09.32 กับกาแฟถ้วยโปรด
ตะวันยามบ่าย ฉายจ้า อยู่เหนือภูพ่อบท แสงแดดส่องเป็นริ้ว แฉลบกิ่งไม้ใบหนา ลงมาเป็นชั้น ๆ แล้วพุ่งลงมาจากพื้นดิน เห็นแสงสว่างเป็นดวงๆ
ทางเดินกว้างขวาง ยืดยาวออกไปไกลริบๆ มองดูเหมือนกับว่า ทางเดินพวกนี้ จะไปบรรจบกันที่สุดสายตา...
พี่น้องมากมายเหลือคณา กำลังเคลืิ่อนไหวอยู่ด้วยกิจกรรมต่างๆ พิธีกรหนุ่มลห่อสาวสวย (พี่วินเบนซิน พี่สาวตาล) jodeci เสื้อเชิ้ตสีขาวคาดแดง
กางเำกงยีนที่ผ่านเรื่องราวมากมาย ป่าวประกาศโทรโค่ง ถึงความสัมพันธ์ ของพี่น้อง โปรตุ่ยกับความเคลื่อนไหว D90 เสื้อยืดสีขาวมาสด้า
กางเกงดิ๊กกี้สีเขียว เก็บทุกรายละเอียดนิ้ว ทุกความเคลื่อนไหว
พี่น้องสลับตามปีเกิด ป๋ากบ พี่อ๊อก พี่จิ๋ว พีเขียว ครูทรัพย์ ถึงดอกไม้บานสะพรั่ง ลำดับสุดท้าย
น้องเพลงกับน้องพรู
พี่ชายปู่ปากน้ำโพ vespeno 90 ยืนติดกับผม บอกถึงอายุอานาม ไล่เรี่ยกัน 2515 - 1972 เขาใส่เสื้อยืดสีเหลือง กางเกงขาสั้น ปลูกเคราไว้ที่คาง
อารมณ์และรอยยิ้ม เราสนทนากันได้ทุกเรื่อง ขุนเขา แมบไม้นาๆพรรณ น้ำในตลิ่ง ปลาซิวปลาสร้อย ขนมจีน ไข่เจียว ข้าวผัด กาแฟ
บุหรี่ เสียงเพลง
เขามีครอบครัวที่อบอุ่น กับลูกสาวฝาแฝดที่น่ารัก พี่ดา สุดสวย พร้อมเคียงบ่าเคียงไหล่ ได้ทุกสถานการณ์ พิซซ่า ฮัท ถึงน้ำพริกผักลวก 10 กว่าปีในขีวิตครอบครัว
ตอนยังหนุ่มละอ่อน 20 นิดๆ เขาเคยโบกรถโดยสาร แบกเป้จากชอนแก่นถึงแม่ฮอ่งสอน และอีกหลายจังหวัดของ พ.ศ.นั้น เที่ยว-ดื่ม-กิน ตามประสาวัย
กับประสบการณ์ที่ผ่านมา โชกโชน เคี่ยมกรำ แสงแดด ในฤดูร้อน กลิ่นฝน-กลิ่นดืน- และฤดูไบไม้ร่วง
แต่ชีวิตของเขา คงไม่มีความถูกและไม่มีความผิด เขาเถลไถล แบบค้นหาเหตุผล เขาไม่เคยทำงานแบบฆ่าเวลา และไม่ยืนยอมให้เวลาฆ่าตัวเอง
เขารักเสียงเพลง และประครองความผูกพัน ไวพจน์ เพชรสุพรรณ พุ่มพวง ดวงจันทร์ สายันห์ สัญญา ลุกทุ่งถึงสตริง
รอวันฉันรักเธอ กับเพลงสากล
เขาบรรจงค้นหามาให้ฟัง ในเวลาที่คุณร้องไห้ หรือเจ็บปวด ปนกับคราบน้ำตา และเวลาหลังแก้วเหล้า เขาชอบโพสต์เสียงเพลง เป็นชีวิตจิตใจ
และกระเซ้าเย้าแหย่พี่น้อง และคุยโทรศัพท์ได้มากกว่า 1 ชั่วโมง 555555555
หูผมแทบด้าน คือความน่ารักของพี่ชายปู่ ผู้ชายปากน้ำโพ vespeno 90 พี่ชายอีกหนึ่งท่าน ที่ผมถวิล และไม่เปลี่ยนแปลง
The Weileves ผมว่าเขาต้องร ู้จัก ส่งมาให้น้องฟังหน่อยสิ่ พี่ชาย.....
