จดหมายจาก no school today pattaya ถึงผู้นำเหล่าทัพ JODECI และผองเพื่อนบ้านมาสด้าคลั

[mazdaproceed]

ผมก็คิดถึงครูทรัพย์และหวานใจครูแอ็ด....55555

รักและเคารพเช่นเดิมครับพี่อ๊อก แล้วพบกันครับ

[vespeno90]

http://farm7.staticflickr.com/6068/6...b1cb8a5a_z.jpg

เขียนที่มาสด้าแคมป์บางแค

ในราตรีที่ลมแปรนปรวน ใจน้องก็คิดถึงการจรดปากกาจิ้มแป้นเขียนถึงชายในรูปถ ่าย ความรู้สึกที่ซาบซ่านผ่านการสวมกอด...ไม่ได้พานพบกัน นานขนาดใหน ไฉนถึงรู้สึกตื่นเต้นทุกครั้งที่ได้อ่านตัวอักษรดั่ง บทกวี ครั้งสุดท้ายที่บ้านเช่าในยุค80's น้องก็พบว่าตัวอักษรของพี่ชายมันพริ้วไหว ยากนักจะเทียบเคียงเสมอได้ ได้แต่รำพันว่าเราน่าจะมีสมาธิมากกว่านี้ จะได้ร่ายรำบทความที่ทรงพลังกลับไปให้พี่ชายที่พัทยา บ้าง บ้านเช่าที่พรรณาช่างสวยงามดั่งจินตนาการ

น้องซึมซับโลกเสรีของjodeciซะจนอิ่มเอม ไม่อาจจะเทียบเคียงในสิ่งที่เขาทำได้ในอดีต ไม่อาจจะวัดรอยเท้าท่านแม่ทัพที่เขาเคยนำทัพไปเขาค้อ จนโลกรู้จักชาวมาสด้า สิ่งที่เขาได้ทำร่วมกับพี่น้องของเขามันยากนักจะทำได ้เหมือนเดิม น้องหวั่นใจ น้องค้นหาตัวตนในขุนเขากลับพบว่าตัวเองชอบความสงบและ นอนอยู่เฉยๆในบ้านเช่าหลังนั้น กว่าจะรวบรวมความคิดว่าอยากจะสื่อสารกับใคร แสงสุดท้ายก็มากดดันว่าวันนี้คงพอแค่นี้ เป็นอยู่อย่างนี้...

เพลานี้มีคนเรียกร้องชื่อของเขาอีกครั้ง jodeci น้องไม่แน่ใจว่าเขาหมายถึงใคร เขามีตัวตนจริงๆหรือเป็นแค่ผู้ชายในโลกอุดมคติที่สหา ยทั้งหลายชื่นชมและถวิลหา ยิ่งอยากจะเป็นเขามากเท่าไหร่ น้องก็ยิ่งยืนเผชิญหน้าเขาเท่านั้น ไม่มีวันได้ยืนเคียง พอใจสงบจากความว้าวุ่น ก็พบความวุ่นวายที่ท่านแม่ทัพjodeciได้วางหมากไว้... น้องหวั่นใจและอยากจะหนีเร้นซ่อนตัวไกล.....จากตัวตน

วันนี้น้องเขียนจดหมายถึงพี่ชาย ยังไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นที่สุพรรณฯมันยิ่งใหญ่เป็ นทวีคูณ น้องอิจฉาความรักของพี่น้องมาสด้าทุกท่านที่เฝ้ารอที ่จะพบกัน ถวิลหาที่จะรวมกันเป็นหนึ่ง ได้แต่หวังว่าจะได้สวมบทเป็นท่านแม่ทัพที่พี่น้องปรา รถนา ได้นำทัพอย่างสมสง่ากับที่เป็นjodeci ขอพี่ชายทั้งหลายจงอวยชัยให้น้องนำพาพวกเราผ่านพ้นภา รกิจนี้ไปได้ดี

น้องคิดถึงพี่ชายเสมอ

เธอใช่ไหม
ว่าจะฟื้นดวงใจด้วยใฝ่ฝัน
ว่าจะเสพเสรีแห่งชีวัน
ว่าจะร่ำรำพันกาพย์สัญจร...

