มากกว่าคำว่าเสียใจ...กับการจากไปอย่างไม่มีวันกลับข อง...โหน่ง...หริภุญชัยคลับ ลำพูน
วันที่ 1 พฤษภาคม 2550 ปีนี้ เศร้ากว่าทุกปีที่ผ่านมา กลุ่มหริภุญชัยคลับ ถือเอาวันที่ 1 พฤษภาคมของทุกปี จะต้องเป็นวันที่พวกเรา ออกทริปกัน ปีนี้ก็เช่นกัน ชาวหริภุญชัยคลับมีโครงการที่จะทำเพื่อสังคมลำพูนร่ว มกัน ก็คือโครงการแบ่งปันน้ำใจพี่ให้น้อง ครั้งที่ 1 ที่หมู่บ้านแม่สะแง๊ะ ต.ทากาศ อ. แม่ทา จ.ลำพูน พวกเรานัดเจอกัน 07.30 น. ที่พิพิธภัณฑ์ชุมชนเมือง เทศบาลเมืองลำพูน เพื่อออกเดินทาง ทริปครั้งนี้พวกเราไปกันทั้งหมด 19 คน ขี่มอเตอร์ไซย์และมีรถจิ๊บ เซอร์วิส 1 คัน ขาไปพวกเราเดินทางโดยสวัสดิภาพทั้ง 19 คน แต่ขากลับพวกเรากลับกันมาเพียง 18 คนเท่านั้น
เพราะทุกอย่างเป็นอุบัติเหตุที่ไม่มีใครคาดคิดคาดฝัน จะให้มันเกิด ไม่มีใครอยากให้มันเป็นอย่างนี้เลย... ขากลับ โหน่งนั่งรถจิ๊บมากับตั้มและน้องต่อ เพียงอีกโค้งเดียว ตลิ่งเดียว ก็จะถึงที่พวกเราที่ขี่มอเตอร์ไซด์รอและมองดูอยู่ แต่...สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น รถจิ๊บเบรกไม่อยู่ พุ่งลงตลิ่งข้างทาง เทคนในรถทั้งหมดลง พวกเราที่เห็นเหตุการณ์รีบวิ่งไปช่วยเพื่อน เสียงตอบรับของตั้มกับน้องต่อยังอยู่ แต่....โหน่ง...เงียบ...พวกเรารีบพาทุกคนส่งโรงพยาบา ลที่ใกล้ที่สุด...แต่ยื้อชีวิต...โหน่ง...ไว้ไม่ได้. ..โหน่งไม่รอคุยกับพวกเรา...โหน่งไม่คุยกับพวกเรา... ไม่ยิ้ม...ไม่หัวเราะกับพวกเราอีกแล้ว...ตลอดไป
พวกเราได้เสียเพื่อนที่ดีที่สุดไปหนึ่งคน คนที่คอยสร้างเสียงหัวเราะให้กลุ่มเรา คนที่ไปไหนไปกันทุกที่ ที่พวกเราออกทริปกัน คนที่มาประชุมกลุ่มเป็นประจำ คนที่คอยประสานงานกับคนในกลุ่มตอนมีงาน คนอ้วน ๆ กลม ๆ ขาว ๆ คนสนุกสนาน คนๆนี้ ไม่มีให้เห็นอีกแล้ว พวกเราทุกคนเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น มากกว่านั้น... มากกว่าคำว่าเสียใจ... พวกเราจะไม่ลืมวันนี้วันที่ 1 พฤษภาคม ของทุกปี จะเป็นวันไว้อาลัยแก่เพื่อนของเรา... ขอให้โหน่งไปสู่สุคติ…
em89
Bookmarks