จดหมายจาก no school today pattaya ถึงผู้นำเหล่าทัพ JODECI และผองเพื่อนบ้านมาสด้าคลั

**ปุ๊ทะริ** · 05-10-2011, 20:24

ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ no school today pattaya

สวัสดีค่ะคุณลุงคุณป้า
ทุกคนแยกย้ายกลับบ้านกันหมดแล้ว แต่หนูและครอบครัวยังพูดถึงวันงานยังไม่จบเลยค่ะ
พ่อกับแม่ดูมีความสุขมากค่ะ หนูดีใจที่เห็นพ่อกับแม่มีความสุขรวมทั้งตัวหนูด้วย
อยากให้คุณลุงกับคุณป้ากลับมาเที่ยวที่พัทยาอีก
ได้เล่นน้ำกับลุงวี ป้าแต พี่อุ้ย พี่น้ำ พี่เล็ก พี่ตาล ลุงวิน สนุกมากๆๆ ค่ะ
ลุงวีคอยเป็นห่วงกลัวหนูจะจมน้ำ ขอบคุณมากค่ะลุงวี ^0^
มีโอกาส เราคงได้เล่นบานาน่าโบ๊ทด้วยกันอีกน้ะค่ะ 5555+
เห็นแม่บอกว่าลุงๆป้าๆท้องเสียกัน หายดีกันหรือยังค้ะ ....? ดูแม่เป็นกังวลกับเรื่องนี้มาก
แต่วันนั้นมีคนช่วยทำกับข้าวหลายคน เลยไม่รุ้ว่าผิดพลาดตรงไหน
ขอให้ลุงๆป้าๆหายเร็วๆน้ะค่ะ
ต้องขอโทษลุงวีกับป้าแตด้วยค่ะ ที่วันจะเข้าไปวอคกิ้งหนูงอแง ~TT ก็หนูอยากไปด้วยหนิ่ค้ะ
แต่แม่ไม่อนุญาติ เพราะ วันรุ่งขึ้นหนูมีสอบ หนูรู้ค่ะ แต่หนูก็ยังอยากไป ก็อยู่ด้วยกันทั้งวันทั้งคืนแล้วนี่ค้ะ
จนลุงวีบอกว่า ลุงไปไม่นานเดี๋ยวลุงจะกลับมา หนูรอจนหลับเลยค่ะ 55555.
ร้องไห้ เพราะอยากไปร่วมกิจกรรมด้วย แต่แม่บอกว่ามันดึกเกินไป หนูเข้าใจค่ะ .....
แต่ก็อดร้องไห้ไม่ได้ เพราะเสียดายที่ไม่ได้ไป TToTT
แต่พอตื่นตอนเช้าก็รู้สึกผิด ที่ทำตัวงอแงแบบนั้น กับแม่และลุง แต่ยังไม่มีโอกาศได้ขอโทษ
''หนูขอโทษค่่ะ'' ที่งอแงกับเรื่องที่ผู้ใหญ่บอก
ทีหลังจะไม่ดื้อแล้วค่ะ อิอิ
คุณลุงคุณป้าค้ะ หนูปิดเทอมแล้วนะค่ะ ข้อสอบผ่านฉลุยเลยค่ะ ... คิดถึงคุณลุงคุณป้าทุกคนค่ะ

- น้องเพลง

...........ผู้ใหญ่มองไกลกว่าเด็กเสมอจ๊ะน้องเพลงเพร าะผู้ใหญ่ก็เคยเป็นเด็กมาก่อนเหมือนกัน......และก็รู ้ว่าซักวันหนูจะเข้าใจครับ...

