ผมก็แล้วแต่พี่อะครับ แต่พี่ฟังน้องอธิบายนิดนึง เราเติบโตจากรถคลาสสิคเหมือนว่าได้ดำดิ่งไปอยู่จุดที ่ลึกสุดของไลน์ของมัน ห้อมล้อมไปด้วยประสบการณ์และมิตรภาพที่รถของเรานำพาเ พื่อนฝูงมา เราอาจจะนึกมองว่า นี่คือตำนานแต่ผมเรียนรู้ว่า รถแค่นำพาครับ ตำนานคือพวกเรา ผมว่าพวกเราสร้างเรื่องราวให้กับรถ เมื่อวันที่ผมเสพความสุขตรงนี้อย่างล้นเปี่ยมเหมือนเ ด็กน้อยกลายเป็นเด็กหนุ่ม ผมก็มีความฝันใหม่ ผมอยากมีมัดกล้าม อยากมีความท้าทายอะไรใหม่ๆ อยากขับรถไปกับแฟนสาวแล้วมีคนอมยิ้มให้ อยากจะเร่าร้อนบนท้องถนนและในขณะเดียวกันก็อยากจะสุข ุมน่าเกรงขามต่อผู้พบเห็น
ถ้าถามผมว่าแล้วถ้าผมเจอรถคลาสสิครุ่นที่ผมเคยมีขับผ ่านไป ผมก็จะมองแล้วยิ้มให้ แต่ว่านั่นคือพวกเราสมัยที่ยังเป็นเด็กน้อยครับ...ผม ยิ้มให้กับอดีตของผมที่ผมเคยมี ไม่จากมัน กาลเวลาก็ทำให้มันลาจาก ตอนนี้ผมโตแล้ว ประสบการณ์ผมมากมาย ความสุขของผมมันสุขงอมเป็นกองทัพแล้ว รถที่ผมขายไป ไปที่ใหนเขาก็เรียกรถของผมหรือรถของพี่นัน (ศรีนวล,หวานหวาน)เป็นต้น
ถ้าผมตอบพี่ ผมเลือกที่จะอยู่กับคนที่คู่ควรครับ ^^
ปล. ผมแลกว่ะ
ผมอ่านหนังสือดีๆเล่มหนึ่ง ติดใจประโยคนี้
คนเรามีวินาทีนั้นแค่ครั้งเดียว
ผมเหมือนคนเขียนเข้าถึงห้วงลึกของจิตใจผม ผมไม่นั่งตัดพ้อและบ่นนานเหมือนแต่ก่อน นิดๆหน่อยๆแล้วก็ฮึดสู้ใหม่...ไม่อยากจะเสียความรู้ส ึกดีๆ ชีวิตมันต้องหมุนต่อไป ผมทำทุกวินาทีให้มีความสุขก็พอ เพราะไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะเหลืออีกกี่วัน ^^
บางครั้งการเงียบงันอาจจะมีหน่วยประมวลผลในสมองทำงาน อย่างซับซ้อนอย่างแข็งขัน คิดพิจารณาแล้วพิจารณาอีกแล้วใช้จิตใจกลั่นกรองซ้อนเ ข้าไปหลายขั้นตอน คิดแล้วคิดอีก ชั่งใจแล้วชั่งใจอีก
บางทีผมไม่ได้พูด.....ไม่ได้แปลว่าผมไม่คิดอะไร
แต่ถ้าลงมือทำแปลว่า คิดมาแล้ว...ว่าดีแล้ว
ผมรู้ว่าพี่ชายเข้าใจผมดี เราจึงยืนด้วยกันอยู่ตรงนี้ 5555
ด้วยรักและคิดถึง กาแฟหอมมาก...
ทุกๆครั้งที่เราดวลตัวอักษรกัน ยังไม่มีผู้ใดเพี้ยงพลั้ง...หยุดไม่ได้แปลว่า...ไม่ท ำอะไร...หากแต่เพียงใช้สมอง...เพราะกระบี่พี่ชายคมกล ิบสามารถปลิวชีวิต แม้ยังไม่ได้ทันชัก เฉกเช่นกาแฟของไอระเหยจากขอบเปลือกแก้ว...ยังโชยปะทะ ไอระเหยของกาแฟที่บ้านน้องของทุกเช้า...คิดถึงพี่ชาย เหลือเกิน
บ่นอะไรกันแต่เช้า..555..คิดสิ่งใดดี จงลงมือทำ ไม่งั้นต้องมานั่งกุมขมับถามตัวเองในวันหลังว่า..ทำไ มวันนั้นวันนี้ไม่ทำ..ทำให้มันรู้กันไปครับ ไม่ทำก็ไม่มีวันรู้ ผมเชื่ออย่างงั้น ชิวิตผมพลาดอะไรมาตั้งเยอะแล้ว ณ.จุดนี้ วัยนี้ ไม่ยอมพลาดในสิ่งที่คิดว่าเรา อยากจะทำครับ ..คนเราไม่กลัวที่จะก้าวไป แต่กลัวจินตนาการที่คาดเดาและกลัวที่จะถอยหลังลงคูมา กกว่าครับ..55555
@ วันที่ฉันออกเดินทาง ทุกหนทางอบอุ่น ท่ามกลางสายลมแห่งความรัก @
..........................MONKEY TERRITORY
นายเตชินท์ คุ้มเกษ 180/2 ซอย จรัญสนิทวงศ์ แขวงวัดท่าพระ เขต บางกอกใหญ่ กรุงเทพฯ 10600
มือถือ : 087-5888-699 e-mail : stormmaker_co@yahoo.com
Bookmarks