19.45..โทรไปไม่รับ555+++
ปานบางแสน (20-11-2012)
ปานบางแสน (20-11-2012)
@ วันที่ฉันออกเดินทาง ทุกหนทางอบอุ่น ท่ามกลางสายลมแห่งความรัก @
..........................MONKEY TERRITORY
นายเตชินท์ คุ้มเกษ 180/2 ซอย จรัญสนิทวงศ์ แขวงวัดท่าพระ เขต บางกอกใหญ่ กรุงเทพฯ 10600
มือถือ : 087-5888-699 e-mail : [email protected]
no school today pattaya (18-11-2012), ปานบางแสน (20-11-2012)
ปานบางแสน (20-11-2012)
หลังจากที่ได้อ่านจดหมายของ no school today pattaya (Zigzag) ถึง ผองเพื่อนพี่น้อง
บางเวลาเป็นประจำ ได้เข้าใจถึงความรู้สึกนึกคิดที่มีต่อเขาเหล่านั้น ข้าผู้น้อยซึ่งมาใหม่ก็มีความรู้สึก
นั้นไม่ต่างจากท่านพี่เช่นเดียวกัน ขณะนี้น้ำหมึกแห่งความคิดได้สาดผ่านแก่นความรู้สึก-ส่ง-สั่งต่อถึง
กระพี้หยาบที่กำความคิดถึงให้ สาดกระจายกระเดนไปถึงพี่น้องในบ้านหลังน้อยปลายขอบฟ้ าสีครามนาม
“mazda club thailand” ได้เปรอะเปื้อนน้ำหมึกแห่งความคิดถึงนี้เป็นที่เรียบ ร้อยแล้ว
มีความสุขกายสบายใจดีนะครับท่านพี่ เมืองที่แสนศรีวิไลตอนนี้เป็นอย่างไรอย่าลืมเล่าให้น ้องฟังเรื่อย ๆ
บ้างนะครับ น้ำหมึกแห่งความคิดถึงหลายเม็ดได้กระเด็นไปไกลถึงทิศ บูรพาเมืองพัทยาที่ไม่รู้จักหลับไหล
และจะกระเดนไปเลื่อยๆจนกว่าจะท่วมถึงทิศพายัพที่ห่าง ไกล
คิดถึงแต่ไม่เคยสัมผัสเสมอเหมือนเฉกเช่นวันวานตราบปั จจุบัน
Joe_art
"อะไรที่ผมทำได้ผมก็จะทำ อะไรที่ผมทำไม่ได้ผมก็จะพยายามทำ"
no school today pattaya (19-11-2012), ปานบางแสน (20-11-2012)
ปานบางแสน (20-11-2012)
ผมได้แต่คิดถึงการต้อนรับจดหมายทุกฉบับเหล่านี้ ในทุกวัน ทุกครั้ง จนมาถึงบรรทัดนี้ และมันดูเหมือนว่าจดหมายที่กองเพนินเทินทึกในห้อง จดหมาย No Scool Today Pattaya นี้อาจจะหาผู้อ่านได้อย่างเปิดเผยและซื่อตรง
มีสิ่งหนึ่งที่ผมต้องบอก ผมไม่เคยสนุกกับงานใดๆของผมเท่ากับการได้ขีดเขียนและ อ่านจดหมาย นับตั้งแต่วันเริ่มต้น พลังของผมไม่เคยถดถอยลดลง อย่างไรก็ดี นี่เป็นคำรำพันซึ่งผมคลั่งไคล้มากก็ได้ ผมคิดว่ามันเป็นหนังสือ ชิ้นสำคัญสำหรับผม ผมดีใจที่พี่บอกว่า "บางเวลาเข้ามาอ่านอยู่เป็นประจำ" ใช่-เหมือนเราอยู่ในหนังสือ และผมรู้ถึงความรู้สึกนี้ การเขียนจดหมายและอ่านหนังสือเป็นรูปแบบที่มีค่าที่ส ุด สำหรับผม การอ่านทวนไปทวนมาซ้ำหลายๆรอบ ผมมักเป็นเช่นนี้อยู่บ่อยๆ มันเป็นการปลอบใจผู้อ่าน และยืนยันอีกครั้งว่า จดหมายทุกฉบับนี้ ไม่เพิกเฉยต่อความเข้าใจของเรา
เห็นไหมครับพี่ joe art เรามีอะไรเหมือนกัน พี่ไม่ใช่คนแปลกหน้าเลย และการพบปะกันครั้งนี้ ณ ห้องผ่อนคลาย จดหมาย No School Today Pattaya ที่เรานั่งสนทนาปรารภหลังแก้วกาแฟกันอยู่นี้ มีแก้วกาแฟใบน่ารัก ดอกไม้บานสะพรั่งนั่งเป็นเพื่อนบานหน้าต่าง เปลือกหอยสีขาวที่เก็บมาจากชายทะเล กองหนังสือสูงเป็นกำแพง ทั้งซองบุหรี่เกลื่อนห้องไปหมด มันดูรกรุงรัง แต่มันดูมีแสงสว่างในห้องเรืองรองของเรา และอีกทั้งขยะเต็มอ้อมแขน มันเป็นสิ่งที่น่าสนใจ เป็นความงามบางอย่าง และประโยคที่ไพเราะ
หลายครั้งผมอดจะครุ่นคิดและสงสัยได้ว่า "เราอ่านรู้เรื่องหรือไม่" แต่ก็สนุกสนานเพลิดเพลินดี มันเป็นยาขนานแท้เลยเชียวแหละ อาจจะบ่นรำพึงยาวเป็นขบวนรถไฟมากไปหน่อย มันเป็นหนังสือเล่มหนา ทั้งเฉียบขาดและพลิ้วไหว เป็นการเขียนที่ยิ่งใหญ่ "ถึงกันและกัน" จะไม่มีวันที่ถูกลืมในสิ่งที่ไร้หัวใจ บางขณะผมกระอักกระอ่วม ซึ่งกลัวว่าจะไม่มีจดหมายเหล่านี้ ให้เราเขียน...
