ขึ้นบ้านใหม่ขออวยพรกล่าวกลอนศรี
นับแต่นี้อยู่เป็นสุขทุกสถาน
พ้นพิบัติกุศลนำ พาสำราญ
ทุกวันวานร่มเย็นเป็นความจริง
อยู่บ้านใหม่ขอให้พบสบแต่โชค
ไร้ทุกข์โศกสุขสมใจในทุกสิ่ง
อยู่วิมานบ้านดีมีเกียรติยิ่ง
ลูกชายหญิง บริวาร สำราญเอย
(...ข้าพเจ้าเสียดายนักที่มิได้ไปร่วมงานมงคลขึ้นบ้า นใหม่ของท่านพี่...โอกาสหน้าคงมี..)
รู้สึกอบอุ่นและตื้นตันในมิตรภาพที่พี่ๆเหล่าแม่ทัพม อบให้ครับ
ยากที่จะอธิบาย แต่เป็นความรู้สึกที่ดีสุดๆ ผมมีความสุขมากครับ
ขอบคุณพี่วี สำหรับของฝากจากบางแคครับ
ขอบคุณท่านเจี๊ยบ สำหรับแผนที่ ทำได้ดีมากๆครับ แต่ผมเลี้ยวผิดเอง แหะๆ
(ภาพเคลื่อนไหวฝีมือท่านสวยมากครับ)
ทุกท่านน่ารักมาก ขอขอบคุณพี่ๆอีกครั้งครับ จากหัวใจครับ
..................มันเป็นเรื่องที่น่าเศร้าแต่ก็ป่น ไปด้วยรอยยิ้มไปพร้อมๆๆกัน....เหตุเกิดเมื่อ2สาววัยไ ล่ๆๆกันเกิดนึกสนุกอยากปะลองกำลังกัน....ก็เลยเกิดเห ตุไม่คาดฝัน.....ภาพที่ผมเห็นป้าเหลืองกำลังแซงป้าแด งขึ้นไปป้าแดงก็ตามไปติดๆๆและแล้วด้วยความแรงของป้าเ หลืองผ้าถุงป้าเหลืองเปิดโชว์หว๋อซะงั้นอ่ะ......ป้า แดงทั้งขำป้าเหลืองและก็สงสารป้าเหลืองในเวลาเดียวกั น......ป้าแดงจึงบอกว่าเห็นทีป้าเหลืองต้องเปลี่ยนจา กผ้าถุงมาเป็นกระโปรงเคปบร้าแล้วมั้งอ่ะ..........เร ื่องราวของ2ป้าเหลืองแดงยังไม่จบเท่านี้แน่รอติดตามต อนต่อไป.......
มีคนสงสัยว่าทำไมผมถึงคาดตาป้าแดงเป็นกากบาทแบบนั้น คือผมกลัวแว่นหลุดครับ 5555 ล้อเล่นครับ พอดีไปเห็นรูปรถแข่งในสนามในยุคนั้นเขาทำกันเลยคิดบ้ าๆบอๆเอามาคาดบ้างแค่นั้นเองเหมือนเวลาเราออกรบก็คาด หัว แต่สืบเนื่องจากผมต้องเปลี่ยนรถกระทันหันด้วยครับเนื ่องจากทางเพื่อนๆคะยั้ยคะยอให้เอาป้าแดงมาซึ่งผมก็เล ยตามใจ(แต่ถ้าไม่ได้เอาป้าแดงไปก็จะเสียใจมากๆ)และตอ นนั้นมันก็จะ18:00น.แล้วเลยก็ต้องทำเวลากันหน่อย แต่ปรากฎว่ารถติดมาก ป้าแดงกับจ่าจืดต้องรีบออกเดินทางไปรับน้องมะลิที่วิ เศษไชยชาญ ออกทัพครับ...
แต่ผมไม่กลัวครับ...ไม่ว่าสถานการณ์จะเลวร้ายอย่างไร พร้อมจะเดินทางไปจนแสงสุดท้ายของวันหมดไปครับ
Bookmarks