จดหมายจาก no school today pattaya ถึงผู้นำเหล่าทัพ JODECI และผองเพื่อนบ้านมาสด้าคลั

[ปานบางแสน]

ผมอยากก้มจูบหล่อนในกลิ่นหอมรำเพย หล่อนชื่ออะไรพี่เปิ้ล? ทาบทามให้หน่อยได้ไหม หาดทราย ทะเล สายลม สองเรา อิอิ

อารมณ์พี่ชายช่างอ่อนไหว ดอกไม้ซากุระช่างทำร้ายหัวใจพี่ชายฉัน หล่อนสยบหัวใจน้องเหมือนกันพี่ซิกแซก บางรางเล็ก คริๆ

[capella_man]

น้องนั่งอมยิ้มน่าจอคอม คิดในใจพี่ชายของผมอารมณ์ดีจริงๆ กลิ่นไอกระแฟของพี่ชายลอยมาประทะจมูกน้องเข้าอย่างจั ง พลันคิดไปว่าป่านนี้พี่ชายของผม คงสบายดี รักษาสุขภาพด้วยนะครับพี่ชายของผม
รักและคิดถึง....น้องเปิ้ลตัวโต

[no school today pattaya]

น้องนั่งอมยิ้มน่าจอคอม คิดในใจพี่ชายของผมอารมณ์ดีจริงๆ กลิ่นไอกระแฟของพี่ชายลอยมาประทะจมูกน้องเข้าอย่างจั ง พลันคิดไปว่าป่านนี้พี่ชายของผม คงสบายดี รักษาสุขภาพด้วยนะครับพี่ชายของผม
รักและคิดถึง....น้องเปิ้ลตัวโต

ณ รุ่งเช้าวันที่ 6 กันยายน พศ 2555

ฉันนั่งรำพึงสายฝนพรำในยามเช้า มองคราบเมฆลอยอยู่บนฟ้าบอกความคิดถึง แก้วกาแฟใบเดิมๆช่างน่ารักเสมอไอความร้อนลอยอ้อยอิงไ ปในสายลม "นอนฟังเสียงฝน" พี่ต่ายอรทัย ลอยกระทบใบหูฉันผ่านอากาศจากวิทยุทรานซิสเตอร์ บนถนนผู้คนอีกฟากหนึ่งยวดยานควักใขว่ใจกลางเมืองพัทย า ดอกไม้ริมทางเริงระบำรับสายฝน ไหว ไหว เอน หญ้ายังคงเอนไหว เราไม่พบเจอกันแต่ไม่ห่างเหินกันเนิ่นนาน ฉันนั่งมองถนนทุกสายแล้วครุ่นคิดในใจ อยากไปพบเธอ

ณ ยามเช้าอ่อนโยนของสายฝนพรำ ระหว่างตัวเธอกับตัวฉัน ระหว่างเรากับเขา การแบ่งแยกคือการเจ็บปวดที่ไม่มีวันหมดสิ้น ฉันละเลียดกาแฟจรดริมฝีปาก มองทุ่งโล่งสีเขียวไกลแสนไกล ยังมีต้นไม้โดดดี่ยวงอกงามและร้องเพลง ในบทเพลงนั้นแห่งการปลดปล่อย ฉันชอบวลีแห่งการเคลื่อนตัวอักษรของเธอ

ฉันอยากไปหาเธอในวันสายฝนพรำ

[ปานบางแสน]

ณ รุ่งเช้าวันที่ 6 กันยายน พศ 2555

ฉันนั่งรำพึงสายฝนพรำในยามเช้า มองคราบเมฆลอยอยู่บนฟ้าบอกความคิดถึง แก้วกาแฟใบเดิมๆช่างน่ารักเสมอไอความร้อนลอยอ้อยอิงไ ปในสายลม "นอนฟังเสียงฝน" พี่ต่ายอรทัย ลอยกระทบใบหูฉันผ่านอากาศจากวิทยุทรานซิสเตอร์ บนถนนผู้คนอีกฟากหนึ่งยวดยานควักใขว่ใจกลางเมืองพัทย า ดอกไม้ริมทางเริงระบำรับสายฝน ไหว ไหว เอน หญ้ายังคงเอนไหว เราไม่พบเจอกันแต่ไม่ห่างเหินกันเนิ่นนาน ฉันนั่งมองถนนทุกสายแล้วครุ่นคิดในใจ อยากไปพบเธอ

