
ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ
no school today pattaya
เรียนผู้นำเหล่าทัพ jodcei และผองเพื่อน แห่งบ้านมาสดา
ข้าผุ้น้องได้อ่านกระทู้ของผู้นำเหล่าทัพ ที่กระทู้ไว้ซึ่งมีตัวลูกสาวของข้าผู้น้องอยู่ในกระท ู้นั้นด้วย ข้าผู้น้องรู้สึกซาบซึ้ง
ในความหวังดีและห่วงใยและให้ความสำคัญกับ ด.ญ. ตัวน้อยๆคนหนึ่งซึ่งเป็นลูกสาวของข้าผู้น้องเอง
ทุกๆครั้งที่ข้าผู้น้องต้องใช้งานเกี่ยวกับคอมพิวเตอ ร์และโลกของออนไลน์น้องเพลงจะต้องอยู่ใกล้ๆข้าผู้น้อ งตลอดเขาคนเดียวที่รับรู้และคอยชี้แนะ
อยู่เสมอ วันหนึ่งเขาขออนุญาติข้าผู้น้องขอคุยกับคุณลุงและคุณ ป้าในนามของเขาเอง
ข้าผู้น้องรู้สึกตกใจและลังเลที่จะอนุญาติหรือไม่อนญ าติดีแต่ไม่ว่าจะปฎิเสธหรืออนุญาติขาผุ้น้องก็ต้องหา เหตุผลให้ลูกเสมอ
"หนูจะคุยเหมือนที่คุยกับเพื่อนไม่ได้นะลูก เช่นภาษาเขียนแบบวัยรุ่น ภาษาพูด แบบวัยรุ่นพ่อห้ามเด็ดขาด " หนูก็จะคุยแบบที่คุยกับคุณพ่อ
และคุณแม่นั่นแหละคะ"เขาตอบเสียงใส ข้าผู้น้องรู้สึกโล่งใจที่ลูกยังยืนยันเจตนารมย์เดิม
เขาเป็นพูดน้อยแต่จินตนาการสูงชอบอ่านหนังสือ ชอบขีดเขียน บางประโยคบางความรู้สึกของลูกที่เขาคุยกับคุณลุงคุณอ า ผมได้อ่านยังรู้สึกภูมิใจในตัวเขาไม่น้อย ข้าผู้น้องหวังว่าท่านผู้นำเหล่าทัพ และเหล่าสหายคงไม่ว่ากะไรที่ข้าผู้น้องอนุญาติให้ลูก สาวได้มีส่วนร่วมในมิตรภาพที่แสนอบอุ่นนี้
แม้ว่ามีอะไรผิดพลาดข้าผู้น้องขอน้อมรับผิดชอบแต่เพี ยงผู้เดียว
ข้าผู้น้องคงไม่หวังมากไปถ้าหากท่านผู้นำเหล่าทัพและ เหล่าสหายจะรับด.ญ,ตัวน้อยๆไว้เป็นลูกหลานของท่านอีก สักคน
ด้วยรักและเคารพ
pattaya
ซิกแซก แห่งบ้าน n0 school today
Bookmarks