ชวนถีบจักรยาน (คนที่อยู่ใกล้พุทธมณทลสายสอง)

[paiboon]

วันนี้ก่อนกล้บจากโรงพยาบาล
ผมบอกป๋าแตนว่า"ดีใจที่สุดที่พี่ไม่เป็นอะไรมาก ลองเดินให้ผมดูหน่อย"
ป๋าแตนเลยเดินโชว์มาส่งผมที่ลิฟท์ เลยให้ลูกสาวถ่ายรูปให้
ลงรูปป๋าแตนตอนเดินมาส่งผมให้ดู

[new_hudson]

ขอให้พี่แตน และพี่เสรี หายเป็นปกติไวๆ นะครับ

วันนี้ผมยังปั่นอยู่ พี่ๆ ในกลุ่ม life & living bikenet. พยายามหาเส้นทางที่ปลอดภัยที่สุด เพื่อลดอุบัติเหตุ

อาจจะมีหลุมบ้าง บริเวณเนินต่างๆ จะเต็มไปด้วยต้นยางพารา ต้นอ้อย สัปปะรด และมันสำปะหลัง

โดยรวมแล้ว บรรยากาศดีครับ (แต่เนินเยอะไปหน่อย ผมแพ้เนิน) ระยะทางโดยรวม ประมาณ 109.3 Km AVประมาณ 27-28 km/hr

[paiboon]

พี่แตนหายดีกลับบ้านแล้วเมื่อวันนี้ศุกร์ แถมซื้อรถเพิ่มอีกสองคันเป็นรถเก่าญี่ปุ่นกับรถฝรั่ง เศส
บอกว่ารออีกสักสองสามวันจะออกไปปั่นแล้ว ผมเองเริ่มมีกำลังใจกลับมาปั่นได้
วันนี้ประกัน บ.กรุงเทพประกันภัยนัดแล้วไม่มาก็ไม่บอก ผมต้องโทรไปตาม
ไม่รู้จะมาไม้ไหน จะทะยอยเล่าให้ฟังครับ ส่วนน้องภควัฒน์ ยังไม่หายดี ยังออกไม่ได้
พี่แตนฝากขอบคุณทุกๆคนที่เป็นกำลังใจให้ครับ


วันก่อนเอาสำเนาหนังสือที่สน.ฝากให้ผมเอารถไปตรวจที่ จราจรกลางคืนให้เขา
กว่าจะรับเรื่องได้ยืดยาดเสียเวลา หว้งว่าคงไม่ต้องใช้เป็นหล้กฐานค้าความกันอีกนะครับ

[wasant]

ขอให้ทุกๆคนหายจากอาการบาดเจ็บและกลับมาปั่นจักรยานไ ด้เหมือนเดิมครับ

[paiboon]

ขอให้ทุกๆคนหายจากอาการบาดเจ็บและกลับมาปั่นจักรยานไ ด้เหมือนเดิมครับ

ถีบจักรยานระวังด้วยนะครับ เห็นรูปที่จักรยานรอข้ามถนนที่ลงใน facebook แล้ว
คงต้องระมัดระวังให้มากๆ
พึ่งจะปั่นเทรนเนอร์จบ
วันนี้เริ่มปั่นเทรนเนอร์อย่างจริงๆจัง กว่าจะจบ กระท่อนกระแท่น
นึกถึงที่เสี่ยหมูเล่าให้ฟังว่ากว่าจะลงเกียร์หนักก็ อู้ไปหลายวินาที
ผมก็เป็นแบบเดียวกันเลยกว่าจะจบแทบตาย แต่ก็ผ่านไปได้
จริงๆแล้วร่างกายยังพอไหว แต่ใจมันคอยจะบอกให้เลิก ต้องคอยฝืน
เกือบจะเลิกไปแล้วหลายครั้ง แต่ก็ทนฝืนปั่นเอา พอผ่านมาได้ถึงรู้ว่ามันก็ไม่มีอะไร
น่าจะใช้ได้กับทุกๆเรื่อง ไม่เฉพาะปั่นจักรยาน
พรุ่งนี้ค่อยมาว่ากันใหม่

[paiboon]

หายไปหลายวันครับ วันนี้ปั่นเทรนเนอร์อีกวันผ่านไปได้อีกวัน
พี่แตนหายดีแล้ว แต่ยังปั่นไม่ได้ เพราะยังมีอาการปวดที่ก้นกบ
แวะเวียนมาหาผมทุกวัน ได้คุยกับเสี่ยหมูผ่าน fb ว่างานเยอะหลังจากกลับจากญี่ปุ่น
ขี้เกียจปั่นมาก ผมเลยบอกว่าต้องฝืนปั่นไปสักพัก จึงจะพอกลับมาได้ ไม่รู้ว่าได้ผลอย่างไรบ้าง

