๆ พี่น้องเราเป็นรุ่นอาวุโสของพวกเรา "แม้ว่าหัวใจจะไม่เก่าแก่ไปด้วย แต่ก็เป็นพี่น้องที่รักนับถือ" ฮ่า ฮ่า ฮ่า
หลังวางสายจากพี่ตั้ม รอยยิ้มเปื้อนเดินเพ่นพ่านเต็มใบหน้าผมอย่างเปล่งปลั ่ง นั่นคือความสุขอันยิ่งใหญ่อะไรจะปานนั้น ความผูกพันระหว่างพี่น้องนั้นคือมิตรภาพ คือความรัก ผมไม่สามารถแยกแยะได้โดยละเอียดออกจากกันได้ ฝนยังหล่นลงมาอย่างต่อเนื่อง ผมปลีกตัวเองออกมาจากกลุ่มคน นั่งลงบนพื้นทรายอันขาวสะอาด หัวใจยังคงเต้นแรง ขณะนี้ผมมีความสุขพอสมควร ผมมองออกไปยังท้องทะเลข้างหน้า เสียงคลื่นกระทบฝั่งดังสม่ำเสมอ ดวงจันทร์ซ่อนอยู่ในหมู่เมฆ หาดทรายขาวโพลนทอดยาวในความมึดและแสงโคมนีออนแฉลบเป็ นเงาแสง
ค่ำคืนนี้ผมหัวเราะร่าเริง สนุกสนานเหลือเกิน ดอกไม้ผีเสื้ออ่อนช้อยเล่นระบำกลางสายฝน ลมพิรุณโชยพลิ้ว นางยิ้มแย้มและหัวเราะ ภาพเช่นนี้แม้ว่างดงาม แต่กลับเศร้าสร้อยทั้งเยือกเย็น ความอ้างว้างเช่นนี้มีใครรู้?
แล้วคุณจะตกหลุมรักแม่สะเรียง
Zigzag No School Today Pattaya ในเวลาจวนจะห้าทุ่ม
http://image.ohozaa.com/i/f60/B5ufQb.jpg[/QUOTE]
พี่ครับ พี่ชายขวามือสุด เสื้อสีดำชื่ออะไรครับ ใช่ทำงานให้ช่อง 3 หรือเปล่าครับคุ้นๆงานทีวี 3 สัญจรที่โคราชที่ผ่านมา..?
เขียนที่บ้านพัทยา ในวันออกพรรษากับสายฝนพรำๆ วันที่ 30 ตุลาคม 2555
ชีวิตของผมควรจะดำเนินไปอย่างราบรื่น เหมือนกับสายลมพัดผ่านดอกไม้หน้าบ้าน แต่สายลมนั้นได้หยุดพัดกระทันหัน เมื่อผมไม่สามารถเข้าบ้านมาสด้าได้ตลอดระยะเวลาสามวั น ผมครุ่นคิดต่างๆนาๆ ผมดูขี้เกียจดูเหมือนจะมีอะไรเปลี่ยนไป มันออกจะแปลกเหมือนกันนะ ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้มันยังใช้งานได้ตามปกติ ค่าใช้จ่ายรายเดือนก็ชำระแล้วนี่นา หรือเกิดจากความผิดพลาดของอากาศ "เน็ตล่ม" ผมคิดในใจ สักพักผมได้โทรไปสอบถามที่ออฟฟิตและได้รับคำตอบยืนยั นอย่างน่ารักจากปลายสายว่า เน็ตปกติค่ะ ผมพยายามค้นหาคำตอบให้กับตัวเอง โดยการยกกระบอกโทรศัพย์ปรึกษาหารือกับพี่ Jodeci พี่เกริก พี่ใหญ่ (อ็อกซิลา) พี่ตั้ม พี่ปู่ พี่โอ ไม่เป็นไรครับพี่เมื่อผมกลับจากแม่สะเนียงความสุขจะต ามมาครับ พี่น้องเราคิดถึงพี่และนินทาเถึงพี่สียงน่ารักหลังแก ้วเหล้าด้วยแหละ ฮ่า ฮ่า ฮ่า