ต้องยอมรับถึงความสุนทรีย์ในมุมมอง ความใส่ใจต่อสิ่งละอันพันละน้อย ความละเมียดละมุมในการพรรณาภาษาของพี่ชายทั้ง 2 ส่วนตัวผมก็แค่ชอบและมีความสุขต่อการฟังเพลงส่วนใหญ่ ก็ไม่ได้เข้าใจในเนื้อหาภาษา(ชาติอื่น) อินดี้บ้างอินเดียบ้างผสมๆกันไปครับ ขอบคุณที่พี่พี่ชอบครับ 55++
ส่วนการบ้านที่ซิกแซกให้ต้องบอกว่าผมไม่ค่อยถนัดนักค รับพี่ ผมรู้จักแค่ลุงบ๊อบ ช่วงนั้นผมอาจจะออกไปทางพั้งส์มากกว่าฮิปๆครับพี่ 55++
แต่ถ้ารุ่นหญ่ายผมจัดลุงแวนให้พี่ชายแทนแล้วกันครับ ^ ^
เขียน ณ ร้านสารพัดบริการไปรณีย์ พิมพ์วราโพสต์ ช่วงเย็น เวลา 18.38น.
กราบเรียนท่านประเทือง เอ้ย...ประธานที่เคารพ (ผิดงานป่าวน้อ) ^^
สวัสดีพี่น้องผองเำพื่อนโนสคูลทูเดย์ทุกท่านครับ วันนี้ได้รับโทรศัพท์จากพี่ซิกแซ็กแล้วรู้สึกภูมิใจท ี่ห้เกียรติกระผมได้เป็น 1 ในครอบครัวโนสคูลทูเดย์พัทยา และมีส่วนร่วมในจดหมายฉบับใหญ่ฉบับนี้ด้วย และขอสัญญาครับ ถ้าว่างจากการรับลูกค้าเสร็จ หรือมีโอกาสได้เปิดเครื่องคอมพิวเตอร์ ผมจะขอพิมพ์อย่างน้อยวันละ 1 ฉบับ ก่อนอื่นก็ขอแสดงความยินดีกับพี่ๆทางฝั่งพระนครที่น้ ำลดลงแล้ว ต่อไปก็ไม่ต้องเจอกับเจ้าฝูงปลาวาฬอีกแล้ว อยากทราบจังครับว่าอากาศทางพระนครเป็นอย่างไรบ้าง ส่วนทางฝั่งบูรพาของเรานั้นอากาศดีในยามเช้าครับ เย็นสบายแต่อาจจะร้อนช่วงเที่ยงๆบ่ายๆนิดหน่อย วันนี้ในเข้าดูกระทู้ น้ำท่วมของพี่นาวีแล้วถ้ามีเวลาอยากเข้าไปช่วยพี่ทำค วามสะอาดบ้างจังครับ แต่ผมยังไม่ทราบว่าการคมนาคมด้านนอกน่าจะสะดวกหรือยั ง ผมเป็นห่วงเรื่องเดียวครับผม เห็นความคืบหน้าทางฝั่งบ้านพี่นันแล้วผมก็แฮปปี้ครับ กลับมาสู่สภาพปกติแล้ว แต่แอบติดใจเจ้าท่อนิตโต้ไม่ได้ครับ อยากรู้จังเสียงจะเพราะขนาดไหนอยากจะไปฟังจากหูจังคร ับ ทางสุพรรณบุรีผมยังไม่ทราบข่าวว่าสถานการณ์เป็นอย่าง ไรบ้างครับ น้ำลดลงบ้างไหม ทางสายอีสาน สายเหนืออากาศเป็นอย่างไรกันบ้างครับ สุดท้ายก็คิดถึงพี่ๆทุกท่านมากๆครับ อยากให้ทริปต่อไปเกิดไวๆครับ เราจะได้เจอกันอีก ทุกวันนี้ก่อนจะขึ้นรถทุกครั้งเมื่อเห็นสติ๊กเกอร์มา สด้าที่พี่นาวีส่งให้มา ผมจินตนาการเห็นความหลังทั้งหมดที่พวกเราได้เจอกัน ทำกิจกรรมร่วมกัน รู้สึกประทับใจครับ แล้วอยากให้วันเวลาันั้นเกิดขึ้นอีกครับ
ด้วยรักและเคารพอย่างสูง
น้องเต้ No School Today Pattaya
ผมพูดกับบ้านเช่า รำพันถึงพี่ชาย jodeciวันที่ 2 ธันวาคม 2554 5:50 น.
