จดหมายจาก no school today pattaya ถึงผู้นำเหล่าทัพ JODECI และผองเพื่อนบ้านมาสด้าคลั

[no school today pattaya]

พรุ่งนี้เช้าน้องจะตรงดิ่งไปที่ร้านหนังสือ..ตามหาบท กวี ท่านเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ คารวะท่านครับ...ขอบคุณพี่ชายที่มีเรื่องราวดีๆมาชี้ แนะ

หนังสือล้วนน่าอ่านศึกษา...แด่คนหนุ่มสาว กฤษณะมูรติเขียน พจนา จันทรสันติแปล ก็น่าถวิล เขียนถึงหนุมสาวยุคบุปผาชน รับรองวางไม่ลงแน่ๆ หากไม่ได้ก็สั่งซื้อได้ที่ cเอ็ด บุ๊ค ตึกคอมพัทยานะจ๊ะ

[octzilla]

หนังสือล้วนน่าอ่านศึกษา...แด่คนหนุ่มสาว กฤษณะมูรติเขียน พจนา จันทรสันติแปล ก็น่าถวิล เขียนถึงหนุมสาวยุคบุปผาชน รับรองวางไม่ลงแน่ๆ หากไม่ได้ก็สั่งซื้อได้ที่ cเอ็ด บุ๊ค ตึกคอมพัทยานะจ๊ะ

ยกนิ้วโป้งให้เลย..ดีครับชี้ชวนกันอ่านหนังสือเติมอา หารให้สมอง..ง่า อ่านแล้วจะพรรณาได้วาบหวิวเหมือนซิกแซกหรือเปล่าน๊ออ ออ..555

[no school today pattaya]

ยกนิ้วโป้งให้เลย..ดีครับชี้ชวนกันอ่านหนังสือเติมอา หารให้สมอง..ง่า อ่านแล้วจะพรรณาได้วาบหวิวเหมือนซิกแซกหรือเปล่าน๊ออ ออ..555

น้องหาได้เทียบเคียงท่านทั้งหลาย... เพียงแต่ชอบเดินตามรอยตัวอักษร ภาษาที่พรรณาสวยงาม ละเลียดเช่นกาแฟหอมกรุ่นของทุกเช้า...รักนับถีอคารวะ ศิโรราบ ถ้อยคำ บทกวี ถึง โกวเล้ง
อยู่ในซอกหลึบหัวใจของน้อง รายล้อมอยู่บนหิ้งฝาผนังและหมอนอิงบรรจบถึงตู้ไม้เก่ าที่ผ่านเรื่องราวมาทั่วยุคสมัย...ตราตรึงทุกรูขุมขน อันเกิดจากดวงใจตราบปัจจุบันนิรันดิ์กาล...น้องรำพึง

[jodeci]

คืนที่ดวงตาสุกสกาวกว่าดวงดาวบนฟากฟ้า ผมนั่งมองพี่ๆทั้งหลายด้วยความคิดถึง...

[no school today pattaya]

คืนที่ดวงตาสุกสกาวกว่าดวงดาวบนฟากฟ้า ผมนั่งมองพี่ๆทั้งหลายด้วยความคิดถึง...

ช่างจริงแท้แน่เชียว โอ้ ยอดรักพี่ชายของน้อง

แสงสว่างแห่งรุ่งอรุณ ได้เคลื่อนคล้อยกระจายมาท่วมท้นนัยตาของน้องแล้ว
นี่คือข่าวสารของพี่ชายที่สื่อส่งมาถึงหัวใจของน้อง. ..ท่ามกลางเงามืดฝนของ
เดือนพฤษภาคม ระลอกคลื่นในท้องทะเลกำลังคร่าคววญ บนริมฝั่งภายใต้ร่ม
เงาต้นไม้ใหญ่ กลิ่นหอมละมุนกลิ่นหวานนั้นได้สร้างความปวดร้าวขึ้นใ นดวงใจ
ของน้อง ความปราถนานั้น ดูไปก็คล้ายลมหายใจแห่งฤดูฝนที่กำลังมาเยือน..

ฝูงผีเสื้อต่างก็กางใบโบกแล่นลอยอยู่ในสวนแห่งแสงสว่ าง เหล่าดอกบัวและดอก
มะลิกำลังโยนตัวสล้างแล่นระเริงอยู่บนยอดระลอกแห่งแส งทั้งหลาย...

