ชวนถีบจักรยาน (คนที่อยู่ใกล้พุทธมณทลสายสอง)

[a_tez]

บรรยากาศดีมากๆ อากาศไม่ร้อน

[a_tez]

ยาวๆ ไม่มีพัก

[a_tez]

ลุงเนห์ ไปตัดหน้า เขาครับ สภาพ ออกมา อย่างที่เห็น
(ล้อเล่นครับ เนี้ยละเมาเเล้วขับ แต่สุดท้าย ไม่ตายครับ ดวงยังดีอยู่)

[a_tez]

ถึงจุดหมายด้วยความปลอดภัย ใช่เวลา 1.37 โดยประมาณ

[a_tez]

สุดๆครับ ลุงคนเนี้ย อายุ 21 (อีก 21 ปี คบร้อย)
ใคร เขาเรียก กัน "เหน์มหาภัย"

[a_tez]

ข้าวหมูแดง เจ้าเก่า ลุงเหน์ บอกเคยมากินตอนหนุ่มๆๆ

[a_tez]

ขอบคุณ พี่ไพบลู พี่เสรี พี่หมู
สำหรับ ความสุข ทุกๆครั้งครับ

[a_tez]

ถาม : อร่อยไหมลุง
ตอบ : งั้นๆ
55+

[a_tez]

พระราชวังสนามจันทร์ เสียดายเขาไม่ให้เอาจักรยานเข้ามาถ่ายด้วย
งานนี้ขอบคุณพี่ๆ มากๆ ครับ ครั้งหน้า เจอกันอีก

[mommam001]

อาทิตย์นี้ผมไปทำเล้าไก่ไห้คุณแม่ยาย เดียวว่างๆขอไปด้วยคน

[a_tez]

อาทิตย์นี้ผมไปทำเล้าไก่ไห้คุณแม่ยาย เดียวว่างๆขอไปด้วยคน

อย่าได้ลอง ลองแล้วท่านจะ ติดใจ
ผมโดนกับตัวเเล้ว ครับ ถอนตัวไม่ขึ้น
เพราะมัน โครตๆๆ

555+

[ม.หมูสินทวี]

น่าลองคับ สนุกแน่คับ

[new_hudson]

อยากไปด้วยแต่กลัวไม่ไหวครับ

ไหวแน่นอน ถ้าคิดว่าไหว แต่ถ้าไม่สู้ ก็ไม่ไหวครับอิอิ

[new_hudson]

