ความคิดเห็นเรื่องรถนำเข้า-เก่าในบ้าน

ภาพข้างล่างที่ในข้อความที่#14 ที่พี่วสันต์เอามาลงนี้ คนบ้านผมเอง เงาะคนัง มหาดเล็ก ในร.5 (ถ้าคลาดเคลื่อนขออภัยด้วย)แต่เดี๋ยวนี้ซาไกที่บ้านผ มไม่เหลือแล้วครับ อพยพไปอยู่แถว ธารโตหมดแล้ว ตามกระแสโลก

จักรยานก็หมุนเวียนตามกระแสโลก และทุนนิยม ผมตั้งใจอยากจะบอกให้ทุกคนพอใจในสิ่งที่ตนมีอยู่ หวงแหนสมบัติของชาติ และแผ่นดิน มีความสุขและหาความสุขให้ได้จากสิ่งเพียงเล็กๆซึ่งคน ทั่วๆไปยากที่จะสัมผัสและเข้าถึง ได้ ตอนนี้รถในบ้านเราก็เปรียบได้กับสมบัติของชาติเช่นกั น ช่วยกันอนุรักษ์ และอย่าขายออกไปข้างนอก เหมือนเช่น รถจักรยานยนต์หรือสกู๊ตเตอร์หลายยี่ห้อที่ส่งใส่ตู้ค อนเทนเนอร์ส่งออกไปต่างปรเะเทศ (BMW ,MZ,Vespa,Lam ส่งไปญี่ปุ่นเยอะมาก)จนของในบ้านเราไม่มีให้เล่น มีก็ราคาก็สูงจนแพงลิบ ของดีดีสวยๆก็ไม่เหลือให้ศึกษา ส่วนรถจากเมืองนอกก็จงเอาเข้ามาเถิด ตามกำลังความสามารถ เอาเข้ามาเพื่อเปิดกว้างและเป็น ตัวอ้างอิงเทียบเคียง เพื่อให้การเล่น มีการศึกษารายละเอียดจากรถสภาพเดิมๆ หรือจะ เป็นรถที่ซ่อมแซมทำสีใหม่มาแล้วก้ยังศึกษาได้จากอะไห ล่ และลายน้ำซึ่งไม่เหมือนและแตกต่างจากรถในบ้านเรามาก

คุณรู้มั้ยว่าประเทศไทย เล่นจักรยานโบราณ ถึงกว่าฝรั่งอีก เพราะขนาดน็อตเราก็ยังเล่น เล่นตรงสาย ตรงรุ่น อะไหล่ทุกตัวต้องตรงรุ่น มีตีมีตอกทุกตัว ลายน้ำตรงรุ่น ดุม ซี่ลวดก็เล่น ยางในยางนอก บางคนเล่นถึงแป้งโรยยางต้อง ดันล้อป กระป๋องเหลือง มีรถจักรยานโบราณเยอะที่สุดในเอเชียด้วย ในโลกด้วยมั้ง เพราะในยุโรปที่เห็นและที่ใช้กันอยู่ ก็เป็นรถผลิตปีใหม่ๆเสียเป็นส่วนใหญ่ ถ้าไม่นับรถที่โดนย่อยสลายเป็นเหล็กนำกลับมาใช้ใหม่อ ีก รถถีบโบราณในเมืองไทยจะมีให้เห็นเยอะกว่านี้มาก ไม่ได้อยากให้ใครคิดว่าตัวเองอยู่ในกะลาหรือตัวเองต้ องออกมานอกกะลา เพราะถ้าคุณสามารถใช้นิ้วคลิกเข้ามาพูดคุยกันในนี้ได ้ก็เท่ากับว่าคุณ มีโลกและเห็นอะไรกว้างไกล เพียงคิดว่า แค่เอากรอบที่อยู่ล้อมรอบออกไป ไม่มีกรอบไม่มีกำแพง ไม่ยึดติดกับสิ่งที่เรายึดติดกันอยู่แล้วให้ซับซ้อนม ากขึ้นไปอีก จนสัมผัสถึงคุณค่าทางความงามทางศิลปะ และคุณค่าทางจิตใจไม่ได้

