เขียนที่เวนิชบ้านสวนบางแค
ผมแอบอมยิ้มกับตัวอักษรมากมายที่ร่ายรำเรียงรายอธิบา ยถึงพฤติกรรมของตัวเองผ่านมุมมองของพี่ชายที่อยู่ห่า งไกลไปทางทิศบูรพา นครที่ไม่เคยหลับไหล ดอกไม้และผีเสื้อราตรีเดินปะปนกันอย่างไม่เคอะเขิน เมืองที่ผมแอบตกหลุมรักในมุมมองของผม เพราะมีNo School Today Pattaya...เมืองนี้ก็เลยมีบุคลิกHip Hipตามพี่ชายและพี่น้องของผม
ผม...ผู้มีบุคลิกต่างกันสุดขั้วกับหน้าตา ช่วงเช้าอาจจะนั่งละเลียดกาแฟดูน้ำไหลเอื่อยไปอย่างไ ม่รู้สา ตกสายก็สามารถดื่มเบียร์แล้วก็คิดว่า ปลาตัวนี้กล้าดีอย่างไรมาแหวกว่ายอยู่ใต้รถ พอคล้อยบ่ายก็เกรี้ยวกราดกับน้ำที่ยังไม่ลดและโมโหที ่ตัวเองต้องมาเป็นผู้อพยพแบบนี้
....พอพลบค่ำก็คิดถึงดินแดนแห่งความฝัน เพ้อหาสุรา สหาย สายน้ำ สายลม และเสียงดนตี ห้าห้าห้าห้า
ชีวิตที่หมุนเวียนเปลี่ยนไปกับสิ่งที่มากระทบ บางทีก็วิ่งหาอนาคตเสพเทคโนโลยีรุ่นล่าสุดอย่างไม่เค อะเขิน แต่ในเทคโนโลยีนั้น อาจจะมีเสียงแม่พุ่มพวงร้องรำทำเพลงพรรณาถึงอีสาวบ้า นนาอย่างลงตัว
นี่แหละหนอ..พี่ชายที่ฉันรู้จัก เขาช่างเห็นฉันในอย่างที่ฉันเป็นอย่างหมดจด
ความสุขอาจจะวัดค่าและอธิบายด้วยตัวอักษรยากเกินไป แต่ความพึงพอใจอาจจะสังเกตุง่ายจากการกระทำ 555
แสงสีทองทอแสงแจ้งว่าพลบค่ำ ไล้ผิวกายให้เปล่งแสงสีอำพรรณ
ในขณะที่ความทุกข์มันวนเวียนอยู่รอบๆตัว...ฉันก็เอาค วามสุขมาลอยอยู่บนมันอย่างไม่แยแส
ดื่มครับพี่ชาย...
บรรทัดต่อมา ถึงพี่ชาย Octzilla หริอนายเตชิน คุ้มเกตุ พี่ชายอีกคนที่ผมรักและนับถือ
เขากินเหล้าแบบผู้มีดนตรีในหัวใจ เป็นชาวฝั่งธนโดยกำเนิด ซอยจรัญสนิทวงศ์
เขาดื่มได้ทุกประเภท แสงโสม แสงทิพย์หรือสกุลฝรั่ง แบล๊คเลเบิล หรือ 100 piper ผสมโซดาตามด้วยน้ำเปล่าหรือเหล้าสาโทหรือเบียร์
เขากินกาแฟแทนข้าวได้วันละ 8 แก้วกับผู้ชายร่างท้วมหรืออวบอิ่ม กระดูกใหญ่ผมยาวประบ่ามัดผมเรียบแปล้ มาดฮิพๆกับรอยยิ้มกับรอยตีนกา
ผสมควันบุหรี่
ผมเรียนรู้อารมณ์ขันบางแบบจากเขาผู้นี้เป็นประโยชน์ใ นการมองชีวิตและตัวอักษรของเขา 44 กะรัต พี่ชายอาวุโสชอบร่ายรำบทกลอน
.....เป็นเพียงห้วงเวลาที่พาทุกข์ เป็นเพียงสุขหยุดไว้ให้ร้ายร่ำ
.....เป็นเพียงท่วงทำนองชีวิตกรรม เป็นแค่ธรรมชาติร้องไห้ลองคน
.....เป็นเวลาท้าชีวิตจงคิดเห็น เป็นให้เป็นความเข็ญใจหัดให้เหนื่อย
.....เป็นคนนั้นรับผิดชอบที่จุนเจือ เป็นท้องเรือรับผู้คนที่โรยแรง
.....อีกไม่นานความสุขควรกลับบ้าน ตะเกียงลานสาดแสงให้แรงนั้น
.....ชีวิตดำเนินอีกไกลให้หยัดยืน จวบวันคืนตื่นสดใสไปต่อเลย
และเจาะข่าวตัวหนังสือกระชับทุกพื้นที่อ่านทุกอย่างท ี่ขว้างหน้า พี่วินัยเคยถาม? ปรัชญาชีวิต บทกลอน เรื่องสั้น หนังสือพิมพ์รายวัน ดาราภาพยนต์ด้วยหรือเปล่าผมไม่แน่ใจ อ่านยันกระดาษใส่กล้วยทอดจากแม่ค้าข้างทางว้ย 45 กะรัต ที่ไม่ใช่ความผิดของเธอกับการเป็นม้ายสาวเธอยังดูดี