**winKKK** · 05-10-2011, 20:26

สดุดี ..ผีเสื้อ

**no school today pattaya** · 05-10-2011, 20:48

ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ jodeci

กราบเรียนพี่รักที่รักและพี่ซิกแซกที่รัก

ผมนั่งเขียนในห้องนอนของตัวเองในราตรีที่ได้ยินเสียง เรไรร้องระงมอยู่ไกลๆ ก่อนหน้านี้ใช้เวลาอยู่กับตัวเองตามประสามาซักพัก ได้พักสมองอย่างที่อยากพักมาตลอด15ปี ผมตื่นอยู่ในเรือนของพี่ชายและพี่สาว อาบน้ำถูสบู่ก้อนเดียวกับพี่ ทานข้าวช้อนเดียวกับพี่ ดื่มกาแฟแก้วเดียวกับพี่ ผมไม่รู้สึกว่าผมเป็นคนแปลกหน้าเลย นี่คือพี่น้องของผม ตอนนี้ผมพอจะมีแรงอยากจะขีดเขียนความทรงจำของตัวเองอ อกมาเป็นตัวอักษร อยากจะเล่าในสิ่งที่ไปได้เห็นได้เจอมา อยากจะเขียนถึงผีเสื้อราตรีที่รักของผม

ขอบคุณพี่รักที่เขียนบทความข้างต้นเกริ่นนำความรู้สึ กให้ผมได้ศิโรราบต่อสุภาพสตรีเหล่านั้น ผมมองพวกเธออย่างสวยงาม มองเหมือนที่สุภาพบุรุษมองสุภาพสตรีอย่างเขินอายว่าห ัวใจของพวกเธอสวยงามกว่างานที่เธอทำ...ผมยืนมองผู้คน เหล่านี้ ผมยิ้มให้พวกเขา เขายิ้มให้ผม ไม่ได้ยิ้มเหมือนที่เขาเรียกแขก เรียกลูกค้า แต่ยิ้มเหมือนคนไทยด้วยกัน ยิ้มเหมือนที่พี่ยิ้มให้น้อง น้องสาวยิ้มให้พี่ชาย เข้าใจในสิ่งที่เราทั้งหลายได้มีจิตอาสาทำ ภายใต้ภาษาอย่างง่าย ขอบคุณครับ ขอบคุณค่ะ ตบมือเพื่อยกย่องว่าท่านทั้งหลายมีใจที่ยิ่งใหญ่ ไม่อยากเชื่อว่า ผมดีใจแค่ใหนที่ทิ้งเงินแสนมายืนตรงนั้นแล้วเดินเบีย ดเสียดไปกับพวกเขา สุภาพสตรีที่รักทุกท่าน...

หญิงสาว เด็กสาว ล้วนเดินทางจากบ้านนามาด้วยความสมัครใจ ด้วยแรงบันดาลใจว่าสักวันจะกลับไปมีชีวิตที่ดี ด้วยความตั้งใจว่่าจะมีเสื้อผ้าใหม่ๆให้พ่อกับแม่ มีทีวีตู้เย็นให้พี่น้องได้ใช้ ได้ปลูกบ้านใหม่ให้ครอบครัว หรือเหตุผลอื่นๆอีกนานับประการที่จะผลักดันให้ทรนงใน สิ่งที่จะทำ ไม่กลัวอับโชค ไม่กลัวคำครหา ไม่กลัวว่าจะโบยบินจนตายก็ไม่ได้กลับบ้าน...

ไม่กลัว...

หัวใจของหญิงสาวเหล่านี้ คือนักสู้ นักแสวงโชค วันนี้โชคดีแค่ใหนที่ได้ตอบแทนบุพการี วันนี้ต้องทนเจ็บปวดขนาดใหนที่ต้องมายืนทรนงอยู่ในรา ตรี เมื่อครั้งที่เราเดินผ่าน บอกจุดประสงค์ว่าเรามาทำอะไร...พี่น้องมากมายที่กำลั งเดือดร้อน น้ำท่วมกำลังลำบาก ไม่มีที่นอน กรุณาช่วยเหลือคนละเล็กคนละน้อย...