ว่าจะท่องทุกท้องถนนอย่างคนกล้า
ว่าจะไต่รุ้งฟ้า ฝ่าสิขร
ว่าจะเป่าใบไม้ร่ายเพลงพร
ว่าจะร่อนเร่ผ่านธารแสงดาว....

ในเดือนกุมภาพันธ์ยังไม่ร้อนอบอ้าวเท่าใหร่ ท้องฟ้าอบอวลไปด้วยเมฆหมอกลอยตัว แต่ถึงอย่างไรใบไม้ก็ให้ความเย็น
กับผมในบ้าน สวนหย่อมเล็กๆหน้าบ้าน ดอกไม้กับกระถางบานคาคบมากมาย พลูด่างสีเขียวสดชื่นเกาะตามขอนไม้เก่า
ใหลริ้วตามทาง แล้วแยกกิ่งก้านสาขามาบรรจบกันที่ริมรั้วสีขาว ตุ๊กตาเซรมิกนั่งยิ้มรับแสงแดดสายลมอากาศหน้าบ้าน
ดอกดาวเรืองเบ่งบานของทุกเช้า การรักษาความชื้นและกำหนดแสงแดดรำไร ในบางด้านของสวนหย่อมเล็กๆ มีดอกไม้
หลายพันธุ์ทั้งมีดอกและไม่มีดอก กลิ่นหอมชื่นใจแล้วจิบกาแฟ เสียงเพลงลอยมาจากในบ้าน

ถัดไปชายผ้ามัดย้อมสีสันสวยงามเป็นประกายรุ้ง ที่ผมได้มาจากเพื่อนฮิปปี้แถวถนนตรอกข้าวสารเมื่อหลา ย พ ศ ลุงโปรซีด
จอดใต้ชายคาโดยไร้แสงแดดและพร้อมจะทยานบนท้องถนนอีกค รั้งเมื่อถึงเวลา บิ๊กโบน ปาเกียว ที่พี่ชายชอบถามหา หลัง
อาหารเช้านอนหลับเป็นตาย น้องภีมร์ น้องเพลง น้องพรู พี่รัก เก้าอี้ไม้ตัวเก่าที่พี่ชายเคยนั่งจิบกาแฟ ต่างมีความสุข ผมสร้าง
อากาศให้กับบ้านเช่าหลังนี้ และในบางเย็นเป็นอากาศชวนผมขี้เกียจ ผมนึกถึงโทรศัพย์ ชวนเพื่อน พี่น้องมากินเหล้า kk บิ๊กเบ
บี้ โต้งโยคี พี่แซม แดนนี่ ถ้าเขาถวิล..แก้วเหล้า หรือถกเถียงกันไร้สาระด้วยความเพลิดเพลิน แล้วพูดถึงพี่ชายกับรอยยิ้ม

ใบหน้าและรอยยิ้มของผม...ผมรอเวลาที่จะถึงสัปดาห์หน้ านี้ เป็นวันที่นานเหมือนนรก เวลาผ่านไปวันแล้ววันเล่า
ไม่เคยเลยที่จะไม่คิดถึงพี่ชาย...