อย่างไรก็ตาม ปริมาณของความภาคภูมิใจได้ก่อเป็นรูป อย่างเช่นตัวอักษร สละสลวย ไหวเอน มีสีสันสดสวย สะท้อนประกายวับ ทั้งวิ่งตรงเป็นเส้นขนานควบคู่กันไป อีกทั้งเป็นจุดสำคัญอยู่ในส่วนลึกของจิตใจของชายหนุ่ มอย่างเราได้เหมือนกัน และเป็นความผูกพันกับตัวอักษรเหล่านี้ อย่างลึกล้ำ
พัทยายามเช้านี้ ฝนขาดเม็ดแล้ว ผู้คนบนถนนเดินขวักไขว่ อีกทั้งรถลาวิ่งเป็นแถวเรียงยาว การมาของนักท่องเที่ยว ที่หลงไหลมนต์เสน่ห์ของผีเสื้อราตรี ท้องฟ้าสีสันสะท้อนสีทอง ระยับกับสายน้ำ การโผบินของนกร้องอยู่บนต้นไม้ และโผบินไปในบรรยากาศที่อบอุ่น
"อะไรที่ผมทำได้ผมก็จะทำ อะไรที่ผมทำไม่ได้ผมก็จะพยายาม"
ผมชอบสำนวนชวนน่าฟังของพี่ joe art เหลือแสน
Zigzag
ปานบางแสน (20-11-2012)
ปานบางแสน (20-11-2012)
ปานบางแสน (20-11-2012)
สวัสดีครับพี่เปิ้ล วันนี้มาแปลกจังมาสี่พยางค์เอง สบายดีนะครับ?
เป็นวันหยุดที่ยิ่งใหญ่มากครับพี่กอล์ฟ หลานสาวแก้มอิ่งเอมน่ารักมาก ผมเดาว่าต้องสนุกๆแน่ๆ อากาศเย็นดีนะพี่กอล์ฟ เป็นครอบครัวที่อบอุ่นมากๆครับ ผมรู้สึกได้ คิดถึงนะพี่กอล์ฟ
ปานบางแสน (20-11-2012)
สวัสดีครับพี่ชายเมื่อคืนเราพบเจอกันในโลกไซเบอร์ ถึงจะเป็นเวลาเพียงน้อยนิดแต่ก็ทำให้ผมฝันหวานไปทั้ง คืนที่เดียว เช้าวันนี้ผมดูสดชื้นเป็นพิเศษหลังตื่นขึ้นมา ผมทักทายกับสิ่งรอบๆข้างไปเรื่อยเปื่อย ดอกไม้ แมลงน่ารัก นกน้อยเสียงไพเราะ หญิงสาวร่างสวยที่ไม่เคยรู้จักสิ่งเหล่านี้ทำให้ผมรู ้ดี่จริงๆ ก่อนที่จะขึ้นรถมาทำงานครับผม แสงอาทิตย์ยามเช้าที่ดูอบอุ่นสามารถส่งผ่านความรู้สึ กบ้างอย่างได้เป็นอย่างดี่ผมรำพันสิ่งเหล่านี้มาบอกเ ล่าให้พี่ชายของผมได้ฟ้ง แต่รวมๆแล้วผมมิเคยลืมเลือนที่จะอดคิดถึงพี่ไม่ได้จร ิงๆครับ และขอฝากความคิดถึงอันยิ่งใหญ่ของผมนี้ไปฝากพี่ๆทุกๆ ท่านแห่งบ้านno school today pattaya ทุกท่านด้วยครับผม.
โลกไฟเบอร์หรือเฟสบุ๊คนั้นที่เราสร้างขึ้นในโลกส่วนต ัวเล็กๆนั้น มันละเอียดอ่อน ด้วยตัวอักษร อะไรที่ทำให้พี่สบายใจ อะไรที่ทำให้พี่กระปรี้กระเปร่า ภาพความงามบนศิลปะหล่อนทุกตารางนิ้วนั้น มันรัณจวนรำเพยกลิ่นหอมด้วย การเขียนถึง
ดวงตานั้น แสงจันทราสาดสะท้อนลงมา ให้หัวใจชื่นบาน ผมหายกังวลแล้ว วันนี้ตัวอักษรพี่เปิ้ลกลับมาเพ่นพ่านร่ายยาว รำพันสบายตาเสียจริง
กาแฟหรือยัง?
กินข้าวหรือยัง?
ดูแลตัวเองดีไหม?
สนุกกับงานนะ?
capella_man (20-11-2012), sk9991 (20-11-2012), ปานบางแสน (20-11-2012)
ปานบางแสน (20-11-2012)
capella_man (20-11-2012), ปานบางแสน (20-11-2012)
Bookmarks