[paiboon]

เมื่อวานผมกับเพื่อนๆไปเยี่ยมคุณเสรี หลังจากที่ไม่ได้ไปเยี่ยมเพราะติดงานกัน
ก่อนไปนัดเจอกันที่บ้านผมก่อน ระหว่างรอพี่แตนก็ตั้งวงที่บ้านผมก่อนกว่าจะได้ออก
เกือบ6โมงหลายคนผมไม่ได้นัดเพราะเกรงใจ
แต่หลายคนก็โทรมาหาผม และชวนไปเยี่ยมคุณเสรีกันเช่น เสธ. โต ต่อttboyz
ส่วนขาประจำ ก็มีเสี่ยหมู ป๋าเนตร พี่แตน พจน ส่วนคุณชูชาติ รออยู่ที่บ้านคุณเสรี
คุณเสรีและครอบครัวทำอาหารไว้มากมาย แถมยังแจกผลิตภัณท์เจ้าจุกเบเกอรี่
ให้ทุกคนกลับบ้านอีกขอบคุณมากๆครับ
คุณเสรีแข็งแรงขึ้นครับ ทำกายภาพบำบัดก้าวหน้าขึ้นเรื่อยๆ หน้าตาสดใส มีกำลังใจดี เพราะมีครอบครัวที่อบอุ่นและเข้มแข็ง
ที่สำคัญคุณเสรีเองก็เป็นคนที่มีจิตใจเข้มแข็งมากครั บ เป็นแบบอย่างให้คนที่เจอปัญหาหนักในชีวิตได้
โดยเฉพาะผมเอง เวลาเจอเรื่องอะไรที่หนักๆแล้ว
จะนึกถึงความพยายามของคุณเสรี ทำให้มีกำลังใจ


ปีใหม่นี้ขอให้พี่น้องชาวจักรยานโบราณทุกๆท่านมีสุขภ าพกายและใจที่แข็งแรง
ปลอดภัยแคล้วคลาดจากอันตรายทั้งปวงครับ(เน้นมากๆ)

[paiboon]

เอาบรรยากาศที่บ้านผมมาให้ดูครับ
เสธ.โตเอาเสือหมอบมาให้ดูกัน

[wasant]

ขอให้ทุกๆคนสุขภาพแข็งแรง จิตใจแจ่มใสครับ

[paiboon]

ขอให้ทุกๆคนสุขภาพแข็งแรง จิตใจแจ่มใสครับ

ขอบคุณครับคุณวสันต์
ช่วงวันหยุดปีใหม่ตั้งแต่วันที่28ธ.ค.56-1ม.ค.57ได้หยุดอยู่กรุงเทพฯหลายวัน
เลยไปปั่นจักรยานที่กลุ่มพระราม5 ทุกวัน หลังจากที่หยุดไปนานตั้งแต่ป๋าแตนโดนรถชน
น้ำหนักขึ้นมา4-5กิโลกรัม ไขมันพอกเต็มตัว
กำลังหายไปเยอะเลยครับ ความสม่ำเสมอเป็นเรื่องสำคัญ
แต่ที่แย่ที่สุดคือเรื่องจิตใจ ความมั่นใจหายไป ขี่ไปรอบสองรอบก็อยากจะหยุด
บ่นในใจว่ากลุ่มนำเขาขี่เร็ว ทั้งที่เมื่อก่อนแค่นี้ไม่เหนื่อยเท่าไหร่
เมื่อวานก่อน (2ม.ค.)ปั่นเทรนเนอร์ไป 1ยก ยังพอได้แต่ก็เหนื่อยเอาเรื่องเหมือนกัน
รถจักรยานที่ขี่อยู่ก็เริ่มจะหมดสภาพแล้ว
ฟันจานหน้าเริ่มแหลม
คงต้องหามาเปลี่ยนใหม่
ส่วนป๋าแตนน่าจะได้ข้อยุติกับบริษัทประกันเรื่องค่าช ดใช้เร็วนี้
และป๋าแตนยังออกขี่ถนนช่วงดึกกับกลุ่ม สว.เหมือนเดิม
ส่วนผมไม่เคยออกถนนช่วงกลางคืนเลยแม้แต่ครั้งเดียว
เพราะยังกลัวอยู่และครอบครัวไม่อยากให้ออกไปปั่นบนถน นช่วงกลางคืนอีก
ผมเองก็เห็นด้วย
เอารูปวันที่1ม.ค. 57 มาให้ดูครับมีคนปั่นกัน2คน ผมกับเฮียหมูพุทธมณทล
ช่วงเย็นวันที่ 31 ธ.ค. 56 นึกอยากกินข้าวจี่เลยจัดไปตามรูป หอมอร่อยเหมือนเดิม