โดยส่วนตัวนะครับขอย้ำส่วนตัว ผมคิดว่าการค้นหารถในบ้านเรามันมีเสน่ย์มากกว่าตรงที ่เราไม่ได้
เจอแต่รถอย่างเดียวแต่เรายังได้มิตรภาพจากเพื่อนต่าง วัยที่ส่วนใหญ่จะมีไมตรีที่ดีให้กันมากกว่า
การบิดรถจากเมืองนอกเข้ามา แต่รถที่บิดมานั้นก็มีข้อดีในแง่ควรแก่การศึกษาได้เห ็นของแท้ๆว่า
ควรเป็นเช่นไร แต่ก็ไม่เสมอไปเพราะบางคันก็ยำมาเหมือนกัน(ฝรั่งก็ไม ่ได้โง่นา)แต่ก็ดีทั้งนั้นครับ
ยกตัวอย่างเช่นถ้าผมเริ่มบิดรถเข้ามาแต่แรกผมคงไม่รู ้จักพี่ๆในนี้เรียกว่าไม่ต้องง้อใครแบบมีตังค์งะบิด
เข้ามาประกอบเสร็จขับโชว์ก็จบเท่านั้น แต่ตอนนี้ผมได้รู้จักคนมากมายและรู้สึกดีกับการเล่นร ถในบ้านเราครับ.................. ด้วยความเคารพ

ขอบคุณสำหรับทุกๆความคิดเห็นนะครับ หลังจากนี้แล้วเมื่อเราได้แสดงความรู้สึก แสดงเหตุผลเพื่อสนับสนุนในความชอบของตัวเอง รวมทั้งได้อ่านเหตุผลที่สนับสนุนความชอบที่แตกต่างจา กเราโดยท่านอื่นๆ คิดว่าคงจะได้เข้าใจกันมากขึ้น และเชื่อว่าทุกๆท่านที่อ่านก็คงจะเข้าใจและเคารพในคว ามชอบที่แตกต่างเช่นกัน
ทั้งหมดทั้งปวงนี้ เกิดจากความรักในจักรยานโบราณและต้องการที่จะอนุรักษ ์จักรยานด้วยกันทุกๆคน เพียงแต่ว่าจะใช้วิธีไหนเท่านั้นเอง

ขอให้คนรักรถถีบทุกคนยังคงรักรถถีบตลอดไป อย่าเลิกรักรถที่พวกคุณมีอยู่ในบ้านหรือนอกบ้านทุกคั นนะครับ เพราะว่าถ้าเค้ามีชีวิตและเป็นเพื่อนเราได้จริงๆ เค้าคงไม่สนหรอกครับว่าตัวเค้าจะมาจากที่ใด แต่สนใจที่มิตรภาพที่มีต่อกันมากกว่าครับ