ณ ยามเช้าอ่อนโยนของสายฝนพรำ ระหว่างตัวเธอกับตัวฉัน ระหว่างเรากับเขา การแบ่งแยกคือการเจ็บปวดที่ไม่มีวันหมดสิ้น ฉันละเลียดกาแฟจรดริมฝีปาก มองทุ่งโล่งสีเขียวไกลแสนไกล ยังมีต้นไม้โดดดี่ยวงอกงามและร้องเพลง ในบทเพลงนั้นแห่งการปลดปล่อย ฉันชอบวลีแห่งการเคลื่อนตัวอักษรของเธอ

ฉันอยากไปหาเธอในวันสายฝนพรำ

ตัวอักษรพี่ชาย บานเช้าในวันสายฝนพรำ ผมส่งยิ้มให้เพื่อนร่วมงานในวันสายฝนพรำ

[no school today pattaya]

ตัวอักษรพี่ชาย บานเช้าในวันสายฝนพรำ ผมส่งยิ้มให้เพื่อนร่วมงานในวันสายฝนพรำ

ผมงัดบุหรี่ออกมาจากซองจุดสูบยัดริมฝีปากอีกครั้ง เห็นรอยยิ้มพี่ชาย พร่างพรายเหมือนแสงดาว คืนนี้ วันนี้ วันไหนไหน แม้ไร้ดาว ฉันมีความสุขง่ายๆ กับเธอ "ตรงนี้" บ้านมาสด้าหลังน้อยหลังนี้ช่างอบอุ่นเหลือเกิน

[capella_man]

เขียนจาก นิคมอุตสาหกรรมไฮเทค
วันนี้ผมไม่เป็นอันทำงานใดๆทั้งสิ้น ได้แต่นั่งจดจ่ออยู่หน้าคอมรอการตอบกลับของจดหมายจาก พี่ชายที่ผมคิดถึง สาวิตรีหล่อนเดินเข้ามาในห่วงแห่งจินตนาการผมชั่วขณะ แล้วหล่อนก็เดินจากไปอย่างไร้เยื่อใย หล่อนปล่อยให้ความคิดของผมหลุดลอยไปไกล ผมปล่อยตัวเองไว้ที่นั่นกลิ่นกาแฟที่ลอยตลบอบวนจากแก ้วใบเดิมของพี่ชายลอยมาปลุกความรู้สึกผมให้ตื่นจากภว ังค ผมเริ่มรู้สึกตัวอีกครา แอบยิ้มในใจการรอคอยของผมนั้นช่างมีความสุขเสียเหลือ เกิน.......
ในวันที่ฝนพรำอย่างไม่ลืมหู ลืมตา ผมนึกถึงเพลง เพลงนึงของพี่เสก ....วันที่ฝนตก ไหลลงที่หน้าต่างหากมีเธอเคียงข้างก็คงจะสุขใจ... ผมคิดถึงพี่ครับ....

[ปานบางแสน]

ผมงัดบุหรี่ออกมาจากซองจุดสูบยัดริมฝีปากอีกครั้ง เห็นรอยยิ้มพี่ชาย พร่างพรายเหมือนแสงดาว คืนนี้ วันนี้ วันไหนไหน แม้ไร้ดาว ฉันมีความสุขง่ายๆ กับเธอ "ตรงนี้" บ้านมาสด้าหลังน้อยหลังนี้ช่างอบอุ่นเหลือเกิน

ฝนยังหล่นตกลงมาอย่างไม่ขาดสาย ความสุขรอบกายฉัน มีดอกไม้ป่าเบ่งบาน กับตัวฉันและตัวเธอ ในวันสายฝนพรำ ผมสดชื่นหัวใจ พี่ชายของฉัน

[capella_man]

ฝนยังหล่นตกลงมาอย่างไม่ขาดสาย ความสุขรอบกายฉัน มีดอกไม้ป่าเบ่งบาน กับตัวฉันและตัวเธอ ในวันสายฝนพรำ ผมสดชื่นหัวใจ พี่ชายของฉัน

สวัสดีวันฝนพรำครับพี่ปาน สายวันนี้อยุธยาฝนยังตกอยู่ครับ ผมชอบดอกไม้ช่อนี้ของพี่ปานครับผม

[no school today pattaya]

