[media="200,80,yes,rm"]http://yasinee53.googlepages.com/Arawan_Mor21.wma[/media]
เอราวัณ - ม. 21
ฉันจนไม่มีคนมองเห็น
จึงก่อกรรมทำเวรด้วยจำใจ
ความหิวไม่เข้าใครออกใคร
ฉันโหดร้ายเพราะฉันไร้เงินตรา
จับปืนยืนรอเวลาสอดส่ายสายตาหาเหยื่อ
ปล้นเขาเอาเงินมาจุนเจือลูกเมียที่ยังหิวโซ
ค่ำคืนฉันยืนอยู่เดียวดาย
จุดมุ่งหมายของฉันนั้นคือเงินเป็น
สิ่งเดียวที่นำความเพลิดเพลิน
ฉันย่ำเดินด้วยรองเท้าเช็คโก
เสื้อยีนส์สีดำมอซอคู่ใจท่องไปจนไก่โห่
หวังจะเลี้ยงลูกน้อยจนเติบโต
ส่งเสียให้เจ้ามีวิชา
เปรียบดังค้างคาวราตรีโ
ฉบบินหลายปีนานมา
รอดพ้นกฎหมายทุกครา
อนิจจาเหมือนยิ่งได้ใจ
บาปกรรมนั้นคงตามทัน
วันนั้นฉันฆ่าคนตาย
ปล้นเขาเขาขืนขัดใจ
ฉันจึงถูกล็อคไว้ในทันที
*ข้าแต่ศาลคดีที่เคารพ
ฉันขอพบลูกเมียด้วยอาลัย
จะสั่งเสียพร่ำสอนไว้ก่อนตาย
เจ้าจงพับถุงขายไว้ซื้อกิน
กอดลูกน้ำตาไหลริน
แว่วยินลูกน้อยร้องจ้า
เจ้ายังไม่เข้าใจดอกหนา ว่าพ่อโดนมาตรา21
*(ซ้ำ)
เจ้ายังไม่เข้าใจดอกหนา ว่าพ่อโดนมาตรา21
Bookmarks