เขียนที่บ้านช่างมาซ่อมคอมพ์เรียบร้อย เสียงฝนตกพรำๆ

http://image.ohozaa.com/i/546/1QiFY8.jpg

[no school today pattaya]

http://farm7.staticflickr.com/6068/6...b1cb8a5a_z.jpg

เขียนที่มาสด้าแคมป์บางแค

ในราตรีที่ลมแปรนปรวน ใจน้องก็คิดถึงการจรดปากกาจิ้มแป้นเขียนถึงชายในรูปถ ่าย ความรู้สึกที่ซาบซ่านผ่านการสวมกอด...ไม่ได้พานพบกัน นานขนาดใหน ไฉนถึงรู้สึกตื่นเต้นทุกครั้งที่ได้อ่านตัวอักษรดั่ง บทกวี ครั้งสุดท้ายที่บ้านเช่าในยุค80's น้องก็พบว่าตัวอักษรของพี่ชายมันพริ้วไหว ยากนักจะเทียบเคียงเสมอได้ ได้แต่รำพันว่าเราน่าจะมีสมาธิมากกว่านี้ จะได้ร่ายรำบทความที่ทรงพลังกลับไปให้พี่ชายที่พัทยา บ้าง บ้านเช่าที่พรรณาช่างสวยงามดั่งจินตนาการ

น้องซึมซับโลกเสรีของjodeciซะจนอิ่มเอม ไม่อาจจะเทียบเคียงในสิ่งที่เขาทำได้ในอดีต ไม่อาจจะวัดรอยเท้าท่านแม่ทัพที่เขาเคยนำทัพไปเขาค้อ จนโลกรู้จักชาวมาสด้า สิ่งที่เขาได้ทำร่วมกับพี่น้องของเขามันยากนักจะทำได ้เหมือนเดิม น้องหวั่นใจ น้องค้นหาตัวตนในขุนเขากลับพบว่าตัวเองชอบความสงบและ นอนอยู่เฉยๆในบ้านเช่าหลังนั้น กว่าจะรวบรวมความคิดว่าอยากจะสื่อสารกับใคร แสงสุดท้ายก็มากดดันว่าวันนี้คงพอแค่นี้ เป็นอยู่อย่างนี้...

เพลานี้มีคนเรียกร้องชื่อของเขาอีกครั้ง jodeci น้องไม่แน่ใจว่าเขาหมายถึงใคร เขามีตัวตนจริงๆหรือเป็นแค่ผู้ชายในโลกอุดมคติที่สหา ยทั้งหลายชื่นชมและถวิลหา ยิ่งอยากจะเป็นเขามากเท่าไหร่ น้องก็ยิ่งยืนเผชิญหน้าเขาเท่านั้น ไม่มีวันได้ยืนเคียง พอใจสงบจากความว้าวุ่น ก็พบความวุ่นวายที่ท่านแม่ทัพjodeciได้วางหมากไว้... น้องหวั่นใจและอยากจะหนีเร้นซ่อนตัวไกล.....จากตัวตน

วันนี้น้องเขียนจดหมายถึงพี่ชาย ยังไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นที่สุพรรณฯมันยิ่งใหญ่เป็ นทวีคูณ น้องอิจฉาความรักของพี่น้องมาสด้าทุกท่านที่เฝ้ารอที ่จะพบกัน ถวิลหาที่จะรวมกันเป็นหนึ่ง ได้แต่หวังว่าจะได้สวมบทเป็นท่านแม่ทัพที่พี่น้องปรา รถนา ได้นำทัพอย่างสมสง่ากับที่เป็นjodeci ขอพี่ชายทั้งหลายจงอวยชัยให้น้องนำพาพวกเราผ่านพ้นภา รกิจนี้ไปได้ดี

น้องคิดถึงพี่ชายเสมอ

เธอใช่ไหม
ว่าจะฟื้นดวงใจด้วยใฝ่ฝัน
ว่าจะเสพเสรีแห่งชีวัน
ว่าจะร่ำรำพันกาพย์สัญจร...

ว่าจะท่องทุกท้องถนนอย่างคนกล้า
ว่าจะไต่รุ้งฟ้า ฝ่าสิขร
ว่าจะเป่าใบไม้ร่ายเพลงพร
ว่าจะร่อนเร่ผ่านธารแสงดาว....

