Siam Rod Lek : SUMO (SUBARU SAMBAR K153 By Jacky)

Siam Rod Lek : คือสัญลักษณ์ที่ถูกบรรจงสร้างขึ้นเพื่อยืนยันถึงกลุ่ มคนผู้หลงไหลในความเล็กน่ารัก
ของยนตกรรมนั้นๆ จะไม่จำแนกแบ่งค่าย แม้ใจคนขับ จะยิ่งใหญ่กว่านับหลายเท่า
เพื่อเสริมความเป็นเนื้อหาสาระเดียวกัน พูดคุยเรื่องต่างๆ นาๆ แม้เวลาจะผ่านมานาน


SUMO : คือชื่อรถคันนี้ สืบเนื่องมาจากการก่อกำเนิดของยี่ห้อรถรุ่นนี้ การครอบครองรถเล็กๆไม่ได้ทำให้ใจเล็กตาม
เปรียบเสมือนนักสู้ ร่างใหญ่ อันลือลั่นของเมืองต้นกำเนิดรถคันเล็กๆคันนี้ ในนาม "ซูโม่" ขอเป็นชื่อเธอน่ะ


SUBARU SAMBAR K153 : ชื่อหลักอย่างเป็นทางการของเค้า


ขอฝากเนื้อฝากตัวไว้ให้พี่ๆ น้องๆ เพื่อพบเจอ หรือทราบอะไหล่ที่เกี่ยวข้อง ยินดีรับข้อเสนอต่างๆ นาๆครับ
คาดหวังว่า ปีใหม่ 2556 นี้ คงได้ยลโฉมเจ้า "SUMO" แบบฉบับการปั้นรถของผมน่ะครับผม Jacky Bkk.

สืบเนื่องมาจากผมได้มีโอกาสได้เข้าพบ "ผู้มากบารมี" ท่านหนึ่ง ซึ่งกระผมนับถือและให้เกียรติท่านมากๆ
ผมได้เสนอขอรับคันน้อยๆมาไว้ครอบครองหนึ่งคัน ก็เป็นที่ชื่นชอบของผมและเพื่อนมิตรสหายต่างๆนาๆ
ในกาลครั้งนี้ผมได้มีโอกาสไปพบท่านอีกครั้ง เพื่อจะหารถตู้น้อยๆ ก็ได้เจอครับ แต่ท่านยังรักไม่ยอมตัดใจ
ผมเหลือบไปเห็นกระบะคันเล็กๆอีกคัน จะบอกว่าชอบเลยหล่ะครับ เอ่ยถามและอยากเสนอรับไว้อีกคัน แต่
ท่านก็บอกว่ารถยังไม่เสร็จเลย และพี่ก็ยังไม่ได้ใช้เลย เอางี้ เดี๋ยวจะสืบให้ว่าคันโน้น(อ้าว มีอีกคัน)ยังอยู่ป่าว
ผมก็ตอบยินดีเลยครับ ยังไงรบกวนพี่ช่วยตามเรื่องให้ด้วยครับ ผลสรุป ขายไปแล้วครับ 2 สัปดาห์เอง ซะงั้น
ท่านบอกว่าคนที่ซื้อไปก็รู้จัก เดี๋ยวลองถามให้ว่าจะขายต่อมั๊ย สรุปขายต่อครับ ราคาก็ขยับขึ้นเกือบหมื่นครับ
และในที่สุดก็ตกลงผมรับไว้ฝากเก็บที่บ้านพี่สักเดือน น่ะครับ เคลียร์อู่เดี๋ยวจะรีบนำรถออกมาจากบ้านพี่ทันที่

แค่เห็นภาพที่พี่เค้าไปถ่ายมา เพียงไม่กี่แผ่น ผมนั่งวิเคราะห์เพียง 3 วันก็ตัดสินใจว่า"ผมจะเอามาปั้นต่อครับพี่"

ถึงกำหนดครบวัน และเคลียร์เรื่องอู่ได้แล้วก็ถึงเวลาไปรับเจ้า "ซูโม่" ไปยังสำนักลาดพร้าวครับ
เป็นสำนักของน้าสหายจากค่ายมาสด้า และเป็นสำนักทำเครื่องของเจ้าคันน้อยของผมอีกคันครับ

สภาพก็อย่างที่เห็นครับ ปะผุพ่นลองพื้นไว้แล้ว คงเลิกโปรเจคแล้วปล่อยให้กาลเวลา ฟ้าฝน ทะลุทะลวง
สรุปก็ต้องลื้อทำใหม่ทั้งหมด อะไหล่ชิ้นส่วนบางอย่างก็หายไปตามกาลเวลา งานนี้เหนื่อยเห็นๆ เอาสู้ต่อ