ไม่รู้ว่ามีใครคอยติดตามอ่านบ้าง กว่าจะรวบรวมสมาธิมานั่งบรรเลงได้ก็แสนนานเลย
เนื่องจากว่าเราเสพการปั่นกันจนติด เข้าเส้น ทุกคนหลงไหลและมีความต้องการเพิ่มขนาดมากขึ้นเรื่อยๆ
โทรถามไถ่กันตลอด อาทิตย์หน้าไปไหนกันดีฮ้าๆๆๆ โหมกันมากขึ้นเพราะ ระยะเวลาที่เราตั้งเป้า
ปั่นทางไกลไปเมืองกาญ ใกล้จะมาถึง เกิดอาการคลั่งกัน ประเมินกำลังว่าใครจะไปไหวหรือไม่ไหว
แต่ก็อยากให้ไหวทุกๆคนครับ
เข้าเรื่องกันเลยดีกว่า
เริ่มจากวันศุกร์ 10 กันยายน 2553 พี่ไพบูลย์ โทรมาถามมาณ 8.00น. ว่า รักษ์ไปนครปฐมไหมอาทิตย์นี้
รักษ์: ผมขอดูสถานการณ์ก่อนนะครับ ผมไม่แน่ไม่นอน ต่อเนื่องเกินครับ เข้ากทม แทบไม่ได้อยู่บ้านเลย
พี่ไพบูลย์:ไม่เป็นไรรักษ์ ไงก็โทรมาละกัน
รักษ์: ผมคิดในใจอยากให้ผมไปด้วยแน่ๆ ฮ้าๆๆ
พอนั่งรถกลับกทม พี่เสรี โทรมาถามอีก ว่าเย็นวันเสาร์ปั่นไหม
รักษ์ : เค้าไม่ปั่นครับ เค้ารวบยอดไปวันอาทิตย์เช้าครับ
พี่เสรี: พี่ว่าพี่ดูสถานการณ์ทางบ้านก่อน ถ้าไม่ติดอะไรน่าจะไป แล้วรักษ์ไปไหม
รักษ์:ผมยังรับปากไม่ได้ครับขอคิดดูก่อนนะครับ
วันเสาร์ผมก็คาใจไม่รู้จะตัดสินใจยังไงดี โทรไปหาพี่อุ้ย พี่ผมขอตัดสินใจก่อนนะ อยากไปเหมือนกัน
พี่หมูก็โทรมาไซโคอีก เยอะแยะมากมาย (ไม่ใส่ใจมากเดี๋ยวใจอ่อน อิอิ) ไปกันเยอะๆ สนุกดีนะ เกาะกันเป็นกลุ่ม
ผมก็ตัดบท ครับพี่ มันต่อเนื่องมา2อาทิตย์แล้วไม่ค่อยได้อยู่บ้านเลย ผมขอคิดดูก่อนนะครับ
พอตกเย็นอะไรๆ ก็เป็นใจให้ไป ผมเลยโทรไปบอกพี่อุ้ย พรุ่งนี้แว้น มารับผมด้วยนะตี4กว่าๆ
ประมาณ2ทุ่มกว่าพี่ไพบูลย์โทรมาอีกที มหมูบอกว่าโทรไปย้ำรักษ์อีกที เผื่อรักษ์เปลี่ยนใจ
ผมเลยบอกไปว่า พรุ่งนี้เจอกันครับ ไปครับงานนี้ พี่ไพบูลย์ก็พูดต่อว่า คุณเสรีก็ว่าจะไปด้วย เห็นว่าไม่ติดอะไรแล้ว
งานนีสรุปก็ชุดเดิมๆครับ มีพี่มหมู พี่ไพบูลย์ ลุงเสนห์ พี่อุ้ย พี่เสรี แล้วก็ผมผู้บรรยยาย
เช้ามืดวันอาทิตย์ เวลาประมาณตี4.30 ผมตื่นนอนมารีบคว้าโทรศัพท์ โทรหาคนแว้น อยู่ไหนแล้วครับ
ไปไหมสภาพอากาศเป็นไงบ้าง โทรหาพี่อุ้ยเสร็จ โทรหาพี่หมู พี่หมูตื่นยังครับ
พี่หมู:ตื่นตั้งแต่ตี4ละพี่ไพบูลย์โทรมาปลุก
รักษ์: งั้นเดี๋ยวเจอกันครับ
ผมไม่อาบน้ำเลยเช้านั้น เพราะอากาศหลังฝนเย็นฮ้าๆๆ กลัวไม่ทันด้วยตื่นเต้น เน้นมาว่าตี5.30ออกเลยนะ
ไม่รอพี่แว้น อยู่พักหนึง แล้วซ้อนมอไซร์คันจิ๋ว ไป พาซิ่งสะ ไม่อยากบรรยาย ควายหายหรือเปล่ามิทราบอิอิ
พอไปถึงก็เจอพี่ไพบูลย์เวลาประมาณตี5.15 เตรียมอุปกรณ์ กันกระเพาะฮ้าๆๆ (อาหารเช้าเบาๆ เช่นกล้วยน้ำว้าครับ)
พี่อุ้ย: พี่ไพบูลย์เสื้อฝั่งธนครับ เสร็จเรียบร้อยแล้ว
พี่ไพบูลย์ : ใส่ไปเลยอุ้ย
พี่อุ้ย:ดีนะที่เอามาให้รักษ์2ตัว ไม่งั้นคนทำไม่มีใส่แน่ รักษ์ค่อยเอาอีกตัวนะ
แล้วพี่เสรีก็ตามมา เอาขนมมาฝากอีก หอมหวานอร่อยเลย ผมอัดเต็มที่ เพราะรู้ว่าไกลฮ้าๆๆ
แล้วพี่หมูก็ไล่มาติดๆ ทุกคนมองหน้ากัน แล้วถามหาลุงเนห์มหาภัย(แต่ผมให้อีกชื่อ ลุงเสนห์ตัณหากลับ ฮ้าๆๆ)
พี่ไพบูลย์:ปรกติลุงไม่น่ามาสายนะ แกจะมาตามเวลาตลอดไม่เคยผิดเวลานะ แกไปรอข้างทางหรือเปล่า
พี่อุ้ย:ลุงไม่มาไม่ได้นะผมตั้งใจมาประกบ ลุงโดยเฉพาะเลยนะวันนี้
รอจนตี5.37ลุงมาแต่ไกล ทุกคนดีใจมาก ทุกคนใส่เสื้อฝั่งธนกันหมด

[new_hudson]

มากันครบแล้ว