[paiboon]

วันนี้ช่วงเช้าไปปั่นที่กลุ่มพระราม5 อีก
วันนี้ปั่นกันเร็วมาก ผมตามได้แค่ 4รอบครึ่งก็หลุดเลยครับ
มีขาแรงมากันเยอะ ช่วงที่หลุด ความเร็วเฉี่ลยสูงถึง 44 กม./ชม.เลยครับ

[paiboon]

ไปเจอรูปสวยๆในอีเบย์เลยเอามาฝากกันครับ
รูปแรกและรูปที่สองเป็นโฆษณาไฟเยอรมนียุคปี1935
ส่วนรูปที่สามเป็นรูปถ่ายร้านจักรยานในเมืองหนึ่งในป ระเทศนิวซีแลนด์ยุคปี1910
มีอะไหล่เพียบโดยเฉพาะตะเกียงลองดูครับ

[new_hudson]

เอาบรรยากาศที่บ้านผมมาให้ดูครับ
เสธ.โตเอาเสือหมอบมาให้ดูกัน

."สวัสดีปีใหม่ พี่ๆ น้องๆ โบราณจักรยาน ทุกคน ครับ ขอให้ไม่เจ็บ ไม่จน ร่ำรวย เฮง เฮง เฮง"

น่าเสียดายที่พลาดโอกาสดีๆ สำหรับกิจกรรม รวมสมาชิกโบราณขาแรง


หยุดยาวปีใหม่ ผมมีเรื่องราว สำหรับกิจกรรม ปั่น ที่น่าประทับใจมาเล่่าสู่กันฟังเล็กๆ น้อยๆ

เดี๋ยวขอเรียบเรียงก่อน แต่งรูปเสร็จเดี๋ยว up ให้นะครับ ^^

[new_hudson]

ผมก็ปั่นทริปสุดท้ายหลังจากไปเยี่ยม พี่แตนประสบอุบัติเหตุณ์ 1 อาทิตย์ จากนั้นมา ได้แต่สูบลมจักรยาน ลูบๆ คลำๆ

จะปั่นก็คิดแล้วคิดอีก " ผมเป็นลูกคนโต พ่อก็ขาเจ็บยังทำงานได้ไม่เต็มที่ ต้องให้ร่างกายสู้เพื่อคนข้างหลังอีกนาน กลัวน้องต้องลำบาก "

คิดแบบนี้ทำให้ แรงที่เคยมี มันก็เริ่มทะยอยหมดไป วันนิดๆ เลยตั้งใจว่า กลับบ้านไปจะไปทำหน้าที่ลูก ให้ดีเท่าที่ลูกคนหนึงจะทำได้

แต่ คนมันเคยปั่น จะให้หยุดเลยคงยาก ผมจึงยกจักรยานคู่กาย กลับไปปั่นด้วย ตั้งใจไว้อย่างแน่วแน่ เจออุณหภูมิ 11-12 องศา

ความแน่วแน่เริ่ม ไม่แน่แล้ว ........5555...

ผมตั้งใจไว้แล้ว ยังไงก็จะออกปั่น เพราะโอกาสหยุดแบบนี้ ปีหนึงจะมีสักกี่ครั้ง ไหนคิวเพื่อน ญาติพี่น้อง ยาวเป็นหางว่าว

เช้าวันที่ 30 เลยตัดสินใจ ตั้งปลุก 5.30 น. หนาวสุดๆ ครับ หมอกหนามากๆ ปั่นไปทางชลประทาน ไฟก็ไม่มี แต่มีชาวบ้านเริ่มเอาจักรยาน ออกมาปั่นออกกำลังกันแก้หนาว

(ไม่รู้ว่าจะอุ่นกว่าห่มผ้าไหม...) ผมก็ทักทาย ตามประสาคนปั่นจักรยานด้วยกัน สวัสดีตลอดทาง เดิมที คิดอยากปั่นขึ้นเขา ดอยเล็ง ...ปั่นถึงพระธาตุช่อแฮ ฟ้ายังไม่เปิด

ผมปั่นเลยไปทางพระธาตุดอยเล็ง แต่คิดๆดูแล้วแรงคงไม่พอที่จะปีนเขา มันชันเกินไป และมืด หากเกิดอุบัติเหตุตกเขา คงไม่สนุก เลยเปลี่ยนแผน จากที่จะไปสูดอากาศบนยอดเขา