พี่น้องมาสด้าทั้งหลายจงเป็นพยาน...และจินตนาการ ภาพหญิงสาวมากมายที่ทันทีได้ทราบว่าเรามาทำอะไร แต่ละท่านแต่ละคนที่ควักเงินเก็บของตัวเอง คนละเล็กละน้อย รอยยิ้ม ความมุ่งมั่น ความตั้งใจที่หวังว่าเงินช่วยเหลือเหล่านี้จะนำไปช่ว ยบ้านเมืองของเขาที่จากมา ไปช่วยพี่น้องที่ลำบาก ไปช่วยคนยากไร้ นี่คือเงินจากผีเสื้อราตรี หญิงสาวที่เรามองเขาอีกด้านหนึ่ง...

๋Jodeciมองเขาอีกด้านหนึ่งเหมือนด้านเดียวกับชาวมาสด ้าที่ไปได้เห็นในวันนั้น...เธอคือนางฟ้าตลอดกาลในใจข องพวกเรา

ขอคารวะหัวใจของท่านทั้งหลาย เงินจำนวน6หมื่นกว่าบาทได้ส่งมอบให้ตำรวจท่องเที่ยวน ำไปช่วยเหลือผู้ประสบภัยน้ำท่วมตามความตั้งใจของท่าน ขอบพระคุณจากใจอีกครั้ง ในราตรีแห่งนครที่ไม่เคยหลับไหล...ท่านก็มาโบยบินอยู ่ในใจพวกเราตลอดกาล...

ทรงคุณค่า แก่การคบหา...พี่ชายเป็นอีกคนหนึ่งที่ไม่เคยละเลยกับ สิ่งเล็กๆ น้อยๆ และมองเห็นคุณค่าของมนุษย์
ด้วยกันอย่างไม่มีเงื่อนไข คนที่เห็นคุณค่าก็ควรยกย่องไม่ต่างกันเลย...น่ารักที ่สุดคะพี่ชายเรา คิดถึงจังเลยยย...

**octzilla** · 05-10-2011, 21:20

ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ jodeci

กราบเรียนพี่รักที่รักและพี่ซิกแซกที่รัก

ผมนั่งเขียนในห้องนอนของตัวเองในราตรีที่ได้ยินเสียง เรไรร้องระงมอยู่ไกลๆ ก่อนหน้านี้ใช้เวลาอยู่กับตัวเองตามประสามาซักพัก ได้พักสมองอย่างที่อยากพักมาตลอด15ปี ผมตื่นอยู่ในเรือนของพี่ชายและพี่สาว อาบน้ำถูสบู่ก้อนเดียวกับพี่ ทานข้าวช้อนเดียวกับพี่ ดื่มกาแฟแก้วเดียวกับพี่ ผมไม่รู้สึกว่าผมเป็นคนแปลกหน้าเลย นี่คือพี่น้องของผม ตอนนี้ผมพอจะมีแรงอยากจะขีดเขียนความทรงจำของตัวเองอ อกมาเป็นตัวอักษร อยากจะเล่าในสิ่งที่ไปได้เห็นได้เจอมา อยากจะเขียนถึงผีเสื้อราตรีที่รักของผม

ขอบคุณพี่รักที่เขียนบทความข้างต้นเกริ่นนำความรู้สึ กให้ผมได้ศิโรราบต่อสุภาพสตรีเหล่านั้น ผมมองพวกเธออย่างสวยงาม มองเหมือนที่สุภาพบุรุษมองสุภาพสตรีอย่างเขินอายว่าห ัวใจของพวกเธอสวยงามกว่างานที่เธอทำ...ผมยืนมองผู้คน เหล่านี้ ผมยิ้มให้พวกเขา เขายิ้มให้ผม ไม่ได้ยิ้มเหมือนที่เขาเรียกแขก เรียกลูกค้า แต่ยิ้มเหมือนคนไทยด้วยกัน ยิ้มเหมือนที่พี่ยิ้มให้น้อง น้องสาวยิ้มให้พี่ชาย เข้าใจในสิ่งที่เราทั้งหลายได้มีจิตอาสาทำ ภายใต้ภาษาอย่างง่าย ขอบคุณครับ ขอบคุณค่ะ ตบมือเพื่อยกย่องว่าท่านทั้งหลายมีใจที่ยิ่งใหญ่ ไม่อยากเชื่อว่า ผมดีใจแค่ใหนที่ทิ้งเงินแสนมายืนตรงนั้นแล้วเดินเบีย ดเสียดไปกับพวกเขา สุภาพสตรีที่รักทุกท่าน...

