อ่านเเล้วคิดถึงอ่า
อยากไปด้วยเเต่ช่วงนี้งานเยอะโคตรเเถมรถเสียอีก
ถ้ารถไม่เสียนะเจอกันบ่อยเเน่![]()
จำได้ว่าในคอมที่บ้านเครื่องเก่า มีคลิปตอนทินไปออกงานกับคุณประธานกลุ่มบั้ค
ตอนนั้นเห็นบอกว่า พวกเราอะลุ่มอะล่วย แกงค์ นั่งดูยังขำอยู่เลย แต่เสียดายว่าเครื่องมันเน่าไปแล้วมะงั้นจะเอามาโพสใ ห้ดู
และก็จำได้ที่ครั้งแรกเข้าไป fur house โดน น้องแจ๊คลองของเลย
เค้ากำลังรื้อเครื่องกันอยู่หน้าบ้าน
แจ็ค : "พี่แดน พี่ว่านี้ลูกอะไร" ยื่นลูกสูบให้ดู
พี่แดน : ...
แจ็ค : ผมว่า ลูกสูบ... นะ
พี่แดน : แสรดดดดดดดดดดดดดดด
ธรรมมะสวัสดี![]()
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Jand777 : 04-06-2009 เมื่อ 13:00
ช ม ร ม ร ถ เ ฒ่ า เ มื อ ง แ ป้
2 5 4 7
ส า ย ก รุ ง เ ท พClickboard>>> : http://www.thaiscooter.com/forums/fo...play.php?f=369แนะนำ : สถานที่ท่องเที่ยว บ้านรถเฒ่าเมืองแป้ Mini Museum&Homestay จ.แพร่
อ่านแล้วน้องทินบรรยายความได้เห็นภาพมากกกกกก
ตอนสมัยเรียนเราไม่ได้อยู่เป็นกลุ่มกันแบบนี้เจอกันต อนวันเสาร์เป็นหลัก
วันอื่นๆ ก็เจอกันเย็นๆ ที่ร้านเจ๊หมูโพล่ไปเมาที่ข้าวสารสมัยยังเอารถ ไปจอดหน้า buddy ได้
ตอนนั้นเจ้าตั้มยังโทรมาคุยเรื่องเวสป้าอยู่เลยสมัยเ สี่ยตั้มเค้าเรียนรามมั้ง ตั้งแต่soulยังไม่modเลย
อิอิอิอิอิอิ
เห็นแล้วอิจฉาดีแฮะ
ตอนนี้เริ่มวัยทำงานกันหมดแร้ว
สำหรับชาวFur
ชีวิตมันต้องเดินหน้า เนาะ(เนาะเลียนแบบเจ้ากบ)
แต่ scooter มันอยู่ในสายเลือดแหละ
ยังไง ก็ scooter จริงไหม ชาวFUR กลุ่มเล็กๆ แต่อบอุ่น
vespa never die.....