มาเป็นถ่ายรูป วิวัฒนาการบ้าน เมืองเก็บไว้เป็นความทรงจำดีกว่า กลับรถ ปั่นเข้าเมือง หมอกเริ่มบางตาลงบ้าง

[new_hudson]

ปั่นตรงเข้าเมือง จนถึงสนามกีฬากลางจังหวัดแพร่ แวะสักหน่อย เพื่อดูความเป็นไป

ถ่ายรูปส่ง Line ให้พี่ชูชาติชมบรรยากาศ เมืองแพร่ ช่วงเช้า (สร้างแรงจูงใจ ก่อนนำเสนอเรื่องบ้านเก่า)

เห็นอะไรที่น่าสนใจผมจะแวะถ่าย อาจจะมีรูปให้ชมบางส่วนเท่านั้น เพราะ ถ่ายมาเยอะมาก

ขณะที่ถ่ายรูปอยู่ก็มีลุงคนหนึงปั่นจักรยาน HUMBER 26 " ชาย ออกมาจากซอย (ถ่ายรูปไม่ทัน สนใจบ้านมากกว่า)

ได้แต่ทักคุณลุงว่า รถสวยดีนะครับ ลุงก็ตอบกลับมากว่า มันเก่าแล้ว ผมก็ได้แต่ยิ้มๆ หากเป็นแต่ก่อนผมคงจีบถามซื้อ

เห็นจักรยานโบราณ ก็รู้สึกดีมากๆ เหมือนกันครับ ไม่คิดว่าจะมีคนแก่ ใช้งานอยู่

จากนั้นยกขา กดครีด...ล็อค แล้วก็ปั่นชมบ้านเรือนไปเรื่อยๆ เห็นจุดไหนสวยก็จะจอดถ่ายรูป

ผมรู้สึกเหมือนเที่ยวต่างจังหวัดเลย ทั้งๆ ที่บ้านเกิดตัวเองแท้ๆ ยังไม่เคยทำแบบนี้มาก่อน

ผมเชื่อว่าหลายคน คงเป็นเหมือนกัน ของที่อยู่ใกล้ๆ ตัวมักมองข้าม ไปหาดูที่ไกลๆ ซึ่งบางทีกลับมาย้อนมองสิ่งที่ใกล้ตัว

กับรู้สึก เห็นคุณค่าและหวงแหน มากขึ้น

สิ่งที่ประทับใจที่สุดของเช้าวันนั้น คือ "รอยยิ้ม.''

ทุกคนที่เห็นผมจอดถ่ายรูป เค้าจะส่งยิ้มให้ รู้สึกดีครับ

ปั่นไปเจอบ้านหลังหนึง ซึ่งองค์ประกอบบ้าน เป็นแบบโบราณ แต่อยู่ลึกเข้าไป

หน้าบ้านเป็นร้านแต่งผม เห็นคุณตายืนอยู่ ผมเลยขออนุญาต เข้าไปถ่ายรูป

(ทักทายแบบภาษาเหนือ)

ผม: สวัสดีครับ ป่อใหญ่ ผมขอเข้าไปถ่ายฮูปบ้านจิ่มได้ก่อครับ

คุณตา: เข้ามาเลย เจ้าของบ้านเปิ้ลยังบ่าตื่นเตื่อ

ผม: บ่าเป๋นหยังครับ ผมถ่ายตังนอก บ่าดายได้

บ้านหลังนี้ มีทั้งสุนัขเห่า... ไก่ก็ขันตามปกติตอนเช้า ด้วยความเกรงใจผมเลยรีบถ่าย แล้วกล่าวขอบคุณ

ได้รูปบ้านหลังดังกล่าว ตามรูปข้างล่างนี้

ก่อนไปผมได้ถามทางไปบ้านวงค์บุรี คุณตาบอกให้ตรงไปอย่างเดียว เดี๋ยวจะเห็นป้ายบ้านเอง

ปั่นไปเห็นกำแพงเก่าสวยดี

ปั่นถึงหน้าวัด พงษ์สุนันท์ เห็นศิลปะ สวยงาม น่าสนใจ

ไม่รอช้า เข้าไปกราบนมัสการ เดินชมบริเวณรอบๆ เห็นเจดีย์พึ่งสร้าง

เกิดความศรัทธา ยืนมอง พักใหญ่ หลวงพ่อท่านเข้ามาบอก ให้เดินเข้าไปชมด้านใน สร้างมาเกือบ 4 ปี จวนจะเสร็จแล้ว

ผมเลยบอกว่าเดี๋ยวผม ขออนุญาต ถ่ายรูป เพื่อเผยแผ่ วัดแห่งนี้เป็นวัดเล็กแต่สวยงามด้วยศิลปะ