หญิงสาว เด็กสาว ล้วนเดินทางจากบ้านนามาด้วยความสมัครใจ ด้วยแรงบันดาลใจว่าสักวันจะกลับไปมีชีวิตที่ดี ด้วยความตั้งใจว่่าจะมีเสื้อผ้าใหม่ๆให้พ่อกับแม่ มีทีวีตู้เย็นให้พี่น้องได้ใช้ ได้ปลูกบ้านใหม่ให้ครอบครัว หรือเหตุผลอื่นๆอีกนานับประการที่จะผลักดันให้ทรนงใน สิ่งที่จะทำ ไม่กลัวอับโชค ไม่กลัวคำครหา ไม่กลัวว่าจะโบยบินจนตายก็ไม่ได้กลับบ้าน...

ไม่กลัว...

หัวใจของหญิงสาวเหล่านี้ คือนักสู้ นักแสวงโชค วันนี้โชคดีแค่ใหนที่ได้ตอบแทนบุพการี วันนี้ต้องทนเจ็บปวดขนาดใหนที่ต้องมายืนทรนงอยู่ในรา ตรี เมื่อครั้งที่เราเดินผ่าน บอกจุดประสงค์ว่าเรามาทำอะไร...พี่น้องมากมายที่กำลั งเดือดร้อน น้ำท่วมกำลังลำบาก ไม่มีที่นอน กรุณาช่วยเหลือคนละเล็กคนละน้อย...

พี่น้องมาสด้าทั้งหลายจงเป็นพยาน...และจินตนาการ ภาพหญิงสาวมากมายที่ทันทีได้ทราบว่าเรามาทำอะไร แต่ละท่านแต่ละคนที่ควักเงินเก็บของตัวเอง คนละเล็กละน้อย รอยยิ้ม ความมุ่งมั่น ความตั้งใจที่หวังว่าเงินช่วยเหลือเหล่านี้จะนำไปช่ว ยบ้านเมืองของเขาที่จากมา ไปช่วยพี่น้องที่ลำบาก ไปช่วยคนยากไร้ นี่คือเงินจากผีเสื้อราตรี หญิงสาวที่เรามองเขาอีกด้านหนึ่ง...

๋Jodeciมองเขาอีกด้านหนึ่งเหมือนด้านเดียวกับชาวมาสด ้าที่ไปได้เห็นในวันนั้น...เธอคือนางฟ้าตลอดกาลในใจข องพวกเรา

ขอคารวะหัวใจของท่านทั้งหลาย เงินจำนวน6หมื่นกว่าบาทได้ส่งมอบให้ตำรวจท่องเที่ยวน ำไปช่วยเหลือผู้ประสบภัยน้ำท่วมตามความตั้งใจของท่าน ขอบพระคุณจากใจอีกครั้ง ในราตรีแห่งนครที่ไม่เคยหลับไหล...ท่านก็มาโบยบินอยู ่ในใจพวกเราตลอดกาล...

นี่คือบทความเรื่องราวที่พี่รออ่านมาสามวันครับ..เพร าะได้ยินท่านแม่ทัพน้องวีพูดทิ้งเอาไว้ก่อนจะแยกกลับ มาก่อน...ผมเป็นพยานร่วมยืนยันในเรื่องราวที่ได้ไปสั มผัสชีวิตของคนทำมาหากินเหล่านั้น ในคืนนั้นจริงๆ..พวกเธอเป็นนางฟ้าเป็นชีวิตที่น่ายกย ่องด้วยใจบริสุทธิ์จริงๆ ..สวยเอยสวยที่ใจใช่ใบหน้า...ก็คือสุภาพสตรีที่พวกเร าได้ประสบมาด้วยตาของเราเองครับ..พวกเธอใจสวยมาก