เช้านี้ผมตื่นเร็วจริงๆแล้วผมต้องตื่นสายเลยทีเดียวเ พราะวันเสาร์ไม่ได้ส่งลูกๆไปโรงเรียน กลับสดชี่นเสียอีกเพราะได้นอนเต็มอิ่ม
เมื่อคีนผมได้รับโทรศัพย์จากเพื่อนที่สนิท ความสนิทสนมของเราถึงขั้นปรึกษากันได้ทุกเรื่อง หลังหูลำโพงโทรศัพย์เขาบอกกับผม
ว่าได้เข้าไปอ่านจดหมายฉบับล่าสุดที่พี่ชายเขียนถึงห รือยัง? มันสวยงาม พลิ้วลมเหลือเกิน ผมไม่รู้จะอธิบายให้พี่ชายฟังอย่างไร
ตังอักษรการเรียงร้อยถ้อยคำ ที่ชวนให้คิดรวมไปถึงจินตภาพอันมากมาย เกือบจะเป็นนิยายขนาดสั้นได้เชียวล่ะ...

ทุกคนในครอบครัวคงศรี นั่งอ่านจดหมายของพี่ชายจากแสงไฟสลัว ของจอคอมพิวเตอร์ รอยยิ้มที่บนใบหน้าของทุกคน ต่างเพิ่ง
จ้องไปที่ตัวอักษร ผมแทบไม่ได้ยินเสียงหายใจ มันเงียบเชียบเหลือเกิน โทรทัศน์ถูกปิด เสียงบรรเลงเพลงจากสเตอร์ริโอที่ฟังนุ่มๆ
ภายในห้องสี่เหลี่ยมที่รับแขก ถูกลดเสียงลง ทำให้มีบรรยากาศการอ่านจดหมายของพี่ชาย...เราทุกคนชอ บมาก

หลังจากนั้นเราก็เข้านอนกัน และผมนึกถึงจินตนาการมากมายที่จะตอบกลับถึงพี่ชาย แล้วก็ผล็อยหลับไปตั้งแต่ตอนใหนไม่รู้ มันต้อง
ใช้สมาธิมากทีเดียว ผมต้องการสอดใส่อารมณ์ลงไป แต่ผมไม่รู้ว่าจะทำเช่นนั้นได้หรือเปล่า ผมพยายามจะสอดใส่กวีนิพนธ์ ที่ต้องการ
ความสมดุลย์ของจดหมาย ผมพูดได้เต็มปากเช้านี้เป็นสัปดาห์ที่ดี และผมก็ทำสิ่งที่ดีทีสุด เท่าที่จะทำได้
แต่เช้านี้ที่บ้านผมต่างก็วุ่นวาย หลังจิบกาแฟกับพี่รัก หล่อนกับน้องเพลงต่างก็สารวนกับการจัดห้องให้พี่จิ๋ว ...เห็นใหมล่ะพี่ชาย...ว่าพี่ชาย
มีพลังดึงดูดจากใครหลายๆคน พี่จิ๋วได้ลาพักร้อนจากงานที่ภูเก็ต ตั้งใจมางานพี่โอโดยเฉพาะ และติดตามจดหมายข่าวสารจากบ้านมาสด้า
อยู่เป็นประจำ เราทุกคนครอบครัวคงศรีและพี่น้อง no school today pattaya รักเคารพศรัธาในตัวพี่ชาย...jodeci เราเรียกท่านว่า
jodeci เพราะท่านคือjodeci ที่เรารู้จักร ท่านมีตัวตน มีจิตรวิญญาณ มีแสงสว่างเรืองรองในความรักของเรา มันทำให้ได้สนิทใจมากยิ่งขึ้น
เพราะก้าวแรกที่ no school today pattaya ก้าวเข้ามาในบ้านหลังนี้ก็เพราะผู้ชาย..ที่ชื่อ jodeci ที่ผมรู้จักร ผมสามารถได้อธิบาย
ได้หลายๆฉาก..

