ดูรายนะเอียดส่วนตัว
ดูกระทู้ตอบทั้งหมด
ดูกระทู้ ทั้งหมด
Ignore This Member
ดู Albums ทั้งหมด
ข้อความส่วนตัว
View Friends
ดูบทความ
View Blog Entries
หวัดดีครับคุณเมย์ เปิ้ลครับ เด็กปากช่องครับแต่เด่วนี้อยู่สุพรรณฯครับ
ปล.ยังขึ้นเมืองย่าบ่อยๆอยู่ครับถ้ามีเวลา ยินดีรู้จักครับบางทีอาจได้พบกันบ้างครับถ้าขึ้นไปนะ (รถสวยนะ)
หวัดดีครับคุณเมย์ เปิ้ลครับ เด็กปากช่องครับแต่เด่วนี้อยู่สุพรรณฯครับ
ปล.ยังขึ้นเมืองย่าบ่อยๆอยู่ครับถ้ามีเวลา ยินดีรู้จักครับบางทีอาจได้พบกันบ้างครับถ้าขึ้นไปนะ (รถสวยนะ)
Ans. 6.สวัสดีครับน้องตั้งเพชรบูรณ์ ผมเคยไปนอนที่เขาค้อ แล้วก็ตัวเมืองครับ หนาวนี้คุณเกด (ผบ.) อยากไปดูคอนเสิร์ต OVC. หากมีโอกาสคงได้เจอกันครับ มาเมืองย่าโม อย่าลืมกริ๊งกร๊าง ครับ
ยินดีต้อนรับทุกท่านด้วยไมตรีจิตครับ...
Ans. 7.สวัสดีครับดาบเปิ้ล เช่นกันครับมิตรภาพระหว่างพี่น้องไม่จบแค่นี้แน่นอนค รับ
ปูเสื่อรอ.....ตอนต่อไปข้อความดั้งเดิมโดยคุณ mazda club thailand
ข้าง ซอย เอมแบ็ค ชัว เคย เหน 55
ว่างๆ ค่อย คุย กัน ครับ พี่
เขียนดีนี่เมย์ อ่านแล้วนะ คือผมไม่ได้เป็นนักเขียนที่ดี แต่ผมเป็นนักอ่านที่อ่านเรื่องราวของพี่น้องของเราแล ้วจินตนาการตาม ขออนุญาติเติมให้นิดนึงคือว่า การเล่าเรื่องแบบนี้ต้องเป็นคนที่มีประสบการณ์ในการอ ่านมามาก รู้จักดึงอารมณ์ของผู้คนให้คล้อยตาม พอจะถึงไคลแม๊กก็ผ่อนหรือไม่ก็กระชากความรู้สึกไปเลย ว่า แล้วยังไงต่อครับ เขียนอีกนิดน่า อะไรแบบนี้ แต่อ่านแล้วได้ความสนุกสนานอยากจะลุ้นตาม อันนี้ชมจากใจครับ
เวลาที่เขียนถึงเรื่องราวของนางฟ้า สิ่งที่เน้นให้น้องฟ้ามีชีวิตชีวาก็คือต้องเขียนถึงค นใกล้ตัวให้รู้ว่าเขามีอิทธิพลเป็นอย่างมาก คือเขียนถึงน้องเกดเพราะว่าเขามีส่วนเป็นอย่างมากในก ารให้กำลังใจเราในการทำรถ เห็นความเปลี่ยนไปของน้องฟ้าและก็เป็นคู่ทุกข์คู่ยาก ตลอดกาล เขียนถึงช่างที่ทำรถ เขียนถึงคนช่วยหาอะไหล่ ขียนถึงตัวระครรอบๆตัวที่ทำให้เรามาำกลขนาดนี้แล้วก็ เล่าความรู้สึก กลิ่นอายของความรักที่รายล้อมตัวเราผ่านคนที่มองเห็น น้องฟ้า