เขียนจาก นิคมอุตสาหกรรมไฮเทค
วันนี้ผมไม่เป็นอันทำงานใดๆทั้งสิ้น ได้แต่นั่งจดจ่ออยู่หน้าคอมรอการตอบกลับของจดหมายจาก พี่ชายที่ผมคิดถึง สาวิตรีหล่อนเดินเข้ามาในห่วงแห่งจินตนาการผมชั่วขณะ แล้วหล่อนก็เดินจากไปอย่างไร้เยื่อใย หล่อนปล่อยให้ความคิดของผมหลุดลอยไปไกล ผมปล่อยตัวเองไว้ที่นั่นกลิ่นกาแฟที่ลอยตลบอบวนจากแก ้วใบเดิมของพี่ชายลอยมาปลุกความรู้สึกผมให้ตื่นจากภว ังค ผมเริ่มรู้สึกตัวอีกครา แอบยิ้มในใจการรอคอยของผมนั้นช่างมีความสุขเสียเหลือ เกิน.......
ในวันที่ฝนพรำอย่างไม่ลืมหู ลืมตา ผมนึกถึงเพลง เพลงนึงของพี่เสก ....วันที่ฝนตก ไหลลงที่หน้าต่างหากมีเธอเคียงข้างก็คงจะสุขใจ... ผมคิดถึงพี่ครับ....

ฉันยังนั่งอยู่ระเบียงหน้าบ้าน
เฝ้ามองเม็ดฝนที่หล่นลงมาจากท้องฟ้า
กาแฟแก้วที่สองและซองบุหรี่
ยังไม่เปลี่ยนคลื่นหนีไปไหน
พี่ต่ายอรทัย "นอนฟังเสียงฝน" ยังขับกล่อมอยู่
ช่างเหมาะกับบรรยากาศเสียเหลือเกิน
ละอองสายฝนสาดซัด กระเด็นกระดอน
สลับกับความเงียบ
เฟ้นดมกลิ่นหอม
ของดินที่เปียกชื้น
ปล่อยใจไหลรินไปกับสายฝนพรำ
ไหว ไหว เอน หญ้ายังคงเอนไหว
ดอกไม้เริงระบำ
ผักตำลึงเกาะริมรั้ว
ฉันโปรยควันบุหรี่

ยามพลบค่ำไกล้มาเยือน
ฉันอาจเห็นแสงหิ่งห้อย
และเรไรร้องระงม
ฝนจะหยุดตกไหมหนอ?
จะได้ขายของไหมหนอเย็นนี้?
บนฟ้า เมฆฝน มึดดำแผ่ปกคลุม
วันที่ฝนตกพรำช่างงดงามยิ่ง
เสียงหัวใจฉันรับรู้ ถึงเรื่องราวของเธอ
บนความงามแห่งมิตรภาพ
ด้วยรอยยิ้มที่ยื่นให้
ให้ลอยไปกับสายฝนพรำ แห่งกาลเวลา
และเวลานี้ 15.29 นาฑีฉันยังนั่งรำพันอยู่กับเธอ
ถึงพี่เปิ้ล คนดีของฉัน

[capella_man]

ฉันยังนั่งอยู่ระเบียงหน้าบ้าน
เฝ้ามองเม็ดฝนที่หล่นลงมาจากท้องฟ้า
กาแฟแก้วที่สองและซองบุหรี่
ยังไม่เปลี่ยนคลื่นหนีไปไหน
พี่ต่ายอรทัย "นอนฟังเสียงฝน" ยังขับกล่อมอยู่
ช่างเหมาะกับบรรยากาศเสียเหลือเกิน
ละอองสายฝนสาดซัด กระเด็นกระดอน
สลับกับความเงียบ
เฟ้นดมกลิ่นหอม
ของดินที่เปียกชื้น
ปล่อยใจไหลรินไปกับสายฝนพรำ
ไหว ไหว เอน หญ้ายังคงเอนไหว
ดอกไม้เริงระบำ
ผักตำลึงเกาะริมรั้ว
ฉันโปรยควันบุหรี่