ทุกครั้งผมมีความรู้สึกที่ดีต่อตัวอักษรของพี่ชาย และผมหวังว่าผมคงรักษาความรู้สึกเช่นนี้ไว้ได้ มันเป็นความรู้สึกที่สบายอารมณ์ และพักผ่อน
อย่างแท้จริง ผมจะเก็บความรู้สึกนี้ไว้ได้ ผมผ่อนคลายอย่างมาก ตัวอักษรและความรักของพี่ชายมันยิ่งใหญ่มาก มันมีความเป็นหฤหรรษ์ มีชีวิต
ชีวา มีคุณลักษณะสากล มิฉะนั้นก็ไร้ความสำคัญ ผมไม่เคยยินดีสิ่งใดมาก่อนเท่านี้เลย...ผมมาถูกทางแล ้วพี่ชาย

พี่ชายจะนำพาทัพของพี่น้องเราไปได้สวยงาม เพราะพี่ชายอยู่ในยุธรจักรนี้มานาน ผ่านสายลม แสงแดดแผดร้อน ผ่านสายฝน ผ่านอันเรื่องราว
ที่เชี่ยวกาจ แม้เส้นทางจะไม่โรยด้วยดอกกุลาบก็ตาม...เดินทัพทุกคร ั้งท้องฟ้าคำราม สิ่งมีชีวิตและธรรมชาติย่อมรู้ว่านี่คือท่านแม่ทัพ jodeci
ผู้นำทัพอันเกรียงไกล...

zigzag no school today pattaya
ท้องฟ้าวันนี้ดูไม่เปิดเอาเสียเลย ยังมีเม็ดฝนโปรยปราย ผมมองเห็นพี่ชายยังร่ายรำบทกวี และมีขวดเบียร์อยู่เป็นเพื่อน...

[ปานบางแสน]

ที่บ้าน no school today pattaya
คืนวันอาทิตย์ ที่12 กุมภาพันธุ์ 2555
สวัสดีครับ..พี่ชายผู้เป็นที่รักเคารพ ทุกท่าน

เมื่อสองคืนที่ผ่านมา เป็นวันสุดสัปดาห์ที่ผมดื่มหนักมาก ผมกินเหล้าสองคืนติดต่อกัน ตั้งแต่พระอาทิตย์คล้อยลง
ถึงตี2-3 ติดต่อกัน ผมพาลุงโปรซีดและพี่น้องno school today pattaya ไปเที่ยวงานซึ่งคล้ายๆงานประจำปี
ที่สนามกีฬาของพัทยา ที่ห่างไม่ไกลจากตัวบ้านผม ซึ่งจัดประจำทุกๆปี และเราก็ได้เชื้อเชิญให้นำรถไปจอดที่หน้างาน
ผมสนุกกับการกินเหล้าและพักผ่อนมาก หรือมันจะเรียกว่าเป็นการพักผ่อนหรือเปล่าผมไม่แน่ใจ

ผมสงสัยว่าทำไมนะ ในวันที่เรื่องราวแล่นอยู่ในสมองของผม กลับไม่อยากจะรับมัน ผมอยากจะครุ่นคิดให้นานก่อนค่อย
ตัดสินใจลงไป วันนี้ผมเพิ่งได้หาเหตุผลได้อย่างหนึ่ง พี่ชายทุกท่านที่ผมรักสำคัญกับผมมาก...
หลังจากสนุกกับงานรถกลับถึงบ้านก็ตี2ตี3 ผมเข้าบ้านมาสด้ามาอ่านที่พี่ชายสนทนากัน ผมได้แต่นั่งอมยิ้มที่หน้าคอมพ์
แสงไฟสลัวๆ ผมลองเอามือไปทาบบนแป้นพิมพ์ แต่นิ้วไม่เป็นจังหวะเอาเสียเลย ในที่สุดก็ต้องออกจากระบบ อีกอย่างหนึ่ง
ที่ผมต้องบอกพี่ชาย...

