..ขอบคุณเชียงใหม่ สิ่งที่ได้มาให้อะไรมากมาย ไม่ได้เเท้หมด เเต่มีขี่กับคนอื่นบ้าง...

[COLOR="#FF0000"]เกริ่นเลย
ชีวิตตอนเด็ก บ้านอยู่ต่างอำเภอ วันนั้นเข้าเมืองตรังผมไม่สบายพ่อพาไปหาหมอ มองริมถนนหารถสิบล้อเพราะชอบ ใครบ้างไม่รู้เหมือนผม เห็นสิบล้อเเล้วดีใจเพราะยังเด็ก มองไปเรื่อยๆๆข้างหน้า รถอะไรวะ หลายสีวะหลายคัน จากระยะใกล เหมือนเอาเรือมาทำ ชอบมาทันที ถามพ่อทันใด คำตอบคือไม่รู้ ได้เเต่จำ จนทุกวันนี้ยังจำได้เลือนๆภาพเก่าๆ
จนมาวันนึงสิ่งที่ย้อนขึ้นมาอีก ใครจำได้เหมือนผมบ้างไม่รู้ มีโฆษณาเเนวอินเดียเเต่เป็นของไทย คนอินเดียขี่รถหลายๆสี มีพ่วงด้วยมีสาวซ้อนมีหลายคันมาก เพลงโฆษณาก็ตลกมาก จนทุกวันนี้ยังไม่รู้ว่าโฆษณาอะไร เเต่สิ่งนั้นทำให้ผมรู้จักคือคำว่าเวสป้า เพราะได้ถามพี่ชายว่ารถอะไร ไม่เคยคิด ไม่เคยนึกไรเลย ว่าอยากมี เงินไปเรียนก็20บาทต่อวันมัธยม ใครอยากฝันละ เเต่ยังจำภาพที่อยู่ในสมองเสมอ มัธยมปลายเริ่มรู้มากขึ้น ขอเเม่ โดนด่ากลับมา ขอพี่ชายว่าให้ดูให้หน่อยพี่ว่าเเพงมาก เเละมันคือรถเก่า พังเเล้วเอาที่ใหนซ่อม ตอนนั้นมันก็จริงยังไม่รู้อะไรมาก รุ่นยังไม่รู้จักเลย จำใจยอม คว้ามีโอตัวเเรกมายิ้มใหญ่เลยกว่าจะได้เพราะจองนานมา ก ได้มาพาสาวซ้อนเท่ร์ไปอีกเเบบ เเต่พอได้มาเรียนเชียงใหม่
...นี้เหละครับ เห้ยนี้ก็เวสป้านั้นก็เวสป้า เยอะจังวะ.... อูยๆๆๆๆๆๆมีสาวขี่ด้วยเจ๋งวะ.... สาวมันเชิดจริงๆๆ คิดไป... อยู่หอพักในมหาลัย ถามเพื่อนชาวเหนือเลยครับ มันก็พาผมไปดู หลายที่มาก ราคาโหดมาก เก็บเงินไว้เลยได้ราคา64No-Bookมาขี่เเต่ก็พอใจ นั้นคือก้าวที่ผมเข้ามา เเละก็เริ่มเข้ากลุ่มกับพี่เขาในมหาลัย เริ่มรู้จักคนอื่นที่บ้าเวสป้าจริงๆ เเต่คันที่จะให้ดูไม่ใช่คันเเรก คันเเรกมันพาผมไปหลายจังหวัดเลยในภาคเหนือ เเต่มันคือตัวดึงผมเข้ามา เริ่มมีไอดีเล่นเวป กว่าจะมีไอดีถาวรได้ ลืมบ้างสมัครใหม่บ้าง จนคิดในใจเข้าเเบบนี้บ่อยๆๆ เเล้วมาสมัครใหม่ทุกวัน เหนื่อยจริงๆ เลยจดเลยงานนี้กระดาษโน็ตเเปะเอา เลยคิดในใจว่าชื่อไรดี อันสุดทายเเล้วมันคงปลายทางเเล้วละ อืมเลยได้มา เพราะคิดไม่ออกจริงๆว่าชื่อไร
สิ่งที่กลัวที่สุดเลยในตอนนี้ ครอบครัว ทุกวันนี้ที่บ้านยังไม่มีใครรู้เลยว่าผมมี 3 คันกับรถเก่าไม่ใช่เวสป้าหมดนะ อย่าเข้าใจผิด
ไม่สามารถเอากลับบ้านได้ เพราะเขาเคยห้ามจนกระทั่งถ้ายุ่งเกี่ยวกับรถโบราณจะไ ม่ส่งเรียน เพราะกลัวเอามาซื้อรถ เเต่มันก็เงินออมนิ
เเต่อธิบายไม่ได้ คงมีคนเหมือนผม ทุกวันนี้ผมต้องจากลารถผมไปอีกหลายปีใครบ้างไม่อยากจ อดไว้ที่บ้านตัวเอง เเต่ก็ดีใจมีพี่คนนึงที่รักรถ ให้ผมฝากรถในโกดังกับรถเเกได้ตลอดไม่ว่าจะกี่ปี จนกว่าผมจะเรียนจบกลับไทย ให้ผมพร้อมบอกทางบ้าน เมื่อจบมีงานทำ เรื่องนี้คงไม่ใช่เรื่องใหญ่ ขอบคุณพี่เขาอีกทีที่ให้จอดกับรถที่มีเป็นร้อยคัน ยอมให้ผมจอดด้วย อยากเอ๋ยชื่อขอบคุณ..จากใจ
เงินออม ก็หาของได้ไม่มาก นะครับ ใครจะว่าลาวก็ช่างนะครับ ผมไม่ค่อยอยากเหมือนใคร ไม่เเคร์เท่าไร มีขี่ก็ดีจะตายอยู่เเล้ว

