ฝากถึงพี่km 7อย่ากินไก่บ่อยนะครับ เป็นห่วงครับ

[ก.พ.ส. ตากลม]

เด็กชายบุญล้วน กับเด็กหญิงสายเจียมเป็นเพื่อนเล่นกันมาตั้งแต่เล็กเ พราะพ่อแม่ของพวกเขา ทำงานและกินอยู่กับฟาร์มเลี้ยงไก่ขนาดยักษ์ของบริษัท ซีบีฟาร์ม เมื่อทั้งคู่ต้องไปโรงเรียนที่อยู่ไม่ไกลจากฟาร์มเท่ าไรนักพวกเขาก็เรียนอยู่ชั้นและห้องเดียวกันมาโดยตลอ ดเมื่อถึงเวลาอาหารกลางวันคนทั้งสองก็จะเอาปิ่นโตอาห ารที่พ่อแม่เตรียมมาจากบ้านขึ้นมากินพร้อมกันทุกวันแ น่นอนอาหารที่อยู่ในปิ่นโตจะต้องเป็นไก่ทุกมื้อเหตุก ารณ์ผ่านไปหลายปีจนกระทั่งทั้งคู่อายุได้ 12 ขวบ เที่ยงวันหนึ่งขณะที่พวกเขากำลังนั่งรับประทานอาหารอ ยู่นั้นเด็กชายบุญล้วนสังเกตว่าอาหารในปิ่นโตของเด็ก หญิงสาย เจียมไม่ใช่ไก่บุญล้วน : เธอไม่กินไก่แล้วหรือ ?

สายเจียม : ฉันไม่กินไก่อีกแล้วเพราะฉันสังเกตเห็นว่าที่ตรงนั้น ของฉันมันขึ้นขน สงสัยจะกินไก่มากไปบุญล้วน : ขอฉันดูหน่อยได้ไหม ?

เด็กหญิงสายเจียมดึงกระโปรงของเธอขึ้นเด็กชายบุญล้วน เห็นขนที่ตรงนั้นตามที่เธอบอกบุญล้วน : เออ จริงด้วยซีแต่แปลกแฮะฉันไม่เห็นเป็นอย่างเธอหลังจากว ันนั้นเด็กชายบุญล้วนยังคงกินไก่เป็นอาหารกลางวันต่อ ไปในขณะที่เด็กหญิงสายเจียมไม่ยอมกินไก่อีกเลย เหตุการณ์ผ่านไปหนึ่งปีเที่ยงวันหนึ่งเด็กหญิงสายเจี ยมสังเกตเห็นว่าเด็กชาย บุญล้วนไม่ได้เอาไก่มากินเหมือนเช่นที่เคยสายเจียม : เธอไม่กินไก่อีกแล้วหรือ ?

บุญล้วน : อ๋อฉันไม่กินแล้วเพราะฉันก็มีขนขึ้นที่ตรงนั้นเหมือน กันสายเจียม :ขอฉันดูหน่อยได้ไหม ?

เด็กชายบุญล้วนดึงกางเกงเขาลงมาเด็กหญิงสายเจียมเห็น เข้าถึงกับตาค้างสายเจียม : แย่แล้วฉันว่าเธอหยุดกินไก่ช้าไปหน่อยนะ เพราะไม่ใช่แค่ขนงอกออกมาเท่านั้นตอนนี้คอไก่มันก็ออกมาด้วยแถมยังมีกึ๋นออกมาอีกสองลูกต่างห าก
------------------------------------------------------------------------------------------------------------

สถาบันรถเก่า ก.พ.ส.ตากลม