ผมรู้สึกว่าเมามากจนไม่อยากให้กลิ่นเหล้าโชยโดนตัวพี ่ชาย ผมเกรงว่าตัวอักษรจะไม่ประติดประต่อ เดี๋ยวพี่ชายจะรำคานใจเอา
เสียเปล่า ตอนนี้สมองผมโปร่งขึ้นเยอาะทีเดียว กลางวันของวันนี้ผมนอนเต็มอิ่ม อาการหายแฮ้งค์ละลายหายหมดไปแล้ว ผมต้อง
มีความนิ่มนวล ความพร้อมเพรียงและจังหวะที่ทุกอย่างจะต้องผสมกลมกลี นกันได้...

และอีกเรื่องหนึ่งที่ต้องบอกพี่ชาย ลุงโปรซีสขับนิ่มนวลมาก แต่ก็เกิดปัญหาขึ้นนิดหน่อย ตอนนี้ผมได้เอาเขาไปไว้ที่อู่แล้ว แกนซีน
หน้ามีรอยรั่วและน้ำมันใหลลงมา ทำให้ต้องเช็คความเรียบร้อยอีกครั้ง(ผมหมายถึงช่วงล่ าง)
ผมเป็นน้องพี่ชายนะ ยังไงผมก็รู้ว่าพี่ชายต้องให้อภัยน้อง...

ส่วนเรื่องหนังของลุงโปรซีสที่จะออกฉายนั้น อยากให้พี่ชายอดใจรออีกนิดนึง ซึ่งตอนนี้มันก็ยังไม่สำริดผล
และพี่ชายอย่าทำหน้ายักษ์ใส่น้อง ที่น้องมัวเสียเวลาอยู่เลย...
มีอีกเรื่องหนึ่ง ผมรู้ว่าลายมือของผมอ่านยาก แต่จะพยายามเขียนให้ชัดเจนที่สุด แต่ผมทำได้แค่นี้ แต่จะ
พยายามทุกวิถีทาง...

ฉบับนี้แค่นี้ก่อนนะครับ..ผมเอาภาพนิ่งของลุงโปรซีดม าให้ชมครับพี่ชาย..ที่รัก
zigzag

http://image.ohozaa.com/i/f32/Nf5xB8.JPG

http://image.ohozaa.com/i/f5d/LezT3P.JPG

http://image.ohozaa.com/i/f88/jhoeAk.JPG

สุดยอดเลยครับ พี่ชาย สวย มากๆ เลย ครับ

[sk9991]

พระนคร+บูรพา^^

[no school today pattaya]

สุดยอดเลยครับ พี่ชาย สวย มากๆ เลย ครับ

เธอสวยสุดยอด ผมไม่เถียง ผิวเธอขาวเนียนเหมือนหยวก สะอาดบริสุทธิ์ ผมชอบเธอครับพี่ปาน ขอเบอร์ติดต่อได้ใหม? จะชวนเธอไปดูหนังฟังเพลง5555

[Bigbaby no school]

เธอสวยสุดยอด ผมไม่เถียง ผิวเธอขาวเนียนเหมือนหยวก สะอาดบริสุทธิ์ ผมชอบเธอครับพี่ปาน ขอเบอร์ติดต่อได้ใหม? จะชวนเธอไปดูหนังฟังเพลง5555
http://image.ohozaa.com/i/421/aNE57F.jpg

พี่สะใภ้ที่บ้านก็สวยครับ ผมมีเบอร์ด้วยพี่ซิกแซกจะเอาหรือป่าว5555ปล น้องนั่งอ่านจดหมายพี่ชายทั้งสองท่าน มันซึ้งมากครับพี่ชาย ตั้งสามหน้าแน๊ะ
จดหมายโนสครู มีเรื่องที่ดีมากมาย ขอคาราว พี่ชายทุกท่าน

[no school today pattaya]

พี่สะใภ้ที่บ้านก็สวยครับ ผมมีเบอร์ด้วยพี่ซิกแซกจะเอาหรือป่าว5555ปล น้องนั่งอ่านจดหมายพี่ชายทั้งสองท่าน มันซึ้งมากครับพี่ชาย ตั้งสามหน้าแน๊ะ
จดหมายโนสครู มีเรื่องที่ดีมากมาย ขอคาราว พี่ชายทุกท่าน