ผมก็เป็นคนหนึงที่ชอบรถถีบแต่ก็ตามอัตถภาพครับและโอก าส เมื่อสิบกว่าปีที่ก่อนได้ซื้อจักรยานมาจากลุงท่านหนึ ง Coventry ล้อ 28 นิ้ว ในราคาหลักร้อย ลุงแกเล่าเรื่องราวในอดีตตอนหนุ่มๆให้ฟังว่า ไปอ้อนซื้อมาจากลุงอีกคนหนึ่งซึ่งแกมีอยู่ประมาณ 20 คัน ไปขอซื้อตั้งหลายครั้งแกก็ไม่แบ่งให้ จนลูกชายของลุงคนที่มีรถจักรยานเยอะบอกพ่อเค้าว่า "พ่อมีตั้งหลายคันแล้วแบ่งให้เขาสักคันเถอะพ่อ" นับแต่วันนั้นลุงท่านนี้ก็ปั่น Coventry เป็นต้นมา ลุงแกบอกว่าปั่นดีมากเลย แล้วแฟนแกตัวอ้วนๆแกบอกว่าพวงสบายเลย ไปไหนมาไหนก็ได้เจ้ารถคันนี้แหละ ซื้อข้าวสาร บรรทุกเป็นกระสอบๆ ส่งลูกไปโรงเรียน ส่งเมียไปทำงาน ปั่นเที่ยวที่ไหนๆ แล้วรถคันนี้เคยถ่ายละคร ไม่รู้ว่าทันดูกันรึเปล่า"เรื่องซอยปราถณา" จำไม่ได้ว่าอยู่ช่องไหน 3,7 นานมากแล้วแต่ผมจำได้คันนี้ พระเอกปั่นนางเอกซ้อนท้าย (นก จริยา) จำชื่อพระเอกไม่ได้จริงๆ "แล้วลุงขายให้ผมลุงไม่เสียดายเหรอครับ" ตอนนี้ลุงปั่นคนเดียวไม่มีใครซ้อนท้ายแล้ว (คือป้าแฟนลุงเสียไปแล้ว) เศร้าจริงๆ ลูกหลานลุงไม่มีใครสนใจเลยและอีกอย่าง ลุงมีรถเยอะ ผมก็เลยตามไปบ้านแก เผื่อจะได้ซื้อคันอื่นๆ ให้แกปั่นคันนี้ไปต่อแกรักของแก แต่พอไปถึงบ้านลุงก็มีรถมอไซด์ธรรมดาและก็จักรยานรุ่ นใหม่ๆหลายคัน ลุงไม่เดือดร้อน งั้นผมซื้อคันนี้นะ ตอนนั้นผมไม่รู้ว่าเป็น Coventry เพราะว่าลุงแกทาสีน้ำมันสีฟ้าทับไว้เพื่อไม่ให้เป็นส นิม ลุงบอกว่าเป็นรถฝรั่งลุงอ่านยี่ห้อไม่ออกหรอก ตอนผมจ่ายเงินให้ลุง ลุงแกขึ้นไปบนบ้านนานเลย ผมก็เลยบอกลุงแกว่าลุงผมจะกลับแล้วนะ "โชคดีนะไอ้หนุ่ม" เป็นเสียงของคนแก่สะอื้นนะครับ เศร้าจริงๆเลย ลุงแกคงเสียใจที่จะจากเพื่อนคู่ทุกข์คู่ยากของแก แกเลยขอไม่เห็นภาพตอนนี้ดีกว่า ผมเชื่อว่า Coventry คันนี้ยังคงอยู่ในใจลุงตลอดไป.................
ผมเชื่ออย่างนั้น "ผมว่ารถในบ้านเรามันมีประวัติมีที่มา" เรื่องเล่า ความสุข ความประทับใจ ที่เราจะเล่าเรื่องราวต่างๆจากรุ่นสูุ่รุ่น รถนอกที่นำเข้ามาผมว่าก็ว่าสวยดีสภาพดี ทำให้เราได้เห็นรายละเอียดส่วนต่างๆว่า เป็นอย่างไร ดีครับ รถปั่นบ้านเราจะได้เยอะๆ
" ไม่รุ้ว่าลุงยังมีชีวิตอยู่หรือเปล่าตอนนั้นก็ประมาณ 70 แล้ว จะบอกลุงว่าปจัจุบันผมยังดูแลเพื่อน Coventry ของลุงอยู่นะครับ " และมีเพื่อนเพิ่มขึ้นอีกหลายคันและหลายโครง เหมือนเพื่อนๆพี่ๆในเว๊บและทุกคนที่หลงรักรถถีบ และบ้ารถถีบ ผมก็บ้ารถถีบเหมือนกันแต่ก็ตามอัตภาพครับ

ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ derm

ผมก็เป็นคนหนึงที่ชอบรถถีบแต่ก็ตามอัตถภาพครับและโอก าส เมื่อสิบกว่าปีที่ก่อนได้ซื้อจักรยานมาจากลุงท่านหนึ ง Coventry ล้อ 28 นิ้ว ในราคาหลักร้อย ลุงแกเล่าเรื่องราวในอดีตตอนหนุ่มๆให้ฟังว่า ไปอ้อนซื้อมาจากลุงอีกคนหนึ่งซึ่งแกมีอยู่ประมาณ 20 คัน ไปขอซื้อตั้งหลายครั้งแกก็ไม่แบ่งให้ จนลูกชายของลุงคนที่มีรถจักรยานเยอะบอกพ่อเค้าว่า "พ่อมีตั้งหลายคันแล้วแบ่งให้เขาสักคันเถอะพ่อ" นับแต่วันนั้นลุงท่านนี้ก็ปั่น Coventry เป็นต้นมา ลุงแกบอกว่าปั่นดีมากเลย แล้วแฟนแกตัวอ้วนๆแกบอกว่าพวงสบายเลย ไปไหนมาไหนก็ได้เจ้ารถคันนี้แหละ ซื้อข้าวสาร บรรทุกเป็นกระสอบๆ ส่งลูกไปโรงเรียน ส่งเมียไปทำงาน ปั่นเที่ยวที่ไหนๆ แล้วรถคันนี้เคยถ่ายละคร ไม่รู้ว่าทันดูกันรึเปล่า"เรื่องซอยปราถณา" จำไม่ได้ว่าอยู่ช่องไหน 3,7 นานมากแล้วแต่ผมจำได้คันนี้ พระเอกปั่นนางเอกซ้อนท้าย (นก จริยา) จำชื่อพระเอกไม่ได้จริงๆ "แล้วลุงขายให้ผมลุงไม่เสียดายเหรอครับ" ตอนนี้ลุงปั่นคนเดียวไม่มีใครซ้อนท้ายแล้ว (คือป้าแฟนลุงเสียไปแล้ว) เศร้าจริงๆ ลูกหลานลุงไม่มีใครสนใจเลยและอีกอย่าง ลุงมีรถเยอะ ผมก็เลยตามไปบ้านแก เผื่อจะได้ซื้อคันอื่นๆ ให้แกปั่นคันนี้ไปต่อแกรักของแก แต่พอไปถึงบ้านลุงก็มีรถมอไซด์ธรรมดาและก็จักรยานรุ่ นใหม่ๆหลายคัน ลุงไม่เดือดร้อน งั้นผมซื้อคันนี้นะ ตอนนั้นผมไม่รู้ว่าเป็น Coventry เพราะว่าลุงแกทาสีน้ำมันสีฟ้าทับไว้เพื่อไม่ให้เป็นส นิม ลุงบอกว่าเป็นรถฝรั่งลุงอ่านยี่ห้อไม่ออกหรอก ตอนผมจ่ายเงินให้ลุง ลุงแกขึ้นไปบนบ้านนานเลย ผมก็เลยบอกลุงแกว่าลุงผมจะกลับแล้วนะ "โชคดีนะไอ้หนุ่ม" เป็นเสียงของคนแก่สะอื้นนะครับ เศร้าจริงๆเลย ลุงแกคงเสียใจที่จะจากเพื่อนคู่ทุกข์คู่ยากของแก แกเลยขอไม่เห็นภาพตอนนี้ดีกว่า ผมเชื่อว่า Coventry คันนี้ยังคงอยู่ในใจลุงตลอดไป.................
ผมเชื่ออย่างนั้น "ผมว่ารถในบ้านเรามันมีประวัติมีที่มา" เรื่องเล่า ความสุข ความประทับใจ ที่เราจะเล่าเรื่องราวต่างๆจากรุ่นสูุ่รุ่น รถนอกที่นำเข้ามาผมว่าก็ว่าสวยดีสภาพดี ทำให้เราได้เห็นรายละเอียดส่วนต่างๆว่า เป็นอย่างไร ดีครับ รถปั่นบ้านเราจะได้เยอะๆ
" ไม่รุ้ว่าลุงยังมีชีวิตอยู่หรือเปล่าตอนนั้นก็ประมาณ 70 แล้ว จะบอกลุงว่าปจัจุบันผมยังดูแลเพื่อน Coventry ของลุงอยู่นะครับ " และมีเพื่อนเพิ่มขึ้นอีกหลายคันและหลายโครง เหมือนเพื่อนๆพี่ๆในเว๊บและทุกคนที่หลงรักรถถีบ และบ้ารถถีบ ผมก็บ้ารถถีบเหมือนกันแต่ก็ตามอัตภาพครับ

ได้อ่านประวัติความเป็นมาของ รถ Coventry ของคุณ Derm ความรู้สึกเศร้าใจจังครับ
ไม่หน้าเชื่อเลย ว่าจักรยาน สามารถสร้างความผูกผันคนในครอบครับได้ขณะนี้

ก็คงต้องฝากให้คนในครอบครัว ช่วยกันดูแลสิ่งอันลำ้ค้า ที่คงหาซื้อไม่ได้ด้วยเงิน
ให้คงอยู่ ตราบที่จะมีกำลังดูแลได้ครับ