การโป๊วสีค่อนข้างหนา ดูจากร่องรอยที่แตก ทรวดทรง ถือว่าพอรับได้ครับ ทำไงล่ะคืนเค้าก็ไม่ได้แล้ว555
เครื่องยนต์ถูกเปลี่ยนจากเดิมๆ 360cc. เป็น 650 cc.มีเอกสารครบ ทะเบียนแท้ป้ายดำ ชุดโอนพร้อม
ไฟหรี่ไฟท้าย ช่างบาดตาบาดใจเหลือเกิน ฝาท้ายขาดแหว่ง งานนี้ไม่ทำธรรมดาล่ะครับ กับเจ้าน้อยคันนี้

ช่วงล่าง(ครัชซี)หนักหน่อยครับ สืบเนื่องจากจอดในที่ชื้นหลายหลายปี ผุกร่อนไปตามกาลเวลา
ถึงเวลาต้องรื้อทำกันชุดใหญ่ คงไม่ลำบากช่างไทยแน่นอ ผมเชื่อเช่นนั้น สรุปสไลด์ดีกว่าครับ

รถขนาดเล็กที่ความยาว 2.90 เมตร ไม่สามารถใช้รถยกด้านหน้าได้ครับ ความกว้างไม่พอ
ดังนั้นไปไหนมาไหน ต้องสไลด์ออน ช่างไฮโซเหลือเกิน ขนย้านกลางคืนครับสะดวกมากๆ

ถึงที่หมายปลอดภัยดีครับ ช่างที่อู่ลาดพร้าวก็งงกันใหญ่เลยครับ เอ..นี่มันรถรุ่นไหนเนี๊ยะ
แล้วผมก็ลำดับเรื่องเร่งด่วนว่าสิ่งไหนต้องทำก่อน ก็ตกลงกันด้วยดีครับ ทีนี้ก็เป็นหน้าที่ผม
ที่จะต้องเปิดโลกกว้างเพื่อหาอะไหล่และสิ่งที่ขาดหาย ไปกลับคืนมาประจำการตามที่จะเป็น

เริ่มสร้างอะไหล่ด้วยการหาต้นฉบับมานั่งดูครับ ขอยืมรุ่นใหญ่มาครับ ก็แจงว่าจะทำให้ฟรีอย่างละคู่ครับ
ไฟหรี่ หน้าตาซ้าย-ขวา ทดแทนกันได้ แต่ไฟท้ายนี่สิ ไม่เหมือนกันอีก ต้องเพิ่มบล๊อค ไม่เป็นไร สู้น่ะ

ฝาท้ายเป็นงานที่ยากมากๆช่างบอกมันค่อนข้างซับซ้อน ลำพังเครื่องมือและเวลา อีกอย่างค่าแรง
ไม่ไหวที่จะทำหรอกครับ เอาแค่ใกล้เคียงก็น่าจะพึงพอใจ แล้วค่อยหาวิธีตกแต่งให้มันสวยขึ้นเอง

โรงกลึง ช่างเทพ ส่ายหัวครับ บอกว่าตัวล๊อคหูช้างน่ะทำได้ แต่ฝาท้ายแนะนำว่าไปโรงเหล็กพับง่ายกว่า
แล้วค่อยว่าตกแต่งด้วยช่างเชื่อม เอาตามนั้นก็ตามนั้น ไม่มีเวลามากต้องรีบคืนต้นฉบับเค้าครับ ลุยต่อไป

ไปโรงพับเหล็กครับ เอางานให้ช่างดู โชคดีน่ะครับช่างบอกพับได้ครับ มารับงานพรุ่งนี้ วันนี้งานเยอะ
ราคาไม่แพงถ้าเทียบกับให้ช่างเคาะจัดทำทีเดียวหรือเค ้าก็มาจ้างโรงพับ เหอะๆ มีไอเดียในหัวอีกล่ะ

วันรุ่งขึ้นไปรับฝาท้ายที่ช่างนัด และไปดูช่างจัดทำชุดโครงเหล็กหูช้าง และต้องรีบไปคืนเจ้าของครับ
รุ่นพี่ก็กำลังทำตู้รุ่นนี้ เลยถือโอกาสหยิบยืมบางอย่างที่เป็นตัวอย่าง ต้องเร่งให้ช่างทำให้เร็วที่สุดครับ

ไม่สื่อสารให้เข้าใจ และใจไม่เย็นพอ รับรองครับ ไม่มีช่างทำให้แน่นอนครับ งานสร้างจริงๆ