เบอร์ไรอ่ะ บิ๊กเบบี้ เบอร์กาม็อดม่ายอาวนะ หุหุ น่าร๊ากกกกกกก55555

[jodeci]

พี่สะใภ้ที่บ้านก็สวยครับ ผมมีเบอร์ด้วยพี่ซิกแซกจะเอาหรือป่าว5555ปล น้องนั่งอ่านจดหมายพี่ชายทั้งสองท่าน มันซึ้งมากครับพี่ชาย ตั้งสามหน้าแน๊ะ
จดหมายโนสครู มีเรื่องที่ดีมากมาย ขอคาราว พี่ชายทุกท่าน

พี่ซิกแซกจะหัวทิ่มหัวตำ ต้องจำได้แม่นแน่นอนครับ 55555 เรื่องราวดั่งตำนานของเหล่ามิตรสหาย ใครจะเชื่อว่าบ้านมาสด้ามันมีเรื่องราวที่หัวเราะทั้ งน้ำตาได้... ^^

[no school today pattaya]

พี่ซิกแซกจะหัวทิ่มหัวตำ ต้องจำได้แม่นแน่นอนครับ 55555 เรื่องราวดั่งตำนานของเหล่ามิตรสหาย ใครจะเชื่อว่าบ้านมาสด้ามันมีเรื่องราวที่หัวเราะทั้ งน้ำตาได้... ^^

และเมากับรอยยิ้ม55555

[Bigbaby no school]

และเมากับรอยยิ้ม55555

พรั่งพร้อมความสุข กับความวุ่นๆ มากมาย 555 นี่แหละหนอ พี่น้องเรา

[no school today pattaya]

พี่ๆเรโทรข้างบนคุยไรกันนะ!

ที่กระท่อมปลายนา หลังคามุงจาก
14 กุมาพันธ์ 2555
ฟองเบียร์..ที่รัก

ฉันนั่งทอดดูท้องทุ่งนาข้าวเขียวชอุ่ม ใต้ต้นใหญ่ ยังคงให้ความร่มเย็น ทุกครั้งหลังอาหารกลางวันเราต่างมานั่งพรอดรักที่ใต้ ต้นไม้ใหญ่
ฤดูทำนาเมื่ออดีตเราเก็บเกี่ยวข้าวได้เยอะทีเดียวเธอ จำได้มั๊ยฟองเบียร์..ที่รัก ได้ผลผลิตเป็นที่น่าพอใจอย่างมาก เธอยังเคยพูดกับฉัน
เสมอว่าดีใจที่เกิดมาเป็นเนื้อคู่กัน ฟองเบียร์ ที่รัก เราตื่นนอนกันตั้งแต่ฟ้าไกล้สาง ได้ยินเสียงไก่ขัน เธอกุลีกุจอไปก่อไฟหุงข้าว เพี่อ
ตระเตรียมอาหารมี้อกลางวันที่ทุ่งนากัน และฉันออกไปโปรยเม็ดข้าวสารให้ไก่ของเราที่หน้าบ้าน

ไกล้รุ่งรุ่งอรุณของเช้าอันสดใสยังไม่ถึง 6โมงเช้าดีนัก เราก็ออกไปท้องทุ่งนากัน กระเซ้าเย้าแหย่กันกันไปตลอดเส้นทาง เรามีความสุข
ฉันยังจำาพต่างๆผ่านร่องรอยของอดีตเป็นความทรงจำไม่ล ืมเลือน ผ้าซิ่นลายดอกไม้สีน้ำตาลที่เธอชอบสวมใส่ เสื้อเชิ็ตแขนยาวตัวนั้น
หมวกถักสานสีออกเหลืองๆและผ้าปิดบังใบหน้ากลัวฝ้าจะข ึ้นบนใบหน้าเธอ...ฉันยังเก็บไว้อยู่เสมอ ไม่เคยลืมเลือนหายไป...

