ผมก้เขามาสู่สังคมนี้ได้ประมาณปีกว่า ๆ ผมยังจำครั้งแรกได้เรยที่ผมไปออกทริป
นั้นคืองานระยองไรเดอร์ ผมมาคนเดียว ระหว่างทางผมเจอผู้คนขี่รถคลาสสิคมากมาย
ทุกคน โบกมือทักทายให้ผม ทั้งๆที่้ราไม่รู้จักกัน ผมยกโป้งตอบแร้วยิ้ม ๆ
ผมชอบช่วงเวลานั้นมาก มันทำให้ผมอยากไปออกทริป แถบทุกทริป ๆ
ผมยอมรับเรยว่า ผมหลงรักเจ้ารถคลาสสิคและสังคมคลาสสิคเข้าไปเต็ม ๆ เรย
ผมเข้าไปในงาน ผมเจอผู้คนมากมาย ผมได้ไปเจอคนที่ขี่รถเหมือนผม เราพูดคุยแลกเปลี่ยนประสบการณ์
ผมได้รู้จัก ผู้คนมากมาย ๆ แต่พอดีเดี๋ยวนี้ ผมยอมรับเรยว่ามันเปลี่ยนไป มาก และ เหมือนเราจะไม่ค่อยรักกัน
ผมยอมรับเรยว่า กลัวมากเวลาไปงาน กลัวรถหาย กลัวมีคนตีกัน และยิ่งเวลาผมยกโป้งให้คนอื่น ผมขอบอกได้เรยว่า
ผมเจอคนบางคน เขาก้ไม่ยอมยกกลับแร้วยังมองหน้าและบรึ้นรถใส่ผม ผมยอมรับเรยว่า หน้าแตก ๆ และ อายมาก
ผมอยากให้มันกลับมาเป็นเหมือนเมื่อก่อน ผมมีความสุขมากเรย ที่ได้อยู่ในสังคมนี้ .





ตอบ-อ้างอิงข้อความ


แขวงพระโขนง เขตคลองเตย กทม 10260




Bookmarks