เล่นจนแก่ก็ไม่เบื่อว่ะเพื่อน ข้าพเจ้าว่าจะเก็บไว้ให้ลูกกูขี่ตอนไปโรงเรียนที่เชี ยงใหม่ เพราะตอนข้าพเจ้าเด็กๆนะ มีใครเชื่อมะ อยากได้มาก แต่พ่อ แม่ ไม่สนับสนุน ตอนนั้น จำได้ตอนป.3 นั่งรถไปกินข้าวกับครอบครัว ก็มีพ่อ แม่และข้าพเจ้า เห็นรถเวปป้าขี่อยู่ข้างหน้า โอ้โห สวยจังว่ะ เลยอุทานออกมาว่า โตขึ้นนะ พ่อ แม่ นกจะมี เต่ากับเวสป้าให้ได้เลยยยย รู้มะ คำที่ออกมาจากปาก พ่อและแม่ว่าไงป่ะ"อย่าเพ้อเจ้อว่ะ" จำคำนี้ได้ตั้งแต่เด็ก เลยเป้นแรงพลักดันตัวเรา ให้เกิดความอยากมาก แต่ตอนนั้นไม่มีโอกาศได้หรอก เพราะยังเด็ก
พอเริ่มโตขึ้นอยู่ม.ต้น คราวนี้เซี่ยนมากเลยล่ะครับ เพราะ ไอ้เพื่อนสนิทของเรา ไอ้อู๋ น้องแจ๊คของเราคงรู้จักนะ เพราะเราจบจากสถาบันเดียวกัน คราวเนี่ยโห จะเป็นจะตายให้ได้ ขอแล้วขออีกก็ไม่ได้ คงเป้นเพราะเริ่ม เข้าสู่วัยรุ่นวัยร้อน เลยไม่อยากเรียน เกเรบ้าง (แต่ขอบอกนะว่าเป็นสิ่งไม่ดี และไม่น่าทำ คิดตอนนี้ แล้วเสียใจเป็นอย่างยิ่ง ) และต่อมาก็ได้ย้าย โรงเรียนอันเป็นที่รักของผม(รักมากด้วยขอบอก มีลูกก็จะให้เรียนที่เนี่ยแหละ) แต่ด้วยเกรดที่ไม่ถึง (เข้ายากชิบหาย แต่น้องแจ๊คของเราจบ ม.6 ที่นั่นมา เอ่อ มะเมี่ยวอีกคน นับถือเลยว่าเก่ง)เลยย้ายโรงเรียน มาอีกโรงเรียนอีกที่นึง แต่ก็แย่กว่าเดิมอีก โรงเรียนนี้ ยิ่งมีแต่คนเกเรเลย(เดาเอาเองนะครับคนเชียงใหม่น่าจะ รู้จักดี)
เลยทำให้ข้าพเจ้านั้น ยิ่งเกเรกว่าเดิมอีก แย่!!!!! เกรดตกอย่างแรง พ่อ แม่ เขาคงเอือมเรา เลยบอกกับเราว่า เทอมหน้าถ้าเกรดดีขึ้น จะซื้อรถให้ โอ้ว!!!!แม่เจ้า ข้าพเจ้าตกใจมากกกกก เมื่อได้ยินคำนี้จากปากของท่านทั้งสองคน ทำให้เรามีพลังเลยล่ะ เทอมนั้นข้าพเรียนดี ขึ้นมาทันตาเห็น ท๊อปบางวิชาด้วยล่ะ งง ล่ะสิ พวกคุณ..... พอเกรดออก ผมก็กลับมาทวงสัญญากับท่านทั้งสองคน ท่านบอกว่าไม่มีปัญหา แต่ด้วยความที่หารถนั้นไม่ใช่ honda yamaha kawazaki และอื่น...... เลยหายากเหมือนกัน ประกอบกับว่าบางคนขายแพง ตอนนั้น สิบกว่าปีที่แล้ว ก็ตะเวนหา หาจนทั่ว แต่ก็ยังไม่เจอ เพราะ เมื่อก่อน 64 ราคาแรงมาก สามหมื่นกว่าไปถึงห้าหมื่นในตอนนั้น เงินก็ไม่ค่อยพอ เพราะมีงบ แค่ 35,000 บาท เลยต้องหาไปเรื่อยๆตอนนั้นผมก็ไปเรียนตามปกติ ไม่ได้คิดไร เพราะตอนเลิกเรียน กิจกรรมนี้จะเป้นกิจกรรมที่ผมทำทุกวันหลังเลิกเรียนค ือขี่ไปดูรถทุกที่ ตามร้านต่างๆถามราคาตลอด