ยามพลบค่ำไกล้มาเยือน
ฉันอาจเห็นแสงหิ่งห้อย
และเรไรร้องระงม
ฝนจะหยุดตกไหมหนอ?
จะได้ขายของไหมหนอเย็นนี้?
บนฟ้า เมฆฝน มึดดำแผ่ปกคลุม
วันที่ฝนตกพรำช่างงดงามยิ่ง
เสียงหัวใจฉันรับรู้ ถึงเรื่องราวของเธอ
บนความงามแห่งมิตรภาพ
ด้วยรอยยิ้มที่ยื่นให้
ให้ลอยไปกับสายฝนพรำ แห่งกาลเวลา
และเวลานี้ 15.29 นาฑีฉันยังนั่งรำพันอยู่กับเธอ
ถึงพี่เปิ้ล คนดีของฉัน

16.12 น. ฝนยังไม่มีวี่แววว่าจะหยุดตกเลยแม้แต่น้อย ผมปลีกตัวเองจากโตีะทำงานออกมานั่งอัดบุหรี่ให้อารมณ ์ผ่อนคลาย แหงนหน้าขึ้นมองท้องฟ้าเห็นพระพิรุณส่งยิ้มมาทักทายเ ปลวควันบุหรี่โภยพุ่งไปไกล ดุจความคิดถึงไปหาพี่ชาย รักษาสุขภาพด้วยนะครับ ดูแลตัวเองบ้างนะครับ ผมนั่งรำพึงถึงพี่ครับ......พี่ซิกแซก

[no school today pattaya]

16.12 น. ฝนยังไม่มีวี่แววว่าจะหยุดตกเลยแม้แต่น้อย ผมปลีกตัวเองจากโตีะทำงานออกมานั่งอัดบุหรี่ให้อารมณ ์ผ่อนคลาย แหงนหน้าขึ้นมองท้องฟ้าเห็นพระพิรุณส่งยิ้มมาทักทายเ ปลวควันบุหรี่โภยพุ่งไปไกล ดุจความคิดถึงไปหาพี่ชาย รักษาสุขภาพด้วยนะครับ ดูแลตัวเองบ้างนะครับ ผมนั่งรำพึงถึงพี่ครับ......พี่ซิกแซก

ฉันกลับมากับสายฝนเปียกโชก พื้นดินชุ่มฉ่ำเย็นชื้น ต้นหูกวางบนชายหาดกิ่งก้านร่วงหล่น คลื่นซัดกระหน่ำ ก้านมะพร้าวส่ายใบตามสายลม ค่ำคืนนี้กับวันฝนพรำ ฉันชื่นชมตัวอักษรของเธอ มันช่างสวยงามตาฉันเหลือเกิน ราตรีนี้ฉันมองออกไปยังท้องฟ้า มองหาดวงดาวเป็นเพื่อนใจ เปาะแปะ เปาะแปะ เสียงเม็ดฝนกระทบพื้นดินเสียงดังน่ารัก อีกไม่นานเช้าอรุณรุ่งก็มาทักทายแล้ว ฉันมีความสุขง่ายๆกับเธอคนดี "ราตรีสวัสดิ์" หลับฝันดี พรุ่งนี้ฉันจะตื่นมาทักทายกับกาแฟยามเช้าอย่างรื่นเร ิง



บอกได้เพียงคำเดียว
ผมยังรักคุณอยู่
เสียงหัวใจยังรับรู้ถึงเรื่องราว
บนความปวดร้าว
ความลึก
ที่สัมผัสไม่ถึง
ในความมืดทีไม่มีใครย่างกาย
ฉันจะเดินทางไปหาเธอ
เพื่อตามหาเงาแห่งวันวาร
ดื่มกินในห้วงเวลาอันกระหาย
และเร้นกายในความรู้สึกเธอ
เพื่อพบเจออดีตกาล
ที่ฉันถูกประหารด้วยการพลัดพราก
และการจากชั่วนิรันดิ์
บนฝ่ามือที่แตกร้าว
เลือดไร้สีจะโชลมให้เธอและฉัน
กลับมาสู่ฝันอีกครั้ง....
"รักคุณเท่าฟ้า" แด่พี่บอย 115 และดอกไม้แห่งกาลเวลา

[boy115]

นิยามของแฟนเก่า
-คือคนที่เราไม่มีสิทธ์
-คืออดีตที่เจ็บปวด (ถ้าไม่เจ็บปวดก็คงไม่เลิกกัน)
-คือคนที่เคยสนิทที่สุด แต่ต้องกลายมาเป็นแค่คนรู้จัก
-คือคนที่เราไม่มีสิทธิ์โทรหา แม้คิดถึงแทบขาดใจ
-คือคนที่ทำให้นึกถึงวันเวลาที่ผ่านมา..