**jodeci** · 05-10-2011, 21:43

ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ octzilla

นี่คือบทความเรื่องราวที่พี่รออ่านมาสามวันครับ..เพร าะได้ยินท่านแม่ทัพน้องวีพูดทิ้งเอาไว้ก่อนจะแยกกลับ มาก่อน...ผมเป็นพยานร่วมยืนยันในเรื่องราวที่ได้ไปสั มผัสชีวิตของคนทำมาหากินเหล่านั้น ในคืนนั้นจริงๆ..พวกเธอเป็นนางฟ้าเป็นชีวิตที่น่ายกย ่องด้วยใจบริสุทธิ์จริงๆ ..สวยเอยสวยที่ใจใช่ใบหน้า...ก็คือสุภาพสตรีที่พวกเร าได้ประสบมาด้วยตาของเราเองครับ..พวกเธอใจสวยมาก

ผมพึ่งตัดต่อวีดีโออย่างง่ายๆเกี่ยวกับเรื่องราวการไ ปทำบุญของพวกเรา ขนาดฮูหยินยังบอกว่าหัวใจของพวกเธอ...สวยมาก ขอเชิญตั้งหน้าตั้งตารอภายในคืนนี้แน่นอนครับ 555

ปล. ผมยกมือไหว้พวกเขาเพราะพวกเขาคู่ควรที่จะไหว้....

**no school today pattaya** · 06-10-2011, 00:39

ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ jodeci

ผมพึ่งตัดต่อวีดีโออย่างง่ายๆเกี่ยวกับเรื่องราวการไ ปทำบุญของพวกเรา ขนาดฮูหยินยังบอกว่าหัวใจของพวกเธอ...สวยมาก ขอเชิญตั้งหน้าตั้งตารอภายในคืนนี้แน่นอนครับ 555

ปล. ผมยกมือไหว้พวกเขาเพราะพวกเขาคู่ควรที่จะไหว้....

รอชมครับพี่ชาย...ผีเสื้อของนครที่ไม่เคยหลับไหล...

**jodeci** · 06-10-2011, 06:30

ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ no school today pattaya

รอชมครับพี่ชาย...ผีเสื้อของนครที่ไม่เคยหลับไหล...

**no school today pattaya** · 06-10-2011, 09:12

ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ jodeci

http://www.youtube.com/watch?v=gHWBXSjNKTg

เมื่อคืนทางตำรวจท่องเที่ยว ได้เข้ามาที่ร้าน3-4 นายได้เข้ามาขอบคุณในน้ำใจของเราชาวมาสด้า
และฝากขอบคุณท่านแม่ทัพและผองเพื่อนทุกท่าน ผมรับฝากและได้มาบอกพี่น้องของผมแล้ว...
และเงินทุกบาททุกสตางค์จะถึงมือพี่น้องที่เดือดร้อนแ น่นอน "ขอบคุณครับกับเรื่องดีๆ ที่พวกคุณทำเพื่อสังคม"
ตำรวจท่านฝากบอกมาครับพี่น้อง..

**jodeci** · 06-10-2011, 09:37

ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ no school today pattaya

เมื่อคืนทางตำรวจท่องเที่ยว ได้เข้ามาที่ร้าน3-4 นายได้เข้ามาขอบคุณในน้ำใจของเราชาวมาสด้า
และฝากขอบคุณท่านแม่ทัพและผองเพื่อนทุกท่าน ผมรับฝากและได้มาบอกพี่น้องของผมแล้ว...
และเงินทุกบาททุกสตางค์จะถึงมือพี่น้องที่เดือดร้อนแ น่นอน "ขอบคุณครับกับเรื่องดีๆ ที่พวกคุณทำเพื่อสังคม"
ตำรวจท่านฝากบอกมาครับพี่น้อง..

