เพียงฉันอาจมั่นคงกว่า
ที่เปลี่ยนความเหว่ว้ามาเป็นเพื่อนได้
เก็บความงามในความเหงาเอามาประดับใจ
ค้นหาความหมายจากใบไม้และหยาดน้ำค้าง
ก่อนหลับนับดาวในยามค่ำคืน
ลืมตาตื่นคืนจันทร์กระจ่าง
แวะพักทักทายแมกไม้รายทาง
ชีวิตจึงไม่มีที่ว่าง ให้กับความอ้างว้างเดียวดาย
Bookmarks