ผมนั่งอยู่ในอณาเขตบริเวณบ้านเช่าหลังใหม่ กับเนื้อที่ 31 ตรว. มีรั้วเหล็กสีขาวบ้านเรือนแน่นหนา
แต่ไม่เบียดเสียด บ้านเดี่่่ยว ทาวน์เฮ้าส์ โบกปูนและเหล็ก... หน้าบ้าน ผมปลูกพรรณไม้สีเขียว กับกระถาง และต้นพุทธรักษา
ที่เกาะไม้ระเนียด ต้นใหญ่ บางบ้าน ที่หันหา มักวางประดับกระถาง ไม้ดอก ใบไม้ไว้สวยงาม
สอดสีแซมสะพรั่ง ดาวเรืองดาวโรย กุหลาบนานาพรรณ และมะลิ บางบ้านต้นไม้ใหญ่ปกคลุมหน้าบ้าน
ต้นกล้วย หมากพู่หมากเมีย เฟื่องฟ้าทอดกล้านปกคลุมอยู่แน่นหนา ในบางอารมณ์ผมรู้สึกว่า
ธรรมชาติ คือภาพวาด ที่เคลื่อนไหว อยู่ในกรอปฟ้าและพริ้วน้ำ
สายลมหนาวพัดพา ไม่ถึงเย็นยะเยือก วันนี้ผมเข้าบ้านเร็ว อาจเพราะต้องมาเขียนจดหมายถึงพี่ชาย
ผมจิบเหล้ากับพี่รัก ของราตรีนี้ เหล้า-น้ำแข็งก้อน-โซดา-น้ำเย็น-บุหรี่ ผมถือแก้วเหล้าเดินในบริเวณบ้าน
กลิ่นเหล้าระเหยจากลมหายใจ พี่รักจิบเหล้า และจุดบุหรี่เผาเล่น โดยควันไม่ผ่านรูจมูก..
คราบลิปสติก ติดเปื้อนบนเปลือกขอบแก้ว อย่างเจตนา โต้งโยคีกับน้องปุ่น บิดดับกุญแจเครื่องยนตร์
กับกับแกล้มที่ห่อหุ้มมาในถุงพลาสติก (ผมไม่ชอบถุงพลาสติก) ลาบก้อย หมูย่างติดมัน
กุ้งแช่น้ำปลา เคเคถอดเสื้อมองเห็นรอยสัก บนร่างกาย ผมมองอย่างเป็นศิลปะ
และยกดื่มในนาทีต่อมา ผมนิ่งฟังและดื่มอย่างสุขุม และในความเงียบนั้น ผมได้ยินเขาถอนหายใจ
พี่รักบี้ก้นบุหรี่ ควันยังล่องลอยในอากาศ พี่ชายจะเดินทางแล้วหรือ?
พวกเราคุยกัน และเราประสานตากัน สายตาของเรา แฝงรอยยิ้ม ระคนกลิ่นดอกไม้ และกลิ่นระเหยของเหล้า...
ในเฟชบุ้ค บอกวันที่ 3 พี่ชายเตรียมเสื้อผ้ากระเป๋า กล้อง แปรงสีฟัน กับป้าแดง จากบ้านสวนบางแค
ถึงแม่สะเรียงบ้านเกิด...พี่ชายคิดถึงบ้าน คิดถึงแม่ คิดถึงสหายรัก ที่เติบโตมาด้วยกัน จากป.1-ป.6
คิดถึงกลิ่นดิน คิดถึงต้นกล้า เขียวขจี ความคิดถึงเดินทางเร็วกว่าเสียง......(พี่ชายเคยบอกผ ม)
พอตกตอนเย็น นั่งล้อมวงกินข้าวกับแม่ บนระเบียงหน้าบ้าน กับน้ำพริกหนุ่ม ลวกผัก
ป้าแดง จอดอยู่หน้าบ้าน แม่ก็โปรยยิ้ม ถามพี่ชายว่า ลูกเก่งจังเลย..มากมายความคิดถึง มากมายเรื่องราว
ผมกับพี่รักและ no school today pattayaมาส่งพี่ชายตรงนี้
ผมพูดกับบ้านเช่าโดยซ่อนรอยยิ้มไว้หลังแก้วเหล้า
เก็บเรื่องราวให้เต็มกระเป๋า มาฝากน้องด้วยนะ พี่ชาย..............
ขอส่งเพลงนี้ไปกับพี่ชายด้วยครับ
Bookmarks