หากมีวาสนาก็ยินดีจะทำงานให้สังคมแบบนี้อีกครับ... กราบขอบพระคุณตำรวจท่องเที่ยวที่ให้โอกาสพวกเราครับ

**no school today pattaya** · 06-10-2011, 10:01

ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ jodeci

หากมีวาสนาก็ยินดีจะทำงานให้สังคมแบบนี้อีกครับ... กราบขอบพระคุณตำรวจท่องเที่ยวที่ให้โอกาสพวกเราครับ

พวกเราจะเคียงบ่าเคียงไหล่ไปด้วยกัน...ตลอดไป..เรื่อ งดีๆ เป็นเรื่องง่ายๆ สำหรับพวกเราบ้านมาสด้าไปแล้วครับพี่ชาย....

**jodeci** · 06-10-2011, 10:16

ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ no school today pattaya

พวกเราจะเคียงบ่าเคียงไหล่ไปด้วยกัน...ตลอดไป..เรื่อ งดีๆ เป็นเรื่องง่ายๆ สำหรับพวกเราบ้านมาสด้าไปแล้วครับพี่ชาย....

นั่นนะสิ...

เพื่อนไม่เคยทิ้งกัน...

**no school today pattaya** · 06-10-2011, 10:29

ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ jodeci

นั่นนะสิ...

เพื่อนไม่เคยทิ้งกัน...

เตรียมข้าวของถึงไหนแล้วครับ...เว้นที่ว่างเล็กๆ ให้หัวใจของพี่น้องบ้านมาสด้าร่วมเดินทางครั้งประวัต ิศาสตร์
ไปพร้อมๆ กับท่านด้วยนะครับ...

**jodeci** · 06-10-2011, 10:36

ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ no school today pattaya

เตรียมข้าวของถึงไหนแล้วครับ...เว้นที่ว่างเล็กๆ ให้หัวใจของพี่น้องบ้านมาสด้าร่วมเดินทางครั้งประวัต ิศาสตร์
ไปพร้อมๆ กับท่านด้วยนะครับ...

ยังนั่งซึมเซาเกี่ยวกับความรักที่พัทยาอยู่ครับ เหมือนหมูกินข้าวแล้วขี้เกียจลุก ปล่อยให้เวลามันผ่านไปไม่รู้จะรีบไปใหน รีบมา36ปีแล้วครับ 5555 ++

**octzilla** · 06-10-2011, 10:54

ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ jodeci

ยังนั่งซึมเซาเกี่ยวกับความรักที่พัทยาอยู่ครับ เหมือนหมูกินข้าวแล้วขี้เกียจลุก ปล่อยให้เวลามันผ่านไปไม่รู้จะรีบไปใหน รีบมา36ปีแล้วครับ 5555 ++

ขอเป็นเสียงเล็กๆที่คัดค้าน ปัดแข้งปัดขา หรือเตือนใจสำหรับการเดินทางตามความฝันครับ..คิดให้ถ ี่ถ้วนครับ..ผมให้เกียรติการตัดสินใจโดยส่วนตัวกับน้ องวีเสมอ..แต่คราวนี้ ผมไม่สบายใจและต้องกล่าวเตือน..ใจสู้แต่ทุกอย่างไม่พ ร้อม ไม่อำนวย..ผมขอขัดคอ..ไม่อยากให้เสี่ยงครับ..ถ้าไม่ร ีบ อดใจรอสักหน่อย..พี่คนนี้ขอร้องละ

**no school today pattaya** · 06-10-2011, 10:58

ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ jodeci

ยังนั่งซึมเซาเกี่ยวกับความรักที่พัทยาอยู่ครับ เหมือนหมูกินข้าวแล้วขี้เกียจลุก ปล่อยให้เวลามันผ่านไปไม่รู้จะรีบไปใหน รีบมา36ปีแล้วครับ 5555 ++

ดีครับ..นั่ง นอน ลุกยืน ให้เวลาเดินไปตามเข็มนาฬิกา...ส่วนตัวเราก็เดินทวนเข ็มนาฬิกาบ้างก็ดีครับ...

ชื่อกระทู้: จดหมายจาก no school today pattaya ถึงผู้นำเหล่าทัพ JODECI และผองเพื่อนบ้านมาสด้าคลั

คำสั่งเพิ่มเติม

Bookmarks

Bookmarks

กฎการส่งข้อความ