ความรัก..สำหรับฉัน..สวยงามเสมอ..ไม่ว่าจะเริ่มและจบ แบบไหน..หากวันนึงจะไม่มีคนที่ร­ัก..แต่ความอ่อ นหวานและความรู้สึกรักก็จะยังคงหอมอบอวล อบอุ่นอยู่ในใจฉันเสมอ ขอบคุณเธอ..ที่นำรักมาสู่หัวใจฉัน ให้ฉันได้เก็บรักไว้กับใจ ขอบคุณความรัก ที่ทำให้ฉันมีความสุขเมื่อนึกถึง


....
....
....
.คิดถึงสายลม+น้ำทะเล

[vespeno90]

------------------------------------หวังว่าเธอคงสบายดี...อิอิ------------------------------------

[ปานบางแสน]

16.12 น. ฝนยังไม่มีวี่แววว่าจะหยุดตกเลยแม้แต่น้อย ผมปลีกตัวเองจากโตีะทำงานออกมานั่งอัดบุหรี่ให้อารมณ ์ผ่อนคลาย แหงนหน้าขึ้นมองท้องฟ้าเห็นพระพิรุณส่งยิ้มมาทักทายเ ปลวควันบุหรี่โภยพุ่งไปไกล ดุจความคิดถึงไปหาพี่ชาย รักษาสุขภาพด้วยนะครับ ดูแลตัวเองบ้างนะครับ ผมนั่งรำพึงถึงพี่ครับ......พี่ซิกแซก

นั่งอ่านตัวอักษรของพี่ชายทั่งสองปะทะกัน ในวันฝนตกพรำความสดชื่น ความแบ่งปัน ความกระบี่กระเบ่า ของผมนั่นชั่งมีความหมายเหลือเกิน
เหมือนคนรักกันเขียนหากันแล้วรำพันเป็นตัวอักษร เป็นกระวีที่สวยงาม เหมือนวันฝนตกพรำ เช่นวันนี้ ผมยิ้มอีกครั้ง มองดูเวลาที่ข้อมือ วันนี้ชั่งมีความสุขเหลือเกิน
ปล. ตอนแลกว่าจะเขียนตั้งแต่เมื่อคืน แต่งานเยอะมากกลับถึงบ้านก้นอนหลับเลย ต้องขอโทษด้วยนะครับ

[jodeci]

ณ รุ่งเช้าวันที่ 6 กันยายน พศ 2555

ฉันนั่งรำพึงสายฝนพรำในยามเช้า มองคราบเมฆลอยอยู่บนฟ้าบอกความคิดถึง แก้วกาแฟใบเดิมๆช่างน่ารักเสมอไอความร้อนลอยอ้อยอิงไ ปในสายลม "นอนฟังเสียงฝน" พี่ต่ายอรทัย ลอยกระทบใบหูฉันผ่านอากาศจากวิทยุทรานซิสเตอร์ บนถนนผู้คนอีกฟากหนึ่งยวดยานควักใขว่ใจกลางเมืองพัทย า ดอกไม้ริมทางเริงระบำรับสายฝน ไหว ไหว เอน หญ้ายังคงเอนไหว เราไม่พบเจอกันแต่ไม่ห่างเหินกันเนิ่นนาน ฉันนั่งมองถนนทุกสายแล้วครุ่นคิดในใจ อยากไปพบเธอ

ณ ยามเช้าอ่อนโยนของสายฝนพรำ ระหว่างตัวเธอกับตัวฉัน ระหว่างเรากับเขา การแบ่งแยกคือการเจ็บปวดที่ไม่มีวันหมดสิ้น ฉันละเลียดกาแฟจรดริมฝีปาก มองทุ่งโล่งสีเขียวไกลแสนไกล ยังมีต้นไม้โดดดี่ยวงอกงามและร้องเพลง ในบทเพลงนั้นแห่งการปลดปล่อย ฉันชอบวลีแห่งการเคลื่อนตัวอักษรของเธอ

ฉันอยากไปหาเธอในวันสายฝนพรำ

น่ารักจัง นอนฟังเสียงฝน ต่ายอรทัย... ^^เธอนี่มันสุดยอดพ่อหนุ่มนักกวีจริงๆเลยนะ