[SIZE=4]ก่อนอื่นขอกราบสวัสดี พี่น้องชาวมาสด้าทุกท่าน
และขอฝากเนื้อฝากตัวเมียน้อย....เอ้ย! มาสด้าน้อย เป็นน้องใหม่ในบ้านแสนจะอบอุ่นหลังนี้อีกคัน
ผมอยู่สระบุรี รถคันนี้ของผมเป็น m1300 เกิดเมื่อปี 1985
ซื้อมาในราคาที่สูงในระดับนึง แต่สภาพเห็นแล้วต้องเกาหัวยิก ๆ เลยหละ สภาพไม่เหมาะกับราคาเอาซะเลย
ผมซื้อจากป้าที่อยู่ใกล้ ๆ ที่ทำงานเขาขายให้ อายุป้าแกตอนนั้นก็ประมาณ 59 ปี อีก 10 กว่าวันอายุแกก็จะ 60 ปีแล้ว
แกเดินไม่ค่อยไหว และไม่สามารถขับมันได้แล้วแกก็เลยประกาศขายรถคันนี้ ตอนผมไปติดต่อขอซื้อ
แกเล่าประวัติรถคร่าว ๆ ให้ฟังว่าแกเคยทำงานบริษัทอยู่ที่เชียงใหม่ และเห็นรถคันนี้ ใช้รถคันนี้ตั้งแต่สมัยยังสาว จนแกลาออก
บริษัทก็ยกรถให้แก แกก็เอามาขับขายข้าวแกงอยู่หลายปี ที่แกขายให้ผมเพราะ พักหลัง แขน ขา หู ตา แกไม่ค่อยดี ขับรถไม่ไหวแล้ว
(ก็น่าจะจริงอยู่นะ รอบคัน มีรอยขีด ข่วน เต็มไปหมด)
นี่เป็นประวัติสั้น ๆ ก่อนที่ จะมาเป็นเมียน้อย....เอ้ย! มาสด้าน้อย ของผม
ผมหลงรักมาสด้ามานานแล้วครับ เขาเล่าประวัติรถเป็นยังไงความเป็นมาจากที่ไหน ผมไม่ได้สนใจเท่าไหร่
เพราะเราก็ไม่ได้ไปอยู่กับเขาตลอดเวลา จริง-เท็จ อย่างไรเราไม่รู้ แต่ที่รู้ผมชอบมาสด้า และก็ชอบมานานพอสมควร
แต่เพิ่งมาศึกษาว่า เขาแต่งกันอย่างไร อะไหล่ ซื้อที่ไหน ถ้ารถพังทำยังไง ก็ประมาณเกือบสองปีเห็นจะได้
และก็ได้อ่านบทความจากบ้านหลังนี้ยามว่างเป็นประจำ บางบทความก็ ฮาสุด ๆ
บางบทความก็อ่านด้วยดูด้วยแล้วอึ้งไปเลย ว่าทำไมเค้าทำรถได้สวยและอลังการกันขนาดนี้
เมื่อตาดู หูฟัง สมองคิด ก็ทำให้จิตใจอยู่ไม่เป็นสุขเลย ทำให้เกิดจินตนาการไปต่าง ๆ นานา
ว่ารถเราน่าจะเป็นอย่างนั้นน่าจะเป็นอย่างนี้ หรือน่าจะเป็นอย่างที่เราคิดจินตนาการดี และตั้งอยู่ภายใต้กรอบความคิดที่พอเพียงด้วย
หนทางพิสูจน์มาสด้า.....เอ้ย ม้า กาลเวลาพิสูจน์ใจ
อ้าว.........ลืมแนะนำตัว ผมโจ้ครับ ดีใจที่ได้เดินทางมาเจอะเจอบ้านหลังนี้ที่แสนจะอบอุ่ นครับ[/SIZE
]
อะไรที่ผมทำได้ผมก็จะทำ แต่อะไรที่ผมทำไม่ได้ผมก็จะพยายามทำ
Bookmarks