จำได้ว่าเราไม่ได้พบกันนานแค่ใหนแล้วนะ ตั้งแต่เธอเข้ามาที่บางกอก ทิ้งกลิ่นโคลนสาปควาย ทิ้งท้องทุ่งนา เธอยังหอมกลิ่นฟางแห้งมั๊ย?
ที่บางกอกเธอสบายดีนะ หวังว่าเธอคงมีความสุข ฉันได้ข่าวกับเพื่อนที่เรียนร่วมห้องตอนเด็กๆ ว่ามีหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่มาติดพันรักเธอ...
แต่ไม่เป็นไรหรอกมันเป็นสิทธ์ของเธออยู่แล้ว ฉันคงพูดอะไรมากไม่ได้หรอก เพราะเราแยกทางกันแล้วนี่...

ฉันมีข่าวดีจะบอกเธอนะฟองเบียร์..ที่รัก ปลายเดือนกุมาพันธ์นี้ ฉันมีความมุ่งหมายจะเดินทางไปทำบุญ ขึ้นบ้านใหม่พี่ชายฉันที่สุพรรณ
ได้ข่าวว่าเธอจะมาร่วมงานในวันนั้นด้วย ฉันปราถนาที่จะพบเจอเธออีกครั้ง อย่าได้อายคนบ้านนอกอย่างฉันเลยนะฟองเบียร์..ที่รัก หาก
เธอขวยเขิล เธอก็บอกกับเพื่อนของเธอไปว่าเราเป็นแค่คนรู้จักรกัน ฉันนั้นจะคอยดูเธออยู่ห่าง ขอเพียงได้เห็น ฉันก็มีความสุขแล้ว ฉันไม่
รบเร้าเธอหรอก...

เวลานี้ฉันเกิดความกลัวเก่าๆ และความรีบเร่งตามมา ฉันเพียงปราถนาจะมีชีวิตอยู่เพื่อเธอ..ฟองเบียร์ ที่รัก และคิดว่านั่นเป็นชีวิตที่ยาวนาน
พอสำหรับฉัน...แต่มันก็เป็นไปไม่ได้เสียแล้ว ฉันไม่สามารถมองเห็นอะไรนอกจากตัวเธอเลยฟองเบียร์..ท ี่รัก และยิ่งยากมากขึ้นทุกที สำหรับ
ฉันที่จะออกไปจากตังเธอ...ฟองเบียร์ ที่รัก

รักเธอตลอดลมหายใจ
หนุ่มบ้านนอก

[ปานบางแสน]

เธอสวยสุดยอด ผมไม่เถียง ผิวเธอขาวเนียนเหมือนหยวก สะอาดบริสุทธิ์ ผมชอบเธอครับพี่ปาน ขอเบอร์ติดต่อได้ใหม? จะชวนเธอไปดูหนังฟังเพลง5555
http://image.ohozaa.com/i/421/aNE57F.jpg

มีแต่เบอร์ผมครับพี่ชาย เดียววันที่ 24 ได้เจอตัวเลยครับพี่ชาย คิดถึงพี่ชายจังครับ

[no school today pattaya]

มีแต่เบอร์ผมครับพี่ชาย เดียววันที่ 24 ได้เจอตัวเลยครับพี่ชาย คิดถึงพี่ชายจังครับ

ความรู้สึกที่น้องมีต่อพี่ เป็นความรักอย่างจริงใจ...พรุ่งนี้แล้วนะพี่ชาย

[Bigbaby no school]

ความรู้สึกที่น้องมีต่อพี่ เป็นความรักอย่างจริงใจ...พรุ่งนี้แล้วนะพี่ชาย

พรุ่งนี้แล้วครับ..ฉึก ฉึก ใจมันเต้นตุ๊บ ตั๊บ 55+