ขอบคุึณมากครับน้องซิกแซกน้องอำไพ.. เรื่องของพ่อยิ่งใหญ่และมหาศาลมากนักครับ..ผมไม่อาจเ อื้อมโน้มน้าวจิตใจใครด้วยวลี คำสอนใดๆทั้งนั้น ยกเว้นบอกเล่าจากความคิดความเห็นส่วนตัว ร้อยเรียงด้วยอ่อนไหวประณีตแล้วจึงกลั่นออกมาเป็นแนว คิดครับ.....บุคคลที่พึงเรียกว่า..พ่อ..นั้นไม่ว่าจะ ต้นกำเนิดจากสภาพและสถานะใด และใช่สักแต่ว่าก่อกำเนิดจากความสุขชั่ววูบชั่วคราวแ บบไม่ตั้งใจ ก็แล้วแต่..เหล่านั้นเรายกเอาไว้เป็นคนละเรื่อง..นั่ นแค่สภาวะการก่อกำเนิด......สิ่ง...ที่จะเปลี่ยนความ ประพฤติความเป็นอยู่และเปลี่ยนจากอิสระชนนั้น ต้องทำมาจากหัวใจ...ด้วยความรับผิดชอบ ด้วยความรัก ด้วยความเอื้ออาทรและห่วงใยในสายเลือดในระยะต่อมานั่ นต่างหาก...จึงจะเรียกว่า พ่อ ได้โดยสมบูรณ์ทุกประการ........
.....อย่าไปเปรียบเทียบ..เพื่อบั่นทอนความตั้งใจอันเ ด็ดเดี่ยวของตัวเราครับ...ไม่มีชนชั้นใด ไม่มีฐานันดรศักดิ์ใด..ไม่มีสภาพผิดเพี้ยนทางร่างกาย ใด....มาหยุดยั้งหรือแบ่งแยกให้แตกต่างในคำว่าพ่อ..ถ ้าจิตใจดวงนั้นๆพร้อมในความเป็น..ผู้ให้ ผู้สร้าง..ผู้ทำ..ผู้นำของครอบครัวแล้วละก็.......พ่ อ..คือคำเรียกและยกย่องถึงความหมายที่ยิ่งใหญ่อันดับ หนึ่งต่อคนในครอบครัวและลูกตัวน้อย...อย่าไปหวั่นถ้า ต้องมีเพียงคำว่า..หน้าที่...ที่ค้ำคอให้เราต้องลุกย ืนเดินหน้าแบบสายตัวแทบขาดกระจาย.....ทำเพื่ออะไรเล่ า..คำตอบน่าจะมีให้คิดเองได้ในฐานะของผู้เป็นพ่อ.... ...แค่นี้คุณก็ยิ่งใหญ่คับฟ้าเมื่อมีดวงตาสองหรือสาม คู่เงยขึ้นฟ้า..พร้อมรอยยิ้มและชื่นชม..สายตาใดเล่าจ ะอิ่มอุ่นเท่าสายตาคนในครอบครัวละครับ..แล้วจะไปต้อง การศักดิ์ศรีบ้าบอ คำชมยกยอปอปั้น อะไรจากใครอีกเล่า..."พ่อ...คนดีที่หนึ่งของแม่ ของลูกตัวน้อยเอย"
Bookmarks