จากนั้นก็เล่าให้พี่น้องเห็นว่าน้องฟ้ามีชีวิต เวลาที่เราคิดว่าเขาคือรถ เราก็เขียนถึงเหล็กที่มีล้อ แต่เวลาที่เขาเขียนถึงน้องฟ้า เราก็จะเห็นเขามีชีวิตชีวามากกว่ารถครับ
ผมยังติดตามอ่านเรื่อยๆเหมือนพี่น้องของเราทุกคนครับ ^^
capella_man (18-05-2015), no school today pattaya (27-09-2012), yuhoo02 (23-09-2012), ดาบเปิ้ล (23-09-2012)
Ans. พี่ freekick สวัสดีครับ เอาหมอน ผ้าห่มแล้วนึกภาพตามได้เลยครับ ตอน 3 กำลังเริ่มแล้วครับ
พี่ A'nub Seran เคยเห็นนางฟ้าแล้วเธอคงยังไม่ได้สบตาพี่นะครับ ไว้ดูเธอแต่งตัวเสร็จนะครับ สะท้านเมืองย่าโมแน่นอน
พี่ วี ครับ ดีใจครับที่สหายให้การต้อนรับ นางฟ้า ผม และน้องเกด อย่างอบอุ่นและเป็นกันเองครับ
ส่วนเรื่องของ นางฟ้า ตอน 1,2 เล่าจากเรื่องจริงไม่ต้องผ่านจอ (ผ่านใจ) แทนครับ ส่วน ตอน 3 เริ่มวินาทีนี้เลยครับ.......
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย mazda club thailand : 24-09-2012 เมื่อ 02:38
8 แรงเมืองย่าโม ตอน3 "พานางฟ้าแนะนำตัว-เธอไม่สบาย"
หลังจากได้สู่ขอนางฟ้า ญาติผู้ใหญ่ฝ่ายหญิงมองเธอครั้งสุดท้ายด้วยความอาลัย และเธอเองก็ค่อยๆปล่อยมืออย่างช้าๆ อดที่จะน้ำตาคลอเสียไม่ได้
ผมสัมผัสเธอเบาๆแล้วปลอบเธอด้วยความเข้าใจความรู้สึก ว่าการผลัดพรากนั้นไม่อาจเรียกคืนกลับมาได้เลย หลังจากที่เธอซับน้ำตาอยู่ครู่ใหญ่ ผมก็ได้จูงเธอ
ประคองออกมาอย่างช้าๆ ผมสังเกตุเห็นเธอมองที่กระจกส่องหลัง คงเหลือไว้แค่รอยเท้าของเธอ ที่เจ้าของเดิมปล่อยเธอยืนตากแดด ทนฝน มานับสัปดาห์
และเป็นผมกับน้องเกดนี่เอง ที่มากางร่มให้เธอ และเราทั้งสองก็รู้สึกว่าเราจะไม่ปล่อยให้เธอต้องยืน ตากฝนเพียงลำพังอีกต่อไป...
และไม่นานผมและน้องเกดพร้อมคุณพ่อของผมได้จูงมือเธอม าที่บ้านสวน เป็นบ้านของคุณพ่อและคุณแม่ของผมเอง "ยินดีต้อนรับสู่บ้านใหม่จ้าลูกสาว"
เสียงคุณแม่ของผมกล่าวต้อนรับเธอ มองเธอด้วยความเป็นห่วง "น้องไม่สบายหรือเปล่าลูกเมย์ มอมแมมหมดเลย ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนดีมั๊ยลูก?"