ผมก็อยากฟังประวัติความเป็นมาของรถแต่ละคัน มันก็มีเสน่ห์แบบนี้แหละครับ ได้ย้อนอดีตกัน ฟังคุณเดิมเล่าแล้วเพลิน ใครมีเรื่องราวก็มาเหลากันอีก การได้เจอรถ ได้รถมาย้งไง มีอุปสรรคอย่างไร ก็จะเป็นเรื่องเล่าเช้านี้ได้ครับ

ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ สิงห์เหนือ

ผมก็อยากฟังประวัติความเป็นมาของรถแต่ละคัน มันก็มีเสน่ห์แบบนี้แหละครับ ได้ย้อนอดีตกัน ฟังคุณเดิมเล่าแล้วเพลิน

ผมอายุยังไม่เยอะแต่ก็ไม่น้อยแล้ว ทันยุคเช่าจักรยานสนามหลวง แต่ไม่รู้หรอกว่ามียี่ห้ออะไรมั่ง
รู้จักแต่ Humber Raleigh Standard ที่เห็นบ่อย ... อยู่ในยุค BMX MonoShock เสือสับถังกำลังบูม
ปัจจุบันก็รู้เกี่ยวกับรถถีบยุโรปเท่าเดิม ....

เห็นด้วยครับ ... เวลาที่ได้ยินคนเก่าแก่เล่าถึงความหลังกับจักรยาน นึกภาพตามแล้วมีความสุข
ทำให้นึกถึงยี่ห้อนึงที่หลายคนลืม หรือซุกอยู่ซอกลึกมาก ๆ ของความคิดเกี่ยวกับการเล่นรถถีบโบราณ

ส่วนตัวผมคิดว่าครอบครัวที่สามารถซื้อรถยุโรปได้คงไม ่ธรรมดา เนื่องจากราคาไม่ใช่น้อยเมื่อเทียบกับราคาทองสมัยนั้ น
อาจจะเรียกแบบหยาบ ๆ ได้ว่า มีฐานะพอมีปัญญาซื้อรถได้ แม้ว่าต่อมาคิดว่าราคารถถีบยุโรปคงลดลงเพราะมีการแข่ งขันกันสูง
มีหลายยี่ห้อ หลายทางเลือก ก็ตาม แต่สำหรับบางคนเพิ่งเริ่มสร้างเนื้อสร้างตัวราคารถยุ โรปที่ลดลงก็อาจจะยังสูงอยู่ดี ....

รถ Standard ไทย / ญี่ปุ่น ก็เลยสามารถนำมาแทนที่กันได้อย่างแนบเนียน และมีผูกพันธ์กับหลายครอบครัวไม่แพ้รถยุโรป ...
อย่างน้อยพ่อตาผมคนนึงล่ะ ที่เปลี่ยนจากขับ Taxi มาเปิดร้านค้าแล้วใช้ Standard ถีบส่งของให้ลูกค้า
ก่อนจะมาถึงยุคใช้ Vespa ปิคอัพ ปัจจุบันรถถีบคันที่ว่ายังจอดสงบนิ่งอยู่ในห้องใต้ดิ นบ้านแก

นอกจากนี้ หลาย ๆ ครั้งที่พาล้อไปขึ้นซี่ลวด หรือไปถีบรถเล่นตามบ้านนอก ก็มักจะเจอคนแก่ถามก่อนเลยว่ายี่ห้ออะไร
Standard หรือเปล่า ....ยี่ห้อสิงห์โต standard หรือเปล่า เมื่อก่อนเคยใช้บรรทุกข้าวเปลือกส่งโรงสี
ถีบส่งลูกชายไปเรียน ... หายากแล้วนะ