และในเย็นวันนี้ผมก็ได้รับชัยชนะ คืนนี้ปลายนิ้วเรียวงามของผมทาบแป้นพิมพ์เสียแน่น ขยับไปขยับมาประสานเป็นจังหวะลีลา ดูเหมือนว่าจดหมายฉบับนี้ผมสนุกมากในการเขียน ผมต้องการความสงบในใจซึ่งทำให้อารมณ์ผมผ่องแผ้วขึ้น เหมือนกับสวมเสื้อกล้ามที่ใส่สบายในฤดูร้อน และเชื่อว่าอารมณ์กระชุ่มกระชวยผ่องใสดี เมื่อวานนี้พี่ตั้มได้เล่าเป็นฉากๆให้ผมฟัง พี่เขาบอกว่า เห็นถ้อยคำตัวอักษร พี่เปิ้ล พี่โหน่ง พี่เมย์ พี่กอล์ฟ และพี่ดาบเปิ้ลด้วยหล่ะ ได้เข้ามาขีดเขียนทักทายกระเซ้าเย้าแหย่ ถึงความห่วงใยและคิดถึงอยู่ตลอดเวลา-เห็นไหมล่ะพี่ซิกแซก ว่าพี่น้องเราน่ารักจริงๆ พี่น้องเราเป็นรุ่นอาวุโสของพวกเรา "แม้ว่าหัวใจจะไม่เก่าแก่ไปด้วย แต่ก็เป็นพี่น้องที่รักนับถือ" ฮ่า ฮ่า ฮ่า
หลังวางสายจากพี่ตั้ม รอยยิ้มเปื้อนเดินเพ่นพ่านเต็มใบหน้าผมอย่างเปล่งปลั ่ง นั่นคือความสุขอันยิ่งใหญ่อะไรจะปานนั้น ความผูกพันระหว่างพี่น้องนั้นคือมิตรภาพ คือความรัก ผมไม่สามารถแยกแยะได้โดยละเอียดออกจากกันได้ ฝนยังหล่นลงมาอย่างต่อเนื่อง ผมปลีกตัวเองออกมาจากกลุ่มคน นั่งลงบนพื้นทรายอันขาวสะอาด หัวใจยังคงเต้นแรง ขณะนี้ผมมีความสุขพอสมควร ผมมองออกไปยังท้องทะเลข้างหน้า เสียงคลื่นกระทบฝั่งดังสม่ำเสมอ ดวงจันทร์ซ่อนอยู่ในหมู่เมฆ หาดทรายขาวโพลนทอดยาวในความมึดและแสงโคมนีออนแฉลบเป็ นเงาแสง
ค่ำคืนนี้ผมหัวเราะร่าเริง สนุกสนานเหลือเกิน ดอกไม้ผีเสื้ออ่อนช้อยเล่นระบำกลางสายฝน ลมพิรุณโชยพลิ้ว นางยิ้มแย้มและหัวเราะ ภาพเช่นนี้แม้ว่างดงาม แต่กลับเศร้าสร้อยทั้งเยือกเย็น ความอ้างว้างเช่นนี้มีใครรู้?
แล้วคุณจะตกหลุมรักแม่สะเรียง
Zigzag No School Today Pattaya ในเวลาจวนจะห้าทุ่ม
http://image.ohozaa.com/i/f60/B5ufQb.jpg[/QUOTE]
พี่ครับ พี่ชายขวามือสุด เสื้อสีดำชื่ออะไรครับ ใช่ทำงานให้ช่อง 3 หรือเปล่าครับคุ้นๆงานทีวี 3 สัญจรที่โคราชที่ผ่านมา..?
