จากกันมานานเลยทีเดียว..กับความทรงจำในวันเก่า ๆ
ถนนเส้นเก่าที่เราเคยวิ่งมิตรภาพพี่น้อง..รอยยิ้ม..ห ยาดเหงื่อ..และน้ำตา
ล้วนแล้วแต่เป็นเครื่องหล่อหลอมให้มีวันนี้ Mahasarakham Honda Classic Club 2002
หลังจากเรียนจบแล้วต่างคนก็ต่างแยกย้ายตามหาฝัน
โทรมาคุยพูดจาไถ่ถามสารทุกข์สุกดิบความรักยังคงแน่นแ ฟ้น
คิดถึง พ่อ เป็นทั้งพ่อครัวยามเราหิว เป็นทั้งช่างยามรถเราพัง เป็นคัมภีร์ชีวิตที่เราพึงปฏิบัติ
คิดถึง แม่ ผู้คอยเป็นห่วงเป็นใยไถ่ถามทุกการเดินทาง
คิดถึง พี่ศักดิ์ พี่ใหญ่ที่คอยดูแลบ้างไม่ดูแลบ้าง แต่พี่คือคนที่ได้ใจผม
คิดถึง พี่วัน พี่สาวใจดีและคอยสมน้ำหน้าเวลารถพัง
คิดถึง พี่รุ่ง พี่ที่ไปใหนไปกัน รักและคิดถึงเสมอ
คิดถึง พี่นิด ผมยาวร่างท้วมใจดี (ได้อีก)
คิดถึง ตัวเอง มีอะไรผ่านมาในชีวิตมากมายแต่สุดท้ายก็ลืมที่นี่ไม่ไ ด้
คิดถึง ตาต้า มีคุณที่ไหนมีกูที่นั่น
คิดถึง ซาเล้ง ช่างหานู่นหานี่มาให้ทำตาม
คิดถึง โต้งอ้วน รถเหนียวแต่ใจไม่เคยเหนียว (เหรอ)
คิดถึง คิง + โอ๋ พี่น้องมหา...
คิดถึง กาดำ ไม่มีอะไรจะบรรยาย
และสุดท้ายทั้งหมดก็คือคิดถึงทุกคนคิดถึงไอดินกลิ่นต ักศิลา
มีโอกาศคงได้ร่วมเดินทางกันอีก
รักและคิดถึง
ท๊อฟฟี่เอง
div>
Bookmarks