เพื่อนคนนึงอยู่เบตงเคยมีรถ 28 คันนึง ถีบกัน 3 คนพี่น้องไปโรงเรียน โดยให้น้องสาวซ้อนท้าย พี่ชายสองคนผลัดกันถีบ
โดยเอาขาสอดใต้คานเพราะตัวเล็ก ใครยังไม่ถึงคิวถีบก็ใช้วิ่งตามรถเอา .... ตอนหลังประกอบ standard ให้มันคันนึง
เอาไปส่งให้มันหน้าบ้าน นึกถึงผู้ชายผิวดำ ๆ หน้าแบบโจร BRN ผมหยักโศก สำเนียงทองแดง น้ำตาไหลครับ ....
ปัจจุบันมันกลับไปทำนา ทำเกษตรพึ่งตนเองตามความเชื่อของมัน และยังใช้รถคันนี้ถีบในกิจการอยู่

ผมเองก็มีอยู่คันนึงซื้อมา 4,500 ฝากขายที่ฮั้วออโต้ หัวแตก โทรคุยกับเจ้าของรถไม่ลดเลยสักบาท
เป็นรถถีบทรงโบราณคันแรกของบ้าน สภาพผ่านร้อนผ่านหนาวพอสมควร ได้มาตั้งชื่อว่า "อาแปะ"
เพราะคิดว่าเค้าแก่กว่าผมมาก จากนั้นก็เช็ดล้างผูกกระเป๋าหลังตามหนังสือสารคดี ถีบจากบางซ่อนไปรับแฟนที่งามวงศ์วาน
ใช้ถนนประชาชื่น มีคนทักทายตลอดทาง มีมอเตอร์ไซค์แก่ ๆ ปาดหน้าเข้ามาคุยด้วย ... เท่ห์ซะ

พอเริ่มอ่านหาข้อมูลได้รู้ได้เห็น ความทรงจำและทัศนะคติกับ "อาแปะ" ก็เริ่มเปลี่ยนไป
ปัจจุบัน "อาแปะ" ผมไปนอนเฝ้าสวนมะม่วงของพ่อที่นครปฐม แต่ยังมีภาระไปส่งลูกคนเฝ้าสวนไปโรงเรียน
มาหลายปีแล้ว แต่สิ่งที่ยังเหมือนเดิมคือ คนสวนถีบไปไหนมีคนถาม ยังหาได้อีกเหรอ ขอซื้อได้มั๊ย ...
ผมตอบอย่างไม่ลังเลสักนิดว่า "ถ้าได้ 4000 ขายเลย" หรือ 3000-3500 ก็ขายแล้ว
นี่ผมทำอะไรกับ "อาแปะ" เนี่ย....

ส่วนตัวผมจึงคิดว่า ถ้าประเด็นรถใน-รถนอกที่กำลังกล่าวถึงกัน มันมีเรื่องความผูกพันธ์กับครอบครัวไทยเข้ามาเกี่ยวข ้อง
ขณะเดียวกันใจเราก็แบ่งรถยุโรป - รถไทยทั้ง ๆ ที่มีความผูกพันธ์กับหลายครอบครัวไม่แพ้รถยุโรปด้วยเ ช่นกัน

ส่วนตัวผมประเด็นสำคัญที่ติดใจรถถีบยุโรปไม่ใช่เพราะ ความผูกพันธ์เนื่องจากเกิดไม่ทัน และอยู่ที่กรุงเทพจนโต
ของที่มีอยู่ยังไม่เคยได้จีบกับเจ้าของมือแรกโดยตรง ได้ยินแต่คนที่ขายรถขายอะไหล่คุยกันว่าซื้อมาแถวไหน กรุไหนแตก ....

จริง ๆ แล้วผมน่าจะผูกพันธ์กับ BMX หรือ Monoshock มากกว่า
เพราะคันแรกเก็บตังค์ซื้อเอง แต่ที่มาชอบรถยุโรปโบราณเพราะ ความละเอียดของงาน ความสวย ความละเมียดละไม
ในการคิดสร้างระบบขับเคลื่อน ฯลฯ ดังนั้นผมจึงไม่เกี่ยงว่าเป็นรถ/อะไหล่ ebay ไทย ฝรั่ง พม่า มาเลย์
ขอให้ถูกใจ ราคาพอไหว ก็เอาทั้งนั้นล่ะครับ
ที่สำคัญนอกเหนือจากนั้นก็คือ รถถีบยุโรปโบราณเค้าเล่น เค้าหากัน ... ซื้อขายแลกเปลี่ยนได้ราคา
แต่รุ่นลูกผมไม่แน่อาจมีความผูกพันธ์ว่า รถคันนี้เป็นรถคันแรกที่พ่อมันซื้อ หรืออะไหล่ชิ้นนี้ซื้อแพงที่สุดเป็นต้น

[QUOTE=Naymodx;2152801]
..