เขียนที่บ้านพัทยา ในวันออกพรรษากับสายฝนพรำๆ วันที่ 30 ตุลาคม 2555
ชีวิตของผมควรจะดำเนินไปอย่างราบรื่น เหมือนกับสายลมพัดผ่านดอกไม้หน้าบ้าน แต่สายลมนั้นได้หยุดพัดกระทันหัน เมื่อผมไม่สามารถเข้าบ้านมาสด้าได้ตลอดระยะเวลาสามวั น ผมครุ่นคิดต่างๆนาๆ ผมดูขี้เกียจดูเหมือนจะมีอะไรเปลี่ยนไป มันออกจะแปลกเหมือนกันนะ ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้มันยังใช้งานได้ตามปกติ ค่าใช้จ่ายรายเดือนก็ชำระแล้วนี่นา หรือเกิดจากความผิดพลาดของอากาศ "เน็ตล่ม" ผมคิดในใจ สักพักผมได้โทรไปสอบถามที่ออฟฟิตและได้รับคำตอบยืนยั นอย่างน่ารักจากปลายสายว่า เน็ตปกติค่ะ ผมพยายามค้นหาคำตอบให้กับตัวเอง โดยการยกกระบอกโทรศัพย์ปรึกษาหารือกับพี่ Jodeci พี่เกริก พี่ใหญ่ (อ็อกซิลา) พี่ตั้ม พี่ปู่ พี่โอ ไม่เป็นไรครับพี่เมื่อผมกลับจากแม่สะเนียงความสุขจะต ามมาครับ พี่น้องเราคิดถึงพี่และนินทาเถึงพี่สียงน่ารักหลังแก ้วเหล้าด้วยแหละ ฮ่า ฮ่า ฮ่า
และในเย็นวันนี้ผมก็ได้รับชัยชนะ คืนนี้ปลายนิ้วเรียวงามของผมทาบแป้นพิมพ์เสียแน่น ขยับไปขยับมาประสานเป็นจังหวะลีลา ดูเหมือนว่าจดหมายฉบับนี้ผมสนุกมากในการเขียน ผมต้องการความสงบในใจซึ่งทำให้อารมณ์ผมผ่องแผ้วขึ้น เหมือนกับสวมเสื้อกล้ามที่ใส่สบายในฤดูร้อน และเชื่อว่าอารมณ์กระชุ่มกระชวยผ่องใสดี เมื่อวานนี้พี่ตั้มได้เล่าเป็นฉากๆให้ผมฟัง พี่เขาบอกว่า เห็นถ้อยคำตัวอักษร พี่เปิ้ล พี่โหน่ง พี่เมย์ พี่กอล์ฟ และพี่ดาบเปิ้ลด้วยหล่ะ ได้เข้ามาขีดเขียนทักทายกระเซ้าเย้าแหย่ ถึงความห่วงใยและคิดถึงอยู่ตลอดเวลา-เห็นไหมล่ะพี่ซิกแซก ว่าพี่น้องเราน่ารักจริงๆ พี่น้องเราเป็นรุ่นอาวุโสของพวกเรา "แม้ว่าหัวใจจะไม่เก่าแก่ไปด้วย แต่ก็เป็นพี่น้องที่รักนับถือ" ฮ่า ฮ่า ฮ่า
หลังวางสายจากพี่ตั้ม รอยยิ้มเปื้อนเดินเพ่นพ่านเต็มใบหน้าผมอย่างเปล่งปลั ่ง นั่นคือความสุขอันยิ่งใหญ่อะไรจะปานนั้น ความผูกพันระหว่างพี่น้องนั้นคือมิตรภาพ คือความรัก ผมไม่สามารถแยกแยะได้โดยละเอียดออกจากกันได้ ฝนยังหล่นลงมาอย่างต่อเนื่อง ผมปลีกตัวเองออกมาจากกลุ่มคน นั่งลงบนพื้นทรายอันขาวสะอาด หัวใจยังคงเต้นแรง ขณะนี้ผมมีความสุขพอสมควร ผมมองออกไปยังท้องทะเลข้างหน้า เสียงคลื่นกระทบฝั่งดังสม่ำเสมอ ดวงจันทร์ซ่อนอยู่ในหมู่เมฆ หาดทรายขาวโพลนทอดยาวในความมึดและแสงโคมนีออนแฉลบเป็ นเงาแสง
ค่ำคืนนี้ผมหัวเราะร่าเริง สนุกสนานเหลือเกิน ดอกไม้ผีเสื้ออ่อนช้อยเล่นระบำกลางสายฝน ลมพิรุณโชยพลิ้ว นางยิ้มแย้มและหัวเราะ ภาพเช่นนี้แม้ว่างดงาม แต่กลับเศร้าสร้อยทั้งเยือกเย็น ความอ้างว้างเช่นนี้มีใครรู้?
แล้วคุณจะตกหลุมรักแม่สะเรียง
Zigzag No School Today Pattaya ในเวลาจวนจะห้าทุ่ม
http://image.ohozaa.com/i/f60/B5ufQb.jpg[/QUOTE]
เช้าวันนี้ผมหวังไอ้ที่หดหู่ของพี่เปิ้ลคงจะหายแต่มั นยากคงจะรู้ จิบกาแฟหรือยัง? กินข้าวหรือยัง? ดูแลต้นไม้ดอกไม้ดีหรือเปล่า? คำถามกับความคิดถึงเป็นความหมายเดียวกัน เพราะฉะนั้นตอนนี้เรามาคุยกันเรื่องดินฟ้าอากาศหรืออ ะไรก็ได้ มันคงช่วยให้พี่เปิ้ลผ่อนคลายได้มากทีเดียวเชียวแหละ
Bookmarks