ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ
no school today pattaya
ฝนขาดเม็ดแล้ว เมื่อคืนตกที้งระยะไม่ห่างกันเท่าไห่ร ฟากขอบฟ้าเกลื่อนกล่นไปด้วยก้อนเมฆสีขาวริ้วทองก่อตั ว
ทะมึนขึ้นไปในนภาสีเขียวคราม สวนหย่อมเล็กๆที่หน้าบ้านนั้นใบไม้ถูกฝนชะล้างฝุ่นละ อองเสียจนสะอาดสะอ้าน
ส่องประกายอยู่ในแสงอาทิตย์ยามเช้า นี่เป็นอรุณรุ่งอันสดใส...
โลกทั้งโลกเบิกบาน และดูเหมือนบรรยากาศจะอบอวลด้วยเสียงพูดคุย เสียงหัวเราะและรอยยิ้ม บ้านผมอยู่ที่สูง
ผมอาจมองเห็นท้องทะเลสีคราม เห็นแม่น้ำหลากไหลลงสู่ทะเล เห็นก้านหูกวางปลีวใสว และหมู่มะพร้าวเรียงราย
บนชายหาด ผมจะต้องกลั้นใจในความน่าพิศวงของโลก และมวลมหึมาของก้อนเมฆ จิบกาแฟโรยควันบุหรี่ รอเวลา
ลูกๆแต่งตัวไปโรงเรียน คือภารกิจของทุกเช้าของผมระหว่างจันทร์-ศุกร์
ยังเป็นเช้าตรู่อันเงียบสงบ ซึ่งสรรพสำเนียงของวันยังมิได้เริ่มขึ้น...ผมยิ้มและ หัวใจเต้นระทึกรัวไม่เป็นจังหวะ อืก
ไม่เกิน 48 ชั่งโมงข้างหน้าแล้วครับพี่ชาย...
การมาของลุงโปรซืส..ผมรำพึงรำพรรณ
Bookmarks