รถ Standard ไทย / ญี่ปุ่น ก็เลยสามารถนำมาแทนที่กันได้อย่างแนบเนียน และมีผูกพันธ์กับหลายครอบครัวไม่แพ้รถยุโรป ...
อย่างน้อยพ่อตาผมคนนึงล่ะ ที่เปลี่ยนจากขับ Taxi มาเปิดร้านค้าแล้วใช้ Standard ถีบส่งของให้ลูกค้า
ก่อนจะมาถึงยุคใช้ Vespa ปิคอัพ ปัจจุบันรถถีบคันที่ว่ายังจอดสงบนิ่งอยู่ในห้องใต้ดิ นบ้านแก

บ้านพ่อตาคุณมด อยู่ละแวกเดียวกันกับบ้านผม ผมไม่เคยทราบมาก่อนเลยครับว่า แกจะสร้างฐานะมาจากจักรยานคันแรก Standard มาเห็นก็ตอนที่กิจการแกใหญ่โตมากแล้ว เดินผ่านบ้านแกทุกวันวันละหลายๆรอบมาเกือบยี่สิบปี ยอมรับนับถือจริงๆครับคนรุ่นก่อน ผมก็เกือบเริ่มต้นรถคันแรกด้วยStandard ไปเดินดูวรจักร เกือบทุกร้าน ที่ฮั้วออโต้ ก็ไป เจอเจ๊แกบอกราคามา หน้าคะมำเลยผม em95em90

ร้านฮั๊วออโต้ พี่เพิ่งไปถามราคารถนกพิราปมา ขนาด28"ชาย ราคา 4500 ประกอบแล้วพร้อมขี่ ราคายังไม่ได้ต่อรอง
ตัวเองถึงจะชอบรถอังกฤษแต่ก็ยังเก็บฟลามิงโก้26"หญิง เอาไว้คันนึง เป็นรถที่น้าใช้ถีบไปทำงานตอนสมัยสาวๆ ถึงแม้จะเป็นยี่ห้อที่เค้าไม่เล่นกันแต่เป็นรถที่มีค วามหมายกับครอบครัว

พูดไป จักรยานจีนใหม่ๆที่เอาเข้ามา รายละเอียดกับองค์ประกอบเริ่มสวยขึ้นนะครับ ตะแกรงหลังก็ทำเลียนแบบงานเยอรมัน ได้ใกล้เคียง มีการสร้างรายละเอียดของรถหลายจุด น่าจะเหมาเอามาทำรถเช่าปั่นรอบเมือง สำหรับเมืองท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์อย่าง อยุธยา สุโขทัย และเชียงใหม่ เคยเห็นโรงแรม รีเฟลกชั่น ในซอยอารีย์ ก็จัดจักรยานโบราณจอดเรียงแถวไว้บริการให้แขกและลูกค ้าที่มาพัก สองวันก่อนมีโอกาสได้เข้าไปในแล็ปทดลองที่ ม.พระจอมเกล้าพระนครเหนือ เห็นกำลังวุ่นอยู่กับการประดิษฐ์จักรยานไฟฟ้า เตรียมเปิดตลาดส่งขายยุโรป ดูงานแล้ว สวยจริงๆ เฟรมเอสเหมือนรถยุโรปเลย มาตรฐานส่งออกของเรานี่ไม่เคยเป็นรองใคร แต่ทำไมรถที่ผลิตใช้ในประเทศถึงดูไม่ค่อยเข้าตาเลยคร ับ

เคยไปพบบีเอสเอ26"หญิง ที่อำเภอถลาง ภูเก็ตครั้งหนึ่ง เจ้าของเป็นหญิงวัยกลางคนกำลังถีบกลับบ้าน บ้านแกอยู่ในหมู่บ้านใกล้ๆตลาดถลาง รับจ้างเย็บผ้า ปะ ชุน ทั่วไป อยู่กับบ้าน สภาพยังสวยครับ อุปกรณ์ต่างๆหลุดหายไปตามวัย แต่ก็ปล่อยเอาไว้อยู่อย่างนั้น ไม่ได้ถามซื้อ ถึงถามคิดว่าแกก็คงจะไม่ขาย
แม้แต่ตัวเอง กับรถที่ใช้ขี่ประจำจะรักมากกว่าคันที่ไม่ได้ขี่ถึงแ ม้ว่าสภาพจะดีกว่าก็ตาม อย่างบีเอสเอ26" ที่ตอนหลังได้รถคันใหม่มารุ่นเดียวกัน สภาพดีกว่าครบกว่า แต่ก็ขายออกไปแล้วตอนต้องการใช้เงิน ส่วนคันที่ใช้อยู่ประจำก็ยังใช้อยู่ หากนับตั้งแต่ที่ได้มาก็น่าจะประมาณ 7-8 ปีแล้ว

เมื่อคืนนี้เห็นมีคานไขว้หลุดมาในอีเบย์โครงนึง แต่ไม่ส่งมาที่ประเทศไทยนะครับ ให้เอารถปิคอัพไปขนเอาเอง แต่ต้องประมูลให้ชนะซะก่อน ดูรายละเอียดได้ครับที่
http://cgi.ebay.co.uk/Vintage-Bicycl...3A3%7C294%3A50
เอามาลงให้ทราบข่าวคราวกันครับ
แน่นอนละ...ตัวเองรวมทั้งหลายๆคนก็คงจะอยากได้....แล ้ว...คิดไงดี

ผมเคยไปสำรวจหน้าตัดถนน ในเมืองภูเก็ตเพื่อที่จะทำทางจักรยาน แต่ถนนในเมืองส่วนใหญ่จะแคบและขยายออกไม่ได้แล้ว มีโครงการจะทำเป็นถนนคนเดินแทนไม่ให้รถเข้า และสามารถใช้จักรยานได้สบาย ค่อยๆปิดไปทีละเส้น แต่ภูเก็ตก็เริ่มเหมือนกรุงเทพแล้วครับ ช่วงเช้ารถก็ติดเหมือนกัน ส่วนอาเขตต์ทางเดินเชื่อมระหว่างตึกถ้าเปิดให้เชื่อม ต่อถึงกันได้เหมือนเมื่อก่อนคงจะได้ประโยชน์ทั้งคนเด ินถนน และเจ้าของร้าน เมืองก้จะสวยขึ้นเป็นกอง

ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ utaa_67

โดยส่วนตัวนะครับขอย้ำส่วนตัว ผมคิดว่าการค้นหารถในบ้านเรามันมีเสน่ย์มากกว่าตรงที ่เราไม่ได้
เจอแต่รถอย่างเดียวแต่เรายังได้มิตรภาพจากเพื่อนต่าง วัยที่ส่วนใหญ่จะมีไมตรีที่ดีให้กันมากกว่า
การบิดรถจากเมืองนอกเข้ามา แต่รถที่บิดมานั้นก็มีข้อดีในแง่ควรแก่การศึกษาได้เห ็นของแท้ๆว่า
ควรเป็นเช่นไร แต่ก็ไม่เสมอไปเพราะบางคันก็ยำมาเหมือนกัน(ฝรั่งก็ไม ่ได้โง่นา)แต่ก็ดีทั้งนั้นครับ
ยกตัวอย่างเช่นถ้าผมเริ่มบิดรถเข้ามาแต่แรกผมคงไม่รู ้จักพี่ๆในนี้เรียกว่าไม่ต้องง้อใครแบบมีตังค์งะบิด
เข้ามาประกอบเสร็จขับโชว์ก็จบเท่านั้น แต่ตอนนี้ผมได้รู้จักคนมากมายและรู้สึกดีกับการเล่นร ถในบ้านเราครับ.................. ด้วยความเคารพ

แล้วรถบ้านเรา ยี่ห้ออะไรครับสุดท้ายก็มาจากนอกทั้งนั้นแล้วจะผิดอะ ไรถ้ามีกำลังทรัพย์แล้วความรักความพึงประสงค์ที่ ต้องการจะได้จ่ายแพงแล้วมีความสุข(รถบ้านเรามันต้อง จรเข้ )
อื่นๆอีกมากมาย โคตรทน พูดง่ายซื้อความสุข