คันนี้เป็น 1963 ทั้งเครื่องเเละตัวบอดี้นะครับ กว่าจะหาสักคันเป็นชื่อเราได้ เหนื่อยเเล้วยังต้องฟลุ๊คด้วยนะสำหรับผม....[/SIZE][/SIZE]

- ลายเซ็นต์ปิเนียม สภาพที่เห็น บวกชอบ

- หงอนgsสภาพ น่ากลัวมาก มันไม่เรียบติดบังโคลน เเต่ก็ใส่ไปไม่สนใจใคร

- เคยมี siem กลางไม่เคยเเกะ ดันขายไป เลยใส่เท่าที่ได้ เสียใจเหมือนกัน

- ไมล์ปัจจุบันยังขึ้นเหมือนปกติ ไม่เคยเเกะเลย ไม่กล้าเกิน80 กลัวไมล์พัง

- หมดกับดาวเยอะจริงๆของเเลมเขา ไปเจาะทำไมนะ

- ไฟท้ายตอนเอาไปปัด ดันลืมเก็ปไฟท้ายมารู้อีกทีช่างมันใส่เลย เเปลกดี จะได้ไม่เหมือนกัน

- ขาเบรกสั้นเเท้ของรุ่นอื่น

- ก็ไม่ได้อยากใส่ 2ล้ออะใหล่นะครับ เเต่แปลกดี เเต่ปกติขี่ก็เอาออกนะ กลัวเขาหาว่าล้อคงรั่วบ่อย...

- สปริง เเน่นๆ

- ได้เท่านี้เหละ

ขอบคุณที่เเวะมาดู....จากใจ

ในที่สุดก็เปิดเผยรถของตัวเองจนได้ อิอิ

รถสวยมากครับพี่ แจ่มจริงๆๆครับ ชอบๆๆมาก ๆๆ เลยครับ ฮ่า

เหมือนผมเลยครับ มีรถเวสป้า แต่เอาเข้าบ้านไม่ได้ เพราะว่า พ่อไม่อยากให้ขับ ถ้ารู้จะไม่ส่งเรียน แล้วก็จะไม่ดูแลผมและก็แม่ผมด้วย (พ่อเลี้ยงนะครับ ) ขับรถมีทะเบียนเหมือนไม่มีเลยครับ ต้องหลบๆซ้อนๆ อยู่ตลอดเวลา..

ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ ปลาย-ทาง

ขอบคุณที่เเวะมาดู....จากใจ

gs แหล่มมาก
ขอถามนิดนึง สระอาหลังแท้ไหมครับหรือใส่ของ 64 ผมเพียรพยามหามานาน