โอ้ พี่ชายยอดรักของน้อง แสงสว่างกำลังเริงระบำอยู่ในจุดศูนย์กลางแห่งดวงชีวา
ของน้อง...
โอ้ พี่ชายยอดรักของน้อง ความรื่นรมณ์กำลังสะพรั่งสะพราศไปทั่วใบไม้ มีแต่ความ
รื่นรมณ์ชื่นหัวใจ แผ่กระจายไปอย่างไม่มีขอบเขต น้ำตาพลันหลั่งไหลที่ข้างแก้ม
เป็นน้ำตาแห่งความรื่นเริงผาสุข...จะมีใครทราบบ้างให มว่า ความสดชื่นละมุนละไม
อันน่าภิรมณ์ที่ชวนชื่นชมบ่มบาน..คนึงหาพี่ชายยอดรัก มิเคยคลาย..หลังลดแก้วกาแฟออกจากริมฝีปากเช้านี้

[octzilla]

หวานหยาดเยิ้มจริงผู้ชายคนนี้ ยังกับน้ำตาลทรายแดงชั้นดี เคี่ยวจนข้นเข้ม555

[no school today pattaya]

หวานหยาดเยิ้มจริงผู้ชายคนนี้ ยังกับน้ำตาลทรายแดงชั้นดี เคี่ยวจนข้นเข้ม555

ท้องฟ้าทะมึนด้วยกลุ่มเมฆ ไม่นานฝนก็จะกระหน่ำลงมาอย่างไม่ขาดสาย น้องไม่รู้ว่าอะไรกำลังเต้นระทึกอยู่ในห้วงหัวใจของน ้อง
เพราะน้องเองไม่ทราบความหมายของมัน...

แสงแวบของฟ้าแลบถูกฉุดความมืดมาปกคลุมดวงตาของน้อง ให้หนาทึบยิ่งขึ้นกว่าเดิม หัวใจของน้องกำลังคลำหาวิถีที่ดนตรีขับ
กล่อมเรียกขาน...
น้องเองก็หาทราบไม่ว่า ความหวานซ่านซาบนั้นเป็นสิ่งที่อยู่ไกล้ๆตัวของน้องเ องอยู่แล้ว และในที่สุดน้องไม่ไม่ทราบเลยว่าความ
หวานสนิทสมบูรณ์ ได้เบิกบานอยู่แล้วในห้วงลึกแห่งหัวใจน้องเอง...กระแ สสายลมพัดพาโชคชะตาให้เรามาเจอกันครับพี่ใหญ่

พี่ชายยอดรักอีกท่านที่อยู่ในวงแขนน้องตลอด...เถ้าบุ หรี่มอดแล้วผมมองอย่างเจตนาแล้วจุดมวนต่อมา ละอองฝนเป็นประกายฟอง
สบประสานสายตาน้องสิ...พี่ใหญ่พี่ชายยอดรัก

[vespeno90]

หวานหยาดเยิ้มจริงผู้ชายคนนี้ ยังกับน้ำตาลทรายแดงชั้นดี เคี่ยวจนข้นเข้ม555

เข้มจนเป็นสีแทนเลยนะครับ..อิอิ

[no school today pattaya]

เข้มจนเป็นสีแทนเลยนะครับ..อิอิ

http://www.youtube.com/watch?feature...&v=g5sM1hGSRSk

หมู่เมฆตั้งทมึนเป็นปราการประดังเข้ามาอย่างไม่หยุดห ย่อน ท้องฟ้ามึดครึ้มเป็นกลุ่มก้อน ทำไมหนอพี่ชายจึงปล่อยให้น้องยืนเฝ้าคอย
อยู่นอกประตูหน้าบ้านเปล่าเปลี่ยวแต่เพียงผู้เดียว.. .

เสียงคลื่นซัดฟองขาวเป็นเกลียวกระทบฝั่ง เสียงนกร้องคูอยู่ในเงาร่ม ใบไม้แห้งหลุดลอยคว้างอยู่ในกลางลม ปลิวล่องระด่าวร้อนแห่ง
ยามเที่ยง หมอดูเล่าก็นั่งโงกหลับกลับฝัยอยู่ ณ โคนต้นมะพร้าวใหญ่ นักท่องเที่ยวเอนกายลงนอนบนพื้นทราย พลางก็พักผ่อนสังขาร
ยื่นแขนขาอันเลื่อยล้าลงบนพื้นทรายขาวอย่างไม่เดียวด าย...

ผีเสื้อราตรีต่างบรรดามิตรสหายต่างพากันยิ้มหัวเราะ แล้วก็เดินรุดหน้าไปด้วยความงามอย่างเฉิดฉัน ไม่ยอมหยุดทักทายหรือหันมาชม้าย
ชายตาสบตาน้อง ในไม่ช้าเขาก็พลอยผ่านหายไป ในฟากฟ้าแดนไกลสีน้ำเงินโพ้น..สุดสายตา เขาผ่านตัวน้อง ผ่านป่าเขา ผ่านท้องทุ้ง
และดินแดนอันไกลแสนไกลอีกมากมาย...

