ผมแฟนของผมและทุกคนที่อยู่ในกลุ่มของพวกเรา อยู่ในวัยฉกรรจ์นิยมชมชอบ การออกมาใช้ชีวิตกลางแจ้งเหมือนกัน เราจะออกเดินทางทุกที่ตามโอกาสอำนวย เราอยากจะไปที่ไหนก็ได้ที่ออกไปเห็นพื้นฟ้ากว้างใหญ่ มองเห็นทิวเขาทอดยาวสุดสายตา หลายครั้งที่พวกเราแบกเป้หลังที่อัดแน่นด้วยของยังชี พต่างๆ ตะลอน ๆ ไปกับรถคันโปรดและคนรู้ใจ พักแรมตามราวป่า ในถิ่นกันดานและเป็นสุขกับความยากลำบากที่ได้รับระหว ่างการเดินทาง
ทุกครั้ง เมื่อการเดินทางสิ้นสุดลง เรากลับมาด้วยความอ่อนเปรี้ย เหนื่อยล้า แต่ก็ได้รับบทเรียนลำค่า และประสบการณ์มากมายที่ไม่สถาบันความรู้แห่งใดจะให้ไ ด้เป็นรางวัล "การเดินทาง" สอนให้เรารู้จักความอดทน สอนให้เราตะหนักรู้และเคารพในความยิ่งใหญ่ของการเดิน ทาง สอนให้เข้าใจความหมายของมิตรภาพ และคนที่เรียกว่า "เพื่อน" และการให้ที่มีความหมายว่างมันมีค่ากว่าการหยิบยื่น
มีคนเคยบอกว่า...... หากเราไม่แสวงหา เราจะไม่มีวันได้ในสิ่งที่เราต้องการ หากเราไม่หาคำตอบ เราก็จะไม่หายสงสัยในคำถาม และหากเราไม่พยาม เราก็จะไม่มีวันประสบความสำเร็จ! เช่นกัน หากนักเดินทางไม่ออกเดินทางก็จะไม่มีวันได้พบเจอสิ่ง แปลกใหม่ หรือกำไรให้กับชีวิตเลย ระยะทางที่แสนยาวไกลไม่ใช่อุปสรรคในการเดินทาง ตัวเลขของหลักกิโลที่บอกระยะทาง มันก็เป็นเพียงตัวเลขเท่านั้น สำหรับผู้ที่รักในการเดินทางแล้ว ไม่มีคำว่าใกล้หรือไกล การเก็บเกี่ยวเรื่องราวดีๆ ระหว่างทาง ก่อนจะไปให้ถึงจุดหมาย คือสิ่งที่สำคัญ สำหรับการเดินทางในแต่ละครั้ง เพราะการออกเดินทาง ไม่ใช่แค่การจะไปให้ถึงปลายทางเท่านั้น มันมีอะไรที่มากกว่า ระยะทางที่เราได้ผ่านพ้นไปในแต่ละกิโล หากเรารู้จักที่จะมองหาในสิ่งที่ดีๆ รู้จักที่จะเก็บเกี่ยวสิ่งดีๆ ที่ไม่ใช่แค่วิวสวยๆ เราก็อาจจะได้อะไรมากกว่าการเดินทาง และจะทำให้การออกเดินทางในแต่ละครั้งมีความหมาย และกลายเป็นความทรงจำดี ๆ ที่อยู่ในบันทึกการเดินทางของเราตลอดไป
สุดท้ายนี้ ผมอยากจะบอกว่าคำพูดของผม "อาจจะสุดเชย แต่มันมีค่ามหาศาลทางความรู้สึก"
Bookmarks