เขาขับรถ Mazda เพิรัล สีดำปี 1974 กับคนรักข้างกาย ผมหมายถึงน้องน้ำสดสวย นุ่มนวลตามกริยา จากกรุงเทพฯถึงภูพ่อบทด้วยพละกำลังเครื่องยนต์ 1600 ซีซีกดหน้าทิ่มด้วยแม็กหนาขอบ 14 และหลัง 15 ตามสไตส์ Hip คีอพี่อ๊อกหรือเมกัน
คล้อยหลังอีกไม่นานตามวันและเวลาจากป่าคอนกรีตกรุงเท พฯถึงพัทยา และรินเหล้าลงในแก้วโดยไม่มีหยดสุดท้าย เรารักกันโดยไม่ระแวงและไม่อิจฉาในความเป็นพี่น้องบน ถนนสายเดียวกัน...เขาเป็นพี่ชายที่ดูอบดุ่นในเวลาที่ คุณอยู่ใกล้ ผมรู้สึกบาร์บีคิวหมักด้วยซอสอย่างดีจากฟูตแลนด์ของก รุงเทพฯของ พ.ศ นี้ "กินกันเยอะๆนะ" เพราะพี่ตั้งใจทำให้น้องๆ พร้อมยกดื่มในแก้วต่อมา...และต่อมา ตามด้วยบุหรี่ที่เขาโปรดปรานอัดให้ควันพวยพุ่ง เขาเลือกที่จะเดินเลี่ยงไปสูดให้ห่างจากวงเหล้า โดยไม่ผ่านจากจมูกและมะเร็งของผุ้ชายคนนี้
ผมเหลือบมองเห็นประตูเปิดออก ดอกไม้และผีเสื้อของราตรี นั่งกดแป้นพิมพ์มองเห็นถึงสกุลดอลล่ากับเลขที่บัญชีข องหล่อน บางคนส่ายหน้าหนี บางคนยิ้มสลวนและคราบลิปตี้ติดขอบริมฝีปากกับราตรีที ่หล่อนได้ออกเดทกับผู้ชายผิวสีเผือก หล่อนหนีบโคนขาแล้วดึงขอบกางเกงใน ผมคิดอะไรไม่ออกแล้วครับพี่ชาย คิดถึงพี่ชายทุกท่านครับ สวัสดี..
.ซิกแซก No School Today ร้านเดิม Earth Internet และ 40 บาท
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย no school today pattaya : 20-11-2011 เมื่อ 14:16
ขอบคุณครับน้องชายที่คิดถึง..ขอแก้บางเรื่องที่พิมพ์ มาครับ..จะได้รู้ใจกันแน่นๆ
1.ชื่อสะกด เตชินท์ คุ้มเกษ ครับผม
2.เหล้าดื่มได้หมดทุกแบบ เหล้าไทยๆก็ได้ครับแต่ไม่ชอบแสงโสม แสงทิพย์ แม่โขงและรีเจนซี่ครับ กลิ่นมันเอียนๆไม่ถูกกะผม ผมชอบตระกูลหงษ์มากกว่า นอกนั้นผ่าน ได้หมด
3.กลอนลอกมาผิด เดี๋ยวความหมายผิดอ่ะ..ของผมแบบนี้
.........เป็นเพียงห้วงเวลาที่พาทุกข์ เป็นเพียงสุขหยุดไว้ให้ร้ายร่ำ
.........เป็นแค่ท่วงทำนองชีวิตกรรม เป็นแค่ธรรมชาติร้อง ให้ลองคน
.........เป็นเวลาท้าชีวิตจงคิดเห็น เป็นให้เป็นความเข็ญใจหัดให้เหนือ (อันนี้ที่ลอกมาผิด..ความหมาย..หัดตัวเองให้เป็น ทำให้เป็น อยู่ให้เป็น กับความยากแค้นเข็ญใจ ให้อยู่เหนือความทุกข์นั้น)
.........เป็นคนรับผิดชอบที่จุนเจือ เป็นท้องเรือรับผู้คนที่โรยแรง
........อีกไม่นานความสุขคงกลับบ้าน ตะเกียงลานสาดแสงให้แรงฟื้น
........ชีวิตยังเดินอีกไกลให้หยัดยืน จบวันคืนตื่นสดใส..ไปต่อเอย......
.................ความคิดถึง ยังคงเดิม...........จากพี่ชายอ๊อกครับ5555
@ วันที่ฉันออกเดินทาง ทุกหนทางอบอุ่น ท่ามกลางสายลมแห่งความรัก @
..........................MONKEY TERRITORY
นายเตชินท์ คุ้มเกษ 180/2 ซอย จรัญสนิทวงศ์ แขวงวัดท่าพระ เขต บางกอกใหญ่ กรุงเทพฯ 10600
มือถือ : 087-5888-699 e-mail : [email protected]
Bookmarks