ครับแม่น้องเค้าตากแดด ตากฝนมาร่วมจะ 50 ปีแล้วครับ เดี๋ยวผมกับเกดจะพานางฟ้าไปหาหมอเองครับ หลังจากที่ผมเช็ดหน้าเช็ดตาให้นางฟ้าแล้วก็ปฐมพยาบาล
ให้เธอเบื้องต้น (ผมเองและน้องเกดเป็นอาสาสมัครกู้ภัยมูลนิธิ ฮุก31) ก็ได้นำเธอไปหาหมอ ระหว่างทางที่จูงนางฟ้าสังเกตุได้ว่าที่เบาะนั่งของเ ธอเจ้ามดแดงเล่นงานเธอกับน้องเกด
(ผมเป็นคนขับรถจูงเธอส่วนน้องเกดเป้นคนประคองเธอมา) น้องเกดได้สนทนาทางวิทยุสื่อสารกับผมตลอดทางเพื่อเฝ้ าระวังอาการของเธอที่อาจจะทรุดลงได้
แล้วก็เป็นเหมือนที่ผมคิดไว้ไม่มีผิด นางฟ้าถูกรถกระบะเฉี่ยวชน ผมรีบจอดข้างทางด้วยความตกใจ! เป็นอะไรมั๊ยเกด "ไม่เป็นไร รีบไปดูนางฟ้าเถอะ"
ผมรีบสำรวจร่างกายของเธอทุกส่วน เกด! ผมอุทานขึ้นมา "ขานางฟ้าผิดรูป" ด้วยใบหน้าตกใจของน้องเกดกลัวว่าอาการจะยิ่งทรุดหนัก ผมบอกน้องเกดว่า "ไม่เป็นไร แค่ฝาตบมันหลุด
กลิ้งกุเล๊งๆ วงกลมๆ ไปปะทะกับรถกระบะ มันผิดรูปเดี๋ยวหมอเค้าดัดได้หน่า ดีซะอีกที่รถกระบะไม่หักหลบไปปะทะกับรถทัวร์ ครานี้หล่ะน้องนางฟ้าคงตกเป็นจำเลยที่ 1 แหง่ๆ"
ผมใช้เวลาในการพานางฟ้ามาหาหมอ (ป๋าเล็ก) ช่างซ่อมประมาณครึ่งชั่วโมง "ถึงมือหมอแล้วนางฟ้า"
"ป๋าเล็ก" ชื่อของชายร่างเล็ก สูงประมาณ 150 เซนติเมตร ผิวดำแดง นัยตาดุ เสื้อคอกลมเก่าๆกางเกงขายาว เปื้อนๆคราบน้ำมัน สไตล์ช่างซ่อมรถยนต์
จากการบอกเล่าของ "พี่วุด" ชายล่างอ้วนสมัยขับเวสป้าด้วยกัน "ลองมาให้ป๋าเล็กดูอาการให้ซิ แน่ไม่แน่ลากมาวันเดียวเครื่องติดอ่ะคิดดู" ผมนึกกวนในใจเล่นๆ "ไอ้ที่ลากมา
มันแค่ไม่ได้เติมน้ำมันหล่ะกระมัง" แค่ให้เด็กในร้านหิ้วแกลลอนไปซื้อน้ำมันอ่ะโด่.. หลังจากที่ผมได้แนะนำตัวแล้วเล่าอาการโน่นนี่นั่น ให้ป๋าเล็กฟัง แก่ให้เด็กในอู่เปิดฝากระโปรง
สายตาที่ดู ดุ กวาดไปรอบๆห้องเครื่อง พร้อมประโยคสั้นๆ "เดี๋ยวเช็คให้" ปิดฝากระโปรง แล้วก็เดินกลับไปดูผู้ป่วยรายอื่นต่อ ผมกับน้องเกดวันนี้ก็ได้แต่มองหน้ากัน เผอิญเห็นรูปภาพ
"ป๋าเล็ก" ก็ได้คำตอบว่า เป็นทหารเก่านี่เอง พร้อมกับบอกนางฟ้าว่าอย่างน้อยก็ตรวจตราอย่างละเอียด แน่นอนงานนี้ ยกมือสวัสดีป๋าพร้อมกับขอดูคนไข้คนนี้เป็นคนไข้พิเศษ นะครับ
ใช้สิทธิรักษาของผมเอง...ประกอบกับสายตาของนางฟ้าเหม ือนจะบอกว่าให้มาเยี่ยมบ่อยๆนะ เรื่องราวตอน 4 (วินาทีใกล้สูญเสียนางฟ้าใกล้เข้ามา) ที่นี่........
