แนวพิพิธภัณฑ์ก็คือ เก่าๆ เดิมๆ แล้วก็จอดอยู่ในบ้าน.... ไม่ได้ขับเลย....
เรื่องของเรื่องก็คือว่าผมขับมอร์เตอร์ไซด์ไม่ค่อยเป ็นครับ... แต่หลงรักเวสป้ามากๆ... แรกๆ ก็ดูไม่เป็น อินเดีย อิตาลี่ ก็ไม่รู้ คันแรกก็เลยซื้ออินเดียแปลงเป็น 64 มาซะเลย ไม่โดนหลอกแน่ๆ
แต่มันยังไม่หายอยาก ยังไงก็ไม่รู้... เลยไปตามหาซากๆ มา... ประมาณว่าอยากได้ของแท้มั่ง แห้งๆ น่าจะดูง่ายกว่า ทะเบียนไม่สน เพราะไม่ได้ขับออกไปไหนอยู่แล้น... แต่สุดท้ายก็เหมือนจะพลาดอีก จนทุกวันนี้ยังไม่แน่ใจว่ามันแท้ไหม๊... แต่ที่แน่ๆ หัวแท้เพราะมาจาก eBay อิตาลี... 555...
และต่อมา... ปีเก่าๆ หายากดีนัก... เอาใหม่ๆ ขึ้นมาอีกหน่อยก็ได้... ไปซื้อซากรุ่นปี 1967 มาคันนึง.. สปรินท์หัวเหลี่ยม.. ประมาณนั้น... คราวนี้แท้แน่ๆ แต่มันก็ยังไม่หายอยากยังไงก็ไม่รู้... ยังคงอยากได้รุ่นมนๆ ปี 1964 หรือเก่ากว่านั้นมากกว่าแฮะ...
จนสุดท้ายไปเจอมาคันนึง เป็นรุ่นปี 1964 สีฟ้าเดิมๆ จากโรงงานเลย... แต่มันก็ซีดเป็นหย่อมๆ แล้วอ่ะนะ... พอได้มาเท่านั้นแหละ... จบเลย... เลิกอยากได้เวสป้าอีกเลย... เจ้า 2 คันที่เป็นซาก... คันนึงทำสีไว้แล้ว เลยไม่ได้ประกอบ... ส่วนอีกคันยังคงเป็นซากอยู่อย่างนั้น...
คิดๆ ดูก็เหมือนกับว่าเราเพี้ยนๆ... ขับก็ไม่ได้ขับ เก่าก็เก่า... จอดเฉยๆ อยู่ในห้องรับแขก... แต่มองทุกวัน ก็ชื่นใจทุกวัน.. ว่างๆ ก็มานั่งเล็ง นั่งมอง แล้วก็ยิ้ม.... น่าจะเพี้ยนมากๆ...
มีใครเป็นเหมือนผมไหม๊ครับ... แนวพิพิธภัณฑ์...![]()
Bookmarks