ความเคลิบเคลิ้มอันบรรเจิดของดนตรีพี่ชายภายใต้ร่มเง า ได้สอดประสานเข้ามาครอบงำดวงใจของน้อง จนทำให้ลืมบางสิ่งบางอย่างที่เคย
จดจำ... ด้วยการประสานลีลากับจังหวะดนตรีอันรวดเร็วอย่างไม่ห ยุดพักหรือนั่งนาน ฤดูการต่างๆก็เริงระบำรำเต้นเล่นผ่านมา แล้วก็ผ่านไป
สีสันตลอดจนสำเนียงเสียงใสและกลิ่นอายก็เกิดขึ้น เสียงดั่งน้ำตกที่ไหลเบาๆข้างตัวน้องเป็นเสียงดนตรีท ี่พี่ชายยอดรักส่งมาให้ฟัง...

น้องมองออกไปที่บนฟ้าอีกครั้งหนึ่ง...คาดเดาเอาเองว่ าฝนคงไม่น่าเทลงมาได้เวลาแล้วครับพี่ชายยอดรัก... ปากน้ำโพ

[sk9991]

หือ!หวาน

[octzilla]

ขอร้องน้องๆ..ใครอย่าเพิ่งไปทักตาจ๊อด(ซิกแซก)แกอีกน ่ะ..พี่บริโภคหวานมากไม่ไหว..ชักอยากจะอ้วกแล้ว55555

[Bigbaby no school]

พรั่งพรูสวยงาม สะอาดสะอ้าน ละเมียดละไมถ้อยคำ ช่างบรรเจิดเฉิดฉัน อารมณ์ร่ายรำพลังพี่ชายมากมายเหลือเกิน...เช่นนี้เอง เหล่าบุปผาต่างหมายมองดอมดม ใช่ฮิปที่เรือนกายอย่างเดียวไม่แต่ภาษาที่ร่ายรำใว้
น้องขอคารวะ..พี่ชายยอดรัก

[boy115]

ฝนตกเสียงน้ำหยดลงบนหลังคาสังกะสีเก่าๆ.....ผมนั่งพ่ นควันบุหรี่ราคาถูกๆ..วันนี้เงินหมด55+ผมสบถในใจ..บุ หรี่ก็ไถเค้ามา- -*
วันนี้มาแอบนอนปิดมือถือครับ....ฝนตกอารมณไม่ค่อยดี. เบื่อดอกไม้...เบื่อสังคม...เ ฝ้าไฝ่ฝันอยากไปสู่อิสระเสียที......
ไม่รุ้ว่าเมืองแห่งเเสงสีชายทะเลเป็นเช่นใดบ้าง..... ฝากความคิดถึงผ่านเมฆครึ้มๆไปหานะครับ........

[no school today pattaya]

ฝนตกเสียงน้ำหยดลงบนหลังคาสังกะสีเก่าๆ.....ผมนั่งพ่ นควันบุหรี่ราคาถูกๆ..วันนี้เงินหมด55+ผมสบถในใจ..บุ หรี่ก็ไถเค้ามา- -*
วันนี้มาแอบนอนปิดมือถือครับ....ฝนตกอารมณไม่ค่อยดี. เบื่อดอกไม้...เบื่อสังคม...เ ฝ้าไฝ่ฝันอยากไปสู่อิสระเสียที......
ไม่รุ้ว่าเมืองแห่งเเสงสีชายทะเลเป็นเช่นใดบ้าง..... ฝากความคิดถึงผ่านเมฆครึ้มๆไปหานะครับ........

ความตั้งใจอันคลาดเคลื่อน เลื่อนไหลไปสู่การเริ่มต้นใหม่ ฉันอยากเยี่ยมเยือน ไม่นาน วันวานผนึกความรู้สึก
สู่การเดินทาง วันที่คนึงหา มาดื่มด่ำกับความฝันกัน รอยจารึกในความรู้สึก สายลมโปรยแย้ม ธนบัตรลอยละล่อง
ความสุขปรนปรอ พบเจอความรักกลางความชื้น บนถนนผู้คนหฤหรรษ รอคอยทุกวินาฑี ในสิ่งที่บรรเจิด ที่จะเกิด
ขึ้นเวลาบางเบา บางอย่างพลัดพราก บางอย่างยังอยู่ รับรู้ได้ในสายลม...

เวลาเคลื่อนคล้อยสู่ยามเย็น บรรยากาศจะเป็นเช่นไร? คำถามอยู่ในใจ ถึงคนไกลมีสิ่งใดรั้งรอ...เฉกอาคันตุกะ ผู้แบกมิตรภาพ

[vespeno90]

หือ!หวาน

หวานสู้น้องคนเนี๊ยได้เปล่า?ครับพี่ปลัด ^ ^