กลับมาถึงกันแล้วครับ 4 คนครบ32 กันทุกคน
มีรอยถลอกทั้งรถทั้งคนนิดหน่อย ไม่มีปัญหา
รูประหว่างการเดินทางยังมีอีกมาก แล้วจะทยอยลงให้ดูละกันครับ )
การเดินทางครั้งนี้จะสำเร็จไปไม่ได้ถ้าหากไม่มี พี่ๆเพื่อนๆทั้งหลายที่คอยช่วยเหลือ ผลักดันจนสำเร็จ
อาจจะนาน ครอบครัวร้าวฉานบ้าง แต่อยากบอกว่า ขี่แลมเบร๊ตต้ากับเวสป้าไปข้างหน้าแล้วถอยกลับไ ม่ได้
เพื่อนๆพี่ๆที่มาเลเซียและสิงคโปร์ อบอุ่นและสุดยอดจริงๆ Mr.Yusri Mr.Sofien พี่ชายที่แสนดี
อาชอง และเพื่อนที่ขี่รถตากฝนกันมา300กว่ากิโลเพื่อมาส่งพว กเราถึงชายแดน
Din ที่ขี่รถคอยประกบผมหลังจากรถล้มด้วยความเป็นห่ว ง ทั้งๆที่ระยะทางแค่ 150 กิโล ขี่กัน 9 ชั่วโมง นายสุดยอดมากๆ เราจะไม่ลืมนาย
ร้านซ่อมต่างๆทั้งในมาเลเซียและสิงคโปร์ ที่เปลี่ยนอะไหล่ ซ่อมเตรื่องนิดๆหน่อยให้เราโดยไม่คิดเงิน
น้ำใจอันน้อยนิดแต่ยิ่งใหญ่มากๆในการเดินทางครั ้งนี้![]()
เจ๊เอ๋ สตูล..........พี่ชายคนโตของเราที่คอยทำหน้าที่เป็นห ัวหน้าทีม คอยประจันหน้ากับทุกอุปสรรคที่คอยขัดขวางในการเดินทา งครั้งนี้ ทั้งด่าน ตม.มาเล จนถึง ตม.สิงคโปร์ ทั้งภาษาไทย มาเล จีน อังกฤษ ใส่จนเจ้าของเมืองยอมให้เข้าจนได้ สิ่งที่พวกผมพูดล้อพี่ อย่าคิดมากนะพี่ เล่นๆขำๆ (แต่พวกผมแค่ไม่มั่นใจ)![]()
พี่บี้ BCY หรือ (บี้ ปิดไฟ) .........พี่ชายคนรอง ที่สร้างสีสัน และเป็นตัวจุดประกายในการเดินทางครั้งนี้ ขอยอมรับแลนับถือในความมุ่งมั่น แม้จะมีปัญหามาให้ปวดหัวทุกๆวันแต่พี่ชายเราก็มีรอยย ิ้ม และมีแรงในการกินหนอนทุกๆวัน MODS ตัวจริงต้องตีนเหม็น และอาบน้ำให้น้อยที่สุด เอ้า....1...2...3 คร่อกกกกก.....ฟี้......
พี่ก้าน หาดใหญ่................. พี่ชายใจคลาสสิค แต่แอบแรงนิดนึง มีความมุ่งมั่นเช่นกัน เขาเป็นรถเวสป้าล้อ 8 แต่ใจเกินร้อย ถึงแม้ครั้งนี้พี่จะพลาดชมเมือง Geylang ไปแต่ครั้งหน้าเดี๋ยวจัดให้ เป็นที่อื่นละกัน เป็นพี่ชายที่ละอียดที่สุดในทริปนี้ ค่าน้ำมัน 2T ค่าข้าว ค่าน้ำ ทุกๆอย่างบันทึกอยู่ในสมุดเล่มเล็กๆของเขาหมด พวกผมไม่อยากจด เพราะทำใจไม่ได้เวลารวมยอด อิ อิ![]()
เอก MOD'SQUITO.......... น้องเล็กสุดในทริปนี้ โครตดีใจ และยินดีที่ได้ร่วมทริป ความทรงจำดีมีเพียบ น้ำใจ ความช่วยเหลือ และทุกๆสิ่งที่พี่ๆให้ในทริปนี้ผมพูดคำว่าขอบคุณคงไม ่พอ รถล้มพี่ๆทั้ง3 ช่วยกันเปลี่ยนยางให้ เพื่อน DIN เวสป้ามาเลเซีย นั่งทายาให้ พี่ๆทุกคนจะพูดเสมอว่า มาด้วยกันแล้ว เป็นไงเป็นกัน หลังจากขี่รถตากฝน 300 กว่ากิโล แล้วด้องไปนั่งทำหน้าปริบๆอีกกว่า 3 ชั่วโมงที่ด่าน ตม. ของสิงคโปร์ เราก็ได้ยินเสียงตะโกนดังๆว่า "กูทำได้แล้วโว๊ยยยยยยยยยยย" "ถึงสิงคโปร์แล้วโว๊ยยยยยยยยย"![]()
สุดท้ายนี้ ผมว่าทุกๆคนคงเบื่อการขี่รถไปสักพักใหญ่ๆ แล้วเราจะกลับมาคะนองอีกครั้ง ในทริป กรุงเทพฯ-สาธารณรํฐประชาชนจีน อิ อิ (ถ้ามีคนบ้ากะเรา เราจะไป)
(เดี๋ยวช่วงดึกๆพี่ชายคนที่3ของเราจะเอารูปบรรยากาศม าลงให้ครับ)





เกิดมามีสกู๊ตเตอร์ทั้งที ก็ขี่ๆมันมั่งเหอะ จอดไว้เสียดายของ
ตอบ-อ้างอิงข้อความ

.. อ่านเรื่องราวการเดินทาง ที่นี่ครับ ..

Bookmarks