เด็ดมากให้น้องเกดควบคุมแล้วพี่เมย์ขับเคลื่อน เจ๋งมาก ^^
ขอบคุณครับพี่วี
8 แรง เมืองย่าโม ตอนที่ 4 "วินาทีใกล้สูญเสียนางฟ้าใกล้เข้ามา"
ในระหว่างที่นางฟ้าอยู่ในความดูแลอย่างใกล้ชิดของคณะ แพทย์ ด้วยความเป็นห่วงของผมและน้องเกดด้วยภาระจากงานประจำ ก็อดเป็นห่วงมิได้จึง
โทรมาสอบถามทางคณะแพทย์อยู่เป็นเนื่องๆเกี่ยวกับอากา รของนางฟ้า และในเย็นวันนั้นผมและน้องเกด ขออนุญาตทางคณะแพทย์เข้าเยี่ยม ได้สอบถามถึงอาการ
ซึ่งได้คำตอบว่า "ขณะนี้อาการของคุณนางฟ้าม่านตามีการตอบสนองดีกว่าเม ื่อวานมาก ไม่มีภาวะแทรกซ้อนทางกระแสเลือด (เปลี่ยนของเหลว) ช่วงนี้หมอ (ป๋าเล็ก)
ขอดูอาการอีกซักวันสองวันหากอาการดีขึ้น หมออนุญาตให้กลับบ้านได้ไม่มีอะไรที่น่าเป็นห่วง" หมอขอตัวนะ มีคนไข้รอตรวจอีกเยอะเลยตามสบายนะ "ขอบคุณครับหมอ"
"ขอบคุณค่ะ" ผมและน้องเกดยกมือไหว้ พร้อมกับรอยยิ้มของอดีตทหารเก่า แล้ว (ป๋าเล็ก) เดินหันหลังไปดูคนไข้รายอื่นต่อไป ผมกลับไปมองนางฟ้าดูจากแววตาที่สื่อสาร
ก็พออ่านใจออกว่าเธอดีใจที่กำลังจะได้กลับบ้านแล้ว
สองวันต่อมาช่วงบ่ายทางคุณหมอก็อนุญาตให้นางฟ้ากลับบ ้านได้ ผมดีใจมากที่จะได้พาเธอไปดำเนินการเปลี่ยนชื่อ ชื่อสกุลใหม่ (ไปขนส่งจังหวัดนครราชสีมา)
"ถึงแล้วนางฟ้า" ผมบอกเธอแล้วก็พาเธอกรอกประวัติส่วนตัว พร้อมให้เจ้าหน้าที่ขนส่งบันทึกข้อมูล พร้อมเปลี่ยนคำนำหน้านามให้เธอใหม่ (เปลี่ยนแผ่นป้ายทะเบียน)
แล้ววินาทีที่ใกล้สูญเสียนางฟ้าก็มาถึง "ขอโทษนะค่ะ รถของคุณ ทางเราเช็คข้อมูลรถ ปรากฎว่าเลขเครื่อง เลขตัวถัง ตรงกับคันที่อยู่ที่กรุงเทพ ยังไงจะขอทำหนังสือไปตรวจสอบข้อมูล
กับทางขนส่งที่กรุงเทพก่อนนะค่ะ " สิ้นสุดเสียงของเจ้าหน้าที่ ประกอบกับผมได้คืนแผ่นป้ายเดิมไปแล้วด้วย หน้าสมุดคู่มือจดทะเบียน มีตรายางสีแดงประทับ "ทะเบียนระงับ"
สีหน้าของผมเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด มองไปที่นางฟ้าซึ่งยังไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเหตุการณ์น ี้ ผมได้แต่นึกในใจ "ใกล้ถึงเวลาสูญเสียเธอไปจริงๆหรือเนี้ย!" อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิดเพื่อที่จะได้เธอกลับมา
ไม่ว่าจะอย่างไร ในตอนที่ 5 "วิกฤตที่แขวนบนเส้นด้าย"
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย mazda club thailand : 26-09-2012 เมื่อ 00:15
๕๕๕ แอบดูเธอมานานครัน ครับ
ผมชอบอ่านครับเรื่องราวความรักของพี่กับนางฟ้า ยาวดีลุ้นไปด้วยยิ้มแป้นไปด้วยครับ
น้องเองก็คิดเช่นนั้นครับพี่ชาย
...แล้วเส้นทางของมาสด้า ก็พาให้เรามาพบกันที่บ้านหลังนี้....
กฎการส่งข้อความ
ตอบ-อ้างอิงข้อความ
Bookmarks