อยากได้ประตู+และฝากระโปรง m1000 ครับไม่ทราบว่าของเก่าญี่ปุ่นพอจะหาได้ไหม
แหล่งซื้อที่ใดวานเพื่อนๆช่วยบอกทีอยากได้ของแท้ครับ
สมัยก่อนพวกผมวิ่งอะไหล่หากันตั้งแต่นครปฐม ราชบุรี กาญฯ สุพรรณยันลพบุรี มีให้เลือกมากมาย ไปซื้อมายำมาแต่งกันจนหนำใจ ปัจจุบันแทบจะหาไม่ได้โดนพ่อค้ากว้านซื้อไปหมด ข้าวของที่มันเคยทีก็หายากทุกที คงต้องวิ่งตามสุสานรถทั่วๆไปครับ ถามไถ่ไปเรื่อยๆครับ
แต่ผมเห็นสหายท่านหนึ่งเคยโพสไว้ครับ เผื่อมีประโยชน์เลยเอามาให้อ่านครับ
ถ้าเป็นbodyparts หลายท่านไว้วางใจของST Autopartsครับ www.stautopart.com รับบริการโทรสั่งแล้วมาส่งของถึงอู่ครับ ชำระเงินโดยเงินสดได้ด้วย officeอยู่ที่ดินแดงแต่โรงงานอยู่ที่อยุธยาครับ ถ้าส่งในกรุงเทพบางจุดไม่เสียค่าบริการครับ นอกเหนือจากนี้ต้องเช็คอีกที
ส่วนของอื่นๆทางวรจักรท่านได้ลองเช็คหรือยังครับ
...............พี่เข้าใจเรานะหลังจากที่เราโทรมาคุย กับพี่.....การเล่นรถเก่ามันมีองค์ประกอบหลักๆๆอยู่3 ข้อ....ข้อที่1...มีเงิน...อันนี้สำคัญมาก.....ถ้าไม ่มีเลยก็หมดสิทธิ์....มันเป็นปัจจัยขั้นพื้นฐาน....ข ้อที่2...มีเพื่อน..เพราะมันจะทำให้คุณประหยัดเงินได ้มากเลยเพราะถ้ามีคำว่าเพื่อนนี้มันย่อมไม่มีคำว่ากำ ไร...มีแต่คำว่าน้ำใจ..เท่านั้นครับ...และข้อสุดท้าย ....มีใจที่รักรถเก่า....เพราะถ้าไมมีข้อนี้คุณก็คงไ ม่เลือกมันหรอจริงไหม...เพราะคนที่เล่นรถเก่าด้วยใจท ี่รักจริง...จะไม่ย่อท้อต่อทุกปัญหาที่เกิดขึ้น...ผม เองมนุษ์เงินเดือนๆนึง15000บาท...ผมทำรถไป1แสนบาท..เ ป็นหนี้แบงค์2แสนบาท...ทำรถแล้วบางที่มันก็ยังไม่สมบ ูรณ์จนทำเราท้อเหมือนกัน...แต่ก็ถามตัวเองเสมอว่ารัก มันจริงใช่ไหม...อย่างที่ผมโดนเองเลยคือออกจากอู่วัน แรกรถดับกลางสี่แยกหัวลำโพง...รถติดมาก...คิดดูสภาพผ มวันนั้นบอกตรงๆๆว่าอยากขายทิ้งเลยอ่ะ...แล้วบอกตัวเ องว่าทำไมกูไม่ดาวน์ป้ายแดงว่ะ.....ในเมื่อเราเลือกไ ด้มีเงินพอที่จะดาวน์....คำตอบก็คือเรารักรถเก่าไงรั กมาตั้งแต่เด็กๆๆ....ชอบรถคลาสสิคทุกยี่ห้อ...ไม่ได้ มาเล่นตามกระแสหรือเห่อตามเพื่อนๆๆๆ...ผมใช้เวลาคิดอ ยู่นานหลายเดือนก่อนตัดสินใจ...และผมคิดว่าถ้าวันนึง มันเสียแล้วผมไม่มีเงินซ่อมจะทำยังไง...คำตอบก็จอดไว ้ดิในเมื่อๆก่อนผมยังไม่มีมันผมก็ยังอยู่ได้ใช้ชีวิต ปกติได้...แค่ตอนนี้ไม่มีเงินซ่อมก็จอดทิ้งไว้ก่อนรอ มีเงินค่อยทำใหม่....คิดแค่นี้เองไม่อยากเลย....ผมก็ ตัดสินใจเลือกครับ....นี้คือเรื่องราวของผมที่มาแชร์ ความรู้สึกร่วมกับน้องหวังว่ามันอาจจะทำให้เราคิดอะไ รได้บ้างไม่มากก็น้อยนะ....ถึงเราไม่มีรถเราก็ยังเป็ นน้องๆๆเพื่อนๆๆในบ้าหลังนี้เหมือนเดิมครับ......เก็ บมันเอาไว้รอวันที่เรามีงานทำมีรายได้...แล้วค่อยเอา มาทำต่อก็ไม่สายนะครับ....
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย ปุ๊ทะริ : 28-02-2011 เมื่อ 01:19
Bookmarks