หลังจากได้จัดการประกวดภาพถ่ายในหัวข้อรถคลาสสิคเเบบ ไม่จำกัดมุมมอง คืนหนึ่งพี่ตั้ม
ก็ฝันว่าถูกหวยโดยแกขับเเองกะเลียเลีย สะพายกล้องเที่ยว ไปเจอตังครึ่งหมื่น
ตื่นมาแกก็นั่งนึกอยู่ตั้งนาน ว่าความฝันนี้มันยังไงกันหว่าาาา?
ท้ายสุดเเล้วแกก็ก้มลงมามองที่หน้าอก ในฝันกรูสะพายกล้องนี่หว่า ขับรถด้วย..
"เอาวะ! ฮาจะถ่ายฮูปรถลุลุ ไปประกวดละ มันต้องได้รางวัลลลลลลลลลลล!!!"
จากนั้นพี่ตั้มก็มานั่งนึกเเล้วก็ได้ไม้เด็ด (มีอันเดียว) ...
"เอาวะ! ไปมันหน้าประตูท่าเเพเเระกัน ฮากึ๊ดบ่าออกละเว้ยยยยยยย!!!"
คืนนั้นพี่ตั้มอดหลับอดนอนเพื่อขับรถลุลุมายังประตูท ่าเเพตอนเจ๊ามืดดดด...
แกนั่งเล็งเหลี่ยมนานอยู่พอสมควร (เรื่องนี้ถามโอ๊ตหน้าวีเอา)....
อ่ามีพระเดินมานี่หว่าาาาาาาาา เอาพระเป็นเเบ๊กละกันวุ้ยยยย!!
"เเชะๆๆๆๆๆๆๆ"
หลังจากนั้นไม่นานเมื่อประกาศผลรางวัล พี่ตั้มก็โทรมาบอกกันทินว่า
"ทิน...พี่เเม่งไม่ได้รางวสัลที่ หนึ่งถึงสามว่ะ เเเบบเเม่งค้านสายตากรูอะ ที่หนึ่งเเม่งภาพไรไม่รู้
กาเบนซ์งี่เง่า พี่เเม่งอดหลับอดนอน รอจังหวะ ช้ามืด ท้องฟ้ากำลังสวย พระกำลังเดิน
บิณฑบาตร พี่เเม่งมั่นใจอะรูปนี้ต้องเข้าวิน 1-3 เเน่นอน เเม่งไม่งั้นกรูจะนั่งเครื่องลงไปรับรางวัล
ซะหน่อยยย นี่ได้รางวัลชมเชย "เเค่" ห้าพัน ที่หนึ่งเเม่ง สามหมื่น เอาเถอะๆปีหน้า
กรูถ่ายใหม่ จะส่งสักสิบภาพเลย เรื่องรับรางวัลฝากด้วยนะเว้ยไอ้ทิน"
เเละนี่แหละคือที่มาที่เราจะต้องให้พี่ตั้มเลี้ยงข้า วเมื่อไปเชียงใหม่ ส่วนเรื่องรางวัลไม่ต้องห่วงพี่
"เดี๋ยวจัดให้คร๊าบบบบ!!!"
![]()






ตอบ-อ้างอิงข้อความ










Bookmarks