จนมีท่านบางคนเจ้าของร้านที่เขาซ่อมและขายรถเวสด้วยถ ามว่าเมื่อไหร่จะมาซื้อล่ะ เหงมาถามอยู่นั่นแหละ ถ้ามีเงินแล้วค่อยคุยกันดีกว่า ผมก็กลับไปแบบหน้าจ๋อยเลย แต่ไม่ใช่ไรหรอก แค่ขี่รถผ่านแล้วเห็นแค่นี้ผมก็ฝันดีแล้ว แล้วฝันก็มาถึง วันนั้นผมกลับบ้านมา รู้มะอะไรมารอที่บ้านนนน เย็ดเข่!!!!!! มีแลมมาจอดในบ้าน ยัง งงๆ ว่ารถใครวะ เข้าบ้านไปถามแม่ แม่บอกว่าเป้นรถที่ซื้อมาให้ข้าพเจ้า เห้นมันถูกกว่าคันอื่นเลยเอามา เห่อๆเมื่อก่อนแลมไม่แพงเหมือนเดี๋ยวนี้ ผมออกไปขี่รถเล่นเลยล่ะวันนั้น ด้วยความเห่อ!!!!! คูเมือง10รอบจำได้ ดีใจชิบหาย เอารถไปอวดเพื่อนทุกคนเลยล่ะ
ต่อมาก็ไปเจอเพื่อน ที่เรียนไทยวิจิตรศิลป์ด้วยกันที่ขี่แลมเหมือนกัน เลยตั้งกลุ้มเล็กขึ้น ตอนนั้น จำได้มาขี่ แลม กับเพื่อนประมาณ 6 คัน เมาเหล้า ทีนี้ นอนขี่เลย ห้าๆๆๆๆๆๆ บ้าไปแล้ว ตอนนั้นยังไม่มีใครค่อยรู้จักเท่าไหร่เลย แลมน่ะ เรียกว่า แลมเวสป้าซะส่วนใหญ่ เห่อๆ ถ้าเจอแลมสองเมื่อไหร่นะ ตื่นเต้นชิบเลยล่ะ หายากชิบตอนนั้น แต่ตอนนี้เยอะแล้ว สวยกว่าเมื่อก่อนด้วย แล้วผมก็ใช้มาตลอด อาจจะเปลี่ยนคันบ้างเพราะความจำเป้นที่ต้องเอาเงินมา หมุน เพื่อจะได้กระเทิบตามสะเต๊บของผม ก็เลยหันไปเล่น รถโฟร์คซะส่วนใหญ่ แต่พอมา สนิท กับพวก club fur มากขึ้นเลยเกิดความอยากขี่ มั่งแล้วดิ เลยโทรไปหาทิน พี่ตุลย์ อ้นทีวี กบ ที่ไปส่งหารถ เลยได้ 59 มาคันนึงรถแท้ทั้งคันเลย เสียดายไม่มีทะเบียน แต่ไม่เปงไรเพราะรถคันนี้ไม่ได้ใช้งานมากเท่าไหร่ กะว่าจะเอาขับขี่ในซอยหรือที่ใกล้ เท่านั้นเอง และแล้วก็ทำ 59 คันนี้จนเสร็จและได้ออกทริปกับพวกเฟอร์กับอมิโก้ครับ อบอุ่นครับขอบอกไว้เลยกันเองทุกคน สบายใจ และสุดท้ายยังไงจะไปทางไหน ก็ต้องกลับมากินน้ำพริกถ้วยเดิม(เพราะมันอร่อยนั่นเอ ง) ยังไงมีทิปบอกด้วยนะครับทุกคน ถ้าว่าง และ ทรัพย์มีจะไปด้วยนะครับผม เจอกันครับ ชาวscooterทุกคน
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย vespa59+bug62 : 20-06-2009 เมื่อ 22:32
"CLUB FUR"...THE WAY OF MY LIFE...
พิมพได้ยาว ได้ซึ้ง และได้งง มาก น้อง
ขอให้รักรถนานๆ ขับขี่อย่างมีความสุขครับ
ปล พิมพตอนเมาป่าววะ 555
ไอ่นก เเม่งว่างเกิ้นนนนนน...เเต่ขอบคุณมากเพื่อน กรูนั่งอ่านจนจบเลย
ว่าเเต่...กว่าจะพิมพ์หมดนี่ใช้เวลานานป่าววะ ฮ่าๆๆๆ
สวรรค